EN-EZEL 13039 اشتراک گذاری ارسال شده در 12 خرداد، ۱۳۸۹ نويسنده: محمد رضا آباديان اگر به عنوان يك توليدكنندة قطعات فايبرگلاس بخواهيد رزين پلياستر خود را از واحدهاي رزينساز داخلي تهيه كنيد، خود را با طيف وسيعي از قيمتها كه بين بشكهاي ۱۴۵ هزار تومان تا ۲۳۰ هزار تومان است، مواجه خواهيد ديد. گرچه ظاهراً همة اين رزينها بايد داراي خواص يكسان يا مشابهي باشند، اما بعضي از آنها نميتوانند جوابگوي كيفيت مورد نياز شما باشد. مهندس علاقهبند، مديرعامل شركت شيمي پوشش كالا، در گفتگو با شبكه تحليلگران تكنولوژي ايران از راز اين عدم كيفيت ميگويد: هماكنون رزين پلياستر غيراشباع مهمترين رزين مصرفي صنايع كامپوزيت كشور است. بيش از ده شركت رزينساز در كشور رزين پلياستر توليد ميكنند. اما عليرغم توليد داخلي اين رزين، شاهد آن هستيم كه حجم بسيار زيادي از رزين پلياستر غيراشباع خارجي با قيمت بالاتر در كشور مصرف ميشود. اين مسئله و اختلاف قيمت بين رزينهاي توليد داخل، از اختلاف كيفيت اين رزين ها نشات مي گيرد. درصد زيادي از رزين هاي توليد شده در داخل، از حداقل كيفيت استاندارد يك رزين پلياستر غيراشباع برخوردار نيستند. عوامل دخيل در پايين بودن كيفيت رزينهاي داخلي را ميتوان در دو دسته زير خلاصه كرد: الف) عوامل مرتبط با توليدكننده اين عوامل شامل مواردي است كه ميتواند مستقيماً توسط توليدكننده تحت تاثير قرار بگيرد و شامل موارد زير است: 1) فقدان دانش فني لازم: بسياري از توليدكنندگان رزينهاي بيكيفيت، اشراف به تكنولوژي توليد رزين و دانش فني لازمه را ندارند. به همين دليل از عهدة توليد بهينة رزين برنميآيند. معمولاً اين مشكل با عواملي همچون ابتدايي بودن دستگاهها تشديد ميشود و رزين حاصل از اين كارخانجات كارايي لازم را ندارد. گاهي نيز نداشتن سرمايه كافي موجب ميشود تا شركت نتواند از عهده نوسازي يا ارتقاي دستگاه و دانش فني لازم برآيد. 2) رقابت فرسايشي توليدكنندگان: بعضي از توليدكنندگان جهت ورود به بازار و يا گرفتن سهم بيشتري از بازار، قيمت محصول خود را كاهش ميدهند و اين كاهش قيمت معمولاً با كاهش كيفيت محصول توليدي همراه است. اين كار شايد در كوتاهمدت سهم بيشتري را نصيب واحد توليدي كند، اما در درازمدت موجب بياعتمادي مصرفكننده و كاهش نرخ رشد بازار خواهد شد. حل اين مشكل يك همكاري صنفي را ميطلبد. ب) عوامل بيروني مؤثر بر توليد اين دسته از عوامل شامل مواردي است كه از دست شركت توليدكنندة رزين خارج است و معمولاً از طريق واحدهاي خوراك دهنده به رزينسازان، بازار مصرف و نهادهاي مرتبط، به شركت رزينساز تحميل ميشود. اهم اين عوامل به شرح زير است: 1) ترغيب بازار: معمولاً توزيعكنندگان رزين، همواره با اعمال يك سياست كاهش بيقيد و شرط قيمت، سعي در ترغيب و تحت فشار قرار دادن توليدكننده براي كاهش قيمت دارند. اين مسئله منجر به كاهش كيفيت از سوي توليدكننده جهت پاسخگويي به درخواست توزيعكننده ميشود. 2) مشكلات مواد اوليه: مواد اوليه خارجي گران است و مواد اوليه داخلي نيز به صورت مستمر و ارزان و باكيفيت يكنواخت به دست رزينساز نميرسد. اين مسئله ميتواند در كيفيت محصول توليدي به شدت اثر بگذارد. 3) فقدان استاندارد: گرچه تجربة تدوين استانداردهاي لازم در صنايع مشابه همچون صنعت رنگ وجود دارد، اما استانداردهاي كيفي توليد محصول در اين صنعت گسترش نيافته است. عدم وجود اين استانداردها موجب شده تا حداقل كيفيت لازم توسط توليدكنندگان رعايت نشود. 4) مشكلات قديمي توليد: همانند بسياري از صنايع توليدي، مشكلات قديمي توليد از قبيل عدم وجود تسهيلات حمايتي كافي براي توليدكننده و مشكلات جاري، موجب ميشود تا توليدكننده، فرصت و توان لازم جهت افزايش كيفيت محصول توليدي خود را پيدا نكند. تحليل هاي مرتبط: توليدكنندگان ايراني با صادرات آشنايي كافي ندارند صنعت رزين سازي كشور، دركنار رشد كمي، تنوع را نيز در دستور كار قرار دهد لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده