جستجو در تالارهای گفتگو

فناوری ها و سیستمهای استحصال انرژی از زیست توده : امروزه برای منابع مختلف زیست­توده و کاربردهای گوناگون آن، تکنولوژی­های زیادی توسعه یافته و یا در حال توسعه می­باشند. تکنولوژی های مختلف زیست توده در مراحل مختلف توسعه و معرفی به بازار قرار دارند و طیف وسیعی از توسعه آزمایشگاهی و نمونه سازی تا کاملاٌ تجاری شده را در بر می گیرند. در جدول زیر وضعیت فعلی و آتی برخی از تکنولوژی ها نمایش داده شده است. تکنولوژی های مختلف زیست توده در مراحل مختلف توسعه و معرفی به بازار قرار دارند و طیف وسیعی از توسعه آزمایشگاهی و نمونه سازی تا کاملاٌ تجاری شده را در بر می گیرند. در جدول زیر وضعیت فعلی و آتی برخی از تکنولوژی ها نمایش داده شده است. فن آوریهای گرما شیمیایی: این فن آوریها با گرما دادن به زائدات زیستی در حضور یا عدم حضور عوامل کمکی، انرژی تولید می کنند. انرژی تولید شده می تواند به صورت انرژی گرمایی یا انرژی ثانویه باشد که از فرآورده های انرژی زا بدست می آید مانند سوختهای جامد، مایع و گاز که می توانند به انرژی جنبشی یا الکتریسیته تبدیل شوند. عوامل کمکی در این فن آوریها می تواند بخار، هوا، اکسیژن، هیدروژن و مواد جامد باشند. مهمترین فن آوری های گرما- شیمیایی عبارتند از : احتراق مستقیم Direct Combustion شامل : کاربری خانگی و صنعتی آتشکافت Pyrolysis - آتشکافت با روش معمولی و آتشکافت با بخار گازی کردن Gasification- گازی سازی ساده در دمای معمولی و گازی سازی پلاسما در دمای بالا احتراق مستقیم : در این فناوری، منابع جامد زیست توده نظیر زائدات جنگلی- کشاورزی، زائدات صنایع غذائی و زباله های شهری مستقیماٌ در بویلرهای خاصی سوزانده شده و از حرارت حاصل برای تولید برق، حرارت و یا برق و حرارت استفاده می شود. مهمترین تکنولوژی تولید برق در این گروه زباله سوزها و چوب سوزها می باشند. از دیدگاه فنی و کاربردی، فن‌آوری احتراق مستقیم را می‌توان به دوکاربری زیر تقسیم بندی نمود: کاربری خانگی کاربری صنعتی شماتیکی از بویلر چوب سوز کاربری خانگی: این کاربری در مقیاس محدود مطرح بوده و کاربرد آن در تأمین نیازهای واحدهای مسکونی و واحدهای تجاری کوچک که اغلب در جوامع روستایی واقع هستند، رواج دارد نیازهای عمده این مصرف کننده‌ها پخت و پز، گرمای لازم برای گرمایش فضای مسکونی و آب گرم مصرفی و برخی کاربردهای دیگر به‌صورت محدود می‌باشد مانند کوره‌های متداول در صنایع کوچک (سفالگری، آهنگری، رنگرزی). کاربری صنعتی: در این زمینه، احتراق زیست توده در مقیاس بزرگتری مطرح می‌گردد. منابع زیست توده‌ مناسب در این کاربری شامل چوب و پسماندهای چوبی، بقایای کشاورزی و باغی (کاه، سبوس، برگ خشک سرشاخه‌ها، ترکه‌ها، نی، پوست ساقه درختان) و زباله‌های شهری هستند. احتراق این سوختها به تولید انرژی گرمایی منجر می‌شود و انرژی آزاد شده می‌تواند در مصارف زیر مورد استفاده قرارگیرد: صنایع غذایی (تولید بخار و تولید گرمای مورد نیاز فرآیندهای پخت) صنایع آجر و سفال و سرامیک - صنایع چوب و کاغذ (تولید بخار و تولید گرمای موردنیاز فرآیندها) صنایع ذوب فلزات (مانند کشور برزیل که از ذغال چوب بهره‌گیری می‌کنند) بویلر نیروگاهها بحث احتراق مستقیم در کاربری صنعتی را می‌توان از دو دیدگاه زیر مورد توجه قرار داد: احتراق در کوره‌های مخصوص چوب و ذغال‌سنگ و سوختهای با رطوبت پائین احتراق در کوره‌های زباله‌سوز و سوختهای پردازش نشده زباله سوزها : زباله سوزی فرآیندی است که توسط آن زباله ها در مجاورت حرارت مشتعل شده و موادی مثل خاکستر و گازهای دودکشی را به عنوان محصولات احتراق تولید می کند . طی این فرایند بیشتر فلزات و ترکیبات فلزی موجود در زباله بدون تغییر باقی مانده و از خاکستر حاصل قابل استخراج می باشند. مهم ترین مزایای روش زباله سوزی کاهش زیاد در حجم و وزن زباله ها بدون نیاز به مدت زمان طولانی و یا مساحت زیاد عملیات، از بین رفتن اکثر زائدات خطرناک و به تبع کاهش اثرات مخرب زیست محیطی، امکان بازیافت انرژی به صورت برق و یا حرارت از گرمای آزاد شده در حین فرآیند احتراق زباله ها و همچنین امکان بازیافت فلزات – اعم از فلزات آهنی و غیر آهنی- از محصولات احتراق می باشد. تکنولوژی های مختلف زباله سوزی نیاز به پیش فرآوری های کمابیش یکسانی دارند. در مرحله اول می باید مواد خطرناک، اجسام بزرگ و مواد غیر قابل سوختن حجیم از جریان ورودی جدا شوند. احجام حجیم قابل سوختن باید ابتدا خرد شده و به جریان پسماند وارد شوند. مواد قابل بازیافت می تواند طی فرآیند جداسازی از پسماند جدا شود. سپس جریانهای متفاوت پسماند جهت حصول ورودی یکنواخت به لحاظ فیزیکی، شیمیایی و ارزش حرارتی با یکدیگر مخلوط می شوند. این یکنواختی به عملکرد زباله سوز و تاسیسات ثانویه تولید انرژی و کنترل آلودگی کمک می کند. خرد سازی پسماند ممکن است مورد نیاز باشد. کوره های دوار و سیستم های سوخت انداز نیازی به خرد سازی کل پسماند ندارد اما در زباله سوزی به روش بستر شناور لازم است که پسماند ورودی خرد و مخلوط شود. همین طور ارزش حرارتی و ترکیب پسماند ممکن است انجام برخی فرآوری را قبل از ورود به سیستم های سوخت انداز یا کوره دوار اجباری کند. حداقل ارزش حراراتی مناسب برای تولید انرژی از پسماند به روش زباله سوزی 6000 کیلوژول بر کیلوگرم تخمین زده شده است. انواع زباله سوز ها شامل توده سوز، مدولار و RDF می باشند . نمایی از یک واحد زباله سوزی امروزه ظرفیت جهانی زباله سوزی به منظور انهدام زباله و در کنار آن تولید انرژی و بازیافت فلزات (از زباله های جامد شهری) حدود 130 میلیون تن در سال است که در حدود 600 نیروگاه بزرگ زباله سوز انجام می شود. سوزاندن مواد زاید جامد شهری یک فرآیند مهار شده است که در آن مواد زاید جامد سوخته و به خاکستر مبدل شده و باقیمانده به گازهای بی خطر و یا کم خطر تبدیل میگردند. در این روش حجم زباله ها تا 90 درصد کاهش پیدا میکند. زباله سوزی یکی از روشهای دفع مواد زاید جامد شهری است. این روش در شهرهایی که با مشکل کمبود زمین مواجه هستند کاربرد دارد. علاوه بر کاهش حجم، از این دستگاهها نیز می توان برای کاهش و یا رفع ویژگی سمی مواد استفاده نمود. به طورکلی میتوان مواد زیر را در انواع مختلف زباله سوزها سوزاند: زباله های شهری مواد شیمیایی آلی مواد پرتوشناسی مواد بیولوژیکی مواد آتش گرفتنی مواد منفجرشدنی لجن حاصل از تصفیه خانه های فاضلاب زباله‌سوزی مزایای متعددی دارند که برخی از آنها عبارتند از: کاهش حجم نیروگاه کاهش حجم زباله کاهش سریع حجم زباله دفع زباله‌های خطرناک کاهش هزینه‌ها از بین رفتن خطر آلودگی آبهای سطحی از میان رفتن بو کاهش میزان گازهای گلخانه‌ای کاهش میزان آلاینده‌های هوا از بین رفتن زیستگاه جانوران موذی زباله­ سوز با سوخت RDF: سوخت­های RDF از باقیماندة زباله‌های جامد شهری پس از جداسازی موادی از آن مانند شیشه‌ها و سایر ترکیباتی که نمی­سوزند،‌ تشکیل می‌شود. این سوخت می‌تواند به صورت یک سوخت جامد در بویلرهای RDF سوز استفاده شده و یا به همراه زغال سنگ و یا نفت در بویلرهای چندسوخته سوزانده شود. همچنین در حال حاضر RDF در کوره سیمان بعنوان جانشین سوخت­های فسیلی تزریق می­شود. نمایی از یک نیروگاه زباله سوز

انرژی هاب: زمینی بایر در دوبلین ایرلند، مکانی برای تولید انرژی از علف‌های هرز شده است. تولید انرژی پاک از محصولات غیر فسیلی، نقش موثری در آلوده نشدن محیط زیست و جلوگیری از کاهش منابع سوختی فسیلی که تجدید ناپذیر هستند، خواهد داشت. بر‌ترین‌ها: انرژی‌های فسیلی تجدید ناپذیر، در حال تمام شدن هست و هزینه استخراجان‌ها و معضلات زیست محیطی روز افزونشان، مشکلاتی را برای دارنده گانف صادر کنندگان و مصرف کنندگان این نوع انرژی‌های آلاینده، ایجاد کرده است. بسیاری از کشورهای جهان، به سمت سوخت‌های پاک رفته‌اند که علاوه بر آثار زیست محیطی کم، تجدید پذیر و ارزان هستند. یکی از این روش‌ها، استفاده آر انرژی خورشیدی برای گرمایش و سرمایش و حتی استفاده از گیاهان، در تولید انرژی هست. تولید سوخت پاک از گیاهان، یکی از مهم‌ترین موضوعات در توسعه پایدار و انرژی‌های تجدید پذیر هست که کشورهای شمال اروپا توجه ویژه‌ای به ان دارند. ایرلند، در غربی‌ترین نقطه اروپا، به دلیل دشت‌های وسیع و آب و هوای مستعد برای کشاورزی، در زمینه تولید سوخت‌های پاک، فعالیت‌های زیادی انجام داده است. اخیراً، پروژه تولید انرژی از محصول می‌سکانتوس در دوبلین، به عنوان روشی برای تولید انرژی پاک، در دستور کار قرار گرفته است. یورونیوز گزارش داد، زمینی بایر، بی‌بنیه، غیر قابل کشت در نزدیکی سواحل رودخانه بارو در ایرلند می‌تواند راهگشای یک انقلاب دیگر در زمینه انرژی برای دانشمندان در پروژه تحقیق اروپایی باشد. جان فینان، پژوهشگر محصولات در این مورد می‌گوید: «محصول می‌سکانتوس می‌تواند انتخاب خوبی به عنوان یک محصول انرژی زا باشد زیرا نه تنها به عنوان یک زیست توده، بازده بالایی دارد بلکه دارای ساز و کاری است که بر اساس آن در شیوه استفاده‌اش از آب و مواد مغذی بسیار مقتصد است. در نتیجه حجم بالایی از محصولات زیست توده‌ای یا انرژی را با مصرف مقدار کمی از انرژی تولید می‌کند.» محصولاتی همچون میسکانتوس در زمین‌های حاشیه‌ای بسیار خوب رشد می‌کنند. در عمل آن‌ها به قدری خوب رشد می‌کنند که رشد و تولید آن‌ها حتی از محصولات مشابه در زمین‌های خوب کشاورزی هم بیشتر و بالا‌تر است. میسکانتوس، علف‌های بومی مناطق نیمه استوایی هستند که در مناطق اروپایی با آب و هوای مرطوب، با مشکل رو برو می‌شود. دانشمندان فعالیت فتوسنتز میسکانتوس را مشاهده کردند تا شرایط محیط ایده آل برای رشد زیست توده را ارزیابی کنند. با این حال اصل میسکانتوس بیشتر به آسیا و آفریقا بر می‌گردد و کشت آن در اروپا با چندین چالش آب و هوایی روبرو است. البته ایرلند، برای حل این معضل، راه حل‌هایی پیدا کرده است. دکتر مانفرد کلاس، زیست‌شناس مولکولی گیاهان و فیزیولوژیست می‌گوید: «شرایط سرد در دوران بهار و پائیز بویژه در قسمت‌های شمالی اروپا می‌تواند فرایند فتوسنتز را محدود کند. به همین دلیل ما تلاش می‌کنیم تا نمونه‌های ژنتیکی مشابه بیابیم که می‌توانند فتوسنتز بهتری را در این شرایط انجام دهند.» نیتروژن مایع نیز بخشی از این جستجو برای یافتن کارآمد‌ترین انرژی علفی است. دانشمندان از نیتروژن مایع برای مطالعه رازهای ژنتیکی انواع مختلف علف‌ها و برای تشخیص علف‌هایی که با هوای نامتعادل، سیلاب‌ها و خشکسالی سازگار‌تر هستند، استفاده می‌کنند. تیبو میشل، فن‌شناس زیستی می‌گوید: «ما گیاهان را آسیاب می‌کنیم. سپس با استفاده کلروفرم دست به استخراج دی ان‌ ای می‌زنیم. در نتیجه از یک طرف ما همهٔ بافت و پروتئین گیاه را خواهیم داشت و از طرف دیگر دی ان‌ ای مولکولی آن را خوهیم داشت. سپس ما با استفاده از این مولکول‌ها می‌توانیم کدهای دیان‌ای را که حروف کوچک تشکیل دهنده دیان‌ای هستند، مطالعه کنیم. این امر اجازه می‌دهد که ما گیاهانی را که برایمان جالب هستند، انتخاب کنیم.» به گفته دانشمندان هدف نهایی، تهیه الگوهای محصولی روشنی است که به کشاورزان اروپایی کمک می‌کند تا این علف‌ها را به شیوه‌ای قابل رقابت به بازار انرژی، بویژه بازار سیستم‌های گرم کننده، ارائه کنند. سوزان بارِت، دانشمند گیاهان و هماهنگ کننده پروژه گراس مارجینز می‌گوید: «ما برای کشاورزی کاربردی و شیوه‌های کشت علف‌های زیست-توده‌ای بهینه سازی کردیم. ما همچنین روشی را برای خشک کردن این علف‌های زیست-توده‌ای به شیوه‌ای مؤثر ایجاد کردیم، امری که خود مشکلی بزرگ در خط تولید بود.» در حالی که انتظار برای تبدیل این علف‌ها به یک راه حل واقعی تولید انرژی ادامه دارد داشمندان همچنین به ارزش افزوده‌ای که معتقدند به دست آورده‌اند، اشاره می‌کنند. این گونه از علف‌های هرز حجم زیادی از دی اکسید کربن را در راستای مقابله با تغییرات آب و هوایی جذب می‌کنند. مایکل جونز، استاد فیزیولوژی گیاهان در کالج ترینیتی دوبلین می‌گوید: «یکی از اتفاقاتی که در هنگام رشد این گیاهان می‌افتد این است که آن‌ها ذخیره‌ای از کربن بر روی زمین می‌سازند. این شیوه‌ای برای جداسازی کربنی است که از فضا می‌آید.» برای کسب اطلاعات تکمیلی درباره این پروزه در ایرلند، به نشانی [Hidden Content] مراجعه نمایید. از طریق این پرتال، می‌توانید با کارشناسانی که در این گزارش به ان‌ها اشاره شد در ارتباط بوده و اطلاعات تکمیلی کسب کنید. تولید انرژی از علف هرز، سابقه‌ای در کشورهای مختلف جهان دارد. زیست توده یا بیومس (Biomass) یک منبع تجدید پذیر انرژی است که از مواد زیستی به دست می‌آید. مواد زیستی شامل موجودات زنده یا بقایای آن‌ها است. نمونه این مواد، چوب، زباله و الکل هستند. زیست توده معمولاً شامل بقایای گیاهی است که برای تولید الکتریسیته یا گرما به کار می‌رود. برای مثال بقایای درختان جنگلی، مواد هرس شده از گیاهان و خرده‌های چوب می‌توانند به عنوان زیست توده به کار گرفته شوند. زیست توده به مواد گیاهی یا حیوانی که برای تولید الیاف و مواد شیمیایی به کار می‌روند نیز اطلاق می‌گردد. زیست توده شامل زباله‌های زیستی قابل سوزاندن هم می‌شود، اما شامل مواد زیستی مانند سوخت فسیلی که طی فرایندهای زمین‌شناسی تغییر شکل یافته‌اند، مانند زغال سنگ یا نفت نمی‌شود. اگرچه سوخت‌های فسیلی ریشه در زیست توده‌های موجود در زمان بسیار قدیم دارند، به دلیل اینکه کربن موجود در آن‌ها از چرخه زیستی طبیعت خارج شده است و سوزاندن آن‌ها تعادل دی اکسید کربن موجود در جو را به هم می‌زند، عنوان زیست توده به آن‌ها اطلاق نمی‌گردد. در واقع بیومس منبع عمده تولید انرژی در تاریخ تمدن بشر بوده است. هیزم شناخته شده‌ترین و متداول‌ترین نوع سوخت بیومس است. در هندوستان و کشورهای دیگر و برخی روستاهای ایران از فضولات گاو برای تولید سوخت و حرارت استفاده می‌شود.) همچنین بقایای گیاهی (علف هرز) در شمال ایران در بعضی از مناطق روستایی «استان مازندران» به عنوان سوخت استفاده می‌شود. در کشورهای شمال اروپا از جمله اسکاتلند پیت که نوعی مواد گیاهی فشرده است فراوان است و برای سوخت حرارتی و آشپزی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در حال حاضر هنوز بیش از ۱ میلیارد نفر از مردم جهان چوب را به عنوان منبع عمده سوخت برای تولید گرما و آشپزی مصرف می‌کنند. منابع عمده سوخت بیومس عبارت‌اند از محصولات جنگلی محصولات کشاورزی و ضایعات قابل سوختن شهری. استحصال انرژی از منابع زیستی، ارزان‌ترین راهکار بین روش‌های مذکور بوده و به کمترین سرمایه اولیه نیاز داشته و هزینه نگهداری آن تقریباً صفر است. منابع زیست توده شامل پوشش‌های گیاهی، باقی مانده محصولات کشاورزی، مدفوع حیواناتی چون گاو، زباله‌های آشپزخانه و گیاهان آبزی می‌باشند که همگی آن‌ها به وفور در طبیعت یافت شده و در تمام طول سال نیز در دسترس‌اند. ساخت دستگاهی برای کشت زیست توده نیز با حدود ۲۰۰ دلار هزینه می‌سر است. در یک سال بارانی، علف‌های هرز در همه جا رشد می‌کنند؛ در کنار جاده‌ها، داخل مزارع، باغ‌ها و... برخی افراد علاقه‌ای به این علف‌ها ندارند و آن‌ها را کنده و دور می‌اندازند، برخی کشاورزان نیز از سمومی برای از بین بردن این علف‌ها استفاده می‌کنند. در این شرایط شما می‌توانید علف‌های دور ریخته شده را جمع آوری کرده و مراحل گرفتن سوخت و انرژی از آن‌ها را شروع کنید. سؤال ابتدایی این است که به چه روشی می‌توان از علف هرز انرژی تولید کرد؟ پاسخ، روش کشت بی‌هوازی علف‌ها هست که باعث می‌شود آن‌ها تجزیه شده و گاز متان متصاعد شود. متان گازی بی‌رنگ و بدون بو است که قابل اشتعال در طبیعت است. نتیجتاً می‌توان از آن جهت روشنایی، پخت و پز، گرمایش، سوخت وسایل نقلیه و راه اندازی ژنراتورهای مولد الکتریسیته بهره برد. فرآیند زیست گاز (تولید گاز از محصولات حیوانی و گیاهی موجود در محیط زیست) شامل سه مرحله است: هیدرولیز، پیدایش اسید (تخمیر) و پیدایش متان. انواع مختلفی از باکتری‌ها در این مراحل دخیل بوده و باعث می‌شوند علف تبدیل به انرژی شود. علاوه بر علف‌های هرز، قارچ‌ها نیز می‌توانند تولید انرژی کنند. یک قارچ مخمر جدید باقیمانده گیاهان را به اتانول تبدیل می‌کند و بدین ترتیب روند جستجوی سوخت‌های زیستی نسل دوم را پیش می‌برد. بشر دلایل خوبی برای درک دقیق عملکرد این مخمر دارد. این به اصطلاح مخمر نان که نام علمی آن‌ها ساکارومایسس سرویسیا است، هنگام پخت نان خدمات ارزشمندی انجام می‌دهد. علاوه بر غذا، این قارچ منحصر به فرد در آینده نزدیک جهت برآورده ساختن یک نیاز اساسی سوم و مدرن مورد استفاده قرار خواهد گرفت: «راندن خودرو». الکل اتانول که توسط این قارچ تولید می‌شود، یک جایگزین دوستدار محیط زیست برای بنزین است. گروهی از محققان آمریکایی این تک سلولی را به میکروارگانیسمی مجهز کرده‌اند که به طور بسیار کارایی این سوخت را از کاه و دیگر بازمانده‌های گیاهی تولید می‌کند. بدین ترتیب گام بزرگی در جهت پیشرفت روند جستجوی سوخت‌های زیستی نسل دوم برداشته می‌شود. این امر می‌تواند منتقدانی را که در حال حاضر با سوخت زیستی موجود کنونی مخالف هستند، آرام کند. زیرا سوخت کنونی که اغلب از ذرت، گندم یا دیگر غلات خوراکی تولید می‌شود، باعث افزایش قیمت مواد غذایی می‌شود. به علاوه انرژی حاصل از گیاهان به هیچ وجه بی‌تأثیر بر آب و هوا نیست.

محققان ژاپنی در راستای تلاشهای ژاپن برای کاهش گرمایش جهانی و تغییرات آب و هوایی درحال تولید و توسعه ژنراتورهای تولید برق از امواج دریا است. به گزارش سرویس علم و فن آوری پایگاه اطلاع رسانی صبا به نقل از ایرنا ، پس از سه سال کار و تلاش مداوم توسط محققان ژاپنی ، ماه گذشته میلادی (دسامبر 2009) دانشگاه کوبه ژاپن آزمایش نخستین نمونه از ژنراتورهای تولید برق از امواج دریا را در اقیانوس آرام در نزدیکی یکی از شهرهای این کشور در غرب ژاپن آغاز کردند. به گزارش ایرنا به نقل از ان.اچ.کی، ژنراتور شناور تولید برق از امواج دریا ساخت محققان دانشگاه کوبه به اندازه 10در 10 متر دارای یک دستگاه است که حرکات عمودی امواج را به حرکات چرخشی و برق تبدیل می کند. محققان ژاپنی می گویند ژنراتورهای تولید برق از امواج دریا از ماه جاری میلادی عملیات کامل تولید را آغاز می کنند. آنها به درنظر دارند تا با استفاده از این ژنراتورها 45کیلووات برق تولید کنند که بدین ترتیب این برق نیاز 30 تا 40 خانه را به طور همزمان تامین می کند. شرکت ژاپنی میتسویی نیز به طور مشترک با شرکت ایده میتسو کوسان و دیگر شرکتهای ژاپنی ژنراتور تولید برق از امواج را تولید کرده است. در ماه گذشته میلادی (دسامبر 2009) نسخه آزمایشی این نوع ژنراتور نیز آزمایشات لازم را در یک استخر شنا در غرب ژاپن آغاز کرده است. این شرکت در تلاش است تا راه های باثباتی را برای تولید برق و پیشگیری ژنراتور از تصادم با اشیای دیگر در آب بیابد. شرکت میتسویی به دنبال آغاز استفاده تجاری از این سیتم تولید برق در طی دو سال آینده است. یکی از محققان یک شرکت ژاپنی می گوید در حال حاضر بیش از 200 شرکت خارجی در رقابت برای توسعه ژنراتورهای تولید برق از امواج دریا هستند. وی افزود: ژاپن از جمله کشورهایی است که دورتا دور آن را آب احاطه کرده است ، باید بتواند از این شرایط جغرافیایی برای تولید انرژی طبیعی بخوبی استفاده کند. محققان در سراسر جهان مطالعه برای تولید برق از امواج دریا را از دهه 70 آغاز کرده اند و در این مدت آنها با مشکلات متعددی از جمله تولید برق با ظرفیت پایین و خوردگی تجهیزات بر اثر آب شور دریا روبرو بوده اند. با این حال توسعه اطلاعات و فناوری و مواد جدید ، تولید برق از امواج را به عنوان یکی از منابع انرژی مناسب در کنار انرژی خورشیدی و باد قرار داده است.

شرکت فوجیتسو نوع جدیدی از دستگاه های تولید انرژی را به نمایش گذاشت که می تواند بدون نیاز به هیچگونه سیم الکتریکی و باتری، نور و حرارت را به انرژی الکتریکی تبدیل کند. استفاده از خاصیت سلول های فوتو ولتایک برای تبدیل نور به الکتریسیته و همچنین استفاده از خاصیت ترمو الکتریک برای تبدیل اختلاف دمای میان دو سطح به انرژی الکتریکی پدیده ی جدیدی نمی باشد اما به گفته سازندگان این دستگاه، ترکیب کردن این دو فناوری واستفاده از آن ها در یک دستگاه هیبرید واحد، ظرفیت تولید و ذخیره انرژی را دوبرابر می کند. شرکت فوجیتسو با اعلام ساخته شدن این دستگاه، کاربرد عمده ی آن را در زمینه های پزشکی و استفاده از آن در سنسورها برای مانیتورینگ برخی علائم حیاتی مانند: حرارت بدن، فشار خون، ضربان قلب و... عنوان کرده است. علاوه بر این، به دلیل توانایی این فناوری در تولید الکتریسیته بدون نیاز به سیم وباتری، در مناطق دور افتاده و مکان هایی که دسترسی به آنها مشکل است و فرستادن انسان به آن محل هزینه زیادی دارد(مانند فضا)، نیز می توان از این ابداع بهره برد. این دستگاه از روشی جدید برای برقراری ارتباط بین دو نوع نیمه رسانا (نیمه رساناهای نوع n و p) که در عمل اجازه استفاده از خاصیت های فوتو ولتایک و ترموالکتریک را به طور جداگانه یا همزمان ( وابسته به شرایط و نیاز کاربر) به آن می دهد، بهره می برد. دیاگرام زیر نشان دهنده چگونگی عملکرد این دستگاه در حالت های ترموالکتریک و فوتوولتایک می باشد؛ برای ساخت این دستگاه از مواد ارگانیک موجود در طبیعت بهره گرفته شده بنابراین هزینه ی ساخت آن نیز پایین می باشد. . . . . . منبع و اطلاعات بیشتر در مورد این مطلب : www.Gizmag.com . ترجمه : مسعود وطن دوست (دانشجوی کارشناسی مهندسی پزشکی) . وب سایت مهندسی پزشکی مشهد [Hidden Content]

در اولین نمایشگاه بین المللی نوآوری در انرژی ، سازمان توسعه برق ایران در زمینه حفاظت از محیط زیست، طراحی، ساخت ، و بهره گیری از توربین های انبساطی را از فعالیت های خود معرفی کرد. به گزارش بانک اطلاعات مهندسی برق، به نقل از سایت خبری وزارت نیرو ، مهندس ابوالقاسم پاکزاد کارشناس ارشد فنی سازمان توسعه برق ایران با اشاره به توربین های انبساطی که نیروگاه های کوچکی هستند و انرژی فشاری جریان گاز را به برق تبدیل می کنند، کاربرد این توربین ها در مایع سازی گازهایی همچنون هیلوم ، جداسازی اجزا هوا ، جدا سازی اجزا قابل کندانس از گازهای طبیعی ، فرآیند سرمایش و بازیافت انرژی به شکل توان الکتریکی می باشد. مهندس ابوالقاسم پاکزاد با اشاره به توربین های انبساطی بازیافت انرژی اتلافی در شیرهای فشار شکن، تولید انرژی پاک و بدون آلودگی زیست محیطی و صرفه جویی در مصرف سوخت را از جمله محاسن و فواید توربین های انبساطی برشمرد و به همین دلیل این توربین های انبساطی را از جمله ره یافت های تحقق اهداف زیست محیطی معرفی نمود. همچنین در حال حاضر از این سیستم دو واحد در نیروگاه نکا و دو واحد نیز در نیروگاه رامین اهواز نصب شده و در حال بهره برداری است.

اندونزي از انرژي حرارتي آتشفشانها هزاران مگاوات برق توليد مي کند. به گزارش شبکه تلويزيوني الجزيره، آتشفشان هاي خاموش در اندونزي به منبعي براي توليد انرژي برق تبديل شده اند. مسئولان اين کشور مي گويند اندونزي تا پنج سال آينده به چهارده ميليارد دلار سرمايه گذاري براي استفاده از انرژي حرارتي آتشفشانها نيازمند است. استفاده از انرژي حرارتي زمين با استقبال هفتاد کشور به ويژه ايسلند،چين و فيليپين روبرو شده است. صهيب جاسم خبرنگار اين شبکه در گزارشي در اين زمينه از جاکارتا افزود گسترش صدها آتشفشان فعال در اندونزي فقط در بردارنده خطرات نيست بلکه در کنار استفاده دامنه کوه هاي آتشفشاني از خاک حاصلخيز براي توليدات کشاورزي از حرارت کوه هاي آتشفشاني مي توان براي توليد برق استفاده کرد که چهار درصد توليدات برق اندونزي را تشکيل مي دهد.اين انرژي با استفاده از بخار چاه هاي گرم آتشفشاني است و کوه هاي مختلف آتشفشاني اين کشور مي توانند بيست و هفت هزار مگاوات برق توليد کنند. خبرنگار اين شبکه تصريح کرد بخار اين چاه ها از طريق لوله هايي، توربين هاي مخازن ايستگاه هاي حرارتي را به حرکت در مي آورد و انرژي برق توليد مي شود. اين انرژي پاک بوده محيط را آلوده نکرده و تجديد پذير است و از تغييرات آب و هوايي که براي توليد انرژي خورشيدي،آبي و بادي حياتي ضروري است، نيز تاثير نمي پذيرد. کارشناسان از دولت اندونزي خواسته اند به طور جدي بخش خصوصي و سرمايه گذاران خارجي را براي سرمايه گذاري به اين بخش دعوت کند.ساخت هر نيروگاه حرارتي توليد برق آتشفشاني نيازمند سرمايه گذاري هنگفتي در ده سال آينده است ولي پس از تاسيس اين نيروگاههاي گران، هزينه هاي توليد روزانه در مقايسه با استفاده از فرآورده هاي نفتي و زغال سنگ به يک سوم کاهش مي يابد.اگر اندونزي در پنج سال آينده پنج هزار مگاوات برق از انرژي حرارتي توليد کند در استفاده از سيزده ميليون تن زغال سنگ به طور سالانه بي نياز خواهد شد و اين به معناي توقف سالانه به هوا رفتن هشت ميليون تن دي اکسيد کربن است.