Peyman 16150 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 خرداد، ۱۳۸۹ با پیشرفت سریع علم و درکنارآن صنعت، نیاز وافری به تکنولوژی ھای نو احساس می شود. این دستاورد، معلول علت بزرگی است، به نام پیشرفت. درھمین راستا علم متالورژی که از پایه ای ترین علوم مھندسی است، رشد روز افزونی داشته که منتج به کشفیات و اختراعات جدیدی بوده است که با سعی و تلاش اھالی این علم صورت گرفته است. نیاز به داشتن قطعاتی از جنس آلیاژھای خاص، که دارای ویژگیھای مطلوبی مانند استحکام و تافنس بالا، عمر خستگی زیاد، خواص فیزیکی بھتر و ضریب اطمینان بالاتر ھستند، مورد توجه می باشد. از ھمین رو محققین پی به نیاز خود برده و در صدد دستیابی به آن برآمدند. آنھا این خواص را در نوعی از آلیاژھا با عنوان « آلیاژھای تمیز» پیدا کرده اند. این آلیاژھا به خاطر دارا بودن نسبت استحکام به وزن عالی، ارزش افزوده بالایی دارند و مجموعه خواص فوق، نیروی محرکه ای برای تحقیق در جھت تولید آلیاژھای تمیزتر، از طریق ابداع و بکارگیری روش ھای ذوب پیشرفته تر می باشد. اصطلاح تمیز برای آلیاژھا، یک نسبت است که به معنی پایین بودن میزان عناصر ناخالصی مضر نظیر اکسیژن، گوگرد، فسفر، نیتروژن، ھیدروژن و دربعضی موارد کربن به کار می رود. این تعریف را می توان به یک آلیاژ فولاد تمیز و یا یک سوپر آلیاژ غیر آھنی نسبت داد؛ در شمش ھا نیز واژه تمیز، به پایین بودن میزان آخالھای غیرفلزی و به طورعمده آخالھای اکسیدی و سولفیدی اشاره دارد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام پسورد تمامی فایل ها (http://www.noandishaan.com) است. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده