Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 27 آذر، ۱۳۹۳ کارايی يکی از مهم‌ترين شاخص‌های ارزيابی عملکرد سازمان ها به خصوص موسسات مالی همچون بانک‌ها است و اساسی‌ترين و نخستين گام در بهبود کارايی، اندازه‌گيری و ارزيابی آن می باشد. در اين مقاله، کارايی واحدهای ارزی بانک کشاورزی با استفاده از روش‌های ترکيبی BSC، DEA و AHP در سال 1389 ارزيابی می شود. در اين راستا، با مطالعه شاخص‌های استفاده شده برای ارزيابی کارايی بانک‌ها و با کمک خبرگان حوزه ارزی، پنج شاخص تعداد پرسنل، جمع کل ساعات آموزشی کارکنان، ميزان سود عملياتی، تعداد حساب‌های ارزی و متوسط تعداد ارائه خدمات ارزی مهم در روز؛ در چهار منظر روش کارت امتيازی متوازن انتخاب گرديد. سپس با به‌کارگيری روش تحليل پوششی داده ها، کارايی واحدهای اشاره شده مورد ارزيابی قرار گرفت. نتايج تحقيق حاکی از آن است که 57.14% از واحدهای ارزی، کارا و بقيه ناکارا هستند. در ادامه، واحدهای ناکارا مورد تجزيه و تحليل قرار گرفته و ضمن تبيين علل ناکارايی آنها، پيشنهاد‌هايی برای افزايش کارايی ايشان ارائه گرديد. در پايان نيز با استفاده از روش ترکيبی AHP/DEA واحدهای ارزی بانک کشاورزی به‌طور کامل رتبه‌بندی شدند. واژه‌های کلیدی: کارايی، بانکداری، کارت امتيازی متوازن، تحليل پوششی داده ها، فرآيند تحليل سلسله مراتبی، نویسندگان: علی محقر، محمد حکاک، حسين يعقوبی دانلود مقاله 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده