Dreamy Girl 6672 اشتراک گذاری ارسال شده در 6 تیر، ۱۳۹۴ همدلی، توانایی فرد در توجه به مسائل از نگاه دیگران است. چنین فردی میتواند احساسات و ارزشهای دیگران را درک کند و دنیا را از زاویه دید آنها ببیند. انسان این ویژگی را از چهار یا پنج سالگیاش یاد میگیرد، اما اگر بخواهیم با تمام وجود نسبت به دیگران همدلی داشته باشیم، به این معناست که باید بتوانیم واکنشهای احساسی خود را تنظیم کنیم، برای دیگران ارزش قائل شویم و درک کنیم آنها چه نیازهایی دارند. در ضمن به عقاید مختلف احترام بگذاریم. تحقیقات نشان داده است تمام مهارتها را میتوان آموخت یا به دیگری آموزش داد و البته همدلی با دیگران را باید از کودکی یاد گرفت. مثلا در تحقیقی که روی کودکان مدرسهای انجام شد و در آن در مورد محتوای احساسی داستانها صحبت کردند، معلوم شد وقتی به کودکان بگویید در تصورات خود نسبت به دیگران احساس همدلی داشته باشند، این ویژگی در آنها افزایش مییابد. کودکان همیشه ارزشهای والدین خود را در باورها و ارزشهای خود میآمیزند و اگر والدینی تمام وقت به دنبال شهرت، موفقیتهای دانشگاهی و پول باشند، کودکانشان بعید است همدلی با دیگران را بیاموزند و به احساس دیگران اهمیت بدهند. بنابراین یادگیری همدلی با دیگران از نشان دادن این احساس شروع میشود و وقتی کودکان احساس امنیت کنند و به آنها اهمیت داده شود میتوانند به دیگران هم توجه و همدلی نشان دهند. به طور مثال وقتی در داستان یا فیلمی با کسی که صدمهدیده است احساس همدلی میکنید و به کودک توضیح میدهید فرد قربانی در داستان چه احساسی دارد به او همدلی را یاد میدهید. از طرفی بررسیها نشان داده است کودکان نسبت به کسانی که شبیه خودشان هستند، بیشتر احساسی از همدلی نشان میدهند و وقتی آنها تجربههای ناخوشایندی شبیه دیگران دارند، خیلی سریعتر همدلی کردن را میآموزند. افزایش میزان هورمون اکسیتوسین در بدن افراد به آنها کمک میکند احساسات دیگران را بهتر درک کنند؛ بنابراین اگر به کودکان کمک شود، در بدنشان به طور طبیعی هورمون اکسیتوسین افزایش یابد، آنها علائم احساسی و عاطفی را بهتر درک میکنند. هورمون اکسیتوسین در کودک با بغل کردن و نوازش او و همچنین داشتن روابط خوب با دیگر افراد جامعه افزایش مییابد. منبع : روزنامه جام جم 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده