masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 صمغ درخت است و آن درخت عظیم میباشد و چوب آن سفید رنگ و رخو گویند و آبی که از آن درخت در حین قطع میچکد مسمی به ماءالکافور و دهنالکافور است و در نهایت تندی رائحه و غلیظی مایل به سرخی و کافور را اقسام میباشد. طبیعت آن سرد و خشک در آخر سوم و با قوای مختلفه ناریۀ حاره محلله که مرارت آن دلیل آن است و قوت ارضیه باردۀ یابسه که دلیل بر قبض آن است و قوت هوائیه لطیفۀ معتدله که حدت رائحه و عطریت آن دال بر آن است و اهل هند بالعکس در آخر سوم تا اول چهارم گرم و خشک دانستهاند 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 لبان نام عربی کندر است. صمغ شجری است خاردار به قدر دو زرع و برگ و تخم آن شبیه به برگ و تخم مورد و مایل به تلخی و منبت آن کوهستانها و در سرطان(تیر) صمغ آن را اخذ مینماید و از آنچه مستدیرالشکل مایل به سرخی است کندر ذکر(لبان ذکر) و آنچه سفید سست است انثی(لبان انثی) و تازه آن را که در آب نانها حرکت داده مدور شده باشد مدحرج و پوستهای رقیق و یا صفایحی آن را که از ساییدن به یکدیگر جدا شده باشد قشار کندر و آنچه از غیر صفایحی آرد باشد دقاق کندر نامند؛ قوت آن تا بیست سال باقی میماند. گرم و خشک در اول دوم و گفتهاند خشک در اول و قشور(پوست اشجار و اثمار و بذور است) آن تا سوم خشک و دودۀ آن گرم و خشک است 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 به فارسی گون نامند؛ صمغ درختی است بسیار خاردار و خارهای آن بسیار تیز و برگشته که آن را قتاد نامند و سفید و سیاه میباشد بهترین آن سفید صافی املس باریک خالص مایل به حلاوت آن است و سیاه آن زبون. در گرمی و سردی معتدل و در اول تر و ارطب از صمغ عربی و بعضی در اول سرد و خشک دانستهاند و خشکی آن کمتر از سردی و بعضی گرم و تر و بعضی مرکبالقوی منبع: masiid.blogfa.com برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 معرب کاه ربای فارسی است و مصباحالروم نیز نامند؛ صمغ درختی است عظیم منابت آن بلاد بسیار سرد و برف نشین و آن دو قسم میباشد رومی و نبطی و رومی آن بهتر است. کاه و خشکه گیاه را به سوی خود میکشاند و از این رو آن را کهربا نامند. طبیعت آن در گرمی و سردی معتدل و در دوم خشک و در اول سرد نیز گفتهاند 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 شبنمی است که بر درخت گز و سایر اشجار مینشیند و مانند ترنجبین منعقد میگردد و آنچه بر درخت بید منعقد میگردد الطف است از آنچه بر درخت گز و بلوط منعقد میگردد. طبیعت آن در اول گرم و در خشکی معتدل 2
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 نوعی از مشومات(بوکردنیها) و مانند دوشاب و آن را عنبر عسلی نیز گویند؛ رطوبتی غلیظ چسبنده است که از ساق و برگ درخت کوهی حاصل میگردد و آن درخت به قدر درخت انار و شبیه به درخت دبق(سریش) است. طبیعت آن در اول گرم و در دوم خشک و آنچه از بلاد جنوبی به هم میرسد گرمتر و بعضی در دوم گرم و در اول سوم خشک گفتهاند 2
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 صمغ یا لبن درختی است که در بلاد مغرب و روم و جزیره سقوطره می شود؛ بسیار بلند و رعنا و نرم و گره دار و گرههای آن مانند بندهای نی و جوف آن مصمت یعنی میان آن پر می باشد و از آن نیزه می سازند مشهور به نیزه نی است و جمیع اجزای آن تلخ نزد بعضی مران و مالیا یکی است و این قول اقرب به صواب است چه در افعال قریب به هم اند.این صمغ از درخت مران گرفته می شود که در زمین عرب به هم می رسد و جمیع اجزای آن تلخ و چوب آن صلب است طبیعت آن در آخر سوم گرم و در آخر دوم خشک و در آخر سوم نیز گفته اند و در دوم گرم و خشک دانسته اند. 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 صمغ درختی است که در سباطه از بلاد شام و روم و ناحیۀ ارمنیه میشود و چوب و برگ آن لطیف و نازک و ثمر آن مایل به تلخی و آن صمغ در هنگام بودن آفتاب در برج جوزا(خرداد) و حوالی آن از درخت آن مستخرج میشود و قوت آن تا بیست سال باقی میماند و آن دو قسم میباشد قسمی سفید نرم خوشبو و قسم دوم سیاه با تلخی. طبیعت آن گرم و خشک در آخر دوم و بعضی خشک در سوم دانستهاند و شیخالرئیس گفته که این مقدار گرمی و خشکی که در آن است در درخت آن نیست و آن لطیف و معتدل است در سردی و گرمی و مرکب از جوهر الطیف مائی اندک گرم و جوهر کثیف ارمنی است و هم چنین جمیع اجزای آن 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 به فارسی بوی جهودان(مقلالیهود) برای آنکه یهودان آن را بسیار بخور مینمایند؛ صمغ درختی است به قدر درخت کندر و بسیار عظیم و در سواحل بحر عمان و شنجر و بلاد هند کثیرالوجود و انواع میباشد و همه تلخ. آنچه صمغ آن مایل به سرخی و تلخی است مقل ازرق نامند و آنچه مایل به زردی مقل الیهود گویند بهترین آن صافی خالص براق لزج چسبنده نرم خوشبوی زرد مایل به تلخی آنست که چون در آتش اندازند بوی غار از آید و در آب زود گداخته شود و آمیخته به چوب و خاشاک و رمل و خاک و غیرها نباشد و آنچه به خلاف آن اوصاف باشد زبون و قوت آن تا بیست سال باقی می ماند و چون کهنه شود تلخی آن زیاده و هر چند کهنه تر گردد میل به تیرگی می نماید و نرم آن مبدل به خشکی و سختی می گردد طبیعت آن در اول سوم گرم و در دوم خشک و شیخالرئیس در دوم گرم و بعضی تر دانستهاند و این اصلی ندارد 3
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2
masi eng 47044 مالک ارسال شده در 17 آبان، 2014 با سپاس! خواصشون هم ميگيد؟ متشکرم... اعاقای گلکار مطالعه کردید.. من خواص هر گیاه رو که چه صمغی دارن و به چه نامی از صمغها شناخته میشن باتوجه به طبع گیاه و صمغش و خواصش رو نوشتم... دقت کنید.. 3
ارسال های توصیه شده