saghar... 6666 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 آذر، ۱۳۹۳ تست مقاومت عایقی برحسب زمان یکی از رایج ترین و اساسی ترین تست تشخیص عایقی مواد است . در طول مدت انجام تست یعنی وقتی که دستگاه میگر را به تجهیز وصل نموده و استارت تست را می زنیم در واقع ولتاژ و جریان کوچک برقرار شده و در طول مدت تست آن تجهیز در حال شارژ سرایی قرار می گیرد و جریان کوچکی در آن بوجود می آید . در ابتدا جریان زیاد ودر ادامه که ساختار عایق به حالت تعادل خود می رسد این جریان میرا می شود . و جریان دیگری که ما آنرا بعنوان جریان نشتی می شناسیم نیز برقرار است که توسط مواد ناخالص و یا رطوبت و یا فرسودگی عایق ایجاد می شود و یک جریان مدت دار خواهد بود . این تست که برای مواد عایق جامد انجام می شود به تست PI (اندیس یا اندیکس پلاریزاسیون ) معروف است که در آن ما دو مقدار مقاومت در زمانهای 15 ثانیه و 60 ثانیه و یا در موارد مشکوک تر در زمانهای 1 دقیقه و 10 دقیقه مقادیر را ثبت می نماییم . از تقسیم مقدار مقاومت در زمان دوم به زمان اول یک نتیجه عددی بدست می آید که مستقل از هر آیتم دیگری حتی دمای عایق خواهد بود . یکی از مزایای این تست آنست که اپراتور می تواند یک منحنی و نمودار از کیفیت عایق را ترسیم نماید تا زمانیکه دستگاه سنجش ما به مقدار ثابتی برسد . برای ترانسفورماتورهای قدرت حاوی روغن شاید این تست خیلی مورد استناد نباشد چرا که این تست بیشتر در مواد جامد خود را نشان می دهد اما برای ترانسهای قدرت روغنی زمان را در 15 ثانیه و یک دقیقه سنجش می کنند . در مواد عایقی جامد بدلیل غیر سیال بودن آنها ما دیگر شاهد عبور جریان جابجایی یا Convection نخواهیم بود که دائماً روغن را هم می زند و از میان نمونه های حاوی روغن مسیر را برای عبور جریان می سازد و موجب جلوگیری از ساختاری پایسته می شود که درست در نقطه مقابل با روش اجرایی تست PI خواهد بود . در تست میگر علت اعمال ولتاژ بزرگ DC یکی آنست که دیگر مولفه های ولتاژ AC را ندارد و وجود امپدانس در آن تاثیر گذار نیست و دیگر آنکه ما به دنبال سنجش استقامت الکتریکی هستیم لذا انتظار ما اینست که هیچ مسیر جریانی وجود ندارد و ما با اعمال ولتاژ خواهان آنیم که یک مسیر جریانی (بسیار بسیار کوچک ) در سطح ولتاژ شکست و یا جریان نشتی پدید آید .هنگام اعمال ولتاژ به یک عایق ما دو جریان خواهیم داشت جریان حقیقی که از سطح و خود عایق عبور می کند و جریان دیگر همان جریان قطبیت مولکولها و تشکیل دو قطبی ها خواهد بود و از آنجا که یک عایق در لحظه اول اعمال ولتاژ همانند یک خازن عمل می کند لذا در لحظه اول اعمال ولتاژ نامی به این تجهیزات ، موادی که ظرفیت خازنی کمتری دارند آسیب پذیر خواهند بود و جریان از آنها عبور می کند تا زمانیکه این مواد عایق همانند خازن شارژ شده و بصورت مدار باز در آیند و دیگر در آنها جریانی وجود نیاید . جهت اطمینان از زمان شارژ این مواد و بررسی بیشتر ، زمان اعمال ولتاژ بیشتر شده و با بررسی نسبت آنها به روند خوب یا بد بودن عایق پی می بریم .جدول زیر مقادیر منتخب PI را نشان می دهد . ( برای مواد عایقی جامد ) [TABLE] [TR] [TD]PI [/TD] [TD=width: 207]وضعیت عایق [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 207]1 > [/TD] [TD=width: 207]ضعیف [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 207]2-1 [/TD] [TD=width: 207]مشکوک [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 207]4-2 [/TD] [TD=width: 207]نرمال [/TD] [/TR] [TR] [TD=width: 207]4 [/TD] [TD=width: 207]بسیار خوب [/TD] [/TR] [/TABLE] · برای ترانسفورماتورهای قدرت دارای روغن مقادیر PI بزرگتر مساوی 1.4 نیز قابل قبول می باشد . اما جهت نتیجه گیری تنها به یک تست نمیتوان اکتفا نمود . 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده