جستجو در تالارهای گفتگو

سلاااام سلاااااااام دوستای گل معماری؛ :shad: تو این تاپیک میتونید وبلاگ معماری خودتونو معرفی کنید و لینکشو بذارید ( برای معرفی وبلاگتون ابتدا عضو انجمن شوید و بعد بیاید در این تاپیک و بر روی پاسخ به موضوع بزنید و لینک وبلاگتون رو بزارید) و تالار معماری نواندیشان(لینک تالار) رو هم تو وبلاگ خودتون لینک کنید :626gdau: ( در صورتی که تالار معماری نواندیشان رو لینک نکنید تو وبلاگ خودتون؛ پست معرفی وبلاگتون از این تاپیک پاک میشه ها ) ( میتونید وبلاگ دوستان و... رو هم بزارید اما به شرطی که اونا هم تالار ما رو لینک کنند)

چکیده: وجود آثار ارزشمند معماری گذشته ایران، نشان از ساخته شدن آن­ها به دست هنرمندانی است که از توانمندی های بالای هنری، فنی و فرهنگی برخوردار بوده اند؛ چنین توانمندی هایی به خودی خود نشان دهندۀ وجود دانش معماری مناسب در میان آن­هاست. بدیهی است که برخورداری از این توانمندها علی­رغم عدم وجود نظام آموزشی دانشگاهی در میان معماران سنتی، صرفاً از طریق تجربه­های شخصی و بدون بهره­گیری از آموزش های حرفه ای مناسب نمی­تواند صورت پذیرفته باشد. نظام آموزشی فعلی در ایران صرفاً با الگوبرداری از برخی سیستم های آموزشی غربی و برخی تغییرات در آن بنیان نهاده شده و با چشم­پوشی از تجربیات مثبت گذشته، خود را از استفاده از آنها محروم کرده است، بنابراین شناخت تجربه­هایی که پیشینیان برای پرورش معماران از آن بهره می بردند و تلفیق جنبه های مثبت آن با نظام های فعلی آموزشی، می تواند در ارتقای این نظام ها مفید واقع گردد. نگارنده این مقاله به دنبال پاسخ­گویی به این پرسش است که عناصر اصلی در شکل­دهی به آموزش معماران در معماری گذشته چه بوده است؟ پژوهش مورد نظر، نوعی پژوهش کیفی است که با استفاده از روش تئوری مفهوم­سازی بنیادی به مطالعه نظام سنتی آموزش معماری در ایران و بررسی مباحث و روش های آموزشی در آن پرداخته، و نظام آموزش سنتی معماری را بر اساس نظریه های آموزشی مبتنی بر نظریه های یادگیری مبتنی بر مغز با هدف شناخت ویژگی های مثبت در نظام آموزش سنتی معماری ارزیابی کرده است. یافته های پژوهش نشان می دهد، برخلاف آنچه غالباً تصور می شود، نظام سنتی آموزش معماری در ایران صرفاً شامل آموزش های عملی نبوده و آموزش مباحث نظری و مبانی فکری، بخش دیگری از آموخته های معماران را تشکیل می داد­ه­اند. مشخصات مقاله:مقاله در 20 صفحه.منبع:مطالعات معماری ایران سال اول بهار و تابستان 1391 شماره 1.ensani.ir آموزش سنتی معماری در ایران و ارزیابی آن از دیدگاه یاد.pdf

محمد مهدی محمودی دومین كنفرانس آموزش مهندسی با نگرش به آینده چکیده ظهور و پیدایش روزافزون فناوری‎های نوین ارتباط از راه دور و شناخت عوامل بالقوه آنها موجب شده تا سوالات بسیاری درخصوص این كه چگونه و به چه نحو می‎توان از راه دور با دانشگاه‎ها برقراری ارتباط را مطرح کرد. فناوری، ابداع و نوآوری در سیستم‎های ارتباطی بسیاری از رشته‎های علمی استفاده می‎شود و به طور معمول با پدیدار شدن فناوری، یک خط مشی چالش‎برانگیز در تمامی سطوح عالی آموزشی و به ویژه در آموزش معماری به وجود آمده است. آموزش از راه دور در دانشگاه از سال 1970 آغاز شد و امروزه بسیاری از دانشگاه‎های جهان که به شیوه کلاسیک دانشجویان معماری را آموزش می‎دهند، نیز آموزش از راه دور را توصیه کرده و این امکان را برای دانشجویان فراهم می‎کنند که در کلاس‎های مجازی بدون توجه به بعد مسافت، با استفاده از فناوری‎های اطلاعاتی جدید شرکت کنند. در این مقاله ویژگی‌‎های آموزش از راه دور در دانشگاه مشخص شده و مشکلات و مزایای استفاده از این سیستم برای دانشجویان رشته معماری تعیین می‎گردد. همچنین با توجه به اینکه در بسیاری از موارد مطالب لازم برای اشتغال حرفه‎ای دانش‎آموختگان رشته معماری در مدارس معماری آموزش داده نمی‎شود، مزایا و ارتباط چنین سیستم آموزشی با شرکت‎های مهندسان مشاور مورد بررسی قرار خواهد گرفت. واژه‎گان کلیدی: آموزش معماری، فناوری اطلاعات، آموزش از راه دور، اینترنت مقدمه تکنولوژی، ابداع و نوآوری در سیستم‎های ارتباطی توسط بسیاری از رشته‎های علمی مورد ارجاع واقع می شود. به‎طور معمول تکنولوژی‎های نوین یک خط مشی چالش برانگیز را در تمامی سطوح عالی آموزشی و به‎خصوص در آموزش معماری خلق می‎کنند. با توجه به اینکه افزایش تاثیر سیستم‎های ارتباطی بخش جدانشدنی زندگی انسانی است، دسترسی به اطلاعات اشتراکی که اینترنت عرضه می‎کند، به قدری نامحدود و پایان ناپذیر است که می‎توان تصور کرد انتقال دانش کاملاً از طریق اینترنت انجام می‎شود. مانوئل کاستلز عصر اطلاعات را این چنین توضیح می‎دهد: " ساختار اجتماعی عصر اطلاعات که با این حقیقت ارتباط می‎یابد که هرچیز مهمی که قدرت، پول و اطلاعات ایجاد می‎کند، طی تغییرات جاری در شبکه‎ها اتفاق می‎افتد [1]. کاستلز جوامع امروزی را "جوامع شبکه‎ای" می‎نامد و آن را به عنوان فرمی جدید از ساختار اجتماعی می‎بیند و نه صرفاً برچسبی برای پدیده‎های تکنولوژیکی. جوامع دارای ارتباط شبکه‎ای به‎گونه‎ای است که نه تنها هویت فردی به وسیله ارتباطات درون شبکه تعریف می‎شود، بلکه درون یک خانواده، طایفه، قبیله و یا کشور نیز قابل تعمیم است [2]. در بعضی کشورها مانند امریکا کاربردهای سیستم‎های آموزش از راه دور از آموزش دوره ابتدایی امروزه آغاز گشته است. هوران در شرح جوامع دیجیتالی جدید درمورد سیستم آموزشی توضیح می دهد که مسئولان مدارس می‎توانند ارتباطات جامعه را که می‎تواند با ترکیب توسعه شبکه اینترنت مدرسه و آموزش مادام العمر برای حمایت از نیازهای آموزشی و پرورشی در تمامی جامعه توسعه یابد، غنی کرد. معلمان می‎توانند از ارتباطات با پهنای باند جدید در خانه برای تشویق و تقویت ارتباطات با کودکان و والدین آنها در جامعه استفاده کنند. آموزش در سطوح عالی (هم دبیرستان و هم دانشگاه) را می‎توان با تکنولوژی جدید القایی در همکاری با تجارت و دانشجویان و دانش آموزان درنظر گرفت و درمورد آن تحقیق کرد [3]. در بسیاری از نهادها و سازمان‎ها سعی می‎شود زیرساخت مورد نیاز برای برنامه‎های آموزش از راه دور خارج از مدارس معماری شکل گیرد و آموزش معماری نیز خود را با این شکل جدید مجهز می‎کند تا نقش خود را درون متن تغییرات جهانی تعیین و تعریف کند. برنامه‎های آموزش از راه دور امروزه آغاز شده است تا جای خود را در برنامه درسی و آموزشی دانشگاه‎ها باز کند و یا حداقل احتمال چنین برنامه‎هایی شروع شده است و مورد بحث و بررسی قرار دارد. بدیهی است که آینده سیستم‎های آموزشی به دلایل بسیاری همچون صرفه‎جویی در زمان، دلایل اقتصادی، افزایش علاقه‎مندی به تحصیل و غیره به‎طور معمول براساس آموزش از راه دور خواهد بود. با پیشرفت ارتباط آموزش از راه دور به‎تدریج شکل کتابخانه‎های دانشگاه‎ها و فضاهای آموزشی نیز تغییر می‎کند و سپس بر دیگر فضاهای جنبی آموزشی مانند سالن اجتماعات و فضاهای گروهی و ... تاثیر خواهد گذاشت، که البته در آغاز دوران گذاری دارد و با چالش‎هایی روبه‎رو خواهد بود. دانشگاه مجازی دانشگاه مجازی مركز آموزشی است كه دروس و برنامه‌های آموزشی را از طریق شبكه اینترنت به دانشجو ارایه می‌كند و او با استفاده از سامانه اینترنتی نیازهای آموزشی خود را، از راه دور رفع می‌نماید (شکل 1). بر این اساس "دانشگاه مجازی" نوعی آموزش از راه‌دور است كه در آن فناوری وب و اینترنت برای آموزش و ارزشیابی دانشجو به‎كار گرفته می‌شود. شکل 1- آموزش مجازی برای بانوان در هندوستان مزایای آموزش مجازی یكی از مهم‎ترین دلایل ضرورت سازماندهی دانشگاه‎های مجازی در ایران تقاضای روزافزون جوانان برای ورود به دانشگاه است كه با توجه به محدودیت منابع و ظرفیت آموزشی در نظام آموزشی فعلی به یك موضوع اجتماعی تبدیل شده است. این در حالی است كه در آموزش مجازی محدودیت مكانی و یا زمانی وجود ندارد (شکل 2) و دانشجو می‌تواند بر حسب تمایل، زمان و واحدهای درسی خود را انتخاب كند و همچنین نیازی نیست تا تعداد دانشجویان به حد نصاب برسد و واحدهای ارایه شده نیز محدودیتی ندارند. در این شیوه آموزش با تعداد محدودی استاد می‌توان دانشجویان بسیاری را پوشش داد. شکل 2- عدم محدودیت زمانی و مکانی در آموزش از راه دور آموزش از طریق اینترنت سابقه طولانی ندارد ولی امروزه به عنوان قوی‎ترین روش آموزشی مطرح می‌شود و تقاضای فراوانی برای به‎كارگیری اینترنت در آموزش وجود دارد. رشته‌های متفاوت و دانشگاه‎های معتبر و متفاوتی كه این رشته‌ها را ارایه می‌كنند، امكان ادامه تحصیل برای هر كسی كه سیستم مورد نیاز رایانه‌ای، توانایی مالی پرداخت شهریه دانشگاه و هزینه ارتباط تلفنی را دارد فراهم می‌كند. تكنیك‎های آموزشی كه در این روش استفاده می‌شوند نیز متنوع هستند. انتشار متون، فایل‎های صوتی و تصویری تدریس، اسلایدها و نمودارهای درسی، اتاق‎های گفتگو و كنفرانس و استفاده از شبكه‌های آموزش رادیویی و تلویزیونی بر روی اینترنت از آن جمله هستند. علاوه بر این دسترسی بهتر به كتابخانه‌ها و منابع آموزشی و امكان جستجوی سریع در حین مطالعه دروس بدون آن كه نیاز به ترك محیط مطالعه و صرف وقت باید نیز به كیفیت این شكل از تحصیل می‌افزاید. در آموزش از راه دور امکان استفادۀ همزمان از اطلاعات متفاوت وجود دارد. به این معنی که همزمان با ارائه اطلاعات آموزش از راه دور، دانشجو می‎تواند به اطلاعات یارانۀ خود و یا دیگر سایت‎ها دسترسی داشته باشد. دانشگاه مجازی در ایران امروزه صدها دانشگاه معتبر در سراسر دنیا دروس و رشته‌های دانشگاهی خود را از طریق اینترنت ارائه می‌كنند و تنوع رشته‌ها و دروس ارایه شده با این روش بسیار زیاد است. دانشگاه مجازی در ایران صنعتی نوپا در تكنولوژی آموزشی و آموزش از راه دور است، اما مراكز و موسسات آموزشی به ویژه دانشگاه‎ها در تلاش هستند تا هرچه سریع‎تر الگویی مناسب با ساختار آموزشی و فرهنگی كشور در زمینه آموزش الكترونیكی به منظور تاسیس دانشگاه‎های مجازی ارایه كنند. پایان دهه ۱۳۷۰‬ آموزش مجازی در دستور كار دانشگاه تهران قرار گرفت و پروژه‌هایی تحت این عنوان آغاز شد. سال ۱۳۸۰‬ سایت آموزش مجازی دانشگاه تهران با ارایه ۹‬ درس برای دانشجویان روزانه راه‌اندازی شد و از نیمسال اول تحصیلی همان سال بهره‌برداری از آن آغاز شد. در همان سال وزارت علوم، تحقیقات و فناوری از تاسیس دانشگاه اینترنتی خبر داد كه تحت نظر آن وزارتخانه، به صورت موسسه غیرانتفاعی نوع اول در سراسر كشور خدمات آموزشی ارایه خواهد داد. ‬‬‬ به دنبال آن تعدادی از دانشگاه‎ها نیز اعلام كردند كه راه‌اندازی آموزش الكترونیكی را جزو برنامه‌های خود قرار داده و هم‌اكنون تعدادی از آنها دروسی را به صورت تك درس برای دانشجویان حضوری خود به صورت مجازی ارایه كرده‌اند. در همین چارچوب برخی كارشناسان فناوری اطلاعات معتقدند باید با پشتیبانی فرهنگی و فرهنگ‌سازی، افراد را قبل از دانشجو شدن با فضای دانشگاه مجازی آشنا كرد تا به دنبال پذیرش مسولیت در فرآیند آموزشی باشند، لذا پشتیبانی فرهنگی نیز در آموزش مجازی ضروری است تا از برخی آسیب‎ها در این زمینه پیشگیری شود.

این نوشته در واقع گفتگویی است که معماری به نام کیوان خسروانی که گویا در فرانسه زندگی میکنید، در گفتگوی با رادیو فارسی فرانسه انجام می دهد و در آن به نقد و بررسی معماری ایرانی می پردازد نوشته زیر را با با دقت بخوانید.خواهشمندم که دیدگاه های خود را در بیان کنید. "ما به معماری تاریخی خود می بالیم. هر ملتی در هر جایی از دنیا، چیزی دارد که آن را تحسین می کند و مایه افتخار خود می داند.مثلاً یونانی ها به پارتنون در آکروپولیس می نازند که فیدیاس ساخته.ولی ما که به تخت جمشید خودمان می بالیم نمی دانیم معمار آن چه کسی بوده. در فرهنگ ایران نام هنرمند هرگز مطرح نبوده. ما استاد عیسی را از وقتی می شناسیم که به دعوت شاه جهان رفت تا تاج محل را بسازد.وقتی در ایران بود کسی خبری از او نداشت. ما حتی نام معمار فین کاشان را هم نمی دانیم.راه دور نرویم، چرا مولانا به ایران برنگشت و در قونیه ماند؟ معماری در یونان باستان تقریباً علم بوده. در صورتی که در تاریخ فرهنگ ایران، هیچ گاه علم و رشته ای آکادمیک نبوده.معماران صنعتگرانی بودند که با ممارست حرفه شان را فرا می گرفتند. فیدیاس در پارتنون کاری کرد تا از بروز خطای دید جلوگیری کند و دید به پرسپکتیو نرود و همه چیز درست به نظر برسد. اما درتخت جمشید چنین تکنیکی به کار گرفته نشده.در گنبد سلطانیه، که از شاهکارهای معماری ایران است، معمار برای این که جلوی لگد گنبد را بگیرد، مجبور به استفاده از هشت مناره شد، در صورتی که برونلسکی در فلورانس همین مناره را بدون مناره لگد گیر ساخته. مصالح معماری ایران همواره فقیر بوده. مثلاً سراهای بازار کاشان بی نظیرند، ولی همه با مصالح ابتدایی ساخته شده اند. در حالی که در ایران، منابع عظیم سنگ موجود بوده.حتی معماران پاکستان و یا هندوستان از سنگ استفاده بسیاری کرده اند. در مساجد مهم اردن، سوریه و فلسطین هم سنگ عنصر مهمی است. در شرایطی که رومیان سنگ گرانیت را با دشواری از مصر می آوردند، برای ساخت پارتنون 250 بلوک سنگی عظیم با وزن 100 هزار تن به کار رفته .مسجد جامع اردستان یا تاریخانه دامغان بناهای بسیار زیبایی هستند، ولی مطابق معمول با مصالح آسیب پذیر ساخته شده اند. حتی در معماری بعد از اسلام، به جز دوره سلجوقی که درخشان ترین دوره معماری ایران است، اوضاع همین طور بوده. در شهر سازی هم همین مشکلات وجود داشته، معادن گچ ایران بهترین ها در جهان اند.ولی حتی یک دیوار هم نیست که به سبک فرسک ( ساخته شده از گچ تازه) مانند دیوار خانه های پمپئی رنگ شده باشد.مساحت فیروزآباد که معلوم نیست کاخ بوده یا معبد، 11 هزار مترمربع است.این محوطه ها در سال های 224 تا 642 بعد از میلاد مکان آبادی بوده و امروز فقط می توان گفت که احتمالاً در اطراف آن شهری وجود داشته در حالی که در شهر پمپئی که 60 سال بعد از میلاد به زیر آتشفشان رفت و در قرن 18 و 19 میلادی کشف شد. خیابان های سنگفرش، خانه، مغازه، پیشخان خرید و حتی پیشخان برای نوشیدن می بینید.خانه ها پاسیو دارند. در تمام این فضاها رنگ های فوق العاده ای به کار رفته. در مورد سایر رشته های هنری وضع ما به مراتب عقب مانده تر از معماری بوده.ما هنر مجسمه سازی نداشته ایم. در واقع دوره شکوفایی در این زمینه را هم معمولاً دشمنان آغاز کرده اند، مثلاً بهترین آثار هنری ایران مربوط به دوره سلوکیان است که فرهنگ یونانی و ایرانی در هم آمیخت. وگرنه در ایران معماری و هنر همیشه تحت سلطه حکومت و در واقع درباری بوده.البته از دوره هخامنشی دستگیره جامی به شکل قوچی زیبا و فوق العاده در موزه لوور موجود است.ولی این ها با آنچه از فرهنگ یونان و روم به جا مانده، قابل قیاس نیست.یونانیان برای ساخت مجسمه تناسبات دقیقی داشتند. مثلاً اندازه کله مجسمه 11/1 تا 12/1 کل طول مجسمه بود.آن ها با سنگ پارچه را کاملاً بازسازی می کردند، اما در ایران این توانایی وجود نداشت.به نقش برجسته های تخت جمشید نگاه کنید، فقط در پای پله هایی که از کاخ صد ستون پایین می آید، نقش برجسته فوق العاده حمله شیر به قوچ حک شده، ولی در اغلب صحنه ها ، مثل نشستن پادشاه روی تخت جمشید، کیفیت کار حتی با نمونه های مصری قابل مقایسه نیست.مصری ها به وجود پرسپکتیو کاملاً آگاه بودند.کله نفر تی تی در موزه برلن چنان زیباست که انگار امروز آن را ساخته اند.این مهارت را به هیچ وجه در مجسمه های ایرانی نمی بینید. در مورد نقاشی دیواری هم باید گفت که از ایران باستان فقط مقداری موزاییک از دوره ساسانی باقی مانده که نمونه های آن هم در موزه ایران باستان تهران و هم در موزه لوور نگاهداری می شود که البته این ها هم بسیار تحت تاثیر تبادل فرهنگی و هنری با روم باستان است.این ویژگی تا حدی ناشی از آن بوده که در ایران همواره تصویرگری ممنوع بوده و بسیاری از مینیاتورهای ایرانی در خفا و صرفاً برای تصویر سازی متون کتابها خلق شده اند. مهم ترین وجه تمایز ایران نسبت به دو تمدن یونان و روم، احترام به حقوق بشر بوده که از منشور حقوق بشر کوروش نشئت گرفته. در فرهنگ یونان و روم برده برداری مرسوم بوده ، اما در ایران هرگز برده ها را به ساخت بناها وادار کرده اند. لوح های پخته گلی کوچکی که رسید دریافت حقوق کارگران ساختمانی بوده ، امروز در دسترس است. جالب است گه حتی مادرانی که در انتظار به دنیا آمدن کودکانشان بودند و توانایی کسب درآمد نداشتند، از طرف حکومت مرکزی کمک مالی دریافت می کرده اند. صحبت ها و تفکراتی که خسروانی بیان کرد به نظرم تفکر بر انگیز باشن.خوشحال میشم نظرات شما رو بدونم

دوستان اگر مطلبی در مورد نظام آموزش معماری در کشورهای مختلف دارن اینجا بذارن. ممنون