آموزش رده بندی گونه های در مخاطره

[Doctor_Shovan مهمان]

براساس معیار هایی که در بالا توضیح داده شد و در تهیه فهرست سرخ iucn از آنها استفاده شده است از هر سه گونه از ۲۰۰ گونه نخستی موجود در جهان یکی در تهدید انقراض به سر می برد و از هر هفت گونه یکی چنان در خطر انقراض است که ممکن است در اوایل قرن بیست و یکم منقرض شوند. نخستی هایی که یکی پس از دیگری از صحنه زمین محو می شوند عمدتا قربانیان نابودی زیستگاهشان در جنگل های گرمسیری اند. اگرچه بسیاری از آنها به عنوان غذا و همچنین برای تحقیقات پزشکی نیز شکار می شوند.

چه تعداد از گونه های نخستی جهان را می توان به عنوان در خطر انقراض، تهدید شده یا آسیب پذیر طبقه بندی کرد تلاشی مقدماتی برای پاسخگویی به این پرسش نشان می دهد که تقریبا ۱۲ درصد از کل نخستی های جهان در آستانه انقراض، ۱۲درصد دیگر در خطر انقراض و ۱۴ درصد آسیب پذیرند. بیش از ده درصد از نخستی ها در جزیره ماداگاسکار جمع شده اند در حالی که بقیه تقریبا به تساوی میان آفریقا، آسیا و آمریکای لاتین تقسیم شده اند. متٲسفانه صرف دسته بندی این گونه ها به عنوان در خطر انقراض تاکنون تٲثیر چندانی در جلوگیری یا کند کردن روند نابودی آنها نداشته است.

با این حال به ما امکان می دهد زیستگاه هایی را مشخص کنیم که به علت تعداد گونه های نخستی در خطر انقراض که در خود جای داده اند ارزش حفاظت دارند. برای آنکه با موفقیت به این هدف برسیم طبقه بندی زیست شناختی ما از تهدید باید به طریقی به سیاست های زیست محیطی تبدیل شود که برای این گونه ها حفاظت قانونی فراهم می آورد.

[Doctor_Shovan مهمان]

پنج موج انقراض تاکنون درتاریخ این سیاره وجود داشته است – ازجمله انقراض دوره یخبندان ۲۵۰ میلیون سال پیش که تقریباً ۷۰ درصد همه حیوانات خشکی و ۹۶ درصد جانوران دریایی درآن ازبین رفتند وجدیدترین، حادثه کرتاسه در ۶۵ میلیون سال پیش بود که به دوران دایناسورها پایان داد،اما دانشمندان می‌گویند نمونه برداری ازجمعیت حیـوانات نشان می‌دهد ما ممکن است وارد ششمین موج انقراض بزرگ گونه‌ها شده باشیم و این بارعلت آن یک سیارک سرگردان یا آتش فشان‌های بزرگ نیست. خودماهستیم.‏

ما ازطریق شمار درحال افزایش خود میل شدید به منابع طبیعی وبیشترازهمه تغییر آب وهوا – که طبق یک برآورد می‌تواند به نابودی ۲۰ تا ۳۰ درصد همه گونه‌ها تا پایان این قرن کمک کند – داریم زمینی را شکل می‌دهیم که از لحاظ زیست شناسی تحلیل رفته است. ارزیابی سال ۲۰۰۸ اتحادیه بین المللی حفظ طبیعت دریافت از هر چهار جانور پستاندار در جهان، تقریباً یک جانور ازجمله گونه‌های به خطرافتاده مانند دیو مشهور تاسمانی باخطر انقراض روبرو است.ماهیگیری بیش از حد واسیدی کردن اقیانوس‌ها، گونه‌های دریایی گوناگون ازماهی تن گرفته تا مرجان‌هاراتهدید می‌کنند. «سیمون استوارت» رئیس کمیسیون بقای گونه‌های ‏iucn‏ می‌گوید «تقریباً همه چیز داردنابودمی شود. و وقتی به اثرات تغییرآب وهوا فکرمی کنم واقعاً مرا می‌ترساند.» ترسناک برای هواداران حفاظت ازمحیط زیست،گذشته از هرچیز، تقریباً گونه‌هایی که در گذشته زنده بوده‌اند امروز ازبین رفته‌اند و شاید به این معنی است تکامل انقراض را اقتضا می‌کند. وقتی ما از واژه انقــــراض بــرای صحبت درباره صنعت اتومبیل سازی ایالات متحده صحبت می‌کنیم آیا واقعاً مهم است اگرگونه‌هایی مانند قورباغه هولدریج، دلفین رودخانه یانگ تسه و قورباغه طلایی را که عملاً در سال‌های اخیر از بین رفته‌اند، ازدست بدهیم؟ نابودشدن چندگونه ازمیان میلیون‌ها چه اهمیتی دارد؟‏ ‏یکی اینکه ما نیز حیوان هستیم ومانندهرشکل دیگری ازحیات به‌ این سیاره وابسته ایم.

[Doctor_Shovan مهمان]

هرچقدر گونه‌های مختلف در یک نظام زیستی زندگی کنند، این سالم‌ترین و پرثمرترین آنها هستند که برای ما اهمیت دارند – تحقیق اخیر به‌وسیله صندوق جهانی حیات وحش (‏wwf‏) می‌گوید: ارزش اقتصادی، خدمات نظام زیست جنگل‌های بارانی آمازون بالغ بر۱۰۰ دلار درهرهکتار (حدود۵/۲ جریب ) است. وقتی ما یک شبکه بومی را آلوده وجنگل‌هایش را نابود می‌کنیم وآن را از بین می‌بریم، از زمین وامی می‌گیریم که نمی‌توانیم تادیه کنیم و این وام‌ها سررسیدشان فرا خواهد رسید ـ بعد موجودات وحیوانات کشف نشده‌ای وجود دارند که می‌توانند به عنوان پایه واساس داروهای موردنیاز به کار گرفته شوند – همان‌طور که اجزای اصلی سازنده آسپرین از شکر علف مرغزار گرفته شده‌اند – مگر اینکه ناخودآگاه آنها را نابود سازیم. کارتر رابرتز رئیس ‏wwf ‎‏ می‌گوید: «ما داستان‌های زیادی درباره اینکه نابود شدن تنوع زیستی چه مشکلاتی برای مردم ایجاد خواهد کرد داریم.»

[Doctor_Shovan مهمان]

‏جنگل‌های نابود شده می‌توانند احیا و هوا و آب آلوده تمیز شوند – اما انقراض همیشگی است وما درباره ازدست دادن چندگونه معدود صحبت نمی‌کنیم.درحقیقت هواداران حفظ حیات‌وحش به آرامی اعتراف می‌کنند: ما وارد یک عصر تعیین اولویت‌ها شده‌ایم، زمانی که ممکن است تصمیم بگیریم کدام گونه می‌تواند واقعاً نجات داده شود. بدترین سناریوهای ازدست رفتن زیستگاه‌ها وتغییرآب وهوا -‏‎ ‎واین کاری است که به نظر می‌رسد آغاز کرده‌ایم – نشان می‌دهند این سیاره صدها هزارتا میلیون‌ها گونه را که بسیاری از آنها را حتی هنوز کشف نکرده‌ایم، دارد ازدست می‌دهد. نتیجه می‌تواند کشتاربالقوه بیشترحیوانات جهان وتحلیل رفتن برگشت‌ناپذیرسیاره مان شود. انسان‌ها می‌توانند زنده بماننــد امـــا مــــا خود را به آنچه ای.او.ویلسون طبیعی‌دان عصرارموزیوک – عصرتنهایی – می‌خواند، محکوم کرده‌ایم.‏‏ اگر شما به فکر ببرها، کرگدن‌ها و اورانگوتان‌ها هستید، اگر معتقدید زمین چیزی بیش از صرفاً خانه ۷/۶ میلیارد انسان است، پس باید وحشت کنید. اما ترس نباید ما را فلج سازد. گروه‌های هوادار محیط زیست درجهان با روش‌های نو در مقابل تهدیدهای جدید علیه حیات وحش واکنش نشان می‌دهند.

[Doctor_Shovan مهمان]

در کانون‌های بحران مانند ماداگاسکار و برزیل هواداران حفظ محیط زیست با مردم عادی محلی برای اطمینان از اینکه محافظت ازگونه‌های به خطر افتاده با رفاه مردمی که نزدیک آنها زندگی می‌کنند، رابطه تنگاتنگ دارد، همکاری می‌کنند. استراتژی مشهور به پرهیز از جنگل زدایی از این هم فراتر می‌رود و با گذاشتن قیمت روی کربن حبس شده در جنگل‌های بارانی بین المللی، مشروط براینکه کربن در درخت باقی بماند و قطع یا سوزانده نشود، حفاظت از محیط زیست را تشویق می‌کند. درحالی که گرم شدن زمین حیوانات را برای فرار از تغییرآب و هوا به مهاجرت مجبور می‌سازد، هواداران حفظ محیط زیست به فکر ایجاد دالان‌های حفاظت شده که به گونه‌ها جایی برای گردش می‌دهند، هستند. معلوم نیست هیچ یک از این‌ها ششمین موج انقراض را متوقف سازد، چه رسد به اینکه بتواند تنوع زیستی را که ما ازآن لذت می‌بریم، حفظ کند، اما ما چاره‌ای نداریم جز اینکه سعی خود را بکنیم. «کاسی سیگل» مدیربرنامه مرکز تنوع زیستی (cbd) می‌گوید: موقعیتی برایمان پیش آمده است، اما داریم آن را از دست می‌دهیم.»

[Doctor_Shovan مهمان]

با نجات گونه‌ها مردم را نجات دهید

ماداگاسکار که میترمایرآن را «بحرانی‌ترین کانون‌های بحران» می‌خواند، جایی است که همه استراتژی‌های جدید می‌توانند در آن مورد آزمایش جاده‌ای قرارگیرند. در سال ۲۰۰۳ پس از دهه‌ها که حفاظت از محیط زیست به زحمت در دستور کار دولت قرار داشت، «مارک راوالومانانا» رئیس‌جمهوری وقت اعلام کرد، دولت مناطق حفاظت شده ماداگاسکار را طی پنج سال بعد سه برابر خواهد کرد. این تصمیم به پارک‌های با بودجه کم مانند آنداسیب که از بعضی از آخرین درخت‌های دست نخورده جزیره حمایت می‌کنند کمک کرد. رابرتز از ‏wwf‏ می‌گوید: «شما نمی‌توانید یک گونه را بدون نجات دادن زیستگاه آن نجات دهید».‏

‏شما این کار را درست انجام دهید و می‌توانید در این میان سودی هم ببرید. در ماداگاسکار نیمی از درآمد از پارک‌های ملی قرار است به جوامع اطراف داده شود. مناطق حفاظت شده به نوبه خود به حفظ یک صنعت برای راهنماهای محلی مانند راز افیندراسولو کمک می‌کنند. درکشوری فقیر مانند ماداگاسکار – جایی که ۶۱ درصد مردم با درآمد کمتر از یک دلار در روز زندگی می‌کنند، منطقی است که به مردم به خاطرحفظ حیات وحش به جای نابود کردن آن یک جایزه اقتصادی داده شود. «استیون ساندرسون»، رئیس جامعه حفاظت از حیات وحش (‏wcs‏)، می‌گوید: «اگر شما نتوانید حمایت مردمی را که نزدیک یک منطقه حفاظت شده زندگی می‌کنند بدست آورید، زیاد طول نخواهد کشید که منطقه را از دست خواهید داد.»

[Doctor_Shovan مهمان]

گردشگری زیستی که خوب مدیریت شود، می‌تواندحمایتی باشد برای حفاظت از محیط زیست، اما حتی بهترین پارک‌ها ممکن است برای رقابت با درآمدهای بالقوه چوب بری، شکار غیرقانونی یا معدن کاری سخت زیرفشار باشند و استراتژی پرهیز از جنگل زدایی را خیلی بیشتر دراختیار می‌گذارد. جنگل‌های بارانی مانند آنهایی که در ماداگاسکار وجود دارند، حاوی میلیاردها و میلیاردها تن کربن هستند نابود کردن درختان و پخش کربن نه تنها گونه‌های محلی را می‌کشد بلکه همچنین گرم شدن زمین را سرعت می‌بخشد. پیشنهادها در مذاکرات آب و هوایی جهان به کشورها اجازه خواهد داد با دادن پاداش به کشورهای دارای جنگل‌های بارانی برای حفظ درختان خود بخشی از تشعشعات گازهای گلخانه‌ای خود را جبران کنند. با موفقیت آن آب و هوا و حیوانات هر دو سود خواهند برد، در شرق ماداگاسکار ‏ci‏ و ‏wcs‏ با همکاری هم سعی دارند همراه گروهی از سرمایه گذاران کربن که شامل میتسوبیشی و پرل جم می‌شود از ۳۵۰ هزار هکتار درخت در جنگل ماکیرا حفاظت کنند. نزدیکتر به آنداسیب،‏ci ‎‏ و شرکایش روستائیان را برای کاشت درختان در زمین‌های فرسوده به کار می‌گیرند، درختانی که دالان‌هایی برای متصل کردن زیستگاه‌های قطعه قطعه شده که ممکن است موجب کسب درآمدهای کربن و اشتغال مورد نیاز شوند ایجاد می‌کنند. هروتاهیرمالالا، یک مالاگاسی که ماهانه ۱۰۰ دلار برای کار روی این طرح می‌گیرد، می‌گوید: «ما پناهگاه‌های جنگل‌ها را به آنها بازمی گردانیم و مجبور نیستیم درختان را قطع کنیم.»

[Doctor_Shovan مهمان]

دالان‌های ایجاد شده به وسیله برنامه درختکاری آندراسیب ‏ci‏ نشان می‌دهد یک نیشگون کوچک چگونه می‌تواند اثرات نابود کننده تغییر آب و هوا را روی گونه کاهش دهد – اما همچنین اینکه چقدر برنامه‌های دراز مدت‌تر مورد نیاز است. زیستگاه‌های قطعه قطعه شده دردسر آفرین هستند چو بسیاری از گونه‌های در معرض خطر از آبادی‌های سبز محصور در میان زمین‌های پست سر درمی‌آورند. در حالی که گرم شدن زمین آب و هوا را تغییر می‌دهد، گونه‌ها سعی خواهند کرد اغلب یک راست به سوی مسیر توسعه و انقراض مهاجرت کنند. یک منطقه محافظت شده – که برایش مبارزه شده، پول خرج شده و مورد حمایت قرارگرفته است – چه فایده‌ای می‌تواند داشته باشد اگر تغییرآب و هوا آن را غیرقابل زندگی سازد؟ لاری اشویگر رئیس فدراسیون ملی حیات وحش می‌گوید: «تغییر آب و هوا می‌تواند تلاش همه نسل‌ها را برای حفاظت از محیط زیست تضعیف می‌کند. اکنــون دارد روشن می‌شود شما نمی‌توانید بدون نجات هوا گونه‌ها را نجات دهید.» معنای آن این است که انتشار کربن را هرچه زودتر بایدکاهش داد. در ایالات متحده، ‏cbd‏ با استفاده از قانون گونه‌های به خطرافتاده که دولت را موظف می‌سازد مانع انقراص گونه‌های ثبت شده شود، سعی کرده است واشنگتن را مجبور سازد در مورد گرم شدن زمین اقدامی به عمل آورد. سیگل از ‏cbd‏ یک مبارزه موفق را برای مجبور کردن دولت بوش به لیست کردن خرس قطبی به عنوان یک گونه تهدید شده بر اثر تغییر آب و هوا رهبری کرد و انتظار دارد این کار را در مورد گونه‌های بیشتری دنبال کند. سیگل می‌گوید: «خرس‌های قطبی قناریانی درمعادن زغال سنگ هستند.»