بیماریهای بز

**masi eng** · 17 شهریور، ۱۳۹۳

پزشکان متخصص اعلام کردند برای نخستين بار به طور طبيعی بیماری جنون گاوی از گاو به حيوان ديگری در طبيعت منتقل شده است.

کميسيون اروپا تاييد کرده که اين بيماری که بافت های مغز را از بين می برد برای نخستين بار در بز شناسايی شده است.

کارشناسان در ابتدا تصور می کردند اين بز به بيماری مشابهی مبتلا شده ، در عین حال آزمایش های انجام شده بر روی این حیوان نشان داد اين بز به بیماری جنون گاوی مبتلا شده است.

دانشمندان برای تاييد اين موضوع مجبور شدند بافت های مغز اين بز را به موش تزريق و دو سال صبر کنند تا معلوم شود آيا موش نيز به "بی اس ای" مبتلا می شود يا خير.

کميسيون اروپا اکنون تاييد کرده است که "بی اس ای" از گاو به بز سرايت می کند و اين نخستين بار است که اين بيماری به طور طبيعی به گونه ديگری منتقل شده است.

جزئيات بيشتر درباره اين مورد قرار است به زودی در يک نشريه علمی منتشر شود.

**masi eng** · 17 شهریور، ۱۳۹۳

طاعون نشخوارکنندگان کوچک بیماری مهلک بسرعت منتشرشونده‌ای می‌باشدکه مشخصه آن شروع ناگهانی علائم افسردگی تب، ترشحات چشم وبینی زخم در دهان، تنفس نامنظم وسرفه، اسهال بدبوومرگ می‌باشد.

الف) عامل بیماری

ویروس طاعون نشخوارکنندگان کوچک متعلق به گروه موربیلی ویروس از خانواده پارامیکسوویریده می‌باشد.این ویروس با عوامل بیماریهای طاعون گاوی، سرخک انسان، دیستمپرسگ وگوشتخواران وحشی ونیز موربیلی ویروسهای پستانداران دریایی بشکل نزدیکی وابسته می‌باشد. امروزه مشخصات ژنتیکی سویه‌های ویروس PPR به ما این اجازه را می‌دهدکه آنهارا در چهار گروه طبقه بندی نماییم که شامل سه گروه از آفریقا ویک گروه از آسیا می‌باشد و یکی از گروههای مربوط به آفریقا در آسیا نیز یافت می‌شود.اهمیت اپیدمیولوژیک این گروهها در مقایسه با گروههای ویروس طاعون گاوی کمترمعلوم می‌باشد.

ب)انتقال وانتشار بیماری

ترشحات چشم، بینی ودهان به همان اندازه مدفوع شل حاوی مقادیر زیادی از ویروس طاعون نشخوارکنندگان کوچک می‌باشد.از این ترشحات و تراوشات، بخصوص وقتیکه سرفه وعطسه می‌کنند، ریزقطره‌های عفونت زایی درهوا منتشر می‌شود. این ریز قطره‌ها توسط سایر دامها استنشاق می‌شودکه احتمالاً منجر به آلودگی آنها می‌شود.هرچند تماس نزدیک مهم‌ترین راه انقال بیماری می‌باشد، لیکن ظن آن وجود دارد که این ترشحات وتراوشات آبشخورها، آخورها و بستر رانیز آلوده ساخته آنها را به منابع آلودگی مضاعفی تبدیل نمایند، هرچندکه این مخاطرات ویژه احتمالاً دوره نسبتاً کوتاهی دارند چراکه ویروس PPR همانندویروس طاعون گاوی، انتظار نمی‌رودکه برای مدت طولانی خارج از بدن میزبان زنده بماند.درمیادین دام که دامها ازنقاط مختلف برای فروش آورده می‌شوند تماس نزدیک آنها خطر انتقال وانتشاربیماری را افزایش می‌دهد همینطور درمراکز پرواربندی با سیستم متراکم.

ج) ظهوربیماری درگله

وقتیکه بیماری طاعون نشخوارکنندگان کوچک برای اولین باردریک منطقه اتفاق میافتد، ممکن است تب حاد بالا همراه با افسردگی شدید ومرگ وقوع یابدپیش از آنکه هیچ یک از علائم شاخص بیماری مشاهده شود. اما یک تصویرشاخص تر از بیماری، شامل یک سندرم بسرعت منتشر شونده درگوسفند و/یا بز بامشخصات شروع ناگهانی افسردگی، تب، ترشحات چشم وبینی تنفس غیر نرمال و سرفه، اسهال بدبو و مرگ می‌باشد.گاوها چه واکسینه شده وچه غیر واکسینه حتی اگر درتماس مستقیم باگوسفندوبز مبتلاقرارگیرند با بیماری درگیرنمی شوند.گرچه گوسفند و بز هردو حساس به عفونت با PPR هستند و ممکن است علائم بیماری را نشان دهند، لیکن همیشه بطور هم‌زمان مبتلا نمی‌شوند.مثلادرآفریقا وقوعPPR دربز معمول تر است درحالیکه درغرب و جنوب آسیاگوسفند معمولاً تلفات قابل توجه تری دارد.هرچند بیماری می‌تواند هردوگونه را به یک میزان دچارخسارت نماید.درنواحی آندمیک اغلب دامهای مبتلا و تلف شده بالای ۴ماه تا۱۸الی۲۴ماه سن دارند. ظهور PPR بصورت بالینی می‌تواندبا هریک از موارد زیر در ارتباط باشد:  تاریخچه نقل وانتقال اخیردام یا تجمع گوسفند و/یا بز باسنین مختلف دریک مکان همراه ویابدون ارتباط با تغییرات درجایگاه وتغذیه آنها.  ورود دامهایی که اخیرا خریداری شده‌اند.  تماس دامهای گله با گوسفندوبزهایی که برای فروش به بازار برده شده لیکن بفروش نرسیده و به گله باز گردانده شده‌اند.  تغییرات آب وهوایی مانند شروع ناگهانی فصل بارندگی(گرم ومرطوب) یا فصل خشک ونیز دوره سرما (مثلاً فصل؛ حارمتان؛ درغرب آفریقا).  تماس با دامهای کوچرو یا تجاری (مربوط به چوبداران) از طریق چرا، آب ویاجایگاه مشترک.  تغییر در سیستم دامپروری(مثلاً افزایش تراکم)و عملیات تجاری.

د)علائم بالینی

دوره کمون۲ تا۶هفته بوده وبدنبال آن شروع ناگهانی تب۴۰ تا۴۱ درجه (مقعدی) ودامهای مبتلا بشکل واضحی افسرده‌اند وخواب آلود به‌نظر می‌رسند.موهای بدن، بخصوص در نژادهای موکوتاه بحالت سیخ قرارمیگیرندو ظاهر پف کرده به دام می‌دهند.بزودی پس از این مرحله ریزش یک ترشح آبکی ازچشمها بینی ودهان شروع شده که بعلت عفونت‌های ثانویه این ترشحات بعداً غلیظ و زرد می‌شود. ترشحات پوزه و موهای زیر چشم را مرطوب کرده وپس از خشک شدن باعث چسبندگی پلکها وانسداد سوراخهای بینی ونتیجتا اشکال درتنفس می‌شود.۱یا ۲ روز بعد از شروع تب پوشش مخاطی دهان وچشمها بشدت قرمز رنگ می‌شود. سپس بعلت نکروز اپیتلیال، نواحی خاکستری رنگ کوچک ته سوزنی بروی لثه‌ها، کام، لبها و سطح داخلی گونه هاوسطح بالایی زبان ظاهر می‌شود. این نواحی از نظر تعداد و اندازه توسعه یافته وبه هم متصل می‌شوند.سطح داخلی دهان تغییر ظاهری یافته، رنگ پریده و پوشیده ازسلولهای مرده می‌شود ودربعضی مواردپوشش طبیعی آن ممکن است به‌وسیله یک ماده پنیری ظخیم بشکل کامل پوشانده شود. در زیرسلو لهای سطحی مرده اروزیو نهای کم عمقی وجود دارند.درموارد بروز بیماری بشکل ملایم این تغییرات شدید نیست و مشاهده آنها مستلزم معاینه دقیق دامهای مبتلا می‌باشد.مالش ملایم انگشت برروی لثه‌ها وکام ممکن است باعث جدا شدن بافت اپیتلوم وایجاد یک ماده بدبو حاوی تکه هاییی ازبافت اپیتلیوم بشود.تغییرات مشابه‌ای نیز ممکن است در پوشش مخاطی بینی، مهبل و واژن مشاهده شود.لبها متورم وترک خورده و پوشیده ازدلمه می‌شوندوهنگامیکه بیماری پیشرفت می‌کند یک بوی متعفن مشخصی ازدهان خارج می‌شود.دام مبتلا دائم تلاش می‌کند که دهان خود را، بخاطر دردی که دارد، باز نماید.اسهال معمولاً ۲تا۳ روز بعداز شروع تب ظاهر می‌شود گرچه درمراحل اولیه و ابتلا ی ملایم بیماری، ممکن است اسهال مشهود نباشد. در ابتدا مدفوع نرم وسپس آبکی، بابوی متعفن واحتمالاحاوی رگه‌هایی ازخون و قطعات بافت مرده لوله گوارش می‌باشد.درجاییکه اسهال یک علامت مشهود نباشد وارد کردن یک سوآب پنبه‌ای بداخل رکتوم می‌تواند شواهدی از مدفوع نرم واحتمالاً آغشته به خون را ارائه دهد.دامهای مبتلا سریع تنفس می‌کنند، آنچنان سریع که تنفس آنها با حرکات نوسانی جدار قفسه سینه وشکم همراه است.دامهایی که بشکل شدید مبتلاشده‌اند، تنفس مشکل و صدا داری دارند که این امر از حالت کشیدگی سروگردن، اتساع منخرین، بیرون آوردن زبان و سرفه آرام و دردناک مشخص می‌باشد.دراین دامها نشانه‌های پنومونی مشهود است.چنین قربانیان بیماری، احتمالاً سر انجام دهیدراته باچشمانشان گود افتاده می‌شوند و به دنبال آن، اغلب در طی ۷تا۱۰ روز از شروع علائم کلینیکی، تلف می‌شود.سایر دامها بعد ازیک دوره نقاهت همراه با درمانهای حمایتی بهبود می‌یابند. یک چهره معمول در مراحل بعدی این بیماری عبارت ازشکل گیری ضایعات ندولار کوچکی در پوست اطراف لبها و پوزه می‌باشد.علت دقیق این امر ناشتاخته‌است (احتمالاً درماتو فیلوس یا فعال شدن مجدد یک عفونت پنهان اکتیمای واگیردار)لیکن بعلت شباهت با علائم اکتیمای واگیردار اولیه ویاحتی آبله گوسفند وبز، باعث سردر گمی در تشخیص می‌شود. هرگونه تظاهرات این علائم بصورت منفرد ویا ترکیبی ازچند علامت میبایست به‌عنوان مورد مشکوک به PPR درنظرگرفته شوند. در یک شیوع بیماری P PR تا صددرصد دامهای گله ممکن است مبتلا شده و بین ۲۰تا۹۰درصد تلف شوند.این نسبتها در مناطق آندمیک، که در آنها دامهای مسن تر، از واگیری‌های قبلی جان سالم بدر برده‌اند، معمولاً کمتر می‌باشد.این بیماری ممکن است در دامهای آبستن ایجاد سقط جنین نماید.

بطور خلاصه با مشاهده هرترکیبی از علائم زیر به طاعون نشخوارکنندگان کوچک مشکوک شوید:  شروع ناگهانی یک بیماری تب دار در گوسفند وبز  ترشحات چشم، بینی ودهان همراه با زخم دهان و همراه یا بدون وجود دلمه و وزیکول در اطراف دهان وپوزه  پنومونی  اسهال  میزان تلفات قابل توجه

هـ)یافته‌های پس ازمرگ

لاشه یک دام مبتلا به PPR معمولاً تحلیل رفته، اندام حرکتی خلفی دام آغشته به مدفوع نرم ویا آبکی، وکره چشمان گود افتاده می‌باشد.چشمها وبینی پوشیده از ترشحات خشک شده می‌باشد.تغییرات زیر نیز ممکن است مشاهده شود: دهان : وجود غشاهای کاذب سفید کثیف؛ اروزیونها برروی لثه‌ها، کام نرم وسخت، زبان وگونه هاوداخل مری. لبها : متورم؛ اروزیون و احتمالاً دلمه ویا ندول بر روی لبها در لاشه‌های تازه. حفره بینی : پر خونی (قرمزی)سطح داخلی؛ ترشحات شفاف یا خامه‌ای زرد رنگ؛ اروزیون. ریه‌ها : وجودنواحی قرمز تیره یا ارغوانی؛ قوام سفت بخصوص در لبهای پیشین وقلبی (شواهد پنومونی). غدد لنفاوی: (وابسته به ریه‌ها وروده‌ها) نرم ومتورم. شیردان : پر خونی (قرمزی)سطح داخلی؛ خونریزی. روده کوچک :پر خونی (قرمزی)سطح داخلی؛ خونریزی؛ تعدادی اروزیون. روده بزرگ: (سکوم، قولون، ورکتوم) خونریزی‌های کوچک قرمز در طول چین‌های سطح داخلی، باگذشت زمان این خونریزی‌ها به هم متصل شده وتیره تر می‌شوند، حتی در لاشه‌های کهنه سبز-سیاه می‌شوند.

و) تشخیص تفریقی

PPR

بکرات با سایر بیماریهاییی که تب و علائم بالینی پیشرونده دارند اشتباه می‌شوند، بخصوص وقتی بیماری بتازگی اغاز شده باشد.در موقع انجام یک بررسی، معاینه طرق رفتار بیماری در گله، همانند یافته‌ها حاصل از معاینه یک گوسفند ویا بزمنفرد اهمیت دارد. مهم‌ترین موارد اشتباه بقرار زیر می‌باشند: ضایعات دهانی : این ضایعات می‌توانند علامتی از طاعون، تب برفکی، زبان آبی ویا اکتیمای واگیردار باشد. اشکالات تنفسی: این اشکالات می‌توانند علامتی از پنومونی پاستورلایی ویا پلوروپنومونی واگیر بزان (ccpp) باشد. اسهال : می‌تواند علامتی ازکوکسیدیوز ویا آلودگی کرمی معده‌ای –روده‌ای باشد.

ز)تائید ازمایشگاهی

تست‌های تشخیص PPR، خود ویروس یا شواهدی از حضور ویروس (آنتی ژن یا ماده ژنتیکی) ویا آنتی بادی موجود در خون علیه ویروس را آشکار می‌کنند. ردیابی وبروس با جداسازس ویروس در کشت سلولی صورت میپذیرد.این روش بعلت فراهم اوردن ویروس زنده برای مطالعات برروی مشخصات بیولوژیک آن ارزشمند می‌باشد.در صورت دسترسی به امکانات، همیشه میبایست برای جدا سازی ویروس تلاش شده و ویروسهای جدا شده برای مطالعات بعدی نگهداری شود. ردیابی آنتی بادی برای تشخیص، مستلزم اخذ ۲ نمونه خون به فاصله سه هفته از یک دام می‌باشد که در فیلد همیشه امکانپذیر نمی‌باشد. استثنا در کشورهاییکه می‌توان مطمئن بود عاری از PPR بوده‌اند، آزمایش برروی یک سرم منفرد، که اخیرا دردوره بیماری(حداقل یک هفته پس از ظهور علائم بالینی) اخذ شده، می‌تواند ارزش تشخیصی داشته باشد.بررسی برروی آنتی بادی‌ها برای تعیین حضور یا غیاب آلودگی و وسعت آن در جمعیت بسیار مفید می‌باشد.امروزه الایزای رقابتی(C-ELISA)بشکل گسترده‌ای جایگزین تست خنثی سازی ویروس (VN)شده‌است. ردیابی آنتی ژن ویروسی به‌وسیله تست آگار ژل ایمونودیفوزیون (AGIDT)یک فرایند نسبتاً ساده، سریع و ارزان می‌باشد.این روش تست به‌عنوان یک تست اولیه بسیارمفید می‌باشد، لیکن بین ویروس طاعون نشخوارکنندگان کوچک و طاعون گاوی قادر به تمایز نیست و برای این امر به تست‌های دیگری نیاز می‌باشد.همچنین آنتی ژن ویروس می‌تواندبه‌وسیله ایمونوکپچر الایزا (IC-ELISA)، که سریع وحساس می‌باشد ردیابی گردد، وبین PPR وطاعون گاوی تفریق حاصل کند. کیتهای معرف استاندارد AGIDT و IC-ELISA بصورت تجاری در دسترس می‌باشند.

ردیابی ماده ژنتیکی ویروس به‌وسیله روش ((واکنش زنجیرهای پلیمراز –ترانسکریپتاز واژگونه)) (RT-PCR) صورت می‌گیرد که مستلزم تجهیزات ومتخصصین ویژه‌ای می‌باشد. برغم قیمت گزاف آن، امروزه یکی از تستهایی است که در مراکز رفرانس همراه با ELISA بیشترین مورد استفاده را دارد.زیرا این روش سریع، دقیق، بسیار حساس است ومیتواند بین PPR و طاعون گاوی تمایز حاصل نماید.ترکیب این روش با سکانس نوکلئوتیدی اطلاعات مربوط به مشخصات ویروس را فراهم مینماید، که در مطالعات اپیدمیولوژیک مفید می‌باشند.

ح)کنترل طاعون نشخوارکنندگان کوچک

کنترل واگیریهای PPR، متکی برکنترل جابه جایی دام (قرنطینه)همراه با استفاده ازواکسیناسیون کانونی (حلقه‌ای) وایمن سازی پروفیلاکتیک در جمعیتهای پر خطر، ویا در موارد خاص معدومسازی تمامی گله آلوده، می‌باشد.تا همین اواخر کاربردی‌ترین واکسیناسیون در برابر طاعون نشخوارکنندگان کوچک استفاده از واکسن کشت نسجی طاعون گاوی بود. اخیرا یک واکسن همولوگ PPR تولید شده که دربرخی کشورهای آفریقایی مورد استفاده قرار گرفته و بذر و اکسن آن (seed)در دسترس می‌باشد. واکسنهای مذکور می‌توانند نشخوارکنندگان کوچک را تا حد اقل مدت سه سال دربرابر PPR حفاظت نمایند. استفاده از واکسنهای طاعون گاوی برای حفاظت نشخوارکنندگان کوچک امروزه نقض شده‌است زیرا این واکسن تولید یک آنتی بادی در برابر طاعون می‌کندکه باسرو سرویلانس طاعون گاوی و نتیجتا برنامه جهانی ریشه کنی طاعون گاوی تداخل مینماید

منبع: ویکی پدیا

ترجمه :دکتر جعفر دورودی منبع: FAO Animal Health Manual No.۵

**masi eng** · 17 شهریور، ۱۳۹۳

[h=2]C[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]D[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Dental disease

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]E[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]F[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]G[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]H[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Hairy shakers

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]I[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Inter***

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]J[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]K[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]L[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Lyme disease

[h=2]M[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Myopathy

[h=2]N[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]O[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]P[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Pesticides

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Polyarthritis

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]Q[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]R[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]S[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]T[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

Tuberculosis

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]U[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]V[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]W[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]X[/h] [h=2]Y[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

[h=2]Z[/h]

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

**masi eng** · 17 شهریور، ۱۳۹۳

آگالاکسی:

میزان تلفات 30 – 10 درصد است ولی تعداد زیادی دام به این علت که غده پستان در آنها آسیب دیده و برای همیشه غیر قابل استفاده می گردند، از گله حذف می شوند. بیماری در هر سنی بروز می کند و جنس هم در ابتلا به بیماری دخالتی ندارد. عامل بیماری از طریق دستگاه گوارش یا نوک پستان وارد بدن می شود. آگالاکسی بیشتر به طور مستقیم از دامی به دام دیگر انتقال می یابد ولی گاهی به صورت غیر مستقیم از طریق شیردوشی نیز ممکن است انتقال یابد. عامل بیماری از طریق ترشحات بدن به خصوص شیر، ترشحات چشم و مفاصل دفع می شود. به دلیل اینکه دفع باکتری از شیر تا چند ماه بعد از بهبود ممکن است ادامه یابد بنابراین بیماری نه تنها توسط دام بیمار بلکه دام بهبود یافته نیز امکان دارد منتقل شود.

پس از ورود به بدن، باکتری وارد جریان خون می شود و ایجاد سپتی سمی می کند. دو تا سه روز بع د، باکتری از خون خارج و در اندامهای مختلف از جمله پستان، چشم و مفاصل موضع می گیرد و باعث بروز علایم بیماری می گردد.

علایم بالینی:

دوره کمون بیماری در شرایط تجربی 7-5 روز است ولی در شرایط طبیعی طولانی تر و حدود 13-11 روز می باشد. اولین علامت بیماری تب شدید است که چندان دوام ندارد. بعلاوه بی اشتهایی و بی قراری نیز مشهود می باشد. ترشح شیر ابتدا کاهش می یابد و ترشحات چرکی از پستان خارج می شود و نهایتا" به علت فیبروز غده پستان شیر به طور کامل قطع می گردد. دو تا چهارده روز بعد از قطع شیر ضایعات چشم و مفاصل ظاهر می شود. تورم چشم باریزش ترشحات مخاطی و ترس از نور همراه است. درگیری مفاصل منجر به ایجاد اشکال در حرکت دام و لنگش می شود. گاهی تورم مفاصل شدید و دردناک و زمانی خفیف و غیر آشکار می باشد. دوره بیماری ممکن است از یک تا چند ماه به طول انجامد. سقط جنین ناشی از بیماری در میش ها و بزهای آبستن ممکن است اتفاق بیافتد. گاهی همه علایم در یک دام مشاهده می شود و زمانی در هر دامی در یک گله یکی از علایم فوق ممکن است بروز نماید.

تشخیص بیماری:

تشخیص بیماری در سطح گله بر اساس جداسازی باکتری عامل بیماری از خون و بافت پستان و نیز انجام آزمایش ثبوت عناصر مکمل است. این آزمایش بلافاصله بعد از بروز علایم بالینی مثبت می شود. آزمایش الایزا که میزان حساسیت آن مشابه آزمایش ثبوت عناصر مکمل است برای شناسایی دام های حامل توصیه می گردد.

درمان:

درمان دام های بیمار با تایلوزین یا اریترومایسین در صورتی که به موقع انجام شود تا 80 درصد موارد موثر خواهد بود. میزان تزریق تایلوزین10-

5

میلی گرم برای هر کیلوگرم وزن بدن، روزانه تا سه روز است. اکسی تتراسایکلین شدت بیماری را کاهش می دهد ولی باعث کاهش میزان دفع باکتری از شیر نمی شود.

پیشگیری و کنترل:

در مواردی که دام از بیماری بهبود می یابد برای همیشه ایمن خواهد شد. واکسیناسیون دام ها با واکسن کشته شده همراه با ماده کمکی ساپونین در صورتی که بموقع استفاده شود موثر خواهد بود. به دلیل استعداد دام های جوان در ابتلا به بیماری، واکسیناسیون در سنین پایین توصیه می گردد. البته تجویز واکسن نبایستی در سنین کمتر از ده هفته انجام شود. بهترین زمان تجویز واکسن از سن سه ماهگی توصیه شده است. این واکسن را معمولا" 2 بار به مدت 2 هفته از راه زیر جلدی تزریق می کنند و مقدار تزریق هربار به میزان یک میلی لیتر می باشد. مدت زمان ایمنی 6 ماه است و در سال دوبار باید انجام شود. این واکسن برای میش ها 2 ماه قبل از زایش توصیه شده است. نویسنده:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

**masi eng** · 17 شهریور، ۱۳۹۳

آلودگی در سایر حیوانات اهلی و حیوانات خانگی نیز دیده می شود. در حیوانات معمولا آلودگی باعث بیماری بالینی نمی شود اما در گوسفند و بز ممکن است سقط جنین اتفاق افتد. اهمیت این بیماری بیشتر به علت مشترک بودن آن است. این باکتری با شیر، ادرار و مدفوع حیوانات آلوده دفع می شود، به خصوص در زمان زایش، جفت و مایع جنینی دامهای آلوده به شدت به عامل بیماری مذکور آلوده است. این باکتری در مقابل گرما، خشکی و بیشتر مواد ضدعفونی مقاوم است. اغلب انسانها در مقابل بیماری بسیار حساس هستند و با ورود تعداد اندکی باکتری به بدنشان از راه تنفسی و استنشاق ذرات آلوده بیمار می شوند. علایم بیماری در انسان تنها نصفی از افرادی که آلوده می شوند، علایم بالینی نشان می دهند. در موارد حاد بیماری، یک یا چند نشانه اعم از تب بالا، سردرد شدید، بی حالی، درد ماهیچه ها، پریشان حالی، گلودرد، لرز، تعریق، سرفه خشک، حالت تهوع، اسهال، استفراغ، درد شکم و درد سینه دیده می شود. علایم بیماری در دامها اما در صورتی که بیماری در یک منطقه تازگی داشته باشد و دامها از قبل ایمنی نداشته باشند، ممکن است تعدادی از دامها سقط کنند. پیشگیری از بیماری به طور کلی برای کنترل و پیشگیری از بیماری آموزش توده مردم در رابطه با منبع بیماری، دفن ترشحات، جفت و پرده های جنینی دامها، محدود کردن تردد به دامداریهای آلوده و آزمایشگاهها و استفاده از شیر پاستوریزه و فرآورده های پاستوریزه آن توصیه می شود. وضعیت بیماری در جهان در سالهای اخیر ابتلا به تب کیو در هلند افزایش چشمگیری داشته است. در سال 2006 میلادی تعداد 168 نفر، سال 2007 حدود یک هزار نفر و در سال 2009 حدود دو هزار و 300 نفر در آن کشور مبتلا به تب کیو شدند که در سال 2009 تعداد مرگ و میر شش نفر بوده است. بیماری و یا آلودگی در بلژیک و تعداد دیگری از کشورهای اروپایی مانند سوئد، دانمارک، لهستان، سوئیس و همچنین عمان و... وجود دارد. اقدامات انجام گرفته در کشور برای پیشگیری از ابتلا به بیماری تب کیو اقداماتی نظیر کنترل و نظارت بر واردات و صادرات و ترانزیت دام و فرآورده های دامی توسط پستهای قرنطینه سازمان دامپزشکی کشور، قرنطینه کردن دامهای وارداتی به کشور به مدت 15 تا 21 روز، تجهیز و تکمیل آزمایشگاههای تشخیصی برای پیشگیری از بیماری، عقد توافق نامه بهداشتی با کشورهای همسایه و انجام بازدیدهای قبل از کشتار، حین کشتار و بعد از کشتار در کشتارگاههای داخل و خارج از کشور انجام گرفته است. با توجه به اقدامات انجام شده، در صورت رعایت دستورالعمل بهداشتی سازمان دامپزشکی کشور جای نگرانی نخواهد بود ولی انتظار می رود با توجه به اینکه در آستانه ایام سوگواری تاسوعا و عاشورای حسینی قرار داریم، هموطنان از کشتار غیر مجاز دام بدون رعایت شرایط بهداشتی پرهیز کرده و در صورت مشاهده هرگونه اقدام غیر بهداشتی مراتب را به ادارات دامپزشکی محل گزارش کنند./ منبع:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

ورود

بیماریهای بز

ارسال های توصیه شده

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

سایت نواندیشان

انجمن نواندیشان

جریان فعالیت های من

کسب درآمد کنید