masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در 16 مرداد، ۱۳۹۳ کتزال درخشنده / Resplendent Quetzal / Pharomachrus mocinno نام علمی: Pharomachrus mocinno نام عمومی: Resplendent Quetzal ( کتزال درخشنده ) خانواده: Trogonidae کتزال درخشنده / Resplendent Quetzal / Pharomachrus mocinno زیستگاه اصلی: از جنوب مکزیک تا غرب پاناما وضعیت بدنی: این پرنده بدنی سبز و سینه ای سرخ دارد. منقار نرهای بالغ زرد رنگ و منقار ماده ها سیاه است. پرهای رویی بدن کتزال درخشنده نرم هستند و ظاهری چتری شکل و باشکوه به خود می گیرند. این پرها می ریزند و پس از فصل تولید مثل دوباره می رویند. پرهای کتزال برای مصارف سنتی و آیینی تمدن های قدیمی سرخپوست های مایا و آزتک اهمیت فراوانی داشتند و از این رو این پرنده را نیز پرنده ای مقدس به شمار می آوردند و او را با الهه مار " کواتزال کوتل " مرتبط می دانستند. اکنون پرنده ملی گواتمالا شناخته می شود. ماده ها به لحاظ ظاهری از نرها ساده ترند و پرهای نرم رویی آنها فقط تا انتهای دم امتداد می یابد و ساختاری چتری شکل ندارد. وزن: حدود 210 گرم طول بدن: 36 سانتیمتر ( طول دم در نرها: 64 سانتیمتر ) / در بین تروگن ها، بزرگترین گونه است. وضعیت زندگی: کتزال پرنده ای است درخت زی و نسبتاً گوشه گیر و تنها لایه های پایینی درختان مناطق استوایی را برای زیستگاه خود برمی گزیند. شکار و تغذیه: همه چیزخوار است. به همان اندازه که به حشرات، قورباغه ها، مارمولک ها و حلزون ها علاقمند است، به میوه نیز علاقه دارد. از شاخه ای به شاخه دیگر می پرد و در حین حرکت به مواد خوراکی هجوم می برد. تولید مثل: لانه شان را درون سوراخ درخت می سازند و در آن پرنده ماده 2 یا 3 تخم می گذارد. کتزال درخشنده نر نیز در خوابیدن روی تخم ها با پرنده ماده همکاری می کند. هنگام نشستن روی تخم ها، پرهای رویی اش به سمت بالا خم می شوند و سرش را می پوشانند و حتی ممکن است از سوراخ لانه هم بیرون بزنند. جوجه ها پس از 17 تا 18 روز سر از تخم در می آورند. در انتهای فصل جفت گیری، پرهای نر در اثر فعالیت های پرنده در بیرون و درون لانه می شکنند و از بین می روند. لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 مرداد، ۱۳۹۳ کتزال درخشنده ماده Female Resplendent Quetzal کتزال درخشنده ماده Female Resplendent Quetzal کتزال درخشنده ماده Female Resplendent Quetzal کتزال درخشنده ماده Female Resplendent Quetzal کتزال درخشنده ماده Female Resplendent Quetza لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 مرداد، ۱۳۹۳ کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal کتزال درخشنده نر Male Resplendent Quetzal لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 16 مرداد، ۱۳۹۳ ویدای بهشتی شرقی / Eastern Paradise Whydah / Vidua paradisaea نام علمی: Vidua paradisaea نام عمومی: Eastern Paradise Whydah ( ویدای بهشتی شرقی ) خانواده: Viduidae ویدای بهشتی شرقی / Eastern Paradise Whydah / Vidua paradisaea زیستگاه اصلی : بخش های شرقی و جنوبی آفریقا؛ از شرق سودان تا جنوب آنگولا وضعیت بدنی: پرهای میانی دم پرنده نر بلند و کشیده اند و عامل اصلی تفاوت طول بدن جنس نر و ماده به شمار می روند. پرهای ماده قهوه ای خال خالی و زرد مایل به قهوه ای است و به پرهای پرنده نر در غیر فصل جفت گیری شباهت دارد و فقط کمی کدر تر و مات تر است. طول بدن: نرها 38 سانتیمتر و ماده ها 15 سانتیمتر وضعیت زندگی: غالبا" در دسته های کوچک، گرد هم جمع می شوند. پرنده نر در پرواز های اظهار عشق، در حالیکه پرهای مرکزی دم خود را تقریبا" با زاویه 90 درجه بالا می برد، پرواز می کند و گاهی در حالی که بال هایش را آرام به هم می زند، معلق در هوا نزدیک به پرنده ماده می ایستد. هر نر قادر است با 10 تا 12 ماده جفت گیری کند. نگهداری این پرنده در اسارت مشکل است و تنها دلیل آن هم نوع زندگی انگل وارش می باشد. برای هر نر معمولا" باید چند ماده در نظر بگیرید ( ترجیحا" سه یا چهار ماده ) و به هنگام تولید مثل هم برای هر ماده باید چند آشیانه " ملبا melba " همراه با میزبان آن فراهم کنید تا از بچه های ویدای بهشتی مراقبت کنند. توجه داشته باشید که دو ویدای بهشتی نر با هم به مبارزه خواهند پرداخت و این مبارزه تا مرگ یکی از آنها ادامه خواهد داشت. شکار و تغذیه: معمولا" از دانه های روی زمین مثل جو ، ارزن و گندم و نیز از لارو حشرات تغذیه می کند. تولید مثل: مانند دیگر ویداها این گونه نیز در تخم گذاری، انگل به شمار می رود و تخم های خود را در لانه پرندگان دیگر و معمولا" در لانه سهره های متعلق به خانواده چرب منقارها با نام علمی " Pytilia melba " معروف به " پایتیلیای بال سبز Green-winged Pytilia یا ملبا melba " می گذارد. جالب اینکه روی جداره دهان جوجه های ملبا ، نقش های پیچیده ای قرار دارد که والدین را تحریک می کند تا به آنها غذا بدهند. ارتباط این جوجه های انگلی و میزبان آنقدر زیاد شده است که جوجه های ویداها نیز نقوش دهانی مشابهی پیدا کرده اند. آنها همچنین می توانند صدا و قیافه جوجه های میزبان را تقلید کنند همانطور که ویداهای بهشتی نر هم قادرند صدای پایتیلیاهای بال سبز نر را تقلید کنند. لازم به ذکر است که جوجه های ویدای بهشتی از جوجه های میزبان درشت تر و پر سر و صدا تر هستند و به همین دلیل مادر و پدر رضاعی آنها به آنها با توجه بیشتری غذا می دهند تا به جوجه های خود. برگرفته از: برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده