saba mn 20993 اشتراک گذاری ارسال شده در 17 آبان، ۱۳۹۳ [h=1]رهایی آرزوها /غسل میلیونها هندو در رود گنگ[/h] [h=3]دهلی نو- ایرنا- میلیونها هندو در ماه نوامبر (آبان) از نقاط مختلف هند خود را به رود گنگ می رسانند تا طبق آیین هندو با شنا در این رود گناهانشان را در آب بشویند و روح خود را از آلودگی ها پاک کنند.[/h] به گزارش ایرنا،رود گنگ معروفترین رود هند است که از مرکز رشته کوه هیمالیا سرچشمه می گیرد و بعد از پیمودن دوهزار و 506 کیلومتر به خلیج بنگال می ریزد. تقدس این رود در مذهب هندو و سالم ماندن آب آن به علت وجود مواد معدنی باعث شده که هندوها برای آن تقدس زیادی قائل شوند. هر سال میلیون ها هندی از فقیر و غنی با شنا کردن در رود گنگ که آن را گنگ مادر می خوانندش، جسم و روح خود را از آلودگی ها پاک می کنند. هندوها آرزو دارند که در ساحل رود گنگ بمیرند و خاکسترشان در آب ریخته شود و افرادی که قبل از مرگ نمی توانند به رودخانه گنگ بروند هنگام مرگ چند قطره از آب این رود را می نوشند. من برای پوشش خبری این رویداد بزرگ هندوها که همه ساله در ماه نوامبر (آبان) برگزار می شود روز پنجشنبه از دفترایرنا دهلی نو به سوی رود گنگ که ا ز60 کیلومتری جنوب دهلی نو عبور می کند حرکت کردم . * بوق به جای گاز هوای شهر دهلی نو همواره آلوده است به گونه ای که این شهر جزء آلوده ترین شهرهای جهان نام گرفته است . در کنار آن صدای بوق های گوش خراش از دیگر ویژگیهای رانندگان این شهر است و گفته می شود که رانندگان این شهر به جای اینکه پایشان روی پدال گاز باشد، دستشان روی بوق است . هنوز چند کیلومتری از شهر دورنشده بودیم که ترافیک سنگین خودروهایی که به سمت رود گنگ مادر در حرکت بودند راه عبور را سد کرد . در دوطرف جاده گاوهای سفید که هندوها به آنها گاو مادر می گویند درحال استراحت بودند، هیچ کس حق تعرض به این گاوها را ندارد و دولت به شدت با افرادی که اقدام به آزار و یا کشتار آنها کند برخورد می کند. هندوها معتقدند که استفاده از شیر این گاوها باعث سلامتی و گوشت آن باعث بیماری می شود . بسیاری از هندوها از مصرف گوشت ،تخم مرغ ،پیاز و سیر خودداری می کنند. در دو طرف جاده تا مسافت زیادی مزارع نیشکر به چشم می خورد و در طول مسیر افرادی اقدام به فروش این نی ها می کنند و تعدادی از مردم نیز پس از خرید این نی ها با کندن پوست آنها را به دندان می کشند. حدود دو کیلومتر به رود گنگ باقی مانده که خودروها د رترافیک سنگین گرفتار می شوند به ناچار خودرو را در گوشه ای متوقف می کنیم و این مسیر دوکیلومتری را پیاده به همراه دیگر افراد طی می کنیم . بعد از حدود یک ساعت پیاده روی به رودخانه گنگ می رسیم ، کنار رود و اطراف آن مملو از جمعیتی است که آمده اند تا گناهان یک ساله خود را با آب تنی دراین رودخانه بشویند. در گوشه وکنار این رود و اطراف آن افرادی را می بینیم که با روشن کردن شمع به همراه ظرفی که در آن شیرینی قرار داده اند به دعا مشغول هستند. درحاشیه رود خانه محلی برای شنا و غسل در نظر گرفته شده است که به علت عمق کم و ازدحام جمعیت گل آلود است، افراد هفت بار در آب غوطه می خورند تا خود را تطهیر کنند. برخی دیگر از افراد که از توان مالی بهتری برخوردارند سوار برلنچ و قایق می شوند تا در وسط رود، جایی که آب تمیزتر است غسل کنند. با یکی از این لنچ ها به همراه چند نفر دیگرهمراه می شویم در بین راه یک نفر که آشنایی مختصری با ایران داشت با دیدن دستخط من که فارسی می نوشتم ، به زبان فارسی درباره ایران از من سئوال هایی پرسید. ' بیرسنگ ' با توضیح مراسم غسل هندوها در رود گنگ گفت برای ما این رود همانند آب زمزم برای مسلمانان مقدس است . * تراشیدن موی سر 'اومیش' یکی دیگر از افراد همراه ما در لنچ درخصوص علت تراشیدن موی سر برخی از مسافران گفت : این افراد با تراشیدن موی سرخود معتقدند تا بلند شدن موی سر آرزوهایشان نیز برآورده می شود. با رسیدن لنچ به طرف دیگر رودخانه مسافران با احتیاط از لنچ پیاده شدند و خود را برای مراسم غسل آماده کردند. دراین طرف رود نیز تعداد زیادی از مسافران با هفت بار غوطه خوردن در آب ، خود را تطهیر می کنند و کم کم بساط خود را برای رفتن به منازل خود جمع می کنند. برای عبور از عرض رودخانه سوار یکی از لنچ ها شدیم ، یکی از همراهان ما دراین سفر کوتاه با دیدن دوربین از من پرسید برای چه یا شبکه خبری کارمی کنید که به او درخصوص ایرنا توضیحاتی دادم. وی به من گفت که حتما دربازگشت به خانه سایت ایرنا را می بیند. به این ترتیب ما به طرف دیگر رود رسیدیم و باید برای رسیدن به خودروها خود حدود دو کیلومتر را درهوای گرم طی می کردیم . * رهایی آرزوها درگنگ این همسفر ما درادامه به ذکر خاطرات خود از درگیری مسلمانان و هندوها که درسال 1950 ازاین رودخانه شروع شد و دامنه آن به دیگر شهرهای این کشور کشیده شد سخن گفت و اظهار داشت مسلمان و هندو فرقی باهم ندارند و همه به صورت مسالمت آمیز دراین کشور زندگی می کنند. قبل از رسیدن به طرف دیگر رودخانه افرادی که سوار لنچ شده بودند ظرف هایی را که در آن شمع ، شیرینی و اسم خود را گذاشته بودند در رود گنگ به امید دست یابی به آرزوهایشان رها می کردند و از دور نظاره گر رویاهایشان بودند. آیا این رویاها و آرزوهای رها شده در رود گنگ تا سال دیگر که این افراد به گنگ می آیند برآورده می شود؟ گزارش از :احمدعلی خلیل نژادی لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده