پرسش جواب بده,جایزه بگیر

[saghar... 6666]

فرایندی که طی آن تجهیزات ارتباطی فرستنده و گیرنده باتبادل نویسه های معین ، عملیات خود را همزمان می کنند. از فرایند مشابهی برای انتقال داده ها در سیستمهای رایانه استفاده می شود.

خدا پدر گوگل را بیامرزد یه چیزی طرح کنید نباشه

حالا ادامش

درhandshakingسخت افزاری به جای استفاده از کاراکترهای اضافی در جریان دیتا چه باید کرد؟

[saghar... 6666]

به جاي استفاده از کارکترهاي اضافي در جريان ديتا،پروتکل RS-232 خطوط سخت افزاري اضافي بدين منظور در نظر گرفته است.

خب مث اینکه چاره ای نیست این بار قبول

اماااااااااااااااا

از سری های بعد به امید گوگل نباش برادرکوروش

[ENG.SAHAND 31645]

خب مث اینکه چاره ای نیست این بار قبول

اماااااااااااااااا

از سری های بعد به امید گوگل نباش برادرکوروش

بورو سراغ پایان نامه هایی که تو نت نیست ازتوش سوالالتتونو در بیارین یه سری به کتابخونه دانشگاهت بزن

[saghar... 6666]

بورو سراغ پایان نامه هایی که تو نت نیست ازتوش سوالالتتونو در بیارین یه سری به کتابخونه دانشگاهت بزن

باشه مهندس ممنونم

از فردا یه گونی کتاب از کتابخونه میگیرم میارم از توش سئوال میذارم جوری که اصن تو گوگل نباشه

این تازه اولشه و منم به عنوان استارتر بسیار کم تجربه

[seyed mehdi hoseyni 27119]

سوال شماره5:

 

انتقال اطلاعات از طریق خطوط انتقال را اصطلاحا چه می نامند؟و ولتاژ کاریش چه مقداره؟؟

[مجید بهره مند 43111]

سوال شماره5:

 

انتقال اطلاعات از طریق خطوط انتقال را اصطلاحا چه می نامند؟و ولتاژ کاریش چه مقداره؟؟

 

انتقال انرژی الکتریکی یا "انتقال با ولتاژ بالا" یک انتقال وسیع و گسترده انرژی الکتریکی از نیروگاه تولید برق تا پست های واقع در نزدیکی مراکز انسانی و مصرفی است. این موضوع از سیم کشی بین ایستگاه های ولتاژ بالا و مصرف کننده ها ،که شبکه توزیع نامیده می شود ،جداست. در ایالات متحده ، این ها اصولاً "شبکه انرژی " و یا به طور خلاصه "شبکه " نامیده می شود . در آمریکای شمالی سه شبکه اصلی وجود دارد: شبکه (اتصالات) داخلی غربی،شبکه داخلی شرقی وشبکه انجمن الکتریکی تگزاس .

از نظر تاریخی ، خطوط انتقال و توزیع توسط یک شرکت پشتیبانی می شد ، اما در طی دهه ها ، کشورهای زیادی زیربنای تجاری جدیدی معرفی کردند، که باعث جدا شدن تجارت انتقال الکتریسیته از تجارت توزیع برق شد.

خطوط انتقال بیشتر از جریان متناوب سه فاز استفاده میکند ، اگرچه جریان متناوب تک فاز گاهی در سیستم های برقرسانی راه آهن استفاده میشود . فناوری جریان مستقیم با ولتاژ بالا (hvdc) فقط در مسافت های طولانی (معمولاً بیشتر از 400 مایل ،یا 600 کیلومتر)،کابل های درون دریا (معمولاً بیشتر از 30 مایل یا 5 کیلو متر)، یا برای ارتباط دو شبکه غیر هماهنگ ac ، استفاده می شود .

الکتریسیته در ولتاژ بالا (110 کیلوولت یا بیشتر) انتقال می یابد تا انرژی که در مسافت های طولانی درون سیم تلف می شود کاهش یابد. انرژی اکثراً از طریق خطوط انرژی هوایی انتقال می یابد . انتقال زیر زمینی انرژی هزینه های قابل توجه و بدتر از آن محدودیت های اجرائی دارد اما گاهی اوقات در مناطق شهری یا مناطق حساس به کار برده میشود .

یکی از محدودیت های توزیع برق ،با صرف نظر از موارد جزئی ،این است که نمی توان انرژی الکتریکی را ذخیره کرد ،بنابراین باید همزمان با نیاز تولید شود . یک سیستم پیچیده کنترل نیاز است تا انرژی الکتریکی را همزمان با تقاضا تولید کند و تحویل دهد.

اگر تقاضا با عرضه در تعادل نباشد،تاسیسات و تجهیزات تولید و انتقال از کار می افتند و در بدترین حالت به حاشیه رانده می شوند ،مانند اتفاقی که برای شبکه کالیفرنیا و ایالات متحده در 1996 و برای شمال شرقی ایالات متحده در سال 1965،1977 و 2003 افتاد. برای کاهش احتمال چنین شکست هایی ، شبکه انتقال انرژی به شبکه های پهن ناحیه ای ،ملی و یا قاره ای متصل شد، و از این طریق خطوط انرژی چندگانه مازاد در مواقعی که مشکل بوجود می آید(مانند خرابی تجهیزات)، فراهم شود. تحلیل های بسیاری که از سوی شرکت های انتقال صورت گرفته نشان می دهد، حداکثر ظرفیت قابل اطمینان هر خط اکثراً کمتر از حد فیزیکی و گرمایی آن است، بدین منظور اقداماتی برای تامین ظرفیت اضافی در مواقع نقص و کمبود انرژی در قسمت های دیگر شبکه صورت گرفت.

انتقال از طریق هوا

سیم های هوایی ولتاژ بالا عایق بندی نشده اند. ماده سیم های هادی معمولاً همیشه آلیاژ آلومینیوم است، و در چندین لایه و احتمالاً محکم شده با رشته های فولاد می باشد.مس گاهی اوقات برای انتقال هوایی استفاده می شود ولی آلومینیوم به دلیل سبکتربودن و قیمت پایین تر در مواردمصرفی مشابه بیشتر استفاده می شود . سیم های هوایی توسط چندین شرکت جهانی تولید می شوند. بهبود یافتن ماده سیم ها و شکل آن ها باعث افزایش ظرفیت و مدرنیزه شدن فرایند انتقال می شود. اندازه سیم ها بین 12میلیمتر مربع تا 750میلیمتر مربع ،با مقاومت و ظرفیت جابجایی جریان متفاوت ساخته میشود. سیم های ضخیم باعث افزایش ظرفیت میشود (به دلیل اثر سطحی که موجب نزدیک شدن جریان به سطح سیم میشود).

امروزه ، سطح ولتاژ انتقال معمولاً 110 کیلوولت و بالاتر است. ولتاژهای کمتر از 66کیلوولت و 33کیلوولت معمولاً در انتقال های کوچک استفاده میشود اما گاهی اوقات در خطوط طولانی با بار کم هم مورد استفاده قرار میگیرند. ولتاژهای کمتر از 33 کیلوولت معمولاً برای توزیع بکار می رود.ولتاژهای بالاتر از 230 کیلوولت به عنوان ولتاژهای فوق العاده بالا مطرح هستند و طرح های متفاوتی احتیاج است تا تجهیزات با ولتاژ کمتر از آن استفاده کنند.

از آنجایی که سیم های انتقال بدون عایق هستند، طراحی های این خطوط به گونه ای است که حداقل فضای آزاد را احتیاج داشته باشد تا امنیت حفظ شود. شرایط جوی نامساعد مانند وزیدن باد و دمای کم باعث قطع برق میشود، باد با سرعت 23نات (43کیلومتربرساعت) باعث میشود سیم ها از حدفضای آزاد کاری خود تجاوز کنند ،که در نتیجه باعث تخلیه الکتریکی و قطع برق میشود.حرکت های نوسانی سیم ها باعث لرزش میشود که بستگی به فرکانس و دامنه نوسان دارد.

انتقال زیرزمینی

انرژی الکتریکی به جای خطوط هوایی همچنین می تواند از طریق کابل های زیر زمینی انتقال یابد. آن ها در مناطق زیر به انتقال انرژی کمک میکنند :

· مناطق شهری متراکم

· مناطقی که خشکی وجود ندارد

· رودخانه ها و دیگر موانع طبیعی

· مناطق تاریخی و قدیمی

· مناطقی که از نظر نظامی با اهمیت هستند

· زمین هایی که برای توسعه شهری و روستایی با ارزش هستند

دیگر مزیت های کابل های زیر زمینی

· آسیب دیدن کمتر سیم ها در اثر شرایط آب و هوایی سخت (تابش شدید ،باد و یخ زدن )

· کاهش امواج میدان الکترومغناطیس در نواحی مجاور. همه ی جریان های الکتریکی میدان الکترومغناطیسی تولید می کنند ،اما فراهم آمدن کابل های زیرزمینی دامنه و انرژی آن را محدود میکند.

· کابل های زیر زمینی فضایی باریک در حدود 1 تا 10 متر برای راه اندازی و نصب تجهیزات احتیاج دارد در صورتی که خطوط هوایی به فضایی در حدود 20 تا 200 متر از نظر امنیت ،نگهداری و تعمیرات احتیاج دارد .

· کابل های زیرزمینی هیچ مشکلی برای پرواز در ارتفاع کم ایجاد نمی کند و حیات وحش را به به خطر نمی اندازد، از آنجایی که هیچ خطر تماسی وجود ندارد ،تا حدودی باعث ایمنی میشود. (به جز برای حفار ناآگاه!)

· کاهش دزدیدن سیم ها ،اتصالات غیرقانونی ،عملیات خرابکاران، آسیب دیدن کمتر در درگیری های مسلحانه .

برخی از ضعف های کابل های زیرزمینی

· انتقال از طریق زمین گران تر است، به این دلیل که قراردادن کابل های انتقال برق چندین برابر خطوط هوایی هزینه بردار تر است، و قمیت یک دوره کابل های زیر زمینی 2 یا 3 برابر قمیت سیم های هوایی است.

· تعمیر خطوط هوایی در مواقع قطعی درعرض یک ساعت تکمیل میشود اما تعمیر کابل های زیرزمینی روزها یا شاید هفته ها وقت ببرد، که در این مواقع خطوط اضافی شروع به کار میکنند.

· کابل های زیر زمینی چون نزدیک به زمین هستند تضمینی برای سلامتی انسان وجود ندارد ، در صورتی که کابل های هوایی این چنین نیستند.

· از آنجایی که توان راکتیو بالای کابل های زیرزمینی یک جریان شارژ ایجاد میکند ،کنترل ولتاژ را سخت تر می کند.

مزیت های آن در مواردی بر ضعف های آن از جمله هزینه بر بودن سرمایه گذاری و گران تر بودن نگهداری و مدیریت ،مهمتر و پررنگ تر است.

اکثر کابل های انتقال انرژی که به فروش می رسد ، دارای عایقی چندلایه از پلی اتیلن(xlpe) است، و یک پوشش آلومینیومی در اتصال با عایق های پلی اتیلن برای یکپارچه شدن فیبرهای نوری با کابل، وجود دارد .قبل از سال 1960، کابل های زیرزمینی توسط روغن و کاغذ عایق بندی میشدند و درون لوله فولادی محکم یا آلومینیوم یا روپوشش قرار میگرفتند. روغن از تغییر شکل در فضاهای خالی در اثر فشار که باعث تخلیه الکتریکی از طریق عایق می شد، جلوگیری می کرد. تعداد زیادی از این گونه کابل ها با پوشش روغن و کاغذ در دنیا وجود دارد، که هنوز استفاده می شوند. بین سالهای 1960 و 1990 ، پلیمر ها بیشتر epdm (اتیلن پروپیلن داین کلاس m) به طور وسیع در توزیع ولتاژ مورد استفاده قرارگرفتند، اگرچه به خاطر عدم اطمینان به آن مخصوصاً در زمان xlpe (عایق های پلی اتیلن ) ، استفاده در فرایند انتقال به کندی پیش می رفت . از آنجایی که از کابل های انتقال 330کیلوولت که در ساختمان آن عایق xlpe به کار می رفت استفاده میشد، تنها در دهه های اخیر شاهد حضور عایق های پلیمری بوده ایم.

[seyed mehdi hoseyni 27119]

انتقال انرژی الکتریکی یا "انتقال با ولتاژ بالا" یک انتقال وسیع و گسترده انرژی الکتریکی از نیروگاه تولید برق تا پست های واقع در نزدیکی مراکز انسانی و مصرفی است. این موضوع از سیم کشی بین ایستگاه های ولتاژ بالا و مصرف کننده ها ،که شبکه توزیع نامیده می شود ،جداست. در ایالات متحده ، این ها اصولاً "شبکه انرژی " و یا به طور خلاصه "شبکه " نامیده می شود . در آمریکای شمالی سه شبکه اصلی وجود دارد: شبکه (اتصالات) داخلی غربی،شبکه داخلی شرقی وشبکه انجمن الکتریکی تگزاس .

از نظر تاریخی ، خطوط انتقال و توزیع توسط یک شرکت پشتیبانی می شد ، اما در طی دهه ها ، کشورهای زیادی زیربنای تجاری جدیدی معرفی کردند، که باعث جدا شدن تجارت انتقال الکتریسیته از تجارت توزیع برق شد.

خطوط انتقال بیشتر از جریان متناوب سه فاز استفاده میکند ، اگرچه جریان متناوب تک فاز گاهی در سیستم های برقرسانی راه آهن استفاده میشود . فناوری جریان مستقیم با ولتاژ بالا (hvdc) فقط در مسافت های طولانی (معمولاً بیشتر از 400 مایل ،یا 600 کیلومتر)،کابل های درون دریا (معمولاً بیشتر از 30 مایل یا 5 کیلو متر)، یا برای ارتباط دو شبکه غیر هماهنگ ac ، استفاده می شود .

الکتریسیته در ولتاژ بالا (110 کیلوولت یا بیشتر) انتقال می یابد تا انرژی که در مسافت های طولانی درون سیم تلف می شود کاهش یابد. انرژی اکثراً از طریق خطوط انرژی هوایی انتقال می یابد . انتقال زیر زمینی انرژی هزینه های قابل توجه و بدتر از آن محدودیت های اجرائی دارد اما گاهی اوقات در مناطق شهری یا مناطق حساس به کار برده میشود .

یکی از محدودیت های توزیع برق ،با صرف نظر از موارد جزئی ،این است که نمی توان انرژی الکتریکی را ذخیره کرد ،بنابراین باید همزمان با نیاز تولید شود . یک سیستم پیچیده کنترل نیاز است تا انرژی الکتریکی را همزمان با تقاضا تولید کند و تحویل دهد.

اگر تقاضا با عرضه در تعادل نباشد،تاسیسات و تجهیزات تولید و انتقال از کار می افتند و در بدترین حالت به حاشیه رانده می شوند ،مانند اتفاقی که برای شبکه کالیفرنیا و ایالات متحده در 1996 و برای شمال شرقی ایالات متحده در سال 1965،1977 و 2003 افتاد. برای کاهش احتمال چنین شکست هایی ، شبکه انتقال انرژی به شبکه های پهن ناحیه ای ،ملی و یا قاره ای متصل شد، و از این طریق خطوط انرژی چندگانه مازاد در مواقعی که مشکل بوجود می آید(مانند خرابی تجهیزات)، فراهم شود. تحلیل های بسیاری که از سوی شرکت های انتقال صورت گرفته نشان می دهد، حداکثر ظرفیت قابل اطمینان هر خط اکثراً کمتر از حد فیزیکی و گرمایی آن است، بدین منظور اقداماتی برای تامین ظرفیت اضافی در مواقع نقص و کمبود انرژی در قسمت های دیگر شبکه صورت گرفت.

انتقال از طریق هوا

سیم های هوایی ولتاژ بالا عایق بندی نشده اند. ماده سیم های هادی معمولاً همیشه آلیاژ آلومینیوم است، و در چندین لایه و احتمالاً محکم شده با رشته های فولاد می باشد.مس گاهی اوقات برای انتقال هوایی استفاده می شود ولی آلومینیوم به دلیل سبکتربودن و قیمت پایین تر در مواردمصرفی مشابه بیشتر استفاده می شود . سیم های هوایی توسط چندین شرکت جهانی تولید می شوند. بهبود یافتن ماده سیم ها و شکل آن ها باعث افزایش ظرفیت و مدرنیزه شدن فرایند انتقال می شود. اندازه سیم ها بین 12میلیمتر مربع تا 750میلیمتر مربع ،با مقاومت و ظرفیت جابجایی جریان متفاوت ساخته میشود. سیم های ضخیم باعث افزایش ظرفیت میشود (به دلیل اثر سطحی که موجب نزدیک شدن جریان به سطح سیم میشود).

امروزه ، سطح ولتاژ انتقال معمولاً 110 کیلوولت و بالاتر است. ولتاژهای کمتر از 66کیلوولت و 33کیلوولت معمولاً در انتقال های کوچک استفاده میشود اما گاهی اوقات در خطوط طولانی با بار کم هم مورد استفاده قرار میگیرند. ولتاژهای کمتر از 33 کیلوولت معمولاً برای توزیع بکار می رود.ولتاژهای بالاتر از 230 کیلوولت به عنوان ولتاژهای فوق العاده بالا مطرح هستند و طرح های متفاوتی احتیاج است تا تجهیزات با ولتاژ کمتر از آن استفاده کنند.

از آنجایی که سیم های انتقال بدون عایق هستند، طراحی های این خطوط به گونه ای است که حداقل فضای آزاد را احتیاج داشته باشد تا امنیت حفظ شود. شرایط جوی نامساعد مانند وزیدن باد و دمای کم باعث قطع برق میشود، باد با سرعت 23نات (43کیلومتربرساعت) باعث میشود سیم ها از حدفضای آزاد کاری خود تجاوز کنند ،که در نتیجه باعث تخلیه الکتریکی و قطع برق میشود.حرکت های نوسانی سیم ها باعث لرزش میشود که بستگی به فرکانس و دامنه نوسان دارد.

انتقال زیرزمینی

انرژی الکتریکی به جای خطوط هوایی همچنین می تواند از طریق کابل های زیر زمینی انتقال یابد. آن ها در مناطق زیر به انتقال انرژی کمک میکنند :

· مناطق شهری متراکم

· مناطقی که خشکی وجود ندارد

· رودخانه ها و دیگر موانع طبیعی

· مناطق تاریخی و قدیمی

· مناطقی که از نظر نظامی با اهمیت هستند

· زمین هایی که برای توسعه شهری و روستایی با ارزش هستند

دیگر مزیت های کابل های زیر زمینی

· آسیب دیدن کمتر سیم ها در اثر شرایط آب و هوایی سخت (تابش شدید ،باد و یخ زدن )

· کاهش امواج میدان الکترومغناطیس در نواحی مجاور. همه ی جریان های الکتریکی میدان الکترومغناطیسی تولید می کنند ،اما فراهم آمدن کابل های زیرزمینی دامنه و انرژی آن را محدود میکند.

· کابل های زیر زمینی فضایی باریک در حدود 1 تا 10 متر برای راه اندازی و نصب تجهیزات احتیاج دارد در صورتی که خطوط هوایی به فضایی در حدود 20 تا 200 متر از نظر امنیت ،نگهداری و تعمیرات احتیاج دارد .

· کابل های زیرزمینی هیچ مشکلی برای پرواز در ارتفاع کم ایجاد نمی کند و حیات وحش را به به خطر نمی اندازد، از آنجایی که هیچ خطر تماسی وجود ندارد ،تا حدودی باعث ایمنی میشود. (به جز برای حفار ناآگاه!)

· کاهش دزدیدن سیم ها ،اتصالات غیرقانونی ،عملیات خرابکاران، آسیب دیدن کمتر در درگیری های مسلحانه .

برخی از ضعف های کابل های زیرزمینی

· انتقال از طریق زمین گران تر است، به این دلیل که قراردادن کابل های انتقال برق چندین برابر خطوط هوایی هزینه بردار تر است، و قمیت یک دوره کابل های زیر زمینی 2 یا 3 برابر قمیت سیم های هوایی است.

· تعمیر خطوط هوایی در مواقع قطعی درعرض یک ساعت تکمیل میشود اما تعمیر کابل های زیرزمینی روزها یا شاید هفته ها وقت ببرد، که در این مواقع خطوط اضافی شروع به کار میکنند.

· کابل های زیر زمینی چون نزدیک به زمین هستند تضمینی برای سلامتی انسان وجود ندارد ، در صورتی که کابل های هوایی این چنین نیستند.

· از آنجایی که توان راکتیو بالای کابل های زیرزمینی یک جریان شارژ ایجاد میکند ،کنترل ولتاژ را سخت تر می کند.

مزیت های آن در مواردی بر ضعف های آن از جمله هزینه بر بودن سرمایه گذاری و گران تر بودن نگهداری و مدیریت ،مهمتر و پررنگ تر است.

اکثر کابل های انتقال انرژی که به فروش می رسد ، دارای عایقی چندلایه از پلی اتیلن(xlpe) است، و یک پوشش آلومینیومی در اتصال با عایق های پلی اتیلن برای یکپارچه شدن فیبرهای نوری با کابل، وجود دارد .قبل از سال 1960، کابل های زیرزمینی توسط روغن و کاغذ عایق بندی میشدند و درون لوله فولادی محکم یا آلومینیوم یا روپوشش قرار میگرفتند. روغن از تغییر شکل در فضاهای خالی در اثر فشار که باعث تخلیه الکتریکی از طریق عایق می شد، جلوگیری می کرد. تعداد زیادی از این گونه کابل ها با پوشش روغن و کاغذ در دنیا وجود دارد، که هنوز استفاده می شوند. بین سالهای 1960 و 1990 ، پلیمر ها بیشتر epdm (اتیلن پروپیلن داین کلاس m) به طور وسیع در توزیع ولتاژ مورد استفاده قرارگرفتند، اگرچه به خاطر عدم اطمینان به آن مخصوصاً در زمان xlpe (عایق های پلی اتیلن ) ، استفاده در فرایند انتقال به کندی پیش می رفت . از آنجایی که از کابل های انتقال 330کیلوولت که در ساختمان آن عایق xlpe به کار می رفت استفاده میشد، تنها در دهه های اخیر شاهد حضور عایق های پلیمری بوده ایم.

 

درود آقا مجید گل

 

جواب دو کلمه ایه

[Eng.KouRosH 9176]

سوال شماره5:

 

انتقال اطلاعات از طریق خطوط انتقال را اصطلاحا چه می نامند؟و ولتاژ کاریش چه مقداره؟؟

 

PLC =====================> Power Line Carrier

 

معمولا زیر 33 کیلو ولت

[seyed mehdi hoseyni 27119]

PLC =====================> Power Line Carrier

 

معمولا زیر 33 کیلو ولت

 

درود

 

زیر 33 کیلو ینی دقیقا چند؟

[Eng.KouRosH 9176]

درود

 

زیر 33 کیلو ینی دقیقا چند؟

 

درود

تو ایران که 33 نداریم اگرم باشه خیلی کمه

همون 20 کیلو ولت که تو استاندارد هم هست

[seyed mehdi hoseyni 27119]

درود

تو ایران که 33 نداریم اگرم باشه خیلی کمه

همون 20 کیلو ولت که تو استاندارد هم هست

 

منظور سوال ولتاژ انتقال نبودا..... ولتاژ کاریِ plc چقدره؟

[Eng.KouRosH 9176]

منظور سوال ولتاژ انتقال نبودا..... ولتاژ کاریِ plc چقدره؟

 

آها

معمولا 380 یا 400 ولت باید باشه

[seyed mehdi hoseyni 27119]

آها

معمولا 380 یا 400 ولت باید باشه

 

نه....بیشتر فکر کن

[Eng.KouRosH 9176]

نه....بیشتر فکر کن

 

ولتاژ کاریش مثل همین plc هایی که تو اتوماسیون هست که نیست؟ اگه نه باید بین 100 تا 240 ولت باشه مثلا 110 ولت یا 220 ولت

[seyed mehdi hoseyni 27119]

ولتاژ کاریش مثل همین plc هایی که تو اتوماسیون هست که نیست؟ اگه نه باید بین 100 تا 240 ولت باشه مثلا 110 ولت یا 220 ولت

 

هیچ ربطی به پی ال سی های تو اتوماسیون نداره........کدوم پی ال سی ولتاژ کاریش بین 100 تا 240 ولت؟!! اون پی ال سی ها از یه منبع 12 ، 24 تغذیه میشن....

 

بیشتر فکر کن

[Eng.KouRosH 9176]

هیچ ربطی به پی ال سی های تو اتوماسیون نداره........کدوم پی ال سی ولتاژ کاریش بین 100 تا 240 ولت؟!! اون پی ال سی ها از یه منبع 12 ، 24 تغذیه میشن....

 

بیشتر فکر کن

 

آخه داستان این plc ها با پی ال سی های اتوماسیون فرق داره گفتم شاید ولتاژش فرق داشته باشه

یه چیزایی از دانشگاه یادمه فک کنم 60 ولت اینا بود این استادا که چیزی یاد نمیدن

[seyed mehdi hoseyni 27119]

آخه داستان این plc ها با پی ال سی های اتوماسیون فرق داره گفتم شاید ولتاژش فرق داشته باشه

یه چیزایی از دانشگاه یادمه فک کنم 60 ولت اینا بود این استادا که چیزی یاد نمیدن

 

رو هوا گفتی نمیتونم قبول کنم

 

ولتاژ های کاری PLC ها حدود 50 ولته از CVT یا CC استفاده می کنن که ولتاژ زیادی که روی خط وجود داره رو برای PLC حدود 50 ولت پایین بیاره

[Eng.KouRosH 9176]

رو هوا گفتی نمیتونم قبول کنم

 

ولتاژ های کاری PLC ها حدود 50 ولته از CVT یا CC استفاده می کنن که ولتاژ زیادی که روی خط وجود داره رو برای PLC حدود 50 ولت پایین بیاره

 

نه بابا باورکن یه لحظه رفتم تو کلاس حسینی(طرح خط) ترم آخر یادته؟ فک کنم تو کلاس اون بود شنیدم الان یهو به ذهنم رسید

[seyed mehdi hoseyni 27119]

سوال شماهر6:

 

ژاک چیست؟

[seyed mehdi hoseyni 27119]

 

کسی نیست جواب بده؟؟ سوال بعدی رو بپرسم؟