آريائي 767 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 خرداد، ۱۳۸۹ آيا تابحال فكر كرده ايد به انساني مقتدر كه در دوهزارو پانصدسال پيش مي‌زيسته و از چنين سطح فكر، شعور و انديشه والايي برخوردار بوده؟! كه انسان امروز با تمام ادعايش از آن بي بهره است؟ منظورم كوروش كبير است. بخوانيد بخشي از منشور پارسوماش از کوروش بگذارید هرکس به آیین خویش باشد زنان را گرامی بدارید فرودستان را دریابید وهرکس به تکلم قبیله ی خود سخن بگوید آدمی تنها در مقام خویش به منزلت خواهد رسید گسستن زنجیرها آرزوی من است رهایی بندگان و عزت بزرگان آرزوی من است شکوه شب و حرمت خورشید را گرامی میدارم پس تا هست شب‌هایتان به شادی باشد و روزهایتان رازدار رهایی باد این فرمان من است این واژه وصیت من است او که آدمی را از ماوای خویش براند، خود نیز از خواب خوش رانده خواهد شد تا هست هوادار دانایی وتندرستی باشید من چنین پنداشته ، چنین گفته ، وچنین خواسته‌ام برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 6 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده