masi eng 47044 اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ انواع روباه روباه ( ثعلب ) جانوري معروف و از خانواده سگ سانان و از گوشتخواران كوچكي است كه از لحاظ جثه و مخصوصا دم بلند و پرمو معروف است ... طول دم بين 60-40 سانتيمتر است و 42 دندان دارد . طول عمر روباه به طور دقيق معلوم نيست ولي گفته مي شود كه حدودا 12 سال است . روباه به رنگهاي گوناگون ديده مي شود . دم كلفت او با موهاي كركي ، هم او را زيبا كرده و هم كاربردهاي ديگري دارد. با اين دم در هواي سرد مي تواند پاها و بيني خود را بپوشاند و با به حركت درآوردن آن پيام هايي را براي روباهان ديگر بفرستد . در ناحيه زير دم غددي با ترشحات بسيار بد بو وجود دارند و موجب فرار جانوراني مي شوند كه دشمن روباه هستند.ک روباه در طبيعت دشمنان فراواني دارد و گوشتخواراني چون گرگ ، گربه هاي وحشي ، خرس و همچنين پرندگان شكاري مانند عقابها و جغد بزرگ به روباه حمله كرده و او را شكار مي كنند . شكارچيان گاهي روباه را براي دم ، پوست پرمو و نرمش به دام مي اندازد و دربعضي از نقاط دنيا از گوشتش هم استفاده مي كنند . بيشتر روباهان تنها زندگي و شكار مي كنند و هنگام پرورش توله ها زندگي مشترك دارند. روباه حيواني است كه خيلي سخت به تله مي افتد و گاهي اوقات پاي خود را كه در تله افتاده به وسيله دندان قطع نموده و از تله نجات پيدا مي كند. در ايران چهار گونه روباه وجود دارد: 1) روباه معمولي Vulpes Vulpes 2)روباه تركمني Vulpes Corsac 3) روباه شني Vulpes Vulpelli 4) روباه افغاني Vulpes Cana لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه معمولي (روباه قرمز ) اين روباه از گونه هاي ديگر بزرگتر است و به روباه قرمز معروف است و در شمال آمريكا ، اروپا ، آسيا ، شمال آفريقا و استراليا ديده مي شود . طول سر و بدن 85-60 سانتيمتر و طول دم 50-45 سانتيمتر است و در ايران معمولا به رنگ فلفل نمكي است كه كمي به قرمز تمايل دارد و درتيره پشت پر رنگ تر و در پهلو روشن تر ديده مي شود . دور چشم ها متمايل به قرمز يا قهوه اي روشن و پشت گوش ها قهوه اي تيره متمايل به سياهي است . پهلوهاي بدن تا حدود زير شكم ، خاكستري مخلوط با قهوه اي روشن و در بعضي قسمتها متمايل به سفيد و در زير شكم تيره تر و در وسط سايه اي از سياهي يا قهوه اي تيره ديده مي شود. روباه قرمز از پرندگان ، جوندگان ، خرگوش ، قورباغه ، ماهي ، خرچنگ ، حلزون ، حشرات ، كرمها ، گياهان و ميوه جات تغذيه مي كند. اين روباه در جنگلها و كشتزارها زندگي مي كند، جنگل ها جاي خوب و امني براي لانه سازي روباهان است . دركشتزارها ، خرگوش ، موش و پرندگان را مي تواند شكار كند. فصل جفت گيري از اواسط زمستان تا اوايل بهار است ، دوران آبستني روباه ماده 63- 51 روز و تعداد توله ها از 3 تا 8 و معمولا 4 تا مي باشد. پراكندگي در ايران روباه معمولي در اكثر نقاط ايران ديده مي شود ( سواحل جنوب ايران ، آذربايجان ، گرگان ، فارس ، خراسان و خوزستان ) . سياهي نيمه بالايي پشت گوش و سفيدي انتهاتي دم ، او را از ساير روباه هاي ايراني مشخص مي كند. [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 688 در515 و مقدار پيكسل 248 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه معمولي (روباه قرمز ) اين روباه از گونه هاي ديگر بزرگتر است و به روباه قرمز معروف است و در شمال آمريكا ، اروپا ، آسيا ، شمال آفريقا و استراليا ديده مي شود . طول سر و بدن 85-60 سانتيمتر و طول دم 50-45 سانتيمتر است و در ايران معمولا به رنگ فلفل نمكي است كه كمي به قرمز تمايل دارد و درتيره پشت پر رنگ تر و در پهلو روشن تر ديده مي شود . دور چشم ها متمايل به قرمز يا قهوه اي روشن و پشت گوش ها قهوه اي تيره متمايل به سياهي است . پهلوهاي بدن تا حدود زير شكم ، خاكستري مخلوط با قهوه اي روشن و در بعضي قسمتها متمايل به سفيد و در زير شكم تيره تر و در وسط سايه اي از سياهي يا قهوه اي تيره ديده مي شود. روباه قرمز از پرندگان ، جوندگان ، خرگوش ، قورباغه ، ماهي ، خرچنگ ، حلزون ، حشرات ، كرمها ، گياهان و ميوه جات تغذيه مي كند. اين روباه در جنگلها و كشتزارها زندگي مي كند، جنگل ها جاي خوب و امني براي لانه سازي روباهان است . دركشتزارها ، خرگوش ، موش و پرندگان را مي تواند شكار كند. فصل جفت گيري از اواسط زمستان تا اوايل بهار است ، دوران آبستني روباه ماده 63- 51 روز و تعداد توله ها از 3 تا 8 و معمولا 4 تا مي باشد. پراكندگي در ايران روباه معمولي در اكثر نقاط ايران ديده مي شود ( سواحل جنوب ايران ، آذربايجان ، گرگان ، فارس ، خراسان و خوزستان ) . سياهي نيمه بالايي پشت گوش و سفيدي انتهاتي دم ، او را از ساير روباه هاي ايراني مشخص مي كند. [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 688 در515 و مقدار پيكسل 248 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] روباه تركمني نام علمي : Valpes Corsac از روباه معمولي كوچكتر ولي پاها نسبتا بلندتر است . طول بدن 60 – 50 سانتي متر و اندازه گوشها 35-25 سانتي متر است . رنگ بدن به طور كلي خاكستري قرمز تا قهوه اي قرمز است و ناحيه شكم ، سفيد رنگ يا متمايل به زرد مي باشد . پشت گوش مانند روباه معمولي سياه نيست بلكه خاكستري قرمز است . انتهاي دم تيره و به رنگ قهوه اي يا سياه است . اين روباه شبها فعال بوده و در روز كمتر ديده مي شود و اغلب در زمينهاي سبز يا نيمه بياباني و در داخل حفره هايي كه به وسيله حيوانات ديگر مانند گوكن و روباه معمولي و حتي سنجاب كنده مي شود زندگي مي كند و گاهي هم خود لانه ساده اي حفر مي كند و از جوندگان كوچك مانند موش آبي ، همستر و موش معمولي و خرگوش تغذيه مي كند و در تابستان پرندگان يا تخم آنها را مي خورد و به طور كلي حيوانات ديگري مانند سنجاب زميني ، خارپشت و حشرات و بعضي از گوشتخواران كوچك را شكار مي كند. فصل جفت گيري اواسط زمستان است . دوران حاملگي احتمالا 2 ماه و تعداد بچه ها 6-2 فرزند مي باشد . بچه ها تا پاييز يا بهار سال بعد نزد مادر خود مي مانند. پراكندگي در ايران اين روباه بيشتر در دشتهاي گرگان و خراسان و مخصوصا نزديك به مرز تركمنستان و ايران ديده مي شود. دم و گوش كوتاه و همچنين رنگ بدن ، اين روباه را از سايرين مشخص مي كند.طول دم كمتر از نصف طول سر و بدن ، طول گوش كمتر يا مساوي نصف طول پاي عقب است . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 600 در450 و مقدار پيكسل 50 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه افغاني روباه افغانی حیوانی است از جنس روباهان (Vulpes)، که در علفزارهای کوهستانی افغانستان و ایران و برخی نقاط دیگر خاورمیانه زندگی می‌کند.جثه آن کمی کوچک‌تر از روباه معمولی و در صورت، دو نوار سياه و مشخص دارد كه از چشمها به طرف بیرون امتداد يافته‌اند. طول بدن آن در حدود ۵۰ سانتیمتر است و کمیاب‌ترین روباه ایران به‌شمار می‌آید.موهای بدن آن انبوهند و دمی بسیار بلند و پرمو دارد. مانند تمام روباه‌های که در کویر زندگی می‌کنند گوشهای بزرگی دارد تا گرما را از خود دور کند اما بر خلاف سایر روباه‌های کویر لایه‌های پوشیده شده از مو ندارد تا پنجه‌هایش را از شن داغ بیابان محافظت کند.دم آن تقریبا به اندازه بدنش هست و رنگ پوستش برنزه روشن و در زیر بدن سفید است و لکه‌ای سیاه نیز در نوک دمش دارد.ارتفاع این روباه از شانه تا زمین به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد و طول سر و بدنش به ۴۲ سانتیمتر بالغ می‌شود.اندازه دم به ۳۰ سانتیمتر می‌رسد و وزنش از۱٫۵تا ۳ کیلو گرم متغییر است. این روباه در مقایسه با سایر روباه‌ها بیشتر همه چیز خوار است.به میوه‌ها مانند انگور بی هسته و خربزهای رسیده که موقع برداشتشان است علاقه وافر دارد.به علاوه از حشرات موجود در بیابان نیز تغذیه می‌کند. [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 688 در507 و مقدار پيكسل 146 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه شني نام علمي : Vulpes Vlpelli نام انگليسي : Sand Fox Rueppell's fox كه روباه شني ناميده مي شود و در شمال آفريقا و غرب آسيا ديده مي شود . يكي از گونه هاي در معرض خطر انقراض در ايران است طول بدن اين حيوان 52-40 سانتيمتر و وزن آن 5/3 -1 كيلوگرم است ،طول دم به 39-25 سانتي متر مي رسد . اين روباه به رنگ شن ديده مي شود و در مقايسه با روباه معمولي ، جثه كوچكتر و گوش ها نسبتا بزرگتري دارد. پشت گوشها سياه نيست و پشت بدن معمولا زرد مايل به نارنجي است ولي لكه سياه رنگي در زير چشمها دارد و دم ، زرد متمايل به قهوه اي و انتهاي آن سفيد است . در بين پنجه هاي دست و پا موهاي بلندي دارد. اين روباههاي كوچك صداي WOW از خود در مي آورند . در مناطق كويري روباه شني فراوان است و دليل آن شرايط زيست محيطي مناسب مثل حيوانات قابل شكار و غذاي فراوان است . اين روباه بسيار زيرك است و لانه او به طور معمول چند دهانه دارد كه از اين دهانه ها براي گريز از دست دشمنان استفاده مي كند و معمولا در اطراف لانه ، دالان هاي ديگري نيز حفر مي كند تا در هنگام احساس خطر بتواند در اين دالان ها مخفي شود. روباه شني از خزندگان ، خرگوش ، قورباغه ، حلزون ، حشرات و كرمها ، گياهان ( برگ و دانه هاي آبدار ) و ميوه جات تغذيه مي كند . در طول روز در درز شكافها و لانه هاي زيرزميني استراحت مي كند و در شب بيرون مي آيد و كمين گاهش را هر چند روز يك بار تغيير مي دهد. البته در طول سالهاي اخير تعداد زيادي از آنها به عنوان آفت شكار شده اند . روباه ماده در اوايل فصل بهار به طور متوسط بين 2 تا 3 بچه به دنيا مي آورد و گروههاي اجتماعي كوچكي را تشكيل مي دهند. زيستگاه زيستگاه حفاظت شده ندارند ، عمدتا آنها را به زيستگاههاي كويري جنوب شرقي ايران و مرز افغانستان ( حاشيه هامون ) منسوب مي كنند و تنها نشانه هايي كه مي تواند احتمال آسيب پذيري آن را نشان دهد ، تخريب زيستگاههاي كويري و ناامني در عرصه پراكندگي اين گونه است و علاوه بر ايران ، در شمال آفريقا ، عربستان و افغانستان نيز يافت مي شود . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 667 در500 و مقدار پيكسل 104 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه خاكستري نام علمي :Urocyon Cinereoargenteus نام انگليسي : Grey Fox طول بدن : 81- 53 سانتيمتر طول دم : 44-7 سانتيمتر وزن : 37 كيلوگرم روباه خاكستری(به اینگلیسی: Island Fox ) را روباه درختی هم می نامند و در جنوب كانادا و شمال و جنوب آمریكا دیده می شود. روباه درختی می تواند با مهارت از تنه درختان بالا برود و بین شاخه ها تقریباًبه چابكی یك گربه بپرد. معمولاًدر شب فعالند واز انواع حشرات و پستانداران كوچك تغذیه می كنند اما در فصول معینی در سال بیشتر از میوه ها و دانه ها استفاده می كنند.دارای یال گردن خاكستری تیره و كوچك و گردن،پهلو ها و پاها مختصری قرمز رنگ است و شكم و چانه سفید یا زرد نخودی میباشد. كمین گاه آن ها یك لانه زیر زمینی قدیمی یا كنده یك درخت می باشد،اما اغلب یك سوراخ درختی با9 متر ارتفاع از سطح زمین را برای كمین گاه خود انتخاب می كنند. [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 645 در980 و مقدار پيكسل 676 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 540 در456 و مقدار پيكسل 49 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 688 در455 و مقدار پيكسل 111 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه قطبي نام علمي : Alopex Lagopus نام انگليسي : Arctict Fox طول بدن : 55- 53 سانتيمتر طول دم : 30 سانتيمتر روباه قطبي در شمال كانادا ، آلاسكا ، گيريلند ، شمال آسيا ديده مي شود . اين روباه از نظر رنگ دو نوع است روباه هايي كه سفيد هستند و تقريبا پوشش سفيد رنگ يك دست دارند . اين نوع در دشت هاي بي درخت پوشيده از گلسنگ نواحي قطبي و تپه هاي كوچك سبز ديده مي شود . نوع ديگر كه متداولترند و در مناطق ساحلي و پوشيده از بوته زندگي مي كنند . خاكستري – قهوه اي كم رنگ بوده كه در زمستان كمي هم رنگ آبي پيدا مي كنند . روباه هاي قطبي گوشهاي كوچك ، پوزه بي نوك و پاها و دم كوتاه دارند و از آنجاييكه در نواحي قطبي گرماي بدن سريع تر از دست مي رود همه قسمتهاي بدن به جز بيني از خز نسبتا ضخيمي پوشيده شده است . روباه هاي قطبي از موش صحرايي قطب شمال ، پرندگان ، تخم آنها ، خرچنگ ، حشرات ، خوك آبي ، ميوه ، دانه و زباله هاي انساني هم تغذيه مي كنند و در فصول سرما خرسهاي قطبي را تعقيب مي نمايند تا از بازمانده غذاي آنها كه اغلب فك يا سگ دريايي است استفاده كنند . قطر پوشش تابستاني روباه هاي قطبي نصف پوشش زمستاني است . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 571 در442 و مقدار پيكسل 107 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه فنك نام علمي : Vulpes Zerda نام انگليسي : Fennec Fox طول بدن : 41- 24 سانتيمتر طول دم : 31-18 سانتيمتر اين روباه در شمال آفريقا و غرب آسيا ديده مي شود و كوچكترين روباه به شمار مي آيد . گوشهاي نسبتا بلندي دارد و انتهاي دم به رنگ سياه است . كف پاي خزدارش براي راه رفتن روي شن هاي گرم و نرم سازگاري يافته است. اين روباه هنگام شب فعال است و از ميوه ها و دانه ها ، تخم پرندگان ، موريانه ها و مارمولك ها تغذيه مي كند . بعلاوه گروه هايي متشكل از 10 روباه ياحتي بيشتر را تشكيل مي دهند و هر عضوي يك كمين گاه چند متري در زمين نرم مي سازد و در روزها كه هوا خيلي گرم است به حفره هاي زيرزميني پناهنده مي شوند . جفت يابي در ژانويه تا فوريه انجام مي شود و 2 تا 5 بچه روباه در لانه به دنيا مي آيند كه تا 2 ماهگي مادر از آنها مراقبت مي كند و در 11 ماهگي به رشد كامل خود مي رسند. خز اين روباه كرم تا زرد كم رنگ است و بخشهاي زيرين بدن سفيد است . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 659 در480 و مقدار پيكسل 70 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 555 در444 و مقدار پيكسل 31 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه گوش خفاشي نام علمي : Otocyon Megalotis نام انگليسي : Bat – eared fox طول بدن : 66-46 سانتيمتر طول دم : 34-23 سانتيمتر اين روباه در آفريقاي جنوبي و غربي ديده مي شود ، گوشهاي بزرگ و صورت كوچك و پوزه نوك دار از مشخصات ظاهري روباه گوش خفاشي است . اين روباه دندانهاي غير عادي دارد. با 8 دندان آسيايي بزرگ تعداد 48 دندان دارند كه از هر پستاندار غير كيسه دار بيشتر است . اين روباه از حشرات و به طور خاص موريانه ها تغذيه مي كند . [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 600 در592 و مقدار پيكسل 25 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 688 در516 و مقدار پيكسل 428 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ روباه كيت نام علمي : Vulpes Macrotis نام انگليسي : Kit fox طول بدن : 52-38 سانتيمتر طول دم : 32-22 سانتيمتر اين روباه در نقاط غربي تر آمريكا ديده مي شود و از نظر ظاهر و نحوه زندگي مشابه Swift Fox است و گوشهاي بلندتر و نزديك تر بهم و سري لاغرتر دارد و به 3 رنگ خاكستري قهوه اي روشن و متوسط و تيره ديده مي شود و سازگاري او با محيط از چمن زارهاي سرسبز تا شرايط بياباني تغيير مي كند و همه چيز خوارند. [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 600 در417 و مقدار پيكسل 29 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] [TABLE=class: ncode_imageresizer_warning] [TR] [TD=class: td1, width: 20][/TD] [TD=class: td2]براي نمايش در سايز اصلي بر روي نوشته كليك كنيد ، مشخصات تصوير هست 560 در700 و مقدار پيكسل 59 كيلو بايت .[/TD] [/TR] [/TABLE] برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام لینک به دیدگاه
masi eng 47044 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در ۱ مرداد، ۱۳۹۳ داستانهايي از حيله گري روباه از پيامبر (ص) روايت شده است كه فرمودند : محيل ترين حيوانات همين روباه است . روباه درنده اي ترسو و در عين حال بسيار حيله گر و مكار است . يكي از حيله هاي روباه اين است كه خود را به مردن مي زند ، شكمش را پرباد مي كند و پاهايش را بالا مي آورد به طوري كه همه او را مرده تصور كنند اما همين كه جانوري به او نزديك مي شود حمله مي كند ولي اين حيله در مورد سگ شكاري كاري نيست . از روباه پرسيدند : چگونه است كه از سگ هم تندتر مي دوي ؟ گفت :من به خاطر خودم مي دوم و سگ به خاطر ديگري . روباه جانوري بسيار چابك و زيرك است به بعضي افراد به دليل هوشياري و فتنه گري لقب روباه داده شده است ، مثل مرحوم شيخ راشد بن سعيد آل مكتوم حاكم پيشين دبي كه به او لقب " ثعلب الخليج " يعني ( روباه خليج فارس ) داده بودند و ديگري مارشال اروين رومل ( روباه صحرا) كه يكي از مشاهير سران ارتش آلمان نازي د رجنگ جهاني دوم در سال 1941 ميلادي بود كه بعد از چند عمليات در صحراي آفريقا لقب « روباه صحرا » به او داده شد . نمونه هاي زيادي از مكر و فريب روباه هنگام شكار ديده شده است . بعضي از آنها براي شكار مرغابي خود را به داخل آب رودخانه مي اندازند و با مخفي كردن پوزه به وسيله برگها ، به مرغابيهاي وحشي نزديك شده و آنها را شكار مي كنند و براي شكار خرگوش و پرندگان ديگر ، روباه به وسيله بازي و حركات جالب شكار را به طرف خود جلب كرده و با يك جست و خيز سريع ، نزديكترين جانور را شكار كرده و طعمه خود مي سازد . شكارها به خصوص خرگوش را از ناحيه گردن مورد حمله قرار مي دهد همچنين در بعضي اوقات براي گرفتن جوجه و تخم ها به مرغ هاي خانگي حمله مي كند و در تابستان به مزارع حمله كرده و گوجه و آلو مي خورد. معمولا غذاي زيادي را در محلي زير خاك مخفي نموده و در موقع احتياج به تنهايي يا با روباه هاي ديگر براي استفاده به آن مراجعه مي كند . لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده