saba mn 20993 اشتراک گذاری ارسال شده در 19 مهر، ۱۳۹۳ [h=2]لیزر به عنوان ابزار تشخیص پوسیدگی دندان[/h] پوسیدگی یک فرایند دینامیک و اساس و پایه ی آن بر از میان رفتن مواد معدنی دندان است. بنابراین هدف از تمامی روش های تشخیص پوسیدگی تعیین میزان از دست رفتن مواد معدنی است. پوسیدگی های دندان به دو دسته قابل طبقه بندی هستند: پوسیدگی های پیشرونده که از بین رفتن مواد معدنی به صورت فعال در آنها در حال انجام است. پوسیدگی های غیر فعال که از بین رفتن مواد معدنی در آنها متوقف شده است. دستگاه های تعیین پوسیدگی باید قادر باشند پوسیدگی های پیشرونده را از پوسیدگی های غیر فعال تشخیص دهند. اما چگونه می توان تعیین میزان انتشار و درجه ی پیشرفت پوسیدگی را با بالاترین اطمینان و کمترین میزان صدمه به بیمار تعیین کرد؟ [h=2]انواع روش ها و ابزار تشخیص پوسیدگی[/h] سوند و آینه ی دندان پزشکی معاینه با چشم استفاده از فیبرهای نوری و عبور نور از دندان (Fiberoptical transillumination-FOTI) رادیوگرافی با اشعه ی ایکس اندازه گیری مقاومت الکتریکی دندان (Electrical caries measurement-ECM) فلورسانس لیزر ( دیاگنودنت ) [h=2]سوند دندان پزشکی[/h] سنتی ترین ابزار تشخیص پوسیدگی سوند است که احتمال تشخیص غلط توسط آن بسیار بالا است. علاوه بر این در تحقیقات مشخص شده است که این وسیله می تواند میکروب ها را از شیار یک دندان به دندان های دیگر منتقل کند. این وسیله نمی تواند اندازه ی پوسیدگی موجود در مینا یا عاج دندان را تعیین کند. علاوه بر این ممکن است سطح دندان سالم را خراش بیندازد. [h=2]معاینه با چشم[/h] ذره بین های مخصوصی برای معاینه ی شیارها و حفره های بسیار ریز روی سطح دندان طراحی شده اند که به دندانپزشک کمک می کنند با دید بسیار وسیع تری دندان را چندین برابر بزرگ تر ببیند. ثابت شده است که این ابزار در مقایسه با چشم غیرمسلح تفاوت چندانی در صحت تشخیص پوسیدگی دندان ایجاد نمی کند. [h=2]استفاده از فیبرهای نوری و عبور نور از دندان (Fiber-optical transillumination: FOTI)[/h] توسط این وسیله نور مخصوصی از دندان عبور داده می شود. این نور توانایی این را دارد که پوسیدگی ها را برای چشم غیر مسلح دندانپزشک قابل دیدن کند. توسط این وسیله بهتر از سوند و آینه می توان پوسیدگی های عاج دندان را تشخیص داد. [h=2]رادیوگرافی با اشعه ی ایکس[/h] این تکنیک رایج ترین روش تشخیص پوسیدگی در بین دندانپزشکان است. رادیوگرافی در تشخیص و مشاهده ی پوسیدگی ها بسیار موثر است اما نقایص بسیاری دارد. عکس های رادیوگرافی خیلی از مواقع دچار نقایص رادیوگرافیک می شوند و مناطقی را به اشتباه تیره تر یا روشن تر نشان می دهند که این مسأله دندانپزشک را به اشتباه می اندازد. علاوه بر این تنها 70% پوسیدگی در رادیوگرافی قابل مشاهده است و عمق پوسیدگی ممکن است با آنچه که در تصویر دیده می شود متفاوت باشد. پوسیدگی ها در مراحل اولیه در رادیوگرافی قابل مشاهده نیستند. علاوه بر این تشخیص پوسیدگی در رادیوگرافی بسیار به مهارت دندانپزشک بستگی دارد. ثابت شده است که اشعه ی ایکس اشعه ی بسیار مضری است و احتمال سرطان زایی بالایی دارد. این اشعه را در دندانپزشکی کودکان نمی توان زیاد مورد استفاده قرار داد و در افراد باردار استفاده از آن کاملاً ممنوع است. [h=2]اندازه گیری مقاومت الکتریکی دندان (ECM)[/h] این دستگاه مقاومت در برابر عبور جریان الکتریکی را در دندان اندازه گیری می کند. مقدار این مقاومت در دندان هایی با عمق پوسیدگی های گوناگون، متفاوت است. هر میزان پوسیدگی مقدار خاصی از الکتریسیته را عبور می دهد. بر اساس مقدار عبور جریان الکتریکی می توان عمق پوسیدگی دندان را محاسبه کرد. این دستگاه نسبتاً دقت بالایی دارد. [h=2]فلورسانس لیزر ( دیاگنودنت قلمی )[/h] دیاگنودنت، لیزر نور مرئی قرمز را به دندان می تاباند. این نور در دندان بازتاب فلورسانس ایجاد می کند که این بازتاب در دندان های پوسیده و سالم با یکدیگر متفاوت است. سپس گیرنده ی دستگاه، نور فلورسانس بازتاب شده را دریافت و تفسیر می کند. دستگاه دیاگنودنت دارای دو سر جستجوگر متفاوت است. یکی از آنها نور لیزر را به طور مستقیم به دندان می تاباند و مخصوص تشخیص پوسیدگی های سطح جونده ی دندان ها است. دیگری اشعه ی لیزر را با زاویه ی 100 درجه می تاباند و مخصوص تشخیص پوسیدگی های بین دندانی است. دیاگنودنت قلمی به دو روش وجود پوسیدگی در دندان را اعلام می کند. عمق دقیق پوسیدگی به صورت یک عدد بر روی نمایشگر دستگاه نمایش داده می شود و علاوه بر آن دستگاه توسط آژیر (بوق های متناوب) وجود پوسیدگی را اطلاع می دهد. هر چه عمق پوسیدگی بیشتر باشد صدای بوق بلندتر می شود. این روش اعلام پوسیدگی سرگرم کننده و به خصوص برای کودکان جذاب است. بر اساس اعداد نمایش داده شده می توان با اطمینان 99% تشخیص داد که: آیا دندان سالم است؟ آیا پوسیدگی در حد مینای دندان است؟ و یا به عاج دندان وارد شده است. دندانپزشک پوسیدگی های موجود در مینای دندان را ترمیم نمی کند بلکه به بیمار اطلاع می دهد که باید رژیم غذایی خود را اصلاح کند و بهداشت دهان خویش را بیشتر از پیش رعایت و از خمیردندان ها و دهانشویه های فلوراید دار استفاده کند و شش ماه بعد برای کنترل مجدد مراجعه کند. پوسیدگی هایی که در حد مینای دندان هستند قابل برگشتند و بیمار با رعایت بهداشت و رژیم غذایی درست می تواند آنها را متوقف کند. پوسیدگی هایی که به عاج دندان وارد شده اند باید حتماً ترمیم شوند زیرا دیگر هرگز قابل برگشت نیستند و فقط پیشرفت می کنند و گسترده تر می شوند. [h=2]دیاگنودنت برترین دستگاه تشخیص پوسیدگی در جهان[/h] جادوی دیاگنودنت در همین نکته نهفته است. این دستگاه می تواند پوسیدگی ها را در همان ابتدای تشکیل و قبل از هر وسیله ی تشخیصی دیگری تشخیص دهد. بنابراین می توان در همان ابتدا با درمان پوسیدگی از گسترش آن جلوگیری و از درمان های سخت و آزار دهنده و پرهزینه پیشگیری کرد. بسیاری از پوسیدگی ها در زیر سطح کاملاً سالم دندان پنهان شده اند و بعضی از آنها در لبه های ترمیم های قدیمی به هیچ وجه قابل تشخیص نیستند. دیاگنودنت می تواند تمام این پوسیدگی ها را با دقت بسیار بالا (99%) تشخیص دهد و حتی عمق دقیق آنها را نیز تعیین کند. از مزایای استفاده از دیاگنودنت تشخیص پوسیدگی ها بدون درد، بدون استفاده از اشعه ی سرطان زای ایکس، بدون نیاز به بی حسی است. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده