masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ صمغ درخت است و آن درخت عظیم می‌باشد و چوب آن سفید رنگ و رخو گویند و آبی که از آن درخت در حین قطع می‌چکد مسمی به ماءالکافور و دهن‌الکافور است و در نهایت تندی رائحه و غلیظی مایل به سرخی و کافور را اقسام می‌باشد. طبیعت آن سرد و خشک در آخر سوم و با قوای مختلفه ناریۀ حاره محلله که مرارت آن دلیل آن است و قوت ارضیه باردۀ یابسه که دلیل بر قبض آن است و قوت هوائیه لطیفۀ معتدله که حدت رائحه و عطریت آن دال بر آن است و اهل هند بالعکس در آخر سوم تا اول چهارم گرم و خشک دانسته‌اند 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ لبان نام عربی کندر است. صمغ شجری است خاردار به قدر دو زرع و برگ و تخم آن شبیه به برگ و تخم مورد و مایل به تلخی و منبت آن کوهستان‌ها و در سرطان(تیر) صمغ آن را اخذ می‌نماید و از آنچه مستدیرالشکل مایل به سرخی است کندر ذکر(لبان ذکر) و آنچه سفید سست است انثی(لبان انثی) و تازه آن را که در آب نان‌ها حرکت داده مدور شده باشد مدحرج و پوست‌های رقیق و یا صفایحی آن را که از ساییدن به یکدیگر جدا شده باشد قشار کندر و آنچه از غیر صفایحی آرد باشد دقاق کندر نامند؛ قوت آن تا بیست سال باقی می‌ماند. گرم و خشک در اول دوم و گفته‌اند خشک در اول و قشور(پوست اشجار و اثمار و بذور است) آن تا سوم خشک و دودۀ آن گرم و خشک است 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ به فارسی گون نامند؛ صمغ درختی است بسیار خاردار و خارهای آن بسیار تیز و برگشته که آن را قتاد نامند و سفید و سیاه می‌باشد بهترین آن سفید صافی املس باریک خالص مایل به حلاوت آن است و سیاه آن زبون. در گرمی و سردی معتدل و در اول تر و ارطب از صمغ عربی و بعضی در اول سرد و خشک دانسته‌اند و خشکی آن کم‌تر از سردی و بعضی گرم و تر و بعضی مرکب‌القوی منبع: masiid.blogfa.com برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ معرب کاه ربای فارسی است و مصباح‌الروم نیز نامند؛ صمغ درختی است عظیم منابت آن بلاد بسیار سرد و برف نشین و آن دو قسم می‌باشد رومی و نبطی و رومی آن بهتر است. کاه و خشکه گیاه را به سوی خود می‌کشاند و از این رو آن را کهربا نامند. طبیعت آن در گرمی و سردی معتدل و در دوم خشک و در اول سرد نیز گفته‌اند 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ شبنمی است که بر درخت گز و سایر اشجار می‌نشیند و مانند ترنجبین منعقد می‌گردد و آنچه بر درخت بید منعقد می‌گردد الطف است از آنچه بر درخت گز و بلوط منعقد می‌گردد. طبیعت آن در اول گرم و در خشکی معتدل 2 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ نوعی از مشومات(بوکردنی‌ها) و مانند دوشاب و آن را عنبر عسلی نیز گویند؛ رطوبتی غلیظ چسبنده است که از ساق و برگ درخت کوهی حاصل می‌گردد و آن درخت به قدر درخت انار و شبیه به درخت دبق(سریش) است. طبیعت آن در اول گرم و در دوم خشک و آنچه از بلاد جنوبی به هم می‌رسد گرم‌تر و بعضی در دوم گرم و در اول سوم خشک گفته‌اند 2 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ صمغ یا لبن درختی است که در بلاد مغرب و روم و جزیره سقوطره می شود؛ بسیار بلند و رعنا و نرم و گره دار و گرههای آن مانند بندهای نی و جوف آن مصمت یعنی میان آن پر می باشد و از آن نیزه می سازند مشهور به نیزه نی است و جمیع اجزای آن تلخ نزد بعضی مران و مالیا یکی است و این قول اقرب به صواب است چه در افعال قریب به هم اند.این صمغ از درخت مران گرفته می شود که در زمین عرب به هم می رسد و جمیع اجزای آن تلخ و چوب آن صلب است طبیعت آن در آخر سوم گرم و در آخر دوم خشک و در آخر سوم نیز گفته اند و در دوم گرم و خشک دانسته اند. 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ صمغ درختی است که در سباطه از بلاد شام و روم و ناحیۀ ارمنیه می‌شود و چوب و برگ آن لطیف و نازک و ثمر آن مایل به تلخی و آن صمغ در هنگام بودن آفتاب در برج جوزا(خرداد) و حوالی آن از درخت آن مستخرج می‌شود و قوت آن تا بیست سال باقی می‌ماند و آن دو قسم می‌باشد قسمی سفید نرم خوش‌بو و قسم دوم سیاه با تلخی. طبیعت آن گرم و خشک در آخر دوم و بعضی خشک در سوم دانسته‌اند و شیخ‌الرئیس گفته که این مقدار گرمی و خشکی که در آن است در درخت آن نیست و آن لطیف و معتدل است در سردی و گرمی و مرکب از جوهر الطیف مائی اندک گرم و جوهر کثیف ارمنی است و هم چنین جمیع اجزای آن 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ به فارسی بوی جهودان(مقل‌الیهود) برای آنکه یهودان آن را بسیار بخور می‌نمایند؛ صمغ درختی است به قدر درخت کندر و بسیار عظیم و در سواحل بحر عمان و شنجر و بلاد هند کثیرالوجود و انواع می‌باشد و همه تلخ. آنچه صمغ آن مایل به سرخی و تلخی است مقل ازرق نامند و آنچه مایل به زردی مقل الیهود گویند بهترین آن صافی خالص براق لزج چسبنده نرم خوشبوی زرد مایل به تلخی آنست که چون در آتش اندازند بوی غار از آید و در آب زود گداخته شود و آمیخته به چوب و خاشاک و رمل و خاک و غیرها نباشد و آنچه به خلاف آن اوصاف باشد زبون و قوت آن تا بیست سال باقی می ماند و چون کهنه شود تلخی آن زیاده و هر چند کهنه تر گردد میل به تیرگی می نماید و نرم آن مبدل به خشکی و سختی می گردد طبیعت آن در اول سوم گرم و در دوم خشک و شیخ‌الرئیس در دوم گرم و بعضی تر دانسته‌اند و این اصلی ندارد 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ منبع: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ با سپاس! خواصشون هم ميگيد؟ متشکرم... اعاقای گلکار مطالعه کردید.. من خواص هر گیاه رو که چه صمغی دارن و به چه نامی از صمغها شناخته میشن باتوجه به طبع گیاه و صمغش و خواصش رو نوشتم... دقت کنید.. 3 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 27 مرداد، ۱۳۹۳ ممنون مرسی خواهش میکنم امیدوارم مفید واقع شده باشه 2 لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 27 مرداد، ۱۳۹۳ مرسی واقعا جالبو مفید بودن لطف داری عزیزم 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده