کویرها و بیابان های شرقی ایران

[masi eng 47044]

کویرها و بیابان های شرقی ایران

 

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 65%] نام انگلیسی: Eastern Iran's Deserts and Playas

 

 

نام فارسی: کویر ها و بیابان های مناطق شرقی ایران

 

 

 

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 30%, align: right]

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: class9, width: 100%, colspan: 2] در مناطق شرقی ایران در نزدیکی مرز افغانستان و پاکستان کویرها و بیابان های پراکنده ای وجود دارند که در مناطق شمالی متاثر از کویر مرکزی ایران و در مناطق جنوبی متاثر از کویر لوت هستند. [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[masi eng 47044]

دشت اسفدن، قاین

 

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 57%] نام انگلیسی : Dasht-e Esfadan

 

 

نام فارسی : دشت اسفدن

 

 

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 38%]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: class9, width: 100%, colspan: 2, align: justify]

 

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

دشت اسفدن از بهم پیوستن مخروط افکنه های متوالی ایجاد شده و ارتفاعات منطقه آن را محاصره نموده اند. در این دشت چاههای کشاورزی متعددی وجود دارد.

[masi eng 47044]

دشت چاهك موسويه، قاین

 

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 57%] نام انگلیسی : Dasht-e Chahak-e Mousavieh

 

 

نام فارسی : دشت چاهک موسویه

 

 

 

 

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 38%] [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: class9, width: 100%, colspan: 2, align: justify]

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

این دشت در جنوب غرب شهرستان قاینات در طول جغرافیایی 58 درجه و 30 دقیقه تا 59 درجه و 34 دقیقه شرقی و عرض جغرافیایی 33 درجه تا 33 درجه و 45 دقیقه شمالی واقع سات. این حوضه محدود است از شمال به خط الراس ارتفاعات کمر اژدها، کوه سرگل و دشت سرایان، از شرق به خط الراس ارتفاعات سرتخت، بنگی و گینو، از جنوب به کوههای لمبی، مادر کوه و مولی و از غرب به ارتفاعات لاخ سفید، لاخ گرو و کوه گوشمیر وسعت حوضه بالغ بر 5320 کیلومتر مربع است که 2500 کیلومتر مربع آن دشت و بقیه را ارتفاعات تشکیل می دهد، بلندترین نقطه حوضه روی قله سیاه کوه و از سطح دریا 2620متر ارتفاع دارد پایین ترین نقطه در کویر واقع و از سطح دریا 1300 متر بلندی داردآب و هوای حاکم بر منطقه بری و از نوع خشک است حداکثر و حداقل مطلق درجه حرارت هوا در ایستگاه موسویه به ترتیب 43 و 9- درجه سانتیگراد گزارش شده است.

نزولات جوی منطقه به دلیل گرمی هوا و نزدیکی به کویر اندک است. متوسط بارش سالانه آن در ایستگاه مزبور 133 میلیمتر محاسبه شده است. میزان بارندگی در شرق حوضه و در ارتفاعات بیشتر است. تبخیر حوضه نیز به دلیل بالا بودن درجه حرارت هوا و اقلیم خشک، زیاد است. متوسط سالانه تبخیر موسویه 3180 میلیمتر می باشد.

[masi eng 47044]

دشت سمسور

 

وبلاگ منصور زیست

 

 

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 50%] نام انگلیسی : Samsour Desert

 

 

نام فارسی : دشت سمسور

 

 

 

 

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 50%]

 

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

دشت سمسور در فلصله 120 کیلومتذی جنوب زاهدان در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد. این دشت در فاصله 45 کیلومتری بزمان واقع شده و از نظر تقسیمات کشوری از توابع ایرانشهر به حساب می آید. . این دشت با طول تقریبی 50 کیلومتر و عرض 15 تا 20 کیلومتر در شمال قلعه بزمان و شرق حوضه آبریز گوهر در استان سیستان و بلوچستان واقع شده و آبخوان سمسور با طول 30 کیلومتر در داخل این دشت قرار دارد.

 

حدود اربعه دشت سمسور به این ترتیب است: شمالا ازجنوب جاده ی زاهدان بم و منطقه ی گرگ و حیدرآباد شروع شمال غربش نرماشیر و منطقه ی ریگان شمال شرقش کوههای پیرسوران ..جنوب کوههای سیاه بند و شندملا...جنوب غرب کوه خضرزنده ( کوه بزمان : کوه زنده : کوه برفی) جنوب شرق کوههای دیگ اشکن ( به طرف گوهرکوه) و منطقه ی سفیدآباد ..شرق کوههای پاول و ارزن تاک به سمت روستاهای قلعه بید و چاه احمد..غرب جاده ی بم ایرانشهر و امتداد کوههای جبال بارز به طرف جیرف و منطقه دره آهو. دشت سمسور شامل دشت سمسور که شامل (مناطق شه بخش نشین) سفیدآباد شورآب ( نارویی نشین) قصبات و قنوات سمسور، سورریگ، پاول، کوه مرغک (مرغوک)، ریکک (ریکوک)، آب رئیس، دق سوردقال ( داک یا همان دق که آب رودخانه ی سمسور و ریگان به آن میریزد)، میشودی ( دارای معدن باذخیره بزرگ آهن)، ارزن تاک، نالک (نالوک) سرکال و مناطق طایفه شیهکی، روستاهای مسجدابولفضل و چاه نلی ( نل در زبان بلوچی به معنای نی است)است. (عظیم شه بخش)

 

وجه تسمیه دشت سمسور به دلیل وجود دو کوه تخت مانند به نام های محلی "سم" و چون سنگهای آن دارای رنگ سرخ است (سرخ در زبان بلوچی سور گفته می شود) به آن نام سمسور داده اند (عظیم شه بخش)

 

در مرکز این دشت چند ناهمواری صخره ای به ارتفاع 100متر مشاهده می شود که به سان جزیره ای از دل دشت سر برآورده است و احتمال می رود در اثر فعالیت های آتشفشانی در منطقه بوجود آمده باشند . منتهی الیه شمال شرقی دشت به ریگزارهای جنوبی دشت لوت منتهی میگردد که علاوه بر ایجاد منظره ای بدیع مأوا و مفریست مناسب برای جبیرهایی که در این دشت به سر می برند.

 

علاوه برآن شواهد حاکی از احتمال برخورد شهاب سنگ در منطقه دشت سمسور ایرانشهر در 80 هزار سال قبل دارد. گودال منطقه سمسور در نزدیکی روستای خیر آباد شهرستان ایرانشهر واقع شده است این گودال 3 و نیم کیلومتری با عمق 30 متر از سایر پدیده های زمین شناسی منطقه کاملا متمایز است. مطالعات نشان داده است که این گودال هیچ ارتباطی با سازوکار آتش فشانی پیرامون خود ندارد. کوه آتشفشان بزمان در 50 کیلومتری جنوب این گودال واقع شده است. نتایج مستند سازیهای میدانی و تحلیل نمونه برداریهای انجام شده در دست بررسی است. گودال سمسور در صورت تأیید بعنوان اولین گودال شهاب سنگی ایران و دومین نمونه در خاورمیانه بعد از عربستان خواهد بود .

 

از دیگر خصوصیات این منطقه می توان به این مورد اشاره کرد که این دشت محل گدار وحوش علی الخصوص کل، بز، قوچ و میش از منطقه شکار ممنوع بزمان به کوهها وتپه ماهورهای گوهر کوه و کاواری است. این دشت جایگاه رودخانه ای زیبا و پرآب به نام رودخانه سمسور است که رودخانه ای دائمی است. این رودخانه از 50 متر پجنوب جاده آسفالته روستای خیر آباد به صورت چشمه جوشان از منابع آب زیرزمینی سرچشمه میگیرد و به طول تقربی 40 کیلومتر تا پایین دست روستای عباس آباد نالوک ادامه دارد. حاشیه مسیر رودخانه پوشیده از پوشش گیاهی نی و گز بوده و از تنوع زیستی خوبی نیز برخوردار است.

 

از حیات وحش منطقه می توان به کبک، تیهو، باقرقره، پرندگان کنار آبزی مهاجرمثل باکلان کوچک، اگرت، اردک گردن سبز، چنگر، و هوبره اشاره کرد. از پستانداران منطقه می توان جبیر، کفتار، شغال ،روباه شنی ،پلنگ، تشی، خرگوش و..... اشاره کردد. پوشش گیاهی منطقه شامل نیزار ،تاغ، ترات، گز، اسکنبیل،سرخاب ،قیچ، استبرق وبرخی گونه های علفی است. از خزندگان این دشت می توان انواع آگاما و انواع جکو ،انواع مارمولک و انواع اسکینک و بزمجه بیابانی و انواع مارها را نام برد. مجموعه خصوصیات ژئولوزیکی و اکولوژیکی ذکر شده میتواند منطقه را به عنوان یکی از بزرگترین مناطق گردشگری در کشور مطرح کند.

نتایج و اطلاعات حاصل از مطالعات ژئوالکتریک دشت سمسور منجر به شناسایی یکی از بزرگترین منابع آب زیرزمینی در دشت مذکور گردیده است . با توجه به برداشتهای ژئوفیزیکی و تغییر داده ها , کیفیت آب لایه آبدار آبخوان در قسمت های شرقی و جنوبی آبخوان از کیفیت مناسبتری برخوردار است و در قسمتهای شمال غرب دشت مقاومت پائین لایه آبدار حاصل از نتایج این مطالعات دلالت بر کیفیت پائین آبهای زیرزمینی این محدوده دارد.

 

با توجه به مقدار ذخیره آبی آبخوان دشت سمسور در نوع خود یکی از بزرگترین منابع آب زیرزمینی سیستان و بلوچستان محسوب می گردد. علاوه بر آن منطقه از لحاظ ترکیبات معدنی نیز غنی است. مطالعات انجام گرفته درجریان پروژه اکتشاف تفضیلی بنتونیت دشت سمسور منجر به شناسایی ذخیره ای بالغ بر یک میلیون تن بنتونیت گردید. بنتونیت مخلوطی ازکانیهای رسی است که درصنایع ریخته گری ،گندوله سازی آهن ،حفاری صنعت نفت ،جمع آوری فضولات دام ،محیط زیست و... کاربرد دارد.

 

با تشکر از جناب عظیم اسماعیلی کی

[masi eng 47044]

کویر ریگان

محسن ادیب

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 50%] نام انگلیسی : Rigan Desert

نام فارسی : کویر (بیابان) ریگان

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 50%] [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

ریگزار ریگان در موقعیت جغرافیایی 28 درجه و 43 دقیقه شمالی تا 28 درجه و 49 دقیقه شمالی و 59 درجه و 16 دقیقه شرقی در منتها الیه جنوب شرقی استان کرمان و در نزدیکی شهرستان ریگان قرار گرفته است. این منطقه از شمال شرقی در مجاورت لوت جنوبی یا لوت زنگی احمد قرار گرفته و رودخانه ریگان یکی از سرچشمه های کویر نمک شورگز هامون واقع در لوت زنگی احمد است. منطقه پوشیده از ریگزار است که از نظر جنس و رنگ با سایر ریگزارهای ایران تفاوتهایی دارد. رنگ ریگزار روشنتر از سایر ریگزارهای ایران است که منشا آن احتمالا جنس سنگهای تشکیل دهنده آن است. ریگزار گستره ای غربی-شرقی دارد و فاصله غرب به شرق آن در حدود 20 کیلومتر و شمال به جنوب آن در بیشترین حالت در حدود 4 کیلومتر است. ریگزار توسط روستاهای زیادی در منطقه ریگان احاطه شده و گسترش آن زندگی روستاییان را تهدید میکند. بلندترین ارتفاع تپه های ماسه ای منطقه در حدود 75 متر است. در باور بسیاری از مردم ریگزارهای منطقه خواص درمانی دارد. نصب تعدادی آلاچیق، نصب سرویس بهداشتی وایجاد راه مناسب جهت دسترسی به تپه ها در مجاورت روستای علی آباد پشت ریگ واقع در 13 کیلومتری شهرستان ریگان از امکانات رفاهی موجود در منطقه است. یکی از با ارزشترین عرصه های طبیعی استان کرمان جنگلهای کهور در در این منطقه قرار دارد. این ذخیره گاه جنگلی بزرگترین جنگل کهور ایران با وسعت 30 هزار هکتار است و یکی از مهمترین زیستگاههای جانوری استان کرمان محسوب می شود. یکی از مهمترین کاربرد های این جنگل وسیع تثبیت شن در این منطقه و جلوگیری از بیابان زایی است بطوریکه ادامه حیات در بسیاری از مراکز جمعیتی شرق کرمان وابسته به این جنگل است. در این میان عوامل انسانی و همچنین خشکسالی و کم آبی پیاپی طی سالهای اخیر صدمات جبران ناپذیری به جنگلهای کهور ریگان وارد کرده است که حفظ و بقای این جنگل منحصر به فرد را نیازمند تدبیر و توجه بیشتر مسئولان کرده است. این درختان به گونه ای هستند که در اوج کم آبی می توانند به حیات خود ادامه دهند و این مزیت اصلی درختان کهور است.

این گونه گیاهی به دلیل ساختار خاص برگهای خود در فصلهای خشک و بدون بارندگی قادر است رطوبت مورد نیاز خود را از طریق برگ جذب کند. متوسط بارندگی در مناطق جنگلی کهور و کویر ریگان در حدود 50 میلیمتر است. این منطقه یکی از زیستگاه های سوسمار دم تیغی ایرانی است که در خطر انقراض قرار دارد. سوسمار دم تیغی ایرانی(/uromastyx asmussi/) حدود 147 سال پیش توسط محققی بنام " استرُچ" در 60 کیلومتری جنوب خوسف در حاشیه کویر لوت گزارش و توصیف شد. گونه مذکور در 134 سال پیش نیز توسط "بولانژه" در حوالی ریگان گزارش و توصیف شده است. با گذشت بیش از یک قرن سوسمار دم تیغی ایرانی مجدداً توسط یک دانشجوی علاقه مند در دشت سیف الدینی واقع در 65 کیلومتری جنوب شهرستان ریگان مشاهده و زنده گیری گردید. بر اساس قوانین و مقررات سازمان حفاظت محیط زیست گونه مذکور تحت حمایت و حفاظت بوده و از نظر مجامع بین المللی نیز حائز اهمیت می باشد. سوسمار دم تیغی ایرانی در بخش شرقی فلات مرکزی ایران، جنوب غربی پاکستان و جنوب افغانستان در زیستگاههای بیابانی و نیمه بیابانی خشک در دشتهای ریگزار،سنگریزه ای و سنگلاخی با پوشش گیاهی بوته ای ،درختچه ای بطور پراکنده زیست می کند. این گونه روزهای گرم و آفتابی در اواسط روز فعالیت می کند و لانه آن شامل سوراخهای زیر زمینی است که حفر می کند.در نمونه های بالغ گیاهخواری دیده می شود و طبق گزارش ها 7 تا 10 تخم در سال می گذارند. از حیات وحش منطقه میتوان به روباه شنی، گربه شنی، هوبره، زاغ بور، انواع آگاما و گکو، شاهین، جرد، پامسواکی، دو پا، مرغ حق، سارگپه بیابانی و ... اشاره کرد.

[masi eng 47044]

کویر چاه غیب هامون

محسن ادیب

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 50%] نام انگلیسی : chah-gheib playa

نام فارسی : کویر چاه غیب هامون

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 50%] [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: class9, width: 100%, colspan: 2] کویر چاه غیب - محسن ادیب

 

کویر چاه غیب یا چاله چاه غیب (چاه غیب هامون هم نامیده می شود ) در 50 کیلومتری جنوب غربی شهرستان خاش واقع در استان سیستان و بلوچستان قرار دارد . موقعیت جغرافیایی مرکز این کویر 06/28 شمالی و 49/60 شرقی و مساحت تقریبی آن در حدود 240 کیلومتر مربع می باشد . این کویر از شمال غربی به کوه نادر , از غرب به کوه حشایز , از جنوب غربی به کوههای تنکان , هله لان , کوه تنگ و کوه مرغک , از جنوب به چاه شاهی و از شرق به بیابانهای خاش محدود می شود .

ارتفاع آن از سطح آبهای آزاد 1450 متر می باشد که تقریبا در تمام نقاط کویر یکسان است و 2600 متر زیر قله آتشفشانی تفتان قرار دارد .کویر چاه غیب بوسیله رشته کوههای بلندی محصور شده است. سنگهای تشکیل دهنده اطراف ارتفاعات این چاله از نوع سنگهای آذرین می باشند . در قسمت شمالی این کویر جزیره ای وجود دارد که تقریبا شبیه به جزیره سرگردان در دریاچه نمک آران و بید گل می باشد که بلند ترین نقطه آن 4690 فیت ارتفاع دارد .

سطح این کویر بوسیله صفحات باد کرده وسیع و حوزه ای خیس محدودی پوشیده شده است. بر روی بعضی نقشه ها این کویر دریاچه هامون نامیده شده است که نشاندهنده آن است که سطح این کویر در گذشته خیلی نزدیک بوسیله دریاچه فصلی پوشیده بوده است.

 

راه های ورود به منطقه :

به علت نبودن باتلاق در اطراف این کویر براحتی می توان به صورت آف رود وارد دریاچه شد . شایان ذکر است که در قسمت غرب کویر باتلاقهایی با درصد چسبندگی کم وجود دارند . حرکت با suv بر روی این قسمت پیشنهاد نمی شود.

مسیر اول از شهرستان خاش پس از طی مسافت 44 کیلومتر وارد جاده خاکی چاه شاهی شوید .

قبل از ورود به منطقه با نیروی انتظامی شهرستان خاش هماهنگی های لازم را به عمل آورید .

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[masi eng 47044]

کویر نمک بردسکن (کفه نمک)

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 50%] نام انگلیسی : Bardaskan playa

نام فارسی : کویر نمک بردسکن

 

[/TD]

[TD=class: class9, width: 50%] [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

کفه نمک با نام علمی پالایا از آثار طبیعی و بی نظیر کشور در بردسکن است که در گذشته به شکل سنتی و به عنوان معدن نمک بهره‌برداری می‌شده‌است، همچنین در چرم سازی و سالامبور(دباغی پوست) مورد استفاده قرار می‌گرفته‌است. پالایا در پست‌ترین مناطق بعضی از حوضه‌های آبریز دشت‌های مسطحی با مشخصات ویژه تشکیل می‌شود که عمدتاً در مناطق خشک و به نسبت گرم و کم‌باران قرار گرفته‌اند و اغلب توسط نهشته‌های دریاچه‌ای و تناوب لایه‌های رس، سیلت و نمک پوشیده می‌شود. موقعیت جغرافیایی منطقه طبیعی کفه نمک در جنوب شهرستان بردسکن و در ۱۲ کیلومتری جنوب روستای رحمانیه در بخش شهرآباد قرار دارد این پهنه نمکی از سطح دریاهای آزاد ۸۰۵ متر ارتفاع دارد و با وسعت تقریبی ۷۸۸۸ هکتار متعلق به دوران سوم(کرتاسه) و چهارم(آئوسن) زمین‌شناسی است که با جهتی شمال شرقی ـ جنوب غربی در جنوب شهرستان بردسکن واقع شده و به طور کلی اتفاقات زمین‌شناسی منطقه موجب پدید آمدن چشم‌اندازی زیبا از طبیعت بیابانی ـ کویری و رسوبات تبخیری نمکی شده‌است. اقلیم این منطقه دشتی هموار است که در آن پستی و بلندی خاصی مشاهده نمی‌شود و از نظر اقلیمی در ناحیه گرم‌وخشک بیابانی قرار گرفته، تعداد ماه‌های خشک آن ۷ ماه و حدود ۹۵ روز در سال یخبندان است. گونه‌های گیاهی هرچند که در این کفه نمکی امکان رشد گیاهان وجود ندارد، اما در حاشیه‌های این زیستگاه کویری گونه‌های گیاهی شورپسند از جمله سالسولا، سالیکورنیکم، گز، آتریپلکس رشد می‌کنند و همچنین گونه‌های مختلفی از پرندگان دیده می‌شوند. ویژگی‌ها جلوه‌های زیبای بلورهای نمک در حال شکل گیری، تراکم ساختاری بلورهای نمک بر روی شن‌زارها، ایجاد چاله‌های نمکی و حوضچه‌های آب حاصل از تعریق خاک از دیگر ویژگی‌های منحصر به فرد این زیستگاه طبیعی است و آن را در کشور و منطقه به یک زیستگاه منحصر به فرد تبدیل کرده‌است. طبیعت زیبا و منحصر به فرد کفه نمکی بردسکن در ۸ دی ۱۳۹۰ به عنوان نخستین اثر طبیعی از استان خراسان رضوی در فهرست آثار طبیعی ایران با شماره ۱۵۷ به ثبت رسید.

[masi eng 47044]

کویر نمک سیرجان

محسن ادیب

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 50%] نام انگلیسی : sirjan salt playa نام فارسی : کویر نمک سیرجان [/TD]

[TD=class: class9, width: 50%, align: justify] [/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=class: class9, width: 100%, colspan: 2] کویر نمک سیرجان در موقعیت جغرافیایی N2910 تا N2941 و E5520 تا E5531 در استان کرمان واقع است. کویر نمک سیرجان در فاصله 30 کیلومتری غرب شهر سیرجان واقع در استان کرمان می باشد. طول این کویر در حدود 50 کیلومتر و عرض آن در قسمت میانی برابر با 20 کیلومتر می باشد که هر چه در جهت شمال یا جنوب آن حرکت کنید از عرض آن کاسته می شود. کویر نمک سیرجان هم‌اکنون به‌صورت انبار عظیمی از نمک محلول درآمده که سرتاسر حوضه دشت سیرجان را به‌طور غیرمستقیم چه در حالتی که دریاچه نمک پرآب باشد و چه در حالت خشک و کویری انباشته از نمک را تحت‌تأثیر خود درآورده است سطح باتلاق را پوشش ضخیمی از نمک طعام پوشانده است. باتلاق نمک به‌صورت نوار شمال‌غربی، غرب تا جنوب‌غربی دشت سیرجان را در برمی‌گیرد و دنباله آن به‌صورت منقطع و ضعیف تا دشت شهر بابک ادامه دارد. کف چاله سیرجان 1260 متر از سطح دریا ارتفاع دارد و 1458 متر زیر بلندترین قلل ارتفاعات اطراف خود است. کویر سیرجان بصورت نا متقارن در مقابل حد آبی غربی چاله در دره ای باریک قرار گرفته است.مخروطهای افکنه بزرگتر از شمال شرقی همراه با تپه های ماسه ای عظیمی سطح این کویر را تقلیل می دهند. در صفحات محدود بین مخروط افکنه ها و تپه های ماسه ای چند دهات با مزارع کشاورزی وجود دارد که بسیاری از آنها اکنون با ماسه پوشیده شده است.مخروطای افکنه جنوبی به مراتب کوچکتر از سفره های شمالی آن هستند. آنها نیز از طرف جنوب بر روی سطح کویر توسعه یافته اند. سطح عمده این کویر پوشیده از صفحات باد کرده است . جنس خاک این کویر از نوع صفحات رسی است. آبهای زیر زمینی از زیر تپه های شنی از سمت شمال به طرف جنوب حرکت کرده و وارد کویر می شوند. تپه های ماسه ای اطراف این کویر از نوع تثبیت شده است و از نوع تپه های کندویی شکل و طولی است. جهت عمومی این تپه ها در بخش شمالی کویر، جهتی شمالی جنوبی دارد و در بخش جنوبی جهتی شمال غربی - جنوب شرقی دارند. سطح آبهای زیرزمینی در این کویر بالا می باشد.

 

دسترسی جاده خاکی از شهر سیرجان به سمت روستای شریف آباد (غرب سیرجان) - بعد از عبور از شریف آباد پس از طی مسافتی در حدود 20 کیلومتر وارد کویر سیرجان می شوید. مسیر دوم : مسیر آسفالته سیرجان به نیریز از جنوب این کویر میگذرد. [/TD]

[/TR]

[/TABLE]

[masi eng 47044]

[masi eng 47044]

[masi eng 47044]

[masi eng 47044]

[masi eng 47044]

[masi eng 47044]

[masi eng 47044]