insulin regular انسولین، انسانی (رگولار)

[masi eng 47,044]

انسولین، انسانی (رگولار)

 

در مورد این دارو

انسولین رگولار یک داروی قابل تزریق برای درمان دیابت نوع یک (دیابت وابسته به انسولین دیابت نوع 1) است. این نوع دیابت وقتی ایجاد میشود که لوزالمعده نتواند مقدار کافی انسولین برای کمک به سلولهای بدن جهت استفاده از غذای خوردهشده تولید کند. انسولین رگولار جایگزینی برای آن انسولین میباشد. انسولین رگولار با اثر بر روی سلولهای بدن مقدار قند یا گلوکز خون را پایین میآورد. هدف از تجویز انسولین، کاهش قند خون تا سطح طبیعی است. شما باید قند خونتان را به طور مرتب زیرنظر داشته باشید تا ببینید بدنتان برای یک کارکرد طبیعی و نیز پیشگیری از عوارض دیابت به چقدر انسولین نیاز دارد. حتماً باید یک برنامه غذایی کمچربی و کمقند در سه وعده اصلی و سه میان وعده داشته باشید. اگر هنوز به یک متخصص تغذیه مراجعه نکردهاید، از پزشکتان بخواهید شما را به چنین شخصی معرفی کند. انسولین انسانی رگولار در آزمایشگاه ساخته میشود.این نوع انسولین برای یک دوره زمانی کوتاه دارای اثر است. ظرف نیم تا یک ساعت اثرش شروع میشود، در 4-2 ساعت به حداکثر میرسد و در حدود 7-5 ساعت باقی میماند. انسولین انسانی رگولار را یک انسولین کوتاه اثر میدانند، و شما ممکن است انسولین طولانی اثری مثل انسولین انسانی nph هم همزمان استفاده کنید.

 

چگونگی مصرف

مقدار تجویز انسولین انسانی رگولار میتواند بسیار مفید باشد. مقدار مصرفی انسولین را پزشکتان براساس پاسخ بدن شما به انسولین تعیین میکند. با رساندن مقادیر مناسبی از انسولین کوتاه اثر و شاید طولانی اثر در طی 24 ساعت از عوارض طولانی مدت دیابت میتوان جلوگیری کرد. انسولین رگولار معمولاً روزی 3 یا 4 نوبت، 30-15 دقیقه پیش از هر وعده غذایی استفاده میشود. از دستورات پزشکتان به دقت پیروی کنید. انسولین را در یخچال نگهداری کنید، اما مراقب باشید منجمد نشود. از یک نوع سرنگ استفاده کنید. اگرمی خواهید نوعی سرنگتان را تغییر دهید با پزشکتان مشورت کنید؛ در سرنگهای مختلف مقدار «فضای مرده» متفاوت است. این فضا عبارت است از مقدار فضای موجود بین نوک سوزن تا عدد صفر روی بخش مدرج سرنگ.

شیشه دارو را به آرامی میان دو کف دست بچرخانید تا انسولین به خوبی مخلوط شود. آن را به شدت تکان ندهید زیرا انسولین کف آلوده شده، اندازهگیری دقیق مشکل میشود. اگر محلول انسولین یکنواختی خود را از دست داده یا دانهدانه است و به کف یا جدار شیشه دارو (و یال) میچسبد از آن استفاده نکنید. به همان اندازه که قصد دارید از شیشه دارو انسولین بکشید، هوا داخل سرنگ بکشید؛ بخش لاستیکی روی شیشه انسولین را با یک پنبه الکل ضدعفونی کنید. سوزن را از راه بخش لاستیکی وارد شیشه کرده و هوا را تزریق کنید. سپس شیشه دارو را سروته گرفته و مقدار انسولین موردنظر را به آرامی داخل سرنگ بکشید. برای جلوگیری از ایجاد حباب هوا داخل سرنگ مراقب باشید نوک سوزنتان در داخل شیشه دارو زیر سطح دارو قرارگیرد. وقتی به مقدار دلخواه انسولین داخل سرنگ کشیدید، سوزن را از شیشه دارو خارج کنید. سپس یک ناحیه از پوست را برای تزریق پاک کنید. میتوانید یک قسمت از پوست را بین دو انگشت بگیرید و نوک سوزن را با زاویه 45-30 درجه درست داخل چین یا در پایه آن فرو کنید.

انسولین را داخل بافت چربی تزریق کنید. منطقه تزریق را مالش ندهید زیرا اینکار سرعت جذب انسولین را تغییر میدهد. ممکن است بخواهید منطقه تزریق را به طور گردشی تغییر دهید، ولی از یک الگو مشخص تبعیت کنید؛ مثلاً صبحها همیشه داخل پوست شکم و عصرها همیشه داخل پوست رانها. انتخاب محل تزریق به شکل تصادفی روی جذب انسولین اثر میگذارد. محل تزریق در ناحیه موردنظر نیز باید به طور گردشی تغییر داده شود. یک راه خوب این است که اولین تزریق را با یک چسب زخم کوچک روی پوست مشخص کنید. سپس در نوبت بعدی تزریق در همان منطقه، علامت مزبور را مرکز یک ساعت فرض کنید و تزریق جدید را در ساعت 12نسبت به مرکز انجام دهید. تزریقات بعدی به ترتیب در ساعت 3، 6 و 9 انجام خواهدشد. سپس یک مرکز جدید برای تزریق انتخاب کنید به طوری که حدود 5/2 سانتیمتر بین نزدیکترین محلهای تزریق از دو دایره فاصله باشد (شکل را ببینید). با این کار در هر دایره 5 تزریق انجام میدهید (یکی در مرکز و 4 تزریق در محیط) پس از دو یا سه بار حمامرفتن چسب زخم شل میشود و شما آماده خواهیدبود تا یک دایره جدید را آغاز کنید. اگر در حین مصرف انسولین بیشتر از معمول ورزش کنید، مقادیر زیادی الکل بنوشید، یا غذای معمولتان را نخورید، ممکن است دچار افت سطح قند خون شوید (هیپوگلیسمی).

علایم افت قند خون عبارتند از: احساس اضطراب، تشویش، لرزش بدن، مشکل در راهرفتن، بیهوشی و تشنج. به مجردی که دچار این علایم شدید چیزی حاوی قند بخورید یا بنوشید. از منابع سریع و خوب قند آب میوه، عسل، نوشابههای غیررژیمی یا شربت قند است. بعضی از بیماران همیشه مقداری قرص یا آبنبات قندی همراه دارند. کیکهای آماده به راحتی در جیب یا کیفدستی قابل حمل هستند ولی نتوان آنها را به مدت طولانی نگهداری کرد. در این شرایط ممکن است بخواهید منابع طولانی اثرتری مصرف کنید، مثل پنیر و بیسکویت. اگر هم نتوانستید قندخونتان را اندازه بگیرید و در اسرع وقت به پزشکتان اطلاع دهید. اگر احساس میکنید که در حال غش یا تشنج هستید، چیزی نخورید و ننوشید (ممکن است دچار خفگی شوید)، و بلافاصله تقاضای کمک پزشکی اورژانس کنید. حتی اگر با خوردن مواد قندی علایمتان رفع شد، با پزشکتان تماس بگیرید؛ علایمتان ممکن است مجدداً عودکنند. اگر علایمتان رفع نشد از کسی بخواهید شما را به بخش فوریتهای یک بیمارستان برساند. اگر یک نوبت را فراموش کردید، ممکن است دچار افزایش قندخون (هیپرگلیسمی) شوید.

علایم هیپرگلیسمی عبارتند از: تشنگی، تکرار ادرار، خواب آلودگی، پوست برافروخته و گر گرفته، بوی تنفس میوهای، یا اغماء. یکی در خانواده باید روش اندازهگیری قندخون و تزریق انسولین را بلد باشد تا احیاناً اگر شما قادر به انجامشان نبودید به شما کمک کند. با پزشکتان مشورت کنید؛ برای مقابله با چنین وضعیتی نقشه و طرحی از پیش تعیینشده داشته باشید.

 

هشدارها و عوارض جانبی

اگر به دنبال یک بیماری دچار استفراغ شدید شدهاید، علایم کاهش قند خون پیدا کردهاید، یا در هر صورت اگر سطح قندخونتان کنترل شده نیست، با پزشکتان تماس بگیرید

 

موارد احتیاط

در صورت وجود هریک از موارد زیر پیش از مصرف انسولینانسانی رگولار، پزشکتان را مطلع سازید:

حساسیت به انسولین.

مصرف داروهای دیگر، به ویژه داروهای مسدودکننده بتا (داروهای قلبی و پرفشاری خون) که ممکن است علایم کمبود قند خون را مخفی کنند؛ کورتیکواستروئیدها، داروهای خوراکی برای درمان دیابت، داروهای مدر؛ یا الکل

سابقه یا ابتلا به مشکلات غددی (تیروئید، غددفوق کلیوی، هیپوفیز) یا بیماریهای کلیوی

 

در هنگام مصرف توصیه میشود

به طور منظم به پزشکتان مراجعه کنید تا بهبودتان را زیرنظر داشته باشد.

یک برنامه غذایی متعادل از نظر مقادیر کربوهیدراتها، پروتئینها و چربیها را که برای شما تجویز شده رعایت نمایید. یک متخصص تغذیه به شما کمک خواهد کرد تا با اجرای یک برنامه غذایی به وزن مطلوبتان برسید. وعدههای اصلی و میان وعدهها طوری طراحی میشود تا در تمام مدت روز انرژی لازم به بدنتان برسد. اگر مطمئن نیستید چگونه برنامه غذایی خود را کنترل کنید، در خواست کمک نمایید یک برنامه غذایی مناسب برای کنترل دیابت ضروری است.

اگر بیمار گردیدید نیز به مصرف انسولین ادامه دهید. در صورت بروز تهوع و استفراغ زیادتر مایعات مصرف کنید. در صورت بروز تب یا علایم دیگر با پزشکتان مشورت کنید.

الکل ننوشید.

در مورد یک برنامه ورزشی با پزشکتان مشورت کنید.

در مورد دفعات انجام آزمونهای خونی برای سنجش قند خون و موارد دیگر از پزشکتان نظر خواهی کنید.

یک برگه شناسایی پزشکی همراه داشته باشید که نشان دهد دیابت دارید و انسولین انسانی رگولار مصرف میکنید.

 

در هنگام مصرف نباید

بدون مشورت با پزشکتان هرگونه دارویی اعم از داروهای قابل تهیه بدون نسخه یا فرآوردههای گیاهی مصرف کنید.

الکل بنوشید.

مواد قندی زیاد بخورید. * اگر مجبورید انسولین رگولار و nph را با هم مخلوط کنید. ابتدا به مقادیر موردنظر داخل هر دو شیشه دارو هوا تزریق کنید (ابتدا nph سپس انسولین رگولار). سپس مقدار انسولین رگولار مورد نیاز را داخل سرنگ بکشید، سپس سرنگ را وارد شیشه nph کرده و مقدار nph موردنظر را داخل همان سرنگ قبلی بکشید. این مخلوط باید در عرض 15 دقیقه تزریق شود، در غیراینصورت این دو انسولین برهم اثر کرده، ظهور اثرات انسولین رگولار به تأخیر میافتد.