Lean 56968 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 مهر، ۱۳۹۳ [TABLE=class: contentpaneopen] [TR] [TD=class: contentheading] [/TD] [TD=class: buttonheading, width: 100%, align: right] [/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: contentpaneopen] [TR] [TD] لایبور برابر با میانگین نرخ بهره بین بانکی است که بانک ها برای دوره های کوتاه مدت یک ماهه، سه ماهه، شش ماهه و یک ساله به یکدیگر وام میدهند. کلمه LIBOR از حروف اول London Inter Bank Offered Rate گرفته شده است. با اینکه نام لندن در ابتدای این عبارت آمده است اما مهم نیست که این بانکها متعلق به کشور انگلیس باشند بلکه می توانند چندین بانک از چندین کشور مختلف باشند. لایبور توسط موسسه (BBA) The British Bankers Association هر روز ساعت 11 صبح انتشار می‌یابد. این موسسه یک نظر سنجی از ۱۶ بانک بزرگ دنیا نسبت به نرخ وامی که بین آنها رد و بدل می شود انجام می دهد. فرض کنید ۱۶ بانک بزرگ به شرح ذیل باشند: ابتدا نرخ ها را مرتب و سپس از شماره یک تا چهار ( کمترین نرخ ها ) را حذف می کند و همین کار در مورد بیشترین نرخ ها نیز صورت می گیرد. در واقع ۸ بانک باقی می مانند که نرخ آنها با یکدیگر جمع و بر تعداد ۸ تقسیم می شوند نرخ بدست آمده همان نرخ لایبور می باشد. BBA نرخ ها را با توجه به تمام ارزها ( دلار، پوند، ین ... ) منتشر می کند. بنابراين، نرخ لايبور دلار با نرخ لايبور پوند متفاوت است زيرا نرخ هاي تبادل ارز و همچنين سياست هاي پولي اين دو كشور برابر نيست. تغییرات لایبور نشان دهنده چه مفهومی است؟ افزایش نرخ بهره لایبور: 1. نرخ بهره اسمی توسط بانک مرکزی افزایش می یابد. یا 2. ریسک اعتبارات افزایش یافته است (بعلت بحران مالی احتمال عدم بازپرداخت وام زیاد شده است) بنابراین، بانک ها برای جبران ریسک نرخ بیشتر را از وام گیرنده (بانک دیگر) مطالبه می کنند. مثلا در بحران اخیر مالی آمریکا نرخ بهره لایبور از سال 2008 به بعد به علت عدم اطمینان بانک ها نسبت به بازگشت سرمایه افزایش یافت. کاهش نرخ بهره لایبور: 1. نرخ بهره اسمی توسط بانک مرکزی کاهش می یابد. یا 2. ریسک اعتبارات کاهش یافته است (بعلت بهبود شرایط مالی احتمال عدم بازپرداخت وام کم شده است).[/TD] [/TR] [/TABLE] 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده