masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 9 آبان، ۱۳۹۳ علفكش تماسي، حلاليت كم در آب، انتخابي، از گروه دي فنيل اتر فرمولاسیون: گل Goal w/v %24 EC تاریخ ثبت: سال 1379 ویژگیهای خاص: نحوه اثر: بازدارنده پروتوپورفيرينوژن اكسيداز(Protoporphyrinogen oxidase( PPO)) نحوه جذب و انتقال درگياه: جذب اين علفكش عمدتاً توسط اندامهای هوايي گياه و مقداري نيز توسط ريشه صورت مي گيرد. علفكش گل تماسي است اما به ميزان كم در گياه انتقال مييابد. علائم تأثير در گياه: كلروز، نكروزه و در نهايت خشك شدن اندامهاي گياه و در نهايت مرگ گياه ظهور علائم در شرايط نور سريعتر اتفاق مي افتد. ماندگاري درخاك(نيمه عمر علفكش): 30 تا 70 روز موارد مصرف در ايران: علفهاي نازك برگ و پهنبرگ در پياز موارد مصرف در ساير کشورها: غلات، ذرت، سويا، بادام زميني، برنج، پنبه، پياز، سير، باغات مركبات، تاكستان، فندق، درختان زينتي و همچنين مناطق غير زراعي راهنماي مصرف: •در كشت نشايي 2 ليتر در هكتار در مرحله 2 تا 5 برگي علفهاي هرز •در كشت مستقيم 5/1 ليتر در هكتار بعد از مرحله 2 برگي پياز و يا در دو نوبت، هر نوبت 75/0 ليتردر هكتار، يكبار در مرحله 2 برگي پياز و مرحله دوم به فاصله 18 روز •اين علفكش به صورت پيش رويش يا پس رويش كاربرد دارد. •تحمل پياز نسبت به علفكش اكسي فلورفن با افزايش سن بالا مي رود. •اكسي فلورفن با استفاده از سمپاشي هدايت شده جهت كنترل علفهاي هرز زير درختان ميوه در حال ركود نيز قابل توصيه است. احتیاطهای لازم: •ممكن است در زمان كاربرد اين علفكش، به بوتههای پنبه و سويا نيز آسيب وارد شود و برگهاي نورسته اين گياهان در اثر علفكش دچار كلروز و نكروزه شوند كه البته اين موضوع موجب نقصان عملكرد اين محصولات نمي شوند. ملاحظات زيست محيطي: •ميزان سميت( LD50، LC50،EC50):5000 ميليگرم بر كيلوگرم براي پستانداران •با توجه به اينكه اكسي فلورفن هيدروفوبيك است، بطور فزاينده در بافتهاي چربي حيوانات تجمع مييابد. •با توجه به جذب اكسي فلوروفن در ذرات خاك، مقدار شستشو و تجمع آن در آبهاي زيرزميني اندك است. •تا كنون گزارشي در خصوص توسعه مقاومت ناشي از كاربرد مكرر اين علفكش ثبت نشده است. 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده