saba mn 20993 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 اردیبهشت، ۱۳۹۴ تربچه تربچه گیاهیست از لحاظ مصرف یکساله ، از لحاظ تهیه بذر دوساله ، این گیاه از ترب کوهی وحشی که اصلاح و تربیت شده بدست آمده است . محققین گیاه شناسی محل اولیه و اصلی آن را کشورهای مصر و یا چین می دانند . این گیاه دارای انواع و اقسام فراوانی بوده برگ‌های آن بیضی شکل و کشیده هستند و اطراف برگ دارای بریدگی و شکاف بوده و زبر(خشن) میباشد . برگ‌ها مستقیم از ریشه خارج می شوند . قسمت اصلی و خوراکی تربچه برجستگی انتهایی برگ‌ها است که به رنگ‌های مختلف ، سفید ، قرمز ، و دورنگ دیده می شود . تربچه ، یکی از سبزیهای اشتها آور است که در اکثر خانواده‌ها آن را مصرف می کنند . برگ آن نیز خوراکی می باشد . عده زیادی از مردم تربچه را در منزل می کارند و در سر سفره اغلب خانواده‌ها دیده میشود . اصولا این گیاه را به دو نوع تقسیم می کنند و کلیه انواع این گیاه را در این دو دسته قرار می دهند . ۱ – تربچه نقلی یا تربچه چهار فصل : این قسم تربچه خیلی زود سبز شده و محصول آن در مدت زمان کوتاهی بدست می آید . برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام تربچه به شکل و رنگ‌های : گرد قرمز ، گرد ارغوانی / گرد سفید ، گرد بنفش ، گرد قرمز نوک سفید ، تربچه نیمه بلند قرمز ، نیمه بلند قرمز نوک سفید ، نیمه بلند ارغوانی ، نیمه بلند سفید ، تربچه بلند قرمز ، تربچه بلند سفید و بلند بنفش وجود دارد . ۲ – ترب یا تربچه درشت : برای بدست آوردن محصول ترب ، مدت زمان بیشتری لازم است . بوته‌های ترب ، بزرگتر از تربچه می باشد . لذا بایستی فاصله بوته‌ها از یکدیگر بیشتر باشد تا فضای لازم برای رشد گیاه وجود داشته باشد . ترب ، به دو رنگ ، سفید و سیاه وجود دارد که به نامهای : ترب سفید و ترب سیاه نامیده می شوند . آب و هوا و خاک : تربچه در هر آب و هوا و خاکی می روید ، لکن در هوای گرم زود خَشَبی ( خشک و چوبی ) و پوک شده از مرغوبیت آن کاسته میشود . از نظر خاک ، زمان کشت را باید در نظر داشت ، باین معنی که برای کشت بهاره ، زمین شنی و سست بهتر از زمین رسی و شنی سخت می باشد . بعکس برای کشت انواع تابستانه در زمین‌های رسی و شنی و نمدار بهترین محصول بدست می آید . روش کاشت و ازدیاد تربچه و ترب : تکثیر تربچه ، وسیله بذر می باشد. بذر تربچه ، قرمز رنگ ، کروی شکل و نسبتا ریز است . قوه نامیه بذر تربچه ( قدرت سبز شدن بذر ) در حدود ۵ سال است . به این معنی که بذر تهیه شده از تربچه برای کاشت بعدی حد اکثر تا ۵ سال قابل استفاده می باشد . ولی بهترین محصول از بذرهای جوان که حد اکثر ۳ ساله باشند بدست می آید . بذر تربچه ۴ تا ۷ روز بعد از کاشت سبز می شود . بذر مورد نیاز برای ۱۰۰ متر مربع زمین از انواع تربچه نقلی یا ریز ۲۵۰ تا ۳۰۰ گرم و برای انواع درشت ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم می باشد . معمولا تربچه نقلی را به صورت نوبر می کارند . به این منظور از آبانماه به بعد تربچه را در زیر نایلون ، یا شاسی ، یا گلخانه کاشته ، در زمستان برداشت می نمایند . تربچه را در هوای آزاد و فضای باز می توان بجز در طول زمستان در همه فصول کاشت . کشت تربچه ، به دو طریق خطی ( ردیف کاری ) ، دستپاش ( کرتی ) انجام می شود . زمان کاشت تربچه ، در فضای باز بنا به سردی هوا از اول اسفند ماه تا اول آبانماه توصیه می شود و می توان پیاپی آن را کاشت و برداشت نمود . میزان مصرف بذر در زمان کاشت بستگی مستقیم به دقت و توجه فردی دارد که بذر را می کارد . اگر به صورت فشرده کاشته شود ، مقدار بذر مورد نیاز بیشتر و اگر تُنُک و کم پُشت کاشته شود ، میزان بذر مورد مصرف کم خواهد بود . ( تذکر : آنچه در مورد نحوه کشت و مراقبت تربچه بیان شد شامل ترب، نیز می شود . فقط فاصله بین بوته‌های ترب ، بیشتر از تربچه خواهد بود همچنین مقدار بذر مصرفی ترب ، کمتر از تربچه ، بوده و مدت زمان سبز شدن ترب طولانی تر از تربچه خواهد بود .) روش خطی ( ردیفکاری ) : در روش خطی ، بهتر است به ترتیبی بذرها را در شیارها قرار داد که فاصله بذرها از یکدیگر ۱ تا ۲ سانتیمتر ، فاصله شیارها از هم ۱۰ تا ۱۵ سانتیمتر باشند . سپس خاک اطراف شیارها را بروی بذرها بخوابانند . روش کرتی ( دستپاش ) : در روش کرتی ، بایستی دقت شود بذرها بطور یکنواخت در زمین پخش شوند .به این منظور می توان مقدار بذر مورد نیاز برای کاشت را با ۲ تا۳ برابر خاک نرم و یا ماسه مخلوط نموده ، توامآ در زمین پاشید سپس با ماله چوبی یا شن کش روی آنها را پوشانید تا بذرها زیر خاک رفته و در معرض تابش مستقیم آفتاب و هوای آزاد قرار نگیرند همچنین در دسترس پرندگان نباشند . کود دادن : تربچه از لحاظ احتیاج به مواد غذایی و کود خیلی قانع است به نحوی که در زمینی با حد اقل مواد غذایی می توان دو نوبت متوالی در سال تربچه را کاشت . لکن برای برداشت محصول خوب و مرغوب تقویت زمین ضرورت دارد . تذکر : چون تربچه معمولا پس از ۱۸ تا ۲۵ روز از تاریخ کاشت بذر ، قابل برداشت خواهد بود ، توصیه می شود که بذر آن را با سایر سبزیها بکارند تا زمین بخاطر کشت تربچه معطل نماند . به این منظور می توان تربچه را با سبزیهایی مانند : هویج درر یک زمان و یک محل کاشت زیرا در حالی که تربچه برداشت می شود ، هویج شروع به رشد میکند و از زمین حد اکثر استفاده خواهد شد . بذر گیری : برای آن که شخصا بتوان بذر خوب تهیه نمود و بذر مورد نیاز سال بعد را تامین کرد . از آخرین محصول پاییزه تربچه‌های سالمتر و خوش فرم تر را جدا کرده ، جمع آوری می نمایند و در زیر خاک خشک کنار هم به صورت ردیف می خوابانند . در طول زمستان آنها را به همین شکل نگهداری نموده در اسفند تا فروردین ماه بتدریج آنها را از زیر خاک خشک خارج کرده ، به فواصل ۴۰ تا ۵۰ سانتیمتر از یکدیگر می کارند . پس از مدتی شاخه گل آنها از خاک خارج شده گل می دهد . در تیرماه و مرداد ماه بذرآنها می رسد . پس از رسیدن بذرها ، شاخه‌های حامل بذرها را که در غلاف ( غلاف بذرها را در داخل خود نگهداری می کند ) قرار دارد قطع نموده و دسته می کنند و در محل خشکی که هواگیر باشد خشک می کنند . پس از آنکه غلاف‌ها خشک شدند آنها را با ملایمت و به آهستگی به زمین می زنند ( می کوبند ) تا بذرها از داخل غلاف‌ها خارج شوند .آنگاه بذرها را از خاشاک جدا ساخته و در قوطی ، جعبه و یا پاکت در محل مناسبی نگهداری می کنند در مورد تربچه‌های زمستانه بایستی از بذر تربچه‌های پائیزه بذر تهیه نمود.(مهندس منوچهر کارگر+پرورش و تولید گل های اپارتمانی وفضای باز) 2 لینک به دیدگاه
saba mn 20993 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 5 اردیبهشت، ۱۳۹۴ [h=1]تـُــــــرُب و تربچه و خواص آن [/h]هزاران سال پیش، ترب برای اولین بار در چین و سپس در مصر و یونان کشت شد. در یونان به دلیل اهمیت بسیاری که به این سبزی داده می شد، تزئیناتی از جنس طلا به شکل این سبزی ساخته شده بود. در قرن 16 میلادی ترب در انگلستان شناخته شد و مورد استفاده قرار گرفت و سپس در قرن 17 میلادی در ماساچوست مورد کشت واقع شد. ترب از نظر طب قدیم ایران گرم و خشک است و از زمان های بسیار قدیم برای درمان بسیاری از بیماری ها به کار می رفته است. ترب با نام علمی Raphanus sativus جزء سبزیجات ریشه ای و از لحاظ ظاهر و بافت شبیه چغندر و شلغم است، اما دارای طعم متفاوتی می باشد. به طور کلی دو نوع ترب وجود دارد: 1- ترب سیاه که معمولا در پائیز برداشت می شود. 2- تربچه که به رنگ های مختلف قرمز و صورتی و به صورت های دراز و گرد وجود دارد. ترب ریشه ای گیاهی است که جزء خانواده خردل دسته بندی می شود. پنج نوع اصلی خانواده ی ترب عبارتند از تربچه قرمز، ترب سفید، ترب سیاه(زمستانه)، ترب کوهی و ترب سفید ماموت کالیفرنیا. طعم تند ترب مربوط به ماده ای است به نام سنوول و رنگ قرمز بنفش آن در اثر وجود ماده ای به نام مالوین کلراید می باشد. ترب کوهی که در ایران به ترب سمنانی معروف است از انواع سفید بوده و شکل آن دراز است. انواع تربچه، بومی ایران نبوده و از خارج از کشور وارد ایران شده است. فارسی ترب بر وزن کتب است، ولی در برخی از مناطق ایران آن را بر وزن سرب می خوانند. ترب سیاه مانع بروز سنگ مثانه می شود، به علاوه از انسداد مجاری تنفسی جلوگیری می کند ترب گیاهی است یکساله که ارتفاع ساقه آن تا یک متر می رسد. برگ های آن پهن، ناصاف، کرک دار و با بریدگی های نامنظم می باشد. گل های آن به رنگ سفید، زرد روشن، آبی روشن و بنفش است که در انتهای شاخه ظاهر می شود. ترب سیاه معمولا در پاییز برداشت می شود و تربچه که به رنگ های مختلف قرمز و صورتی است، به شکل های دراز و گرد وجود دارد. 90 درصد وزن ترب را آب تشکیل می دهد. 100 گرم ترب دارای 30 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 30 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 330 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 1 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 18 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 10 واحد بین‌المللی برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 25 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 03/0 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، 03/0 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و 03/0 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام است. در یک سروینگ (یک دوم لیوان خرد شده، 58 گرم) ترب 10 کیلوکالری انرژی، 25 میلی گرم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و 2 گرم کربوهیدرات(1 گرم فیبر و 1 گرم مواد قندی) یافت می شود. این میزان ترب، 15 درصد نیاز روزانه ما به ویتامین ث، 2 درصد نیاز به کلسیم و 1 درصد نیاز به آهن را تأمین می کند. [h=2]خواص انواع ترب: [/h]در ابتدای قرن بیستم اثر مفید ترب برای معالجه بیماری های کلیوی و تصفیه کلیه، توسط پزشکان سنتی ایران شناخته شد. * ترب کوهی به دلیل داشتن ترکیبات گوگردی به عنوان ضدباکتری، ضد قارچ و ضد ویروس عمل می کند و مانع از بروز عفونت های راه تنفسی و مجاری ادرار می شود. * ترب سیاه مانع بروز سنگ مثانه می شود، به علاوه از انسداد مجاری تنفسی جلوگیری می کند. * ترب به دفع برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام کمک می کند. برای این منظور از ترب به صورت زیر استفاده کنید: در یک ترب بزرگ حفره ای ایجاد کرده و همچنین در ته آن هم سوراخ ریزی به وجود آورید به طوری که آب قطره قطره از آن خارج شود. سپس مقداری شکر در حفره ریخته و آن را با آب پر کنید و ترب را در دهانه شیشه یا استکانی قرار دهید که آب آن قطره قطره از سوراخ ریز ته ترب خارج شده و در داخل شیشه یا استکان پُر شود. این آب را چند بار در روز بنوشید. * ترب از دسته مواد غذایی اشتهاآور می باشد که این خاصیت به دلیل دارا بودن ویتامین های گروه B است. * عصاره ریشه آن برای تسکین سرفه و بهبود اسهال مفید است. * آنزیم های گیاهی(دیاستاز) موجود در آن به هضم برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام در غذا کمک می کنند و مصرف برگ ترب همراه غذا توصیه می شود. * مخلوط عصاره ریشه، برگ، گل و تخم آن برای تسکین برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مفید است. * ریشه و تخم ترب باعث نرم شدن سینه، ازدیاد ترشح ادرار و تقویت معده می شود. * محتوای فیبر محلول موجود در ترب به تنظیم حرکات دستگاه گوارش کمک می کند و مانع بروز برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام می شود. در گذشته هنگام مسمومیت غذایی مقداری تخم ترب را همراه با سکنجبین به بیمار می دادند که موجب پاکی معده و درمان مسمومیت می شد * ترب باعث تقویت پیاز مو مخصوصا در محل هایی که دچار ریزش شده است می گردد. * جویدن برگ ترب به محکم کردن لثه ها کمک می کند و بوی بد دهان را از بین می برد. * ریشه ترب ایجاد نفخ می کند، اما در مقابل تخم ترب سبب تحلیل برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام می گردد. * محتوای قابل توجه ویتامین C در ترب، خصوصا ترب سیاه آن را منبع خوبی برای پیشگیری از کمبود این ویتامین خصوصا در برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام که نیاز به این ویتامین در آن ها بالا است، می سازد. * جوشانده ی ترب برای درمان اسهال خونی مفید است. * اگر دست یا پای شما سرما زده است ترب را در آب بجوشانید و بگذارید تا کمی سرد شود به طوریکه دست را نسوزاند سپس عضو سرما زده را چند بار در روز در این جوشانده قرار دهید. [h=2]خواص درمانی آب تربچه: [/h]* آب تربچه اگر به طور خالص مصرف شود، خاصیت پاک کنندگی و نرم سازی بدن به خصوص در مخاط های بینی، سلول ها، مجاری معده، کیسه ی صفرا، کبد، روده ها، کلیه و ریه ها را دارد و برای معالجه روماتیسم موثر است. * آب تربچه را باید با سایر آب میوه جات و سبزی ها توام کرد، چون خالص آن طعم تندی دارد. جهت مصرف و آبگیری تربچه های قرمز تازه و جوانه های سبز همراه با برگ انتخاب شود. * آب برگ تربچه برای برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مفید است و ترب سیاه، یرقان را درمان می کند. [h=2]خواص درمانی تخم ترب: [/h]* در گذشته هنگام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام مقداری تخم ترب را همراه با سکنجبین به بیمار می دادند که موجب پاکی معده و درمان مسمومیت می شد.* تخم ترب همچنین اشتهاآور و ضد برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام است. * تخم ترب ادرار آور و قاعده آور است. * تخم ترب درد را تسکین می دهد. * تخم ترب ترشح شیر را زیاد می کند. * برای از بین بردن تب، تخم ترب را دم کرده و به بیمار بدهید. * تخم ترب به صورت ضماد برای ورم پستان در مادران شیرده استفاده می شود. [h=2]مراقب باشید [/h]اسراف در خوردن ترب موجب دل پیچه شده و برای دندان و گلو مضر است [h=2]تهیه، نگهداری و آماده سازی: [/h]* به هنگام خرید به برگ های تربچه دقت کنید که سالم و تازه باشد. ترب، چه قرمز و چه سفید، باید دارای ریشه ای سفت و محکم با پوسته ای نرم و بدون چروکیدگی باشد. از خرید تربچه یا ترب های نرم و اسفنجی خودداری کنید. ترب سیاه، باید محکم، سنگین و فاقد ترک خوردگی باشد. ترب کوهی معمولا با شکل منظم، محکم و درخشندگی شفاف می باشد. * اگر تمایل به نگهداری تربچه در برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام دارید، برگ های آن را جدا کنید و تربچه ها را در کیسه فریزر نگهداری نمایید. بیشتر انواع ترب به مدت 2 هفته در یخچال قابل نگهداری هستند. ترب سیاه اگر به صورت خشک نگهداری شود(در کیسه دارای سوراخ های ریز که رطوبت آن خارج شود)، برای ماه ها قابل نگهداری در یخچال است. * برای مصرف، سر و ته تربچه را با چاقو جدا کنید و پوست آن را کاملاً بشویید یا بتراشید. علت اصلی طعم تند ترب پوست آن است، بنابراین افرادی که به طعم تند آن عادت ندارند، می توانند پوست آن(خصوصا ترب سیاه) را جدا کنند. * متداول ترین نحوه مصرف ترب، استفاده از آن در برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام یا به عنوان چاشنی است. فرآوری: مریم مرادیان نیریبخش تغذیه تبیان 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده