انواع پست های سیستم قدرت و اجزای آنها

[Mehdi.Aref 26,774]

مقدمه :

 

پست‌ها یکی از قسمت‌های مهم شبکه انتقال و توزیع انرژی الکتریکی می‌باشند ، زیرا وقتی که بخواهیم انرژی الکتریکی را از نقطه ای به نقطه دیگر انتقال دهیم ، برای جلوگیری از افت ولتاژ و افت توان ، باید توسط ترانسفورماتورهای افزاینده ، ولتاژ تولید شده ژنراتور را بالا برده و سپس آن را انتقال داده تا به مقصد مورد نظر برسانیم و در آنجا دوباره ولتاژهای بالا را توسط ترانسفورماتورهای کاهنده پایین آورده تا جهت توزیع آماده نماییم . افزایش و کاهش ولتاژ در پست‌های فشار قوی صورت می‌گیرد .افزایش ولتاژ در یک مرحله توسط ترانسفورماتورهای نیروگاهی که افزاینده هستند ، صورت می‌گیرد و کاهش ولتاژ در چند مرحله به صورت پلکانی توسط ترانسفورماتورهای کاهنده انجام می‌شود . اگرچه کاهش ولتاژ در یک مرحله از نظر تلفات به سود ماست ؛ اما به دلیل قابلیت اطمینان پایین و نداشتن ایمنی کافی و نیاز به تجهیزات با استقامت الکتریکی بالا تر برای سمت فشارقوی پست ( به عنوان مثال : در پست‌های توزیع (kv 20 / 0.4 ) به جای استفاده از تجهیزات در سطح ولتاژ kv 20 ناچاریم از تجهیزات kv 400 استفاده نماییم . ) ، علاوه بر تفاوت قیمتی تجهیزات ، برای نصب چنین پستی به زمینی متناسب با ولتاژ kv 400 در سطح فشارقوی نیازمندیم و با توجه به تعداد بسیار زیاد پست‌های توزیع در سطح شهرها ، خیابان‌ها و حتی کوچه‌ها ، نصب چنین پستی ، اقتصادی و امکان پذیر نمی‌باشد . بنابراین کاهش ولتاژ ، در چند مرحله و توسط پست‌های فشار قوی انجام می‌گیرد .

 

تعریف پست:

 

پست محلی است که تجهیزات انتقال انرژی در آن نصب و تبدیل ولتاژ انجام می‌شود و با استفاده از کلیدها امکان انجام مانور فراهم می‌شود در واقع کار اصلی پست مبدل ولتاژ یا عمل سوئیچینگ بوده که در بسیاری از پست‌ها ترکیب دو حالت فوق دیده می‌شود .

در خطوط انتقال DC چون تلفات ناشی از افت ولتاژ ندارد و تلفات توان انتقالی بسیار پایین بوده و در پایداری شبکه قدرت نقش مهمّی دارند لذا اخیراً ُ این پست‌ها مورد توجه قرار دارند از این پست‌ها بیشتر در ولتاژهای بالا (800 کیلو ولت و بالاتر) و در خطوط طولانی به علت پایین بودن تلفات انتقال استفاده می‌شود.در شبکه های انتقال DC در صورت استفاده از نول زمین می‌توان انرژی الکتریکی را توسط یک سیم به مصرف کننده انتقال داد.

[Mehdi.Aref 26,774]

انواع پست‌های فشار قوی

انواع پست‌های فشارقوي بر حسب نوع وظيفه‌ آنها در شبكه قدرت

 

1) پست‌های تبديل (Transformer Substation )

پست‌هایی كه وظيفه آنها تبديل يا تغيير ولتاژ قدرت مي‌باشد. اين تغيير مي‌تواند به صورت افزايش ولتاژ به منظور انتقال انرژي توليدي نیروگاه‌ها به مسافت‌های دور و يا كاهش آن به منظور تشكيل شبكه‌هاي توزيع و فوق توزيع جهت تحويل انرژي به مصرف كنندگان مختلف باشد. لذا پست‌های تبديل خود به دو نوع زير تقسيم مي‌شوند:

 

الف) پست‌های افزاينده ولتاژ يا نيروگاهي (Generation (Step Up) Substation )

اين پست ها كه به منظور افزايش ولتاژ جهت انتقال انرژي از محل توليد به مصرف بكار مي¬روند معمولاً در نزديكي نیروگاه‌ها ساخته مي¬شوند.

 

ب) پست‌های كاهنده ولتاژ و يا پست‌های توزيع (Distribution (Step Down) Substation )

اين پست ها معمولاً در نزديكي مراكز مصرف به منظور كاهش ولتاژ ساخته ميشوند.

[Mehdi.Aref 26,774]

2) پست‌های كليدزني (Switching Substation )

در اين پست‌ها هیچ گونه عمل تبديل ولتاژ صورت نمي‌گيرد بلكه در اين پست‌ها ارتباط بين خطوط مختلف در يك شبكه با ولتاژ مشخص انجام مي‌شود. پست‌های كليدي در واقع امكان برق رساني به نقاط مختلف شبكه را از مسيرهاي مختلف ميسر ساخته و در بهم پيوستگي شبكه‌ها نقش مهمي دارند. اين پست¬ها معمولاً در نقاط حساس شبكه و به منظور برقراري ارتباط بين قسمت‌های مختلف شبكه احداث مي¬شوند. معمولاً به خاطر محدود كردن تغييرات ولتاژ از يك راكتور موازي با شبكه استفاده مي¬شود. در بعضي از مواقع از اين راكتورها با نصب تجهيزات اضافي، مصرف داخلي آن پست تأمین مي¬شود.همچنين ممكن است در شبكه‌ پست‌هایی وجود داشته باشند كه ضمن تبديل ولتاژ يكي از سوئيچگيرهاي آن نقش سوئيچينگ را نيز بعهده داشته باشد كه به اين نوع پست‌ها معمولاً پست‌های تركيبي مي‌گويند. اين پست¬ها نقش مهمي در پايداري شبكه قدرت دارند.

 

3) پست‌های اصلاح ضريب توان (Power Factor Correction Substation )

اين پست‌ها وظيفه اصلاح ضريب توان سيستم را به عهده داشته و غالباً در انتهاي خطوط انتقال احداث ميشوند.

 

4) پست‌های تغيير دهنده فركانس (Frequency Changer Substation )

اين پست‌ها وظيفه تغيير فركانس تغذيه بعضي از مصرف كننده¬هاي بزرگ صنعتي (مثل پست تغذيه خطوط مترو با برق AC و فركانس 16.3 هرتز) را به عهده دارند.

 

5)پست‌های يكسو كننده (Converting Substation )

اين پست‌ها وظيفه تبديل ولتاژ AC به ولتاژ DC در سیستم‌های قدرت را به عهده دارند. از اين نوع پست‌ها مي¬توان به پست‌های HVDC ، پست‌های يكسوساز تغذيه كننده متروي شهري DC ، پست‌های مربوط به صنايع آبكاري، جوشكاري و غيره نام برد.

 

6) پست‌های صنعتی ( Industrial Substation )

اين نوع پست‌ها وظيفه تغذيه صنايع خاص را به عهده دارند.

 

7)پست های سیار :

پست‌های سیار پست‌های تبدیلی هستند که عمدتاً تجهیزات سوئیچگیر آنها از نوع گازی بوده و به همراه ترانسفورماتور مربوطه روی یک یا چند تریلی نصب گردیده و به سهولت قابل انتقال از یک محل به محل دیگر می‌باشند . این پست‌ها عمدتاً از یک فیدر فشار قوی ، یک ترانسفورماتور قدرت و یک فیدر فشار ضعیف تشکیل شده و ظرفیت آن در مقایسه با پست‌های دائم ، کم می‌باشد . از مزایای عمده این نوع پست‌ها سرعت بسیار بالای راه اندازی و بهره برداری آنها ، همچنین امکان استفاده در چندین سایت مختلف می‌باشد .

 

8) پست‌های ماژولار (Modular Substations) :

این نوع پست‌ها در واقع در رده بندی ارائه شده ، در دسته پست‌های معمولی قرار می‌گیرند اما نکته مهم اینجاست که تجهیزات بر روی فونداسیون‌ها نصب نمی‌شوند ؛ بلکه یک شاسی فولادی وظیفه نگهداری تجهیزات را به عهده دارد . اتاق‌های کنترل ، حفاظت و فشار متوسط در کابین‌های خاصی تعبیه شده‌اند و کابل‌های مابین آنها معمولاً به صورت فیش و سوکت می‌باشد . با چنین ماژول‌های مختلفی می‌توان ساختارهای متفاوتی را ایجاد کرد . از مزایای این روش ، نصب و راه اندازی سریع‌تر و حجم پایین کارهای ساختمانی را می‌توان نام برد .

از مزایای این پست‌ها محدودیت در سطوح ولتاژ به علت بزرگ¬تر و سنگین¬تر شدن تجهیزات و محدودیت در ساختارهای متفاوت می‌باشد .

این پست‌ها عمدتاً در سطح ولتاژهای kv 132 / 20 و kv 63 / 20 وجود دارند .

پست‌های نصب شده روی تیر ( Pole Monte Substations ) :

این نام به پست‌های توزیع kv 20 / 0.4 که بر روی تیرهای برق نصب می‌گردند ، اطلاق می‌شود .

قدرت این پست‌ها پایین بوده و به لحاظ هزینه بسیار کم ، امروزه در سیستم توزیع بسیاری از کشورها متداول است .

[Mehdi.Aref 26,774]

انواع پست‌های قدرت از نظر عايق بندي:

 

الف: پست‌های معمولي:

پست‌هایی هستند كه هادی‌های فازها در معرض هوا قرار دارند و عايق بين آنها هوا می‌باشند و تجهيزات برقرار و هادی‌ها به وسیله مقره هايي كه بر روي پایه‌ها و استراكچرهاي فولادي قرار دارند نصب می‌شوند اين پست‌ها در فضاي آزاد قرار دارند در نتيجه عملكرد آنها تابع شرايط جوي می‌باشد.

 

ب: پست‌های گازي يا پست‌های كپسولي ( G.I.S):

در اين پست‌ها بجاي استفاده از عایق‌های چيني و شيشه اي p.v.c از گاز هگزا فلوئور سولفور به عنوان عايق استفاده می‌شود اين گاز نقاط برق دار را نسبت به يكديگر و نسبت به زمين ايزوله می‌کند در اين نوع پست‌ها كليه تجهيزات درون محفظه قرار دارند و طوري طراحي شده‌اند كه گاز به بيرون نشت نكند از محاسن اين پست‌ها اشغال فضاي كم می‌باشد و چون در فضاي بسته قرار دارند تابع شرايط جوي نمی‌باشند و از معايب آنها به دليل تكنولوژي بالاي كه دارند تعمير و نگهداري آنها مشكل است.

[Mehdi.Aref 26,774]

اجزای تشکیل دهنده‌ی پست فشار قوی

 

پست‌های فشار قوی از تجهیزات و قسمت‌های زیر تشکیل می‌شود:

ترانس قدرت , ترانس زمین و مصرف داخلی , سویچگر , جبران کنندهای توان راکتیو , تأسیسات جانبی الکتریکی، ساختمان کنترل و سایر تأسیسات ساختمانی که آنها یک به یک شرح داده خواهد شد .

ترانسفورماتور قدرت

 

ترانسفورماتور وسيله اي است كه انرژي الكتريكي را در يك سيستم جريان متناوب از يك مدار به مدار ديگر انتقال می‌دهد و می‌تواند ولتاژ كم را به ولتاژ زياد و بالعكس تبديل نمايد . برخلاف ماشین‌های الكتريكي كه انرژي الكتريكي و مكانيكي را به يكديگر تبديل می‌کنند، در ترانسفورماتور انرژي به همان شكل الكتريكي باقيمانده و فركانس آن نيز تغيير نمی‌کند و فقط مقادير ولتاژ و جريان در اوليه و ثانويه متفاوت خواهد بود. ترانسفورماتورها نه تنها به عنوان اجزاء اصلي سیستم‌های انتقال و پخش انرژي مطرح هستند بلكه در تغذيه مدارهاي الكترونيك و كنترل، یکسو سازی، اندازه گيري و كوره هاي الكتريكي نيز نقش مهمي بر عهده دارند . انواع ترانسفورماتورها را می‌توان بر حسب وظايف آنها به صورت ذيل دسته بندی كرد :

 

۱.اتوترانسها جهت تبديل ولتاژ با نسبت كم و راه اندازي موتورهاي القايي

۲.ترانس‌های الکترونیک

۳.ترانس‌های ولتاژ و جريان جهت مقاصد اندازه گيري و حفاظت

۴.ترانس‌های زمين براي ايجاد نقطه صفر و زمين كردن نقطه صفر

۵.ترانس‌های آزمايشگاه فشار قوي و ...

۶.ترانس‌های قدرت براي مقاصد خاص مانند كوره هاي ذوب آلومينيم، یکسو سازها و واحدهاي جوشكاري

 

و از نظر ماده عايقي و ماده خنك كننده نيز ترانسفورماتورها را می‌توان به صورت ذيل دسته بندی كرد:

ترانسفورماتورهاي روغني Oil Immersed Power Transformer

ترانسفورماتورهاي خشك Dry Type Transformer

ترانسفورماتورهاي با عايق گازيGas Insulated Transformer ) SF6 )

ساير ترانسفورماتورها مانند ترانسفورماتورهاي كوره ، ترانسفورماتورهاي تغيير دهنده فاز و... به عنوان ترانسفورماتورهاي خاص قلمداد می‌گردند .

[Mehdi.Aref 26,774]

ساختمان ترانس‌های قدرت روغني :

قسمت‌های اصلي در ساختمان ترانسفورماتورهاي قدرت روغني عبارتند از:

 

1. هسته يا مدار مغناطيسي
   
2. سيم پیچ‌های اوليه و ثانويه
   
3. تانك اصلي روغن
   

 

 

به جز موارد فوق اجزاء ديگري نيز به منظور اندازه گيري و حفاظت به شرح زير وجود دارند :

 

1. كنسرواتوريا منبع انبساط روغن
   
2. تب چنجر
   
3. ترمومترها
   
4. نشان دهنده هاي سطح روغنرله بوخ هولتز
   
5. سوپاپ اطمينان يا لوله انفجاري
   
6. رادياتور يا مبدلهاي حرارتي
   
7. پمپ و فن‌ها
   
8. شيرهاي نمونه برداري از روغن پايين و بالاي تانك
   
9. شيرهاي مربوط به پركردن و تخليه روغن ترانس
   
10. مجراي تنفسي و سيليكاژل مربوط به تانك اصلي و تپ چنجر
    
11. تابلوي كنترل
    
12. تابلوي مكانيزم تپ چنجر
    
13. پلاك مشخصات نامي
    

[Mehdi.Aref 26,774]

1. هسته: هسته ترانس يك مدار مغناطيسي خوب با حداقل فاصله هوايي و حداقل مقاومت مغناطيسي را داشته باشد تا فوران‌های مغناطيسي به راحتی از آن عبور كنند. هسته به صورت ورقه ورقه ساخته شده و ضخامت ورقه ها حدود 0.3 ميليمتر و حتي كمتر است. براي كاهش تلفات فوكو ورقه ها تا حد امكان نازك ساخته می‌شوند. ولي ضخامت آنها نبايد به حدی برسد كه از نظر مكانيكي ضعيف شده و تاب بردارد . در ترانس‌های قدرت ضخامت ورقه ها معمولاً 0.3 تا 0.33 ميليمتر انتخاب می‌شود كه اين ورقه ها توسط لايه نازكي از وارنيش عايقي با يك سيم نازك عايقي ، نسبت به هم عايق می‌شوند.
   
2. سيم پيچ: سيم پیچی‌های ترانس در ساختمان سيم پیچ‌های ترانس بايد موارد متعددي در نظر گرفته شوند كه در ذيل به مهمترين آنها اشاره می‌نماییم :
   

در سيم پیچ‌ها بايد جنبه هاي اقتصادي كه همان مصرف مقدار مس و راندمان ترانس می‌باشد، رعایت شود .

ساختمان سيم پیچ‌ها براي رژيم حرارتي كه بايد در آن كار كند محاسبه شود ، زيرا در غير اين صورت عمر ترانس كاسته خواهد شد .سيم پیچ‌ها در مقابل تنش‌ها و کشش‌های حاصل از اتصال كوتاه هاي ناگهاني مقاوم باشند . سيم پیچ‌ها بايد در مقابل اضافه ولتاژهاي ناگهاني از نقطه نظر عايقي ، مقاومت لازم را داشته باشند. سيم پيچ ترانس‌ها نسبت به هم در نوع سيم پيچ ، تعداد حلقه‌ها، درجه و اندازه سیم‌ها و ضخامت عايق بين حلقه‌ها متفاوت خواهند بود. هر چه ولتاژ ترانس بالا باشد، تعداد حلقه هاي سيم پيچ بيشتر خواهد شد و هر چه ظرفيت ترانس بيشتر شود ، اندازه سیم‌ها بزرگتر می‌گردد.در ترانس با هسته ستوني، سيم پیچ‌ها اعم از فشار قوي، متوسط و فشار ضعيف و سيم پيچ تنظيم – به صورت استوانه متحدالمركز روي ستون‌های هسته قرار می‌گیرند. معمولاً سيم پيچ فشار ضعيف در داخل و فشار قوي در خارج واقع می‌شوند و ترتيب فوق به اين دليل رعايت می‌شود كه عايق كاري فشار ضعيف نسبت به هسته راحت‌تر است .

[Mehdi.Aref 26,774]

1. تانك اصلي روغن:تانك ترانس يك ظرف مكعب يا بيضوي شكل است كه هسته و سيم پیچ‌های ترانس در آن قرار می‌گیرند و نقش يك پوشش حفاظتي را براي آنها ايفا می‌کند. داخل اين ظرف از روغن پر می‌شود به طوري كه هسته و سيم پيچ كاملاً در روغن فرو می‌روند. سطح خارجي تانك تلفات گرمايي داخل ترانس را به بيرون منتقل می‌کند. از هر مترمربع سطح تانك حدوداً 400 الي 450 وات توان گرمايي به خارج منتقل می‌شود، به طوري كه در ترانس‌های كوچك، همين سطح براي خنك كاري كافي است و به تمهيدات ديگري نظير رادياتور و فن نياز نمی‌باشد. در ترانس‌های تا KVA 50 بدنه تانك از ورق ساده فولادي به ضخامت حدوداً mm 3 ساخته می‌شود، سطح آن صاف بوده و نيازي به ميله هاي تقويتي يا لوله هاي خنك كننده ندارد. هر چهار وجه ترانس از يك ورق يكپارچه درست می‌شود و فقط در يك گوشه جوشكاري می‌گردد . تانك ترانس بايستي موجب شود كه موارد مشروحه ذيل تأمين گردد :
   

 

1. حفاظتي براي هسته، سيم پيچ، روغن و ساير متعلقات داخلي باشد.
   
2. داراي استقامت كافي باشد كه در حين حمل و نقل و نيز در زمان اتصال كوتاه داخلي بتواند تنش‌های مكانيكي ايجاد شده را تحمل نمايد.
   
3. ارتعاشات و صدا در آن به حداقل برسد.
   
4. ساختمان آن در برابر نشت روغن و يا نفوذ هوا كاملاً آب بندي باشد.
   
5. سطوح كافي براي دفع گرماي ناشي از تلفات ترانس را تأمين كند.
   
6. محلي براي نصب بوشینگ‌ها، تپ چنجر، مخزن ذخيره روغن و ساير متعلقات باشد.
   
7. از نظر ابعاد در حدي باشد كه به راحتی قابل حمل و نقل از طريق جاده يا راه آهن باشد.
   
8. حداقل تلفات فوكو در آن ايجاد شود.
   
9. حداقل ميدان مغناطيسي در خارج از آن وجود داشته باشد.
   
10. به اين ترتيب طراحي تانك ترانس به روش پيش بيني شده براي حمل و نقل آن نيز بستگي دارد .
    

[Mehdi.Aref 26,774]

مقره­ها ( بوشینگ‌ها) :سرهاي خروجي سيم پیچ‌های فشار قوي و فشار ضعيف بايد نسبت به بدنه فلزي تانك ، عایق کاری شوند . براي اين منظور از مقره‌ها استفاده می‌شود . مقره يا بوشينگ تشكيل شده است از يك هادي مركزي كه توسط عایق‌های مناسبي در ميان گرفته شده است .بوشینگ‌ها روي در پوش فوقاني ترانس نصب می‌شوند و در موارد نادري بوشینگ‌ها را روي دیواره‌ی جانبي تانك هم نصب می‌کنند . انتهاي پاييني مقره در داخل تانك جاي می‌گیرد ، در حالی که سر ديگر آن در بالاي درپوش و در هواي خارج واقع می‌شود . ترمینال‌های هر دو سر داراي بستهاي مناسبي براي اتصال به سر هادي هاي داخل ترانس و نيز هادی‌های شبكه می‌باشند . شكل و اندازه بوشینگ‌ها به كلاس ولتاژ ، نوع محل ( داخل ساختمان يا در هواي آزاد ) و جريان نامي آن بستگي دارد . بوشینگ‌های داخل ساختماني نسبتاً كوچك بوده و سطح آن صاف است ، اما بوشینگ‌های هواي آزاد كاملاً در معرض شرايط مختلف جوي نظير برف و باران و آلودگي و ... قرار می‌گیرند ، بنابراين از نظر شكل كاملاً متفاوتند و از سپرهايي به شكل چتر تشكيل می‌شوند ، تا سطح زيرين آنها در مقابل باران خشك نگه داشته شوند . در این صورت سطح خارجي آنها زياد شده و فاصله خزش جرقه روي سطح چيني عايق زيادتر می‌گردد و در نتيجه استقامت الكتريكي بوشينگ افزايش می‌یابد .

در حال حاضر تمام ترانس‌های با قدرت زياد ، براي كار در هواي آزاد ساخته می‌شوند و مقره هاي عايقي ، براي ولتاژهاي مختلف زير موجود می‌باشند :

0.5- 1- 3 – 6 تا 10 - 20 - 35 - 110 - 220 - 320 - 500 و 750 كيلوولت

در ترانس‌های قدرت از 3 تا 10 كيلوولت ، همان بوشينگ kv10 بكار می‌رود . براي ترانس‌های kv1 و كمتر از مقره چيني ساده يا مقره اپوكسي رزين استفاده می‌شود .

 

5. كنسرواتور يا منبع انبساط روغن :منبع ذخيره روغن كه به اسامي منبع انبساط و كنسرواتور نيز ناميده می‌شود ، تانكي است كه در بالاترين قسمت ترانس نصب می‌شود. در حين تغييرات بار روزانه ، روغن ترانس انبساط و انقباض می‌یابد و در حين انبساط وارد منبع ذخيره می‌شود . اندازه و حجم منبع ذخيره به اندازه ترانس و تغييرات دمايي آن در هنگام بهره برداري بستگي دارد. در ترانس‌هایی كه داراي تب چنجر قابل قطع زير بار هستند ، منبع انبساط به دو بخش تقسيم می‌گردد كه قسمت کوچک‌تر براي تب چنجر و قسمت بزرگتر براي تانك اصلي در نظر گرفته می‌شود . از بالاي هر قسمت منبع ذخيره ، لوله اي به فضاي آزاد آورده می‌شود ، كه به آن مجراي تنفسي (Breather) می‌گویند. در ورودي اين مجرا ظرف شيشه اي قرار دارد ، كه داخل آن از ماده اي رطوبت گير به نام سيليكاژل پر می‌شود . به اين ترتيب هواي ورودي به ترانس رطوبت خود را از دست داده و كاملاً خشك خواهد بود .

در هر قسمت منبع ذخيره ، يك نشان دهنده سطح روغن نصب می‌شود تا سطح روغن را در حين كار ترانس بتوان نظارت كرد. سطح خارجي منبع ذخيره نيز با رنگ مناسب پوشيده می‌شود تا از خوردگي و زنگ زدن محافظت گردد .

[Mehdi.Aref 26,774]

. تپ چنجر ( Tap Changer ) :در بارهاي مختلف افت ولتاژ در ترانسفورماتورها و خطوط نيز تغيير می‌کند و سبب تغيير ولتاژ شبكه می‌شود. كنترل ولتاژ شبكه هاي توزيع و انتقال عمدتاً توسط تب چنجر انجام می‌شود . اساس كار تب چنجر بر تغيير نسبت تبديل ترانس استوار است . بدين ترتيب كه با انشعاباتي كه در سيم پيچ فشار قوي تعبيه می‌گردد تعداد دور سيم پيچ را تغيير داده و سبب تغيير ولتاژ خروجي ترانس می‌گردد.

محل تپ چنجر : در داخل تانك اصلي ، قسمتي را براي بخش اصلي تپ چنجر ( دايورترسوئيچ ) در نظر گرفته‌اند. اين قسمت كاملاً آب بندي شده است داخل آن نيز با روغن ترانس پر شده است . اين روغن كاملاً از روغن تانك اصلي جداست و باهم مخلوط نمی‌شوند. تپ چنجر را در سمت فشار قوي نصب می‌کنند اما گاهی در طرف فشار ضعیف هم دیده می‌شود. برای تپ چنجرهایی که در طرف فشارقوی نصب می‌گردد می‌توان مزیت‌های زیر را برشمرد :

الف). در طرف فشار قوي جريان كمتر است لذا براي تپ چنجرهايي كه زير بار عمل می‌کنند حذف جرقه ساده تر است .

ب). چون تعداد دور سيم پیچ‌های فشار قوي بيشتر است ، لذا امكان تغييرات یکنواخت‌تر و پله هاي کوچک‌تر به راحتي ميسر است . در اتصال ستاره انشعابات تپ چنجر را در سمت نقطه صفر قرار می‌دهند تا عايق كاري آن نسبت به زمين ساده تر باشد .

تب چنجر ترانسفورماتورها عموماً بر دو نوع می‌باشد :

: On Load Tap Changer .1 در ترانسفورماتورهايي كه تپ آنها زماني كه ترانسفورماتور زیر بار است ، قابل تغيير باشد، استفاده می‌شود.

: Off Load Tap Changer . 2در ترانسفورماتورهايي استفاده می‌شود كه فقط زماني كه ترانس در مدار نیست ، تپ قابل تغيير باشد.

اين تغيير تپ در محل روی بدنه ترانس صورت می‌گیرد . به اين ترتيب با توجه به تعداد تپ و اينكه هر تپ چه مقدار تغيير ولتاژ به وجود می‌آورد و نياز به چه مقدار تغيير در ولتاژ می‌باشد ، تپ آنها را بر حسب نياز سيستم تغيير می‌دهیم . مكانيزم عمل تپ به طور كلي به اين صورت است كه اهرمي قادر است در جهت گردش عقربه هاي ساعت تعداد حلقه هاي سيم پيچ را كم و در خلاف آن زياد نمايد .

ترانسفورماتورهايي كه مجهز به سيستم تنظیم اتوماتيك ولتاژ( Automatic Voltage Regulation ) می‌باشند به طريق زير تغيير تپ صورت می‌گیرد :

اتوماتيك

دستي و الكتريكي از اطاق فرمان

دستي و الكتريكي از محل

دستي و مكانيكي توسط اهرم مخصوص