melijooon 723 اشتراک گذاری ارسال شده در 15 آذر، ۱۳۹۳ خرابی های بتن ¢بتن سالهاست که به عنوان مصالح پایا و با دوام ، ارزان و مقاوم(در حد قابل قبول) به عنوان مصالح سازه ای،ملات،کف سازی،و پرکننده در ساختمانها و ابنیه مختلف به کار گرفته شده است. ولی متاسفانه اگر به طور مناسب، تهیه و عمل آوری نشود در محیط های گرم و خورنده طول عمر مفید آن به طور محسوسی کاهش می یابد. ¢خرابیهای بتن به طور کلی یا به صورت شیمیائی و یا به صورت فیزیکی می باشند. در ضمن خرابی خطاهای اجرائی را نیز باید به این مجموعه اضافه کرد که عمدتا نقش تسریع در کاهش پایائی خواهند داشت. •عوامل تخریب بتن 1) فیزیکی 2) شیمیایی 3) خطاهای اجرائی فیزیکی •یخ زدگی و ذوب متوالی •فرسایش و سایش •خلائ زایی •نفوذ نمک ها در بتن •حریق •ضربه •شرایط محیطی •حمله باکتریها شیمیائی: - حمله سولفات ها - حمله کلرورها و خوردگی فولاد - کربناتی شدن - واکنش قلیاوی سنگدانه ها خطاهای اجرائی: • دانه بندی یکنواخت و نامناسب • خاک دار بودن شن و ماسه • انبار کردن نامناسب مصالح بتن (شن و ماسه، سیمان، آب، مواد افزودنی) • به کار گیری نوع و مقدار نامناسبسیمان • تراکم نامناسب • عمل آوری نامناسب • به کار گیری آب بیش از حد مورد نیاز در مخلوط بتن 4 لینک به دیدگاه
melijooon 723 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 آذر، ۱۳۹۳ تخريب ناشي از سيکل انجماد و ذوب ¢تخريب ناشي از يخ زدکي و ذوب مداوم آب درون بتن يکي از علت هاي شايع آسيب پذيري سازه هاي بتني در اقليم هاي سرد سيري است.شرايط زير در رخ دادن صدمات ناشي از انجماد و ذوب موثر هستند : ¢1- سازه تحت تاثير مداوم سيکل ذوب و انجماد باشد. ¢2- خلل و فرج بتن موجود در هنگام يخ زدگي از آب اشباع - بيش از 90 درصد- شده باشد. ¢آب در مدت زمان انجماد حدود 15 درصد انجماد حجمي را تجربه مي کند .اگر خلل و فرج و حفرات مويينه در بتن تقريبا در طول انجماد اشباع شده باشند ،اين انبساط سبب اعمال نيروهاي کششي شده و منجر به شکستگي و ترک خوردگي ماتريس ملات سيمان مي گردد.اين تخريب تقريبا در تمامي لايه هاي بتن از سطوح خارجي به داخل رخ مي دهد. تخريب در اثر سايشو فرسايش ¢سازه هاي بتني که آب را به همراه گل و لاي و ذرات معلق منتقل مي کنند، شن ، خورده سنگ و يا آب با سرعت جريان بالا موضوعات مورد مطالعه در تخريب بتن در اثر سايش مي باشند. حوضچه هاي آرامش در سد ها در صورتي که ذرات موجود در کف آنها جارو و منتقل نشود در معرض سايش قرار خواهند گرفت. در برخي از حوضچه هاي آرامش به علت معيوب بودن الگوي جريان ، سنگريزه ها و ذرات از پايين دست ، به بالا دست حوضچه کشيده مي شود.در محلهايي که اين ذرات درون حوضچه جمع ميشوند ، در زماني که جريانهاي شديد وجود دارد، تخريب هاي قابل توجهي بوجود مي آيد. ¢در این عکس سايش در اثر کوبش شن و خورده سنگ ها و گل و لاي به کف اتفاق مي افتد. آسيب ناشي از اين تخريب به صورت صيقلي شدن سطح بتن ظاهر مي شود نفوذ نمكها ¢نمكهای ته نشین شده كه حاصل تبخیر و یا جریان آبهای دارای املاح می باشند و همچنین نمكهایی كه توسط باد در خلل و فرج و تركها جمع می شوند، هنگام كریستالیزه شدن می توانند فشار مخربی به سازه ها وارد كنند كه این عمل علاوه بر تسریع و تشدید زنگ زدگی و خوردگی آرماتورها به واسطه وجود نمكهاست. تر وخشك شدن متناوب نیز می تواند تمركز نمكها را شدت بخشد زیرا آب دارای املاح، پس از تبخیر، املاح خود را به جا می گذار 4 لینک به دیدگاه
melijooon 723 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آذر، ۱۳۹۳ حریق ¢سه عامل اصلی وجود دارد که می توانند مقاومت بتن را در مقابل حرارت بالا تعیین کنند . این عوامل عبارتند از : ¢الف ) توانایی بتن در مقابله با گرما و همچنین عمل آب بندی بدون اینکه ترک ، ریختگی و نزول مقاومت حاصل گردد . ¢ب ) رسانایی بتن ¢ج ) ظرفیت گرمایی بتن ¢باید توجه داشت دو مکانیزم کاملاً متضاد انبساط و جمع شدگی مسؤل خرابی بتن در مقابل حرارت می باشند . در حالی که سیمان خالص به محض قرار گرفتن در مجاورت حرارت های بالا ، انبساط حجم پیدا می کند ، بتن در همین شرایط یعنی در معرض حرارت های بالا، تمایل به جمع شدگی و انقباض نشان می دهد . چون حرارت باعث از دست دادن آب بتن می گردد ، نهایتاً اینکه مقدار انقباض در نتیجه عمل خشک شدن از مقدار انبساط فراتر رفته و باعث می شود جمع شدگی حاصل شود و به دنبال آن ترک خوردگی و ریختگی بتن به وجود می آید ¢. به علاوه در درجه حرارت 400 درجه سانتی گراد ، هیدروکسید کلسیم آزاد بتن که در سیمان پرتلند هیدراته شده موجود است ، آب خود را از دست داده و تشکیل اکسید کلسیم می دهد . سپس خنک شدن مجدد و در معرض رطوبت قرار گرفتن باعث می شود ، تا از نو عمل هیدراته شدن حاصل شود که این عمل به علت انبساط حجمی موجب بروز تنش های مخرب می گردد . همچنین انبساط و انقباض ناهماهنگ و متمایز مواد تشکیل دهنده بتن مسلح مانند آرماتور ، شن ، ماسه و ... می توانند در ازدیاد تنش های تخریبی نقش مؤثری داشته باشند . حملات سولفاتی ¢محلول نمکهای سولفاتی از قبیل سولفاتهای سدیم و منیزیم به دو طریق می توانند بتن را مورد حمله و تخریب قرار دهند. در طریق اول یون سولفات ممکن است آلومینات سیمان را مورد حمله قرار داده و ضمن ترکیب، نمکهای دوتایی از قبیل:thaumasite و ettringiteتولید نماید که در آب محلول می باشند. وجود این گونه نمکها در حضور هیدروکسید کلسیم، طبیعت کلوئیدی(colloidal) داشته که می تواند منبسط شده و با ازدیاد حجم، تخریب بتن را باعث گردد. طریق دومی که محلولهای سولفاتی قادر به آسیب رسانی به بتن هستند عبارتست از: تبدیل هیدروکسید کلسیم به نمکهای محلول در آب مانند گچ (gypsum) و میرابلیت mirabilite که باعث تجزیه و نرم شدن سطوح بتن می شود و عمل leaching یا خلل و فرج دار شدن بتن به واسطه یک مایع حلال، به وقوع می پیوند. حملات کلریدی ¢وجود کلرید آزاد در بتن می تواند به لایهء حفاظتی غیر فعالی که در اطراف آرماتورها قرار دارد، آسیب وارد نموده و آن را از بین ببرد. خوردگی کلریدی آرماتورهایی که درون بتن قرار دارند، یک عمل الکتروشیمیایی است که بنا به خاصیتش، جهت انجام این فرآیند، غلظت مورد نیاز یون کلرید، نواحی آندی و کاتدی، وجود الکترولیت و رسیدن اکسیژن به مناطق کاتدی در سل (cell)خوردگی را فراهم می کند. گفته می شود که خوردگی کلریدی وقتی حاصل می شود که مقدار کلرید موجود در بتن بیش از ۶/۰ کیلوگرم در هر متر مکعب بتن باشد. ولی این مقدار به کیفیت بتن نیز بستگی دارد. خوردگی آبله رویی حاصل از کلرید می تواند موضعی و عمیق باشد که این عمل در صورت وجود یک سطح بسیار کوچک آندی و یک سطح بسیار وسیع کاتدی به وقوع می پیوندد که خوردگی آن نیز با شدت بسیار صورت می گیرد. از جمله مشخصات (features ) خوردگی کلریدی، می توان موارد زیر را نام برد: الف) هنگامی که کلرید در مراحل میانی ترکیبات (عمل و عکس العمل) شیمیایی مورد استفاده قرار گرفته ولی در انتها کلرید مصرف نشده باشد. ب) هنگامی که تشکیل همزمان اسید هیدروکلریک، درجه ph مناطق خورده شده را پایین بیاورد. وجود کلریدها هم می تواند به علت استفاده از افزودنیهای کلرید باشد و هم می تواند ناشی از نفوذیابی کلرید از هوای اطراف باشد. کربناسیون ¢گاه لایه حفاظتی که در مجاورت آرماتور داخل بتن موجود است، در صورت کاهش ph بتن اطراف، به کلی آسیب دیده و از بین می رود. بنابراین نفوذ دی اکسید کربن از هوا، عکس العملی را با بتن آلکالین ایجاد می نماید که حاصل آن کربنات خواهد بود و در نتیجه درجه ph بتن کاهش می یابد. همچنان که این عمل از سطح بتن شروع شده و به داخل بتن پیشروی می نماید؛ آرماتور بتن تحت تأثیر این عمل دچار خوردگی می گردد. علاوه بر خوردگی، دی اکسید کربن و بعضی اسیدهای موجود در آب دریا می توانند هیدروکسید کلسیم را در خود حل کرده و باعث فرسایش سطح بتن گردند. 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده