رفتن به مطلب

سرطان معده


masi eng

ارسال های توصیه شده

در درمان این بیماران مهم ترین مساله تشخیص دقیق است. با بررسی باید مشخص گردد که بیماری چقدر گسترش پیدا کرده است. متاسفانه در اغلب موارد بیماری تقریباً به صورت گسترده معده را درگیر کرده و به همین علت نیز باید حتماً بلافاصله بعد از تشخیص قطعی، ct شکم انجام شود و مشخص شود که آیا بیمار قابل جراحی هست یا نه. قابل ذکر است در صورتی که تومور قابل درمان باشد، عمل جراحی ضرورت دارد و بعد از عمل جراحی و ارزیابی نمونه ها و اطلاع از نحوه درگیری غدد لنفاوی داخل شکم، درگیری سروز و صفاق بیمار، شیمی درمانی و رادیوتراپی باید انجام شود. توصیه می شود که هر دو درمان برای بیماران انجام شود، چون باعث جلوگیری از برگشت موضعی تومور می شود.

متاسفانه در اغلب موارد متاستاز(گسترش سلول های سرطانی) به سایر قسمت ها وجود دارد. در این موارد ابتدا باید شیمی درمانی و رادیوتراپی انجام شود و سپس بیمار برای جراحی ارجاع و تومور برداشته شود. در صورت متاستاز شدید، شیمی درمانی پیشنهاد اول است و در صورتی که بیماری غیر قابل درمان با روش های فوق باشد، باید از روش های تسکینی استفاده شود که شامل مسکن ها و استنت ها (لوله هایی که داخل معده گذاشته می شود) است. اخیراً روش های شیمی درمانی بسیار تغییر کرده و عوارض کم تری دارد و درصد بهبودی با استفاده از روش های جدید بسیار زیادتر شده است و حدود 60-50 درصد بیماران به درمان پاسخ مناسب می دهند.

برای جلوگیری از ابتلا به سرطان معده از مصرف غذاهای دودی، کنسرو شده، حاضری، مانده و دارای مواد نگهدارنده خودداری کنید و به جای آن میوه، سبزی و غذاهای تازه مصرف کنید.

 

[h=2]عدم درمان به موقع این بیماری چه عواقبی دارد؟[/h]بهترین نتایج درمان هنگامی به دست می آید که بیمار در مراحل اولیه اقدام به درمان کند و بلافاصله بررسی شده و آندوسکوپی انجام گیرد. بهترین روش در این مورد روش اسکرینینگ می باشد. چون بیمار وقتی در مراحل اولیه است امکان بهبودی زیادی می باشد، ولی عدم درمان به موقع نه تنها شانس بهبودی را پایین می آورد، بلکه ممکن است سبب درگیر کردن بافت های مجاور هم شود و امکان درمان را بسیار ضعیف کند.

[h=2]برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری اقدامات و رژیم های غذایی خاصی کمک کننده می باشد؟[/h]برای جلوگیری از ابتلا به این بیماری، بهتر است از غذاهای گیاهی و غذاهای تازه استفاده شود. از مصرف غذاهای کنسرو شده و مانده حتی الامکان خودداری شود و غذاهایی که مواد نگهدارنده دارند، خیلی کم استفاده شود. غذاهای دودی (مثل ماهی دودی و...) از برنامه غذایی حذف شوند و در عوض مقدار زیادی میوه جات و سبزی جات تازه مصرف شود.

[h=2]توصیه کلی شما برای افراد مبتلا به این ییماری کدام است؟[/h]توصیه می شود در صورت مشاهده ی هر کدام از علایم بیماری، بلافاصله به پزشک متخصص مراجعه نمایند تا تحت بررسی و در صورت لزوم درمان مناسب قرار گیرند.

حتماً درمان را به صورت کامل انجام دهند و با توجه به درمان های اخیر که امکان بهبودی را بسیار بالا برده است، حتماً زیر نظر پزشکان متخصص انکولوژی و رادیوتراپی اقدام به درمان مناسب کنند و مطمئن باشند در صورتی که بیماری به موقع تشخیص داده شود و درمان گردد، نتایج مطلوبی از درمان حاصل خواهد شد.

دکتر مسعود ایروانی- فوق تخصص انکولوژی و هماتولوژی

استادیار دانشگاه علوم پزشکی تهران

لینک به دیدگاه

سرطان معده

 

در سال 2012 بیش از 13000 مرد و 8000 زن در ایالات متحده با سرطان معده تشخیص داده شده اند که اکثر آنها بالای 70 سال دارند.

در این بخش به تشخیص، درمان، تغذیه، حمایت های روانی و پیگیری درمان سرطان معده می پردازیم. داشتن اطلاعات درمورد سرطان معده به فرد کمک می کند تا نقش فعالی در درمان خود ایفا کند.

در این بخش لیستی از سوالات وجود دارد که فرد می تواند از پزشک خود بپرسد که می تواند برای او کمک کننده باشد. فرد می تواند برای به خاطر سپردن پاسخ پزشک به این سوالات، از آنها یاداشت تهیه نماید. برای این کار فرد می تواند از همراهان خود کمک بخواهد.

لینک به دیدگاه

معده:

 

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

معده ارگانی تو خالی در بخش فوقانی شکم و زیر دنده ها می باشد. معده بخشی از سیستم گوارشی ست، غذا از طریق مری از دهان به معده منتقل می شود. در داخل معده غذا هضم می شود. سپس عضلات معده با انقباض خود غذا را به روده می فرستد.

دیواره ی معده متشکل از 5 لایه می باشد که عبارتند از:

§ لایه ی داخلی یا مخاط: ترشحات غدد موجود در این لایه به هضم غذا کمک می کند. اکثر تومورهای معده از این لایه منشا می گیرند.

§ زیر مخاط: این لایه یک لایه ی حمایتی برای مخاط است.

§ لایه ی عضلانی: عضلات این لایه با انقباض خود موجب و ترکیب شدن مواد غذایی می شوند.

§ ساب سروز: لایه ای حمایتی برای لایه ی خارجی ست.

§ سروز: خارجی ترین لایه است که معده را می پوشاند. این لایه معده را در داخل شکم نگه می دارد.

لینک به دیدگاه

سلول های سرطانی

 

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

سرطان از سلول هایی منشاء می گیرند که اجزای سازنده ی بافت ها هستند. بافت ها ارگان های مختلف بدن را می سازند. سلول های طبیعی رشد کرده و طبق نیاز طبیعی بدن به آنها، تقسیم می شوند. هنگامی که سلول های طبیعی بدن پیر می شوند یا آسیب می بینند سلول های سالم جای آنها را می گیرند.

گاهی اوقات اختلالی در این روند ایجاد می شود. سلول های جدیدی که بدن به آنها احتیاج ندارد به وجود می آیند یا سلول های آسیب دیده و پیر از بین نمی روند. تجمع این سلول های اضافی سبب ایجاد توده ای می شود که پولیپ یا تومور نام دارد. تومورهای معده می توانند خوش خیم یا بد خیم (سرطانی) باشند. تومورهای بد خیم خطرناک تر هستند.

تومورهای خوش خیم:

§ به ندرت برای فرد مخاطره آمیزند.

§ در صوررت جراحی معمولا عود نمی کنند.

§ بافت های اطراف را درگیر نمی کنند.

§ به ارگان های دیگر منتشر نمی شوند.

تومورهای بد خیم:

§ می توانند برای حیات فرد مخاطره آمیز باشند.

§ اغلب قابل جراحی اند اما می توانند عود کنند.

§ می توانند به ارگان ها یا بافت های سالم اطراف تهاجم بیابند.

§ می توانند به نقاط دیگر بدن انتشار یابند.

سرطان معده معمولا از لایه ی داخلی آن شروع می شود. با گذشت زمان تومور می تواند در دیواره ی معده نفوذ کند و حتی ممکن است به ارگان های اطراف مانند مری، کبد، پانکراس یا روده ها تهاجم کند.

سلول های سرطانی می توانند از توده ی اولیه جدا شده و وارد جریان خون یا لنف شوند و به تمامی ارگان های بدن برسند. این سلول ها ممکن است در غدد لنفاوی مجاور معده یافت شوند. سلول های سرطانی ممکن است به ارگان های دیگر متصل شده و سبب ایجاد توده ی جدیدی در آنها شوند و یا به آنها آسیب بزنند.

لینک به دیدگاه

فاکتورهای خطر ساز:

 

عامل قطعی ایجاد سرطان معده ناشناخته است. پزشکان به ندرت می توانند توضیح دهند که چرا یک فرد به سرطان معده مبتلا می شود ولی فرد دیگر نمی شود.

پزشکان فقط می دانند افرادی که برخی فاکتورهای خطرساز را دارا باشند ریسک بیشتری جهت ابتلا به سرطان معده نسبت به دیگران دارند. فاکتور خطرساز به عاملی گفته می شود که احتمال ایجاد یک بیماری را افزایش می دهد. مطالعات فاکتورهای خطرساز زیر را برای سرطان معده پیدا کرده است:

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

§ عفونت با باکتری هلیکوباکترپیلوری: این باکتری به طور شایع در لایه ی داخلی معده دیده می شود. عفونت با این باکتری می تواند سبب التهاب و زخم معده گردد. همچنین می تواند ریسک سرطان معده را افزایش دهد اما گروه اندکی از افراد مبتلا به این باکتری، به سرطان معده مبتلا می شوند.

§ التهاب طولانی مدت معده: افرادی که به دلیل برخی از بیماری ها التهاب طولانی مدت معده دارند ریسک زیادی جهت ابتلا به سرطان معده خواهند داشت. همچنین در افرادی که بخشی از معده ی آنها از طریق جراحی برداشته شده است به دلیل التهاب طولانی مدت محل جراحی ممکن است در آنها سرطان معده مشاهده شود.

§ سیگار کشیدن: احتمال ایجاد این سرطان در افراد سیگاری نسبت به غیر سیگاری ها بیشتر است مخصوصا افرادی که سیگار زیادی مصرف می کنند.

§ سابقه ی خانوادگی: افرادی که خویشاوندان درجه اول آنها (پدر، مادر، برادر، خواهر) این بیماری را داشته اند جهت ابتلا به آن مستعدتر از افراد دیگرند. در صورتی که چند تن از این خویشاوندان نزدیک افراد مبتلا بوده اند احتمال این بیماری بالاتر می رود.

§ رژیم غذایی نامناسب، کم تحرکی یا چاقی: مطالعلات نشان داده اند افرادی که رژیم غذایی حاوی غداهای دودی شده، نمک سود یا ترش شده ی زیادی مصرف می کنند ریسک بیشتری جهت ابتلا به سرطان معده دارند. از طرف دیگر افرادی که سبزیجات، میوه و غذاهای تازه مصرف می کنند ممکن است ریسک ابتلا به سرطان کمتری داشته باشند. کم بودن فعالیت های فیزیکی ممکن است ریسک سرطان معده را زیاد کند. همچنین افراد چاق ریسک بالاتری جهت ابتلا به سرطان ناحیه ی فوقانی معده دارند.

بسیاری از افرادی که فاکتورهای خطرساز فوق را دارند به سرطان مبتلا نمی شوند به عنوان مثال بسیاری از مردم عفونت هلیکوباکتر پیلوری را دارند ولی به سرطان معده مبتلا نمی شوند. از طرف دیگر ممکن است فردی بدون این که هیچ کدام از فاکتورهای فوق را نداشته باشند به سرطان معده مبتلا شوند.

لینک به دیدگاه

علائم

 

سرطان معده معمولا در مراحل اولیه علامتی ندارد. با رشد تومور علائم زیر ممکن است ایجاد شود:

§ احساس درد یا ناراحتی در معده

§ سختی بلع

§ حالت تهوع یا استفراغ

§ کاهش وزن

§ احساس پر شدن معده یا نفخ پس از خوردن یک وعده ی غذایی کم حجم

§ استفراغ خونی یا مشاهده ی خون در مدفوع

در بسیاری از موارد این علائم به خاطر سرطان ایجاد نمی شوند. سایر اختلالات سلامتی مانند وجود یک زخم یا عفونت نیز می تواند علائم فوق را در بیمار ایجاد کند. در صورتی که فرد این علائم را در خود مشاهده کرد باید آن را به پزشک خود اطلاع دهد تا تحت درمان فوری واقع شود.

لینک به دیدگاه

تشخیص

 

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

در صورتی که فرد هر یک از علائم فوق را داشته باشد پزشک، او را معاینه می کند تا دلیل آن را متوجه شود. بنابراین فرد ممکن است برای تشخیص دقیق تر به یک متخصص دستگاه گوارشی ارجاع داده شود. پزشک سابقه ی سلامتی خانوادگی و خود فرد را می پرسد و ممکن است آزمایش خون یا آزمایش های دیگر تجویز شود:

§ معاینه ی فیزیکی: پزشک شکم فرد را با لمس کردن معاینه می کند تا هر گونه تجمع مایع، تورم یا تغییرات دیگر را شناسایی کند. تورم غدد لنفاوی نیز بررسی می شود.

§ اندوسکوپی: پزشک از یک لوله ی نازک که چراغی به انتهای آن وصل است برای مشاهده ی مستقیم داخل معده استفاده می کند. برای این کار ابتدا گلوی فرد توسط اسپری بی حس می شود همچنین ممکن است از داروهای مسکن نیز استفاده شود. سپس این لوله از طریق دهان و مری به معده فرستاده می شود.

§ بیوپسی: اندوسکوپ وسیله ای است که می تواند از داخل معده نمونه ی بافتی نیز تهیه کند. پس از نمونه برداری از طریق این دستگاه، پاتولوژیست نمونه را در زیر میکروسکوپ از لحاظ داشتن سلول های سرطانی بررسی می کند. بیوپسی مطمئن ترین راه تشخیص سرطان معده است.

قبل از انجام بیوپسی فرد ممکن است سوالات زیر را از پزشک خود بپرسد:

§ بیوپسی چگونه انجام می شود؟

§ آیا دردناک است؟

§ آیا عوارضی دارد؟

§ آیا احتمال عفونت و یا خون ریزی پس از انجام آن وجود دارد؟

§ چه مدت پس از آن می توانم غذا خوردن طبیعی خود را از سر بگیرم؟

§ نتایج آن کی مشخص می شود؟

در صورتی که سرطان تشخیص داده شود قدم بعدی چیست؟ چه زمانی ست؟

در صورتی که بیوپسی نشان دهد فرد به سرطان مبتلا است قدم بعدی دانستن مرحله (میزان پیشرفتگی) بیماری ست تا بهترین اقدام درمانی برای فرد صورت پذیرد.

هدف از مرحله بندی عبارت است از:

§ میزان نفوذ تومور در دیواره ی معده چقدر می باشد؟

§ آیا تومور ارگان های اطراف معده را هم درگیر کرده یا نه؟

§ آیا این سرطان به نقاط دیگر بدن انتشار یافته است یا نه؟ در صورت انتشار به کدام مناطق بدن؟

 

در صورت انتشار سرطان معده، سلول های سرطانی ممکن است در غدد لنفاوی مجاور، کبد، پانکراس، روده ها یا ارگان های دیگر یافت شوند. پزشک ممکن است تست های زیر را برای تشخیص مناطق درگیر در خواست کند:

§ گرافی قفسه ی سینه: این تست انتشار سرطان به ریه ی بیمار را مشخص می کند.

§ CT اسکن: یک دستگاه اشعه ی X است که به یک کامپیوتر متصل می باشد و تصاویر دیجیتالی از ارگان های فرد می گیرد. برای این اسکن ممکن است یک ماده ی حاجب به فرد تزریق شود که این ماده مشاهده ی ارگان های داخلی را آسان تر می کند. تومور های موجود در کبد، پانکراس یا ارگان های دیگر بدن با این اسکن تشخیص داده می شوند.

§ سونوگرافی اندوسکوپیک: پزشک لوله ای نازک حاوی اندوسکوپ را از طریق دهان وارد معده می کند. پروبی به انتهای آن متصل است که امواج صوتی تولید می کند و قابل شنیدن نیستند. این امواج به بافت داخل معده یا ارگان های دیگر اصابت می کند و در نتیجه ی آن تصاویری توسط کامپیوتر ساخته می شود که این تصاویر می توانند عمق نفوذ تومور در دیواره ی معده را نشان دهند. پزشک ممکن است با استفاده از سوزنی نازک نمونه برداری نیز انجام دهد.

§ لاپاراسکوپی: پزشک برش کوچکی در شکم بیمار ایجاد می کند و از طریق آن لوله ی نازکی (لاپاروسکوپ) را به داخل شکم وی می فرستد. در صورت لزوم پزشک از نواحی مشکوک بیوپسی تهیه می کند.

برخی اوقات مرحله بندی تا زمانی که جراحی برای خارج کردن تومور و غدد لنفاوی اطراف انجام نشود، کامل نمی باشد.

زمانی که سرطان معده از محل اولیه به ارگان های دیگر منتشر شود، تومور جدید سلول هایی مشابه سلول های تومور اولیه داشته و با همان نام شناخته می شود. به عنوان مثال اگر سرطان معده به کبد انتشار یابد،سلول های سرطانی موجود در کبد دقیقا همان سلول های سرطانی معده اند و به آن متاستاز سرطان معده می گویند نه سرطان کبد. به همین دلیل درمان آن نیز مشابه سرطان معده می باشد. پزشکان به این تومور جدید، تومور دور دست یا متاستاتیک می گویند.

لینک به دیدگاه

مراحل سرطان معده عبارت است از:

 

مرحله ی 0: تومور فقط محدود به لایه ی داخلی معده است که به آن کارسینوم درجا نیز گفته می شود.

مرحله ی 1: شامل یکی از موارد زیر است:

§ تومور فقط زیر مخاط را درگیر کرده است. ممکن است سلول های سرطانی تا حد

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
اکثر 6 غده ی لنفاوی نیز یافت شوند.

§ تومور لایه ی عضلانی یا ساب سروز را درگیر کرده است. سلول های سرطانی به غدد لنفاوی یا ارگان های دیگر تهاجم نیافته است.

مرحله ی 2: شامل یکی از موارد زیر است:

§ تومور فقط تا زیر مخاط نفوذ کرده و 7 تا 15 غده ی لنفاوی را نیز درگیر کرده است.

§ تومور در لایه ی عضلانی یا ساب سروز بوده و به 1 تا 6 غده ی لنفاوی نیز تهاجم یافته است.

§ تومور لایه ی خارجی معده را درگیر کرده ولی به غدد لنفاوی یا ارگان های مجاور نرسیده است.

مرحله ی 3: شامل یکی از موارد زیر است:

§ تومور لایه ی عضلانی یا ساب سروز را درگیر کرده و به 7 تا 15 غده ی لنفاوی نیز دست اندازی کرده است.

§ تومور به لایه ی خارجی معده رسیده و 1 تا 15 غده ی لنفاوی را نیز درگیر کرده است.

§ تومور ارگان های مجاور نظیر کبد، روده ی بزرگ یا طحال را درگیر کرده ولی به غدد لنفاوی مجاور یا ارگان های دور دست نرسیده است.

مرحله ی 4: شامل یکی از موارد زیر است:

§ سرطان بیش از 15 غده ی لنفاوی را درگیر کرده است.

§ تومور ارگان های مجاور و حد اقل یک غده ی لنفاوی را نیز درگیر کرده است.

§ تومور به ارگان های دور دست منتشر شده است.

لینک به دیدگاه

درمان

 

انتخاب نحوه ی درمان به اندازه، محل تومور، مرحله ی بیماری و سلامتی عمومی فرد بستگی دارد. درمان سرطان معده می تواند شامل جراحی، شیمی درمانی یا پرتو درمانی باشد. فرد معمولا بیش از یک روش درمانی دریافت می کند. به عنوان مثال شیمی درمانی قبل و بعد از جراحی ممکن است تجویز شود. گاهی اوقات نیز از ترکیب هم زمان پرتو درمانی و شیمی درمانی استفاده می شود.

ممکن است یک تیم درمانی برای درمان فرد احتیاج باشد. پزشک ممکن است فرد را برای اقدامات درمانی به یک متخصص دیگر ارجاع دهد. متخصصینی که در درمان سرطان معده شرکت دارند شامل متخصص سیستم گوارش، جراح، انکولوژیست و متخصص انکولوژی-رادیوتراپی می باشند. پرستار انکولوژی و متخصص تغذیه نیز ممکن است در تیم بهداشتی-درمانی فرد باشند.

کادر درمانی بیمار گزینه های درمانی موجود برای فرد را بررسی کرده، نتایج و عوارض جانبی آنها را ارزیابی می کنند زیرا درمان سرطان می تواند به سلول های سالم نیز صدمه بزند و عوارض جانبی ایجاد کند. قبل از شروع درمان فرد باید درباره ی عوارض جانبی آن از پزشک خود سوال کند همچنین باید درباره ی راه های پیش گیری یا کاهش آنها و تاثیراتی که درمان در فعالیت های طبیعی فرد می گذارد اطلاعاتی کسب کند. فرد به کمک کادر درمانی خود می تواند نقش فعالی در درمان خود ایفا کند.

 

قبل از شروع درمان فرد می تواند سوال های زیر را از کادر درمانی خود داشته باشد:

§ بیماری در چه مرحله ای قرار دارد؟ آیا منتشر شده است؟ شما چه توصیه ای برای من دارید؟ چرا؟

§ فواید احتمالی هر کدام از این درمان ها کدامند؟

§ چگونه باید برای درمان آماده شوم؟

§ چه مدت باید در بیمارستان بستری باشم؟

§ عوارض احتمالی جانبی این درمان ها کدامند و من چگونه می توانم آنها را کنترل کرده یا ازبین ببرم؟

§ هزینه ی درمان من چقدر خواهد شد؟ آیا هزینه ها در توان من هست؟

§ درمان چگونه فعالیت های روزمره ی مرا تحت تاثیر قرار می دهد؟

§ آیا ممکن است که من مشکلات تغذیه ای و یا مشکلات دیگری داشته باشم؟

§ آیا یک آزمایش بالینی می تواند گزینه ی خوبی برای من باشد؟

§ آیا می توانید مرا به پزشک دیگری ارجاع دهید تا درمان دیگری دریافت کنم؟

§ چند وقت یک بار باید وضعیت من چک شود؟

لینک به دیدگاه

جراحی

 

انتخاب نوع جراحی مورد نیاز برای خارج کردن تومور معده به محل واقع شدن آن بستگی دارد. جراح ممکن است تمامی معده و یا بخشی از آن را که تومور در آنجا واقع شده است، خارج کند.

فرد می تواند در مورد انواع گزینه های جراحی ممکن برای خود با پزشک خود مشورت کند:

§ برداشتن بخشی از معده برای تومورهای ناحیه ی تحتانی معده: جراح بخش تحتانی معده را به همراه تومور خارج می کند و قسمت باقی مانده ی آن را به روده متصل می کند. غدد لنفاوی و یا بافت های مشکوک اطراف را نیز ممکن است خارج کند.

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
§ جراحی و برداشتن کامل معده (گاسترکتومی) برای تومورهای فوقانی معده: جراح تمامی معده به همراه غدد لنفاوی اطراف، بخشی از مری و روده ها و بافت های اطراف تومور را خارج می کند. در موارد نادری نیز ممکن است طحال را خارج کند. جراح سپس مری را به طور مستقیم به روده ی کوچک وصل می کند.

مدت زمانی که طول می کشد تا بیمار بهبودی خود را پس از جراحی بازیابد برای هر فرد متفاوت می باشد و ممکن است یک هفته یا بیشتر در بیمارستان بستری باشد. در روزهای اول پس از جراحی فرد ممکن است درد داشته باشد که داروهایی برای کنترل آن استفاده خواهد شد. قبل از جراحی درباره ی درد ناشی از عمل با پزشک خود مشورت کنید.

بسیاری از افرادی که جراحی معده می کنند برای مدتی احساس خستگی یا ضعف می کنند. کادر درمانی، بیمار را از لحاظ داشتن خون ریزی، عفونت یا مشکلات دیگر تحت نظر خواهد داشت.

جراحی ممکن است سبب اسهال یا یبوست فرد شود. این علائم نیز معمولا با دارو و یا تغییر رژیم غذایی قابل کنترل اند. برای اطلاعات بیشتر به بخش تغذیه مراجعه کنید.

فرد ممکن است قبل از انجام جراحی سوالات زیر را از پزشک خود بپرسد:

§ چه جراحی برای من انجام می شود؟ چرا؟

§ آیا غدد لنفاوی مری را نیز خارج خواهید کرد؟ بافت های دیگر چطور؟ چرا؟

§ پس از جراحی وضعیت من چگونه خواهد بود؟

§ آیا رژیم غذایی خاصی برای من مد نظر دارید؟

§ اگر درد داشته باشم برای کنترل آن چه کارهایی می کنید؟

§ چه مدت در بیمارستان خواهم بود؟

§ آیا ممکن است مشکل تغذه ای پیدا کنم؟

§ آیا این درمان عوارض جانبی طولانی مدت نیز خواهد داشت؟

لینک به دیدگاه

شیمی درمانی

 

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

اکثر مبتلایان به سرطان معده شیمی درمانی نیز دریافت می کنند. شیمی درمانی از داروهایی جهت ازبین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند.

این درمان ممکن است قبل یا بعد از جراحی تجویز شود. پس از جراحی ممکن است پرتو درمانی به همراه شیمی درمانی انجام شود. داروهایی که برای درمان سرطان معده استفاده می شوند معمولا وریدی تزریق می گردند. فرد معمولا ترکیب چند دارو را دریافت می کند.

فرد ممکن است شیمی درمانی را در خارج از بیمارستان در مطب پزشک یا در خانه ی خود دریافت کند. برخی از بیماران برای این کار بستری می شوند.

عوارض جانبی این درمان به نوع دارو و میزان مصرف آن بستگی دارد. داروهای شیمی درمانی روی سلول های سرطانی که رشد سریع دارند اثر می گذارد اما ممکن است روی سلول های سالمی که رشد سریعی دارند نیز اثر بگذارد:

§ سلول های خونی: هنگامی که در اثر مصرف داروهای شیمی درمانی سطح سلول های سفید خون پایین می اید فرد مستعد عفونت یا خون ریزی می شود و احساس ضعف و خستگی شدیدی می کند. آزمایش خون فرد به طور مرتب توسط کادر درمانی چک می شود. در صورتی که سلول های خون فرد کم شوند پزشک ممکن است به طور موقت درمان را متوقف کند و یا دوز دارو را کم کند. برخی از داروها نیز وجود دارند که می توانند سلول های سفید خون را بالا ببرند.

§ سلول های موجود در ریشه ی موها: شیمی درمانی می تواند سبب ریزش موها گردد. پس از اتمام درمان موهای بیمار مجددا شروع به رشد خواهند کرد اما رنگ و ضخامت آنها ممکن است اندکی تغییر کند.

§ سلول های مخاط سیستم گوارش: شیمی درمانی می تواند موجب کاهش اشتها، تهوع، استفراغ یا زخم دهان و لب ها شود. کادر درمانی بیمار داروها و توصیه هایی را جهت کنترل این عوارض به او می دهد. این عوارض معمولا پس از اتمام درمان برطرف می شوند.

برخی از داروهایی که برای درمان سرطان معده استفاده می شوند ممکن است سبب لکه های پوستی، ریزش مو و خارش یا بی حسی دست و پاهای بیمار شوند. داروها و روش هایی برای کنترل این عوارض وجود دارند.

قبل از شروع شیمی درمانی فرد ممکن است سوالات زیر را از پزشک داشته باشد:

§ چه لزومی برای انجام این کار وجود دارد؟

§ چه داروهایی برای من تجویز خواهد شد؟

§ طرز عمل کرد این داروها چگونه است؟

§ چه زمانی درمان من شروع و کی خاتمه می یابد؟

§ آیا این درمان عوارض جانبی بلند مدت نیز خواهد داشت؟

لینک به دیدگاه

پرتو درمانی

 

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

پرتو درمانی از اشعه ی پرانرژی برای از بین بردن سلول های سرطانی استفاده می کند. این درمان فقط روی ناحیه ای از بدن که تحت درمان است تاثیر می گذارد. برای درمان سرطان معده معمولا پرتو درمانی در ترکیب با شیمی درمانی به کار می رود.

پرتو از طریق دستگاه بزرگی به بدن بیمار تابانده می شود. این کار در بیمارستان انجام می گیرد. درمان در 5 روز از هفته و به مدت چند هفته انجام می شود.

عوارض جانبی این درمان به منطقه ای از بدن که درمان می شود بستگی دارد. پرتو درمانی قفسه ی سینه و شکم ممکن است سبب زخم، سوختگی مشابه آفتاب سوختگی یا درد در معده یا روده ها گردد. فرد ممکن است تهوع یا اسهال نیز داشته باشد. برای رفع این عوارض جانبی توصیه ها و داروهایی به بیمار داده می شود.

قرمزی، خشکی، حساسیت و خارش پوست در منطقه ی تحت درمان طبیعی می باشد.

در طول این درمان ممکن است بیمار احساس خستگی شدیدی داشته باشد، مخصوصا در هفته های پایانی درمان. فرد باید خوب استراحت کند. پزشکان توصیه دارند که بیمار فعالیت روزمره ی خود را حفظ کند اما از فعالیت های شدید و خسته کننده بپرهیزد.

اگرچه عوارض جانبی پرتو درمانی می تواند آزار دهنده باشند اما پزشکان معمولا آن را کنترل کرده یا ازبین می برند. این عوارض معمولا پس از خاتمه ی درمان برطرف می شوند.

قبل از شروع پرتو درمانی، بیمار ممکن است سوالات زیر را از پزشک خود بپرسد:

§ چه لزومی برای انجام این درمان وجود دارد؟

§ درمان چه زمانی شروع می شود و کی خاتمه می یابد؟

§ حین درمان وضعیت من چگونه خواهد بود؟

§ از کجا می فهمیم که پرتو درمانی موثر بوده است؟

§ آیا این درمان عارضه ی بلند مدتی نیز دارد؟

لینک به دیدگاه

نظر پزشک دیگر

 

قبل از شروع درمان، فرد ممکن است نظر پزشک دیگری را درمورد تشخیص و درمان بیماری خود بداند. برخی از بیماران نگران اند که صحبت کردن در این مورد می تواند موجب دلخوری پزشک شود. اغلب عکس این قضیه درست است و اکثر پزشکان از این مسئله استقبال می کنند.

در صورتی که بیمار با پزشک دیگری مشورت کند ممکن است این پزشک با تجویز پزشک اول موافق باشد یا روش های درمانی دیگری را توصیه کند. به هر حال بیمار با این کار اطلاعات بیشتری به دست می آورد و بهتر می تواند شرایط را کنترل کند. بیمار همچنین ممکن است با این کار حس اطمینان بیشتری نسبت به تشخیص و درمان خود پیدا کند و مطمئن شود که بهترین گزینه را انتخاب کرده است. گاهی اوقات جمع آوری مستندات پزشکی لازم و صحبت کردن با یک پزشک دیگر ممکن است مدتی به طول انجامد. معمولا این تاخیر چند هفته ای در شروع درمان مشکلی ندارد و در اثر بخشی درمان تاثیری نخواهد داشت. برای کسب اطمینان بیشتر در این مورد، بیمار باید حتما با پزشک خود مشورت کند. برخی از بیماران مبتلا به سرطان معده احتیاج به مداخله ی درمانی فوری دارند.

برای پیدا کردن پزشک دوم معمولا راه های زیادی وجود دارد. فرد می تواند از پزشک معالج خود در این مورد سوال کند و یا به مراکز و بیمارستان های دیگر مراجعه کند.

لینک به دیدگاه

تغذیه

 

تغذیه مسئله ی مهمی در روند درمان سرطان معده است. بیمار باید کالری، ویتامین، پروتئین و مواد معدنی مورد نیاز خود را به اندازه ی کافی دریافت کند تا طی درمان قوی بماند.

اما وقتی که فرد به سرطان معده مبتلا است ممکن است مشکلات تغذیه ای پیدا کند، ممکن است ناراحت یا خسته باشد و یا اشتها نداشته باشد. همچنین عوارض جانبی ناشی از درمان یا مصرف مسکن ها مثل تهوع، استفراغ، اسهال یا یبوست نیز ممکن است فرد را اذیت کند. در صورتی که فرد هرگونه کاهش وزن یا مشکلات تغذیه ای داشته باشد باید آن را با کادر درمانی خود مطرح کند. برای انتخاب یک رژیم غذایی مقوی و خوب یک متخصص تغذیه می تواند کمک کننده باشد. در برخی از بیماران مواد مغذی به صورت وریدی به آنها تزریق می شود. در موارد نادری هم ممکن است از لوله های موقتی برای تغذیه ی فرد استفاده کنند.

 

تغذیه پس از جراحی معده

 

از یک متخصص تغذیه برای کمک به تامین مواد غذایی مورد نیاز بدن بیمار می توان استفاده کرد. این متخصص با ارائه ی یک برنامه ی غذایی و تعیین نوع و میزان مواد مصرفی می تواند از کاهش وزن و مشکلات تغذیه ای بیمار جلوگیری کند.

پس از جراحی معده، بیمار باید ویتامین ها و مواد معدنی مورد نیاز مانند ویتامین D، آهن و کلسیوم را دریافت کند. گاهی اوقات ویتامین B12 نیز به بیمار داده می شود.

برخی از افراد پس از جراحی معده مشکلاتی در خوردن و آشامیدن پیدا می کنند. مایعات ممکن است به سرعت وارد روده ی کوچک شوند و سبب ایجاد سندروم Dumping شوند که در آن فرد علائمی مانند انقباض عضلات، تهوع، نفخ، اسهال و سرگیجه پیدا می کند. برای پیش گیری از این سندروم راه کارهای زیر توصیه می شود:

§ از وعده های غذایی کم حجم و متعدد استفاده شود.

§ مایعات قبل یا بعد از غذا مصرف شوند.

§ از مصرف غذاها و نوشیدنی های خیلی شیرین پرهیز شود.

§ فرد باید از کادر درمانی خود بخواهد تا در صورت نیاز داروهایی برایش تجویز کنند.

فرد ممکن است سوالات زیر را از متخصص تغذیه بپرسد:

§ چه غذاهایی بلافاصله بعد از جراحی برای من مناسب است؟

§ چگونه می توانم از سندروم Dumping پیش گیری کنم؟

§ از مصرف چه چیزهایی باید پرهیز کنم؟

لینک به دیدگاه

اقدامات حمایتی

 

  • برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

 

 

سرطان معده و درمان آن ممکن است مشکلات دیگری نیز برای فرد ایجاد کند. فرد می تواند از این مراقبت ها قبل، بعد یا حین درمان استفاده کند.

اقدامات حمایتی، روش های درمانی جهت کنترل درد و سایر عوارض جانبی درمان می باشند تا بیمار بتواند آنها را تسکین دهد و راحت تر با بیماری خود مقابله کند. فرد ممکن است این حمایت ها را برای رفاه و بهبود کیفیت زندگی خود دریافت کند.

 

سرطانی که مجاری گوارشی را مسدود می کند

در افرادی که در مرحله ی پیشرفته ی سرطان معده باشند ممکن است مجاری گوارشی توسط تومورمسدود شده باشند. کادر درمانی فرد گزینه های زیر را برای این بیماران پیشنهاد خواهد کرد:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
§ گذاشتن Stent: پزشک با استفاده از یک آندوسکوپ لوله ای پلاستیکی یا آهنی را در مناطقی که درچار تنگی و گرفتگی اند قرار می دهد تا غذا از طریق آن عبور کند.

§ پرتو درمانی: پرتو درمانی می تواند موجب جمع و کوچک شدن تومور و در نتیجه باز شدن مسیر گوارشی شود.

§ لیزر درمانی: لیزر یک باریکه ی قوی نوری متمرکز شده است که با حرارت بافت را ازبین می برد. لیزر با کمک آندوسکوپ به محل گرفتگی فرستاده می شود و بافت سرطانی آنجا را تخریب می کند.

درد

 

سرطان و درمان آن می تواند سبب ایجاد درد در بیمار شود. کادر درمانی بیمار می تواند در تسکین و کنترل این درد کمک کننده باشد. برای این کار پرتو درمانی و برخی از داروهای مسکن استفاده می شود.

 

اقدامات پیگیری

 

پس از درمان سرطان معده فرد باید به طور مرتب پیگیری و چک شود. این چک کردن به خاطر این است که از درمان کامل فرد اطمینان حاصل شود. در صورتی که در فواصل بین این زمان های پیگیری، فرد با علامت یا مشکلی مواجه شد باید با پزشک خود مطرح کند. پزشک عود تومور را چک می کند. این چک کردن همچنین می تواند عوارض و مشکلاتی که در اثر درمان ایجاد شده اند را نیز مشخص کند.

چک کردن بیمار با انجام معاینه ی فیزیکی، تست های خونی، اشعه ی X، CT اسکن، اندوسکوپی و یا آزمایشات دیگر انجام می گیرد. در صورتی که فرد جراحی شده باشد پزشک ممکن است سطح ویتامین ها و مواد معدنی بیمار مانند ویتامین B12، آهن یا کلسیوم را با درخواست آزمایش خون چک کند.

 

منابع حمایتی

 

فهمیدن اینکه فرد به سرطان معده مبتلا شده است می تواند زندگی بیمار و اطرافیان وی را به چالش بکشد. اما این چالش ها قابل حل شدن هستند. این امری طبیعی ست که فرد، خانواده و دوستان او برای غلبه بر احساسات ناشی از تشخیص بیماری احتیاج به کمک داشته باشند.

نگرانی درمورد درمان، کنترل عوارض جانبی، بستری شدن و هزینه های درمان مسئله ی شایعی ست. فرد ممکن است درباره ی خانواده ی خود، حفظ کار خود یا ادامه ی فعالیت های روزمره ی خود نیز نگران باشد.

فرد می تواند از گروه های زیر حمایت هایی را دریافت کند:

§ پزشکان، پرستاران و سایر اعضای کادر بهداشت و درمان فرد که می توانند پاسخ گوی بسیاری از سوالات بیمار باشند.

§ مدد کارهای اجتماعی، روان شناس ها و روحانینان دینی برای صحبت کردن در زمینه ی احساسات و نگرانی های فرد می توانند کمک کننده باشند. اغلب مدد کاران می توانند در زمینه های مالی و رفاهی نیز کمک کننده باشند.

§ در برخی از گروه ها فرد می تواند با افرادی که قبلا سرطان معده داشته اند ملاقات کند و از اطلاعات و دانسته های آنها درمورد مقابله با این بیماری استفاده کند. در این گروه افراد می توانند اطلاعات خود را با تلفن، اینترنت یا جلسه ی حضوری به اشتراک بگذارند. برای پیدا کردن و شرکت در این گروه ها فرد می تواند از کادر درمانی خود کمک بگیرد.

لینک به دیدگاه

به گفتگو بپیوندید

هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .

مهمان
ارسال پاسخ به این موضوع ...

×   شما در حال چسباندن محتوایی با قالب بندی هستید.   حذف قالب بندی

  تنها استفاده از 75 اموجی مجاز می باشد.

×   لینک شما به صورت اتوماتیک جای گذاری شد.   نمایش به صورت لینک

×   محتوای قبلی شما بازگردانی شد.   پاک کردن محتوای ویرایشگر

×   شما مستقیما نمی توانید تصویر خود را قرار دهید. یا آن را اینجا بارگذاری کنید یا از یک URL قرار دهید.

×
×
  • اضافه کردن...