انتخاب محل نصب خازن در سيستم

[esw1 112]

از نظر فني خازنها در طول شبكه و يا سيستم فوق توزيع و توزيع تقريبا در هر سطح ولتاژي مي توانند مورد استفاده قرار گيرند چون با سري كردن يونيت هاي خازن مي توان به سطح ولتاژ مورد نياز رسيد و با موازي كردن يونيتها با ظرفيت مگاوار لازم دست يافت. با اينحال عوامل زير باعث محدود كردن محل نصب و سطح ولتاز مورد استفاده براي خازنها مي گردد.

1) مزاياي حاصل از نصب خازنها با نزديكتر شدن محل نصب خازنها به محل مصرف و مصرف كننده افزايش مي يابد، چون باعث كاهش تلفات و آزاد شدن ظرفيت سيستم از محل نصب بسمت منبع مي گردد و سطح ولتاز را نيز بنحو مؤثرتري بهبود مي بخشد.

2) سطح ولتاژ كار خازنها در تعيين قيمت آنها نقش مؤثر و تعيين كننده اي داشته و يونيتهاي خازني با ولتاژ كار زير 6 كيلوولت و يا بالاتر از 15 كيلوولت گرانتر بوده و بهترين ولتاژ كارخازنهاي موازي از نظر اقتصادي فاصله ولتاژ 6 الي 15 كيلوولت است، به اين ترتيب با توجه به نحوه اتصال خازنها به شبكه بصورت ستاره و يا مثلث، عملا بهترين سطح ولتاژ شبكه براي نصب خازنها از نقطه نظر قيمت آنها، ولتاژهاي توزيع (11 و 20 و 33 كيلوولت، مي باشند.

3) از نظر فني بهترين محل نصب خازن، در انتهاي فيدرهاي توزيع (11 و 20 و 33 كيلوولت) بوده ولي با توجه به نحوه كليد زني و كنترل خازنها، محل نصب بصورت زير تعيين مي گردد:

a) براي خازنهاي ثابت، با توجه به اينكه كليد زني خودكار در آنها صروت نمي گيرد لذا تجهيزات چنداني مورد نياز نبوده و در نتيجه مي توانند در پستهاي توزيع(11 و 20 و 33 كيلوولت) نصب گردند.

b) براي خازنهاي متغير، با توجه به اينكه، چنين بانكهاي خازني نيازمند تجهيزات كليدزني، حفاظت و كنترلي كاملي بوده، بنابراين مانند ساير تجهيزات پستها بايستي تحت نگهداري و مراقبت مداوم قرار گيرند. لذا بهمين دليل تجمع و نصب آنها در محل پستهاي فوق توزيع(مانند پست 20/63 كيلوولت) متداول بوده و توصيه مي گردد.

 

نحوه اتصال فازها در بانكهاي خازني

با توجه به محدوده ولتاژ اقتصادي و همچنين رعايت مسائل حفاظتي، اتصال فازها در بانكهاي خازني با ولتاژ توزيع (11 و 20 و 33 كيلوولت)، مي بايستي بصورت يك اتصال ستاره بوده و تجهيزات لازم جهت حفاظت از نامتقارني فازها نيز در آن نصب شده باشد.