masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ بـِرِنجاسَف گیاهی است از جنس درمنه‌ها. برنجاسف در خرابه‌ها و کنار جاده‌ها و دشت‌های سایه‌دار می‌روید. نام‌های دیگر آن در فارسی برتراسک و بوی‌مادران است. برنجاسف عربی‌شدهٔ برنجاسپ است. گیاهی است پربو و برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام آن گرم است. گلچه‌های آن زردرنگ‌اند. این گیاه بومی مناطق معتدل آسیا، اروپا و شمال آفریقا است. مصرف آن به عنوان داروی ضد برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام ، برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام است. از این گیاه در برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و به خصوص در برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام استفاده می‌شود، به این صورت که آن را در مواضع خاص طب سوزنی بر روی بدن می سوزانند و از گرمای حاصل از آن برای تحریک برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام به منظور جلوگیری از برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام و برای درمان بیماری یا بی حس کردن موضع، استفاده می‌کنند. [h=2]تشریح [/h] گیاهی است علفی یک ساله با ساقه افراشته.برگ های متناوب و دانه دار که در سطح زیرین خاکستری و پرزدار هستند.گل های گیاه به رنگ زرد طلایی و میوه آن فندقه است.این گیاه در مناطق معتدل در باغ ها و حاشیه مزارع به صورت خودرو می روید و از قدیمی ترین گیاهان شناخته شده دارویی به شمار می رود. [h=2]خواص درمانی [/h] این گیاه به عنوان دارویی تلخ، معطر، مقوی معده و ضد تشنج به کار می رود، اما اثر آن نسبت به دیگر گونه‌های این جنس کمی ضعیفتر است.از این گیاه به صورت دم کرده(به مقدار یک قاشق مربا خوری در یک فنجان آب جوش به مدت ده دقیقه) دو تا سه بار در روز مصرف می کنند.در طب سنتی از آن برای درمان ناراحتی های عصبی، بی خوابی و درمان ناراحتی های زنانه استفاده می کنند.اسانسی که از سر شاخه آن به دست می آید نرم کننده، ضد عفونی کننده جهازهاضمه و ضد انگل است. در عین حال به علت سمی بودن تویون موجود در این اسانس باید در مقدار و مدت مصرف آن احتیاط کرد. برای تهیه دارو سرشاخه های گلدار آن را جمع آوری نموده مانند سایر گیاهان جنس درمنه(ترخون)خشک می کنند.این گیاه دارای نوعی اسانس روغنی است که مواد اصلی تشکیل دهنده آن عبارتند از:سینول تویون، تانن ها و شیره های تلخ. لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 26 مرداد، ۱۳۹۳ [h=1][/h] بومادران با نام برنجاسف نیز در برخی منابع از آن یاد می شود. نام لاتین بومادران Achillea millefolium است. این گیاه از تیره کاسنی و جزء آفتابی ها می باشد. بصورت خود رو و در باغ ها و صحاری می روید و بیست تا هشتاد سانتی متر ارتفاع داشته و شاخه های آن باریک و برگ های آن کوچک و گلهای آن در بعضی از گونه ها زرد و در بعضی سفید مایل به کبودی است. شاخه های گلدار این گیاه دارای آلکالوئیدی به نام آکی لیئن می باشد بعلاوه در گلهای این گیاه اسانس معطر و چند ماده دارویی دیگر موجود است. گیاهی است با طبیعت گرم و خشک، لطیف کننده بدن، مدر بول، بازکننده عادت ماهانه در زنها، دفع کننده شن کلیه و مجاری ادرار، گل های زرد رنگ آن کشنده آسکاریس و بعضی از انگل های دستگاه گوارش بوده و خوردن مقدار هشت گرم از پودر گل زرد آن همراه با عسل سبب مرگ و دفع آن ها می گردد. نوشته اند که هنگام خوردن این دارو لازم است غذای بدون روغن بخورند تا اثر دارو بهتر ظاهر گردد. کسی که بولش بند آمده می تواند مقداری از جوشانده این دارو را بخورد و در مقداری از آب جوشانده نیم گرم دارو بنشیند تا گرفتگی بول باز گردد. به گزارش مجله پزشکی دکتر سلام، بخور آن جهت مداوای زکام نافع است. مقدار خوراک آن به تنهایی تا پانزده گرم و چنانچه با داروهای دیگر باشد ده گرم است و معمولاً آنرا با بابونه و یا با برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام میخورند. کسی که ادرارش بند آمده اگر مقداری از جوشانده گل بومادران زرد رنگ را بخورد و در آبی که برگ بید مجنون در آن جوشانده باشند بنشیند (آب باید گرم باشد) ادرار او زودتر باز می گردد. masiid.blogfa.com لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده