en.ml 4113 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مهر، ۱۳۹۳ امروز می خام یک کمپانی رو در کشور ژاپن بهتون معرفی کنم : کمپانی ابارا: تولید کننده چیلر ها و پمپ ها و بویلر و .... شاید بگین چرا این مارک رو دارم تبلیغات می کنم ؟ سو برداشت نشه من یه کمی با تامل به تاریخچه این کمپانی نگاه کردم و یه ذره افسوس خوردم ! و نمونه مثالی از صنعت ژاپن آوردم . این کمپانی در سال 1912 میلادی تاسیس شده یعنی حدوده 100 سال پیش .اونم یعنی میشه سال 1294 هجری شمسی. این کمپانی در اون سال برای اولین بار پمپ سانتریفیوژ تولید کرده و به بازار داده است.یعنی اون سالها به شاه ایران هم می گفتی پمپ ! فکر میکرد فحش بهش دادی!! حالا شما دقت کنید: اون سالها پادشاهان و ملت عزیز ایران در چه فکری بودند و چه کار ها می کردند(تقسیم مملکت بین ملل منطقه به قسمت مساوی و اول های و درگیری های بعد مشروطه)! و ژاپنی که متشکل از چند تا جزیره سنگی هست و هیچی نداشت (جز مسئولیت پذیری) چه کارهایی کرده است. هدف مقایسه صنعت مون با ژاپن نیست چون کلا قابل قیاس نیستیم فقط هدف ام این بود که بدانیم با تلاش و اراده و وحدت و وجدان کاری و مدیریت صحیح و تخصیص بودجه مناسب و استفاده از افراد کاردان و متخصصین داخلی می توان کارهای بزرگی انجام داد. تا کی می تونیم با پول نفت تکنولوژی کهنه این و آن را بخریم و خودمان سر خودمان کلاه بزاریم و بگوییم در دنیا جز تک ها هستیم؟نتیجه اینکارها رو داریم میبینیم فارغ التحصیل بیکار و بیسواد و صنعت ورشکسته و مونتاژکار قطعات چین.. در زمینه پتروشیمی و نیروگاه ها هم مجبوریم از اروپا و روسیه و آمریکا خرید کنیم که چاره ای نداریم. تا کی باید شاهد رفتن نخبگان علمی باشیم؟ آیا با پذیرش بدون کنکور سالی 2 3بار ارشد و دکتری و یا حذف کنکور و ازدیاد فله ای دانشگاه های بی امکانات و بی کیفیت مشکلی حل میشه؟آیا کسی تعداد بیکاران فارغ التحصیل مهندسی رونمی بینه؟آیا کسی نمی داند که با بیکاری جوانان و فارغ التحصیلان معضلات بزرگی در جامعه بوجود می آید؟ امثال کمپانی ابارا در دنیا زیاد هستند مخصوصا در کشورهای پیشرفته . در کشورهایی مثل آلمان آمریکا کره جنوبی حتی خود چین ....خیلی دور نیست 30 40 سال پیش کره جنوبی برای اعزام کارگر به ایران قرارداد امضا کرد حالا فرق معامله صنعت ما با آنها رو ببینید. الان متاسفانه اکثر کارخانه های صنعتی بزرگ ایران دست به یه کاری می زنند: سفارش ساخت مواد و قطعات رو در کشورهایی مثل چین و ویتنام انجام میدن(چون مقرون به صرفه هست) آخر سر یه مونتاژ رو میارن اینجا. بعد همون جنس بی کیفیت رو به خودمون عرضه می کنند. حالا ببینند همون جنس خود چین ارزون تمام میشه همون جا تولید اش می کنند. هدف خرده گرفتن از دولتمردان و مسئولان مربوطه نیست بسی که جای اعتراض دارد ولی می خاهیم بدانیم : ما که نمی توانیم ژاپن باشیم ولی چرا نمی توانیم در مسئولیت پذیری و مدیریت و تلاش مانند آنها باشیم؟ کاش دولتمردان و جامعه صنعتی و دانشگاهی به خود می آمدند و واقعا از ته دل به حال این جامعه صنعتی و علمی بیمار اندیشه ای می کردند. 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده