Mohammad Aref 120452 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 خرداد، ۱۳۹۳ روش‌هاي مختلفي جهت توان بخشي آوايي افراد مبتلا به laryngectom به كار گرفته شده است. Laryngectomes به افرادي كه قدرت صحبت كردن را به واسطه جراحي حنجره از دست داده‌اند، مي‌گويند. بسياري از اين افراد روش صحبت كردن حلقي را ياد مي‌گيرند و از يك ارگان حلقي براي توليد صدا به جاي تارهاي صوتي استفاده مي‌كنند اين روش به خصوص براي مسن‌ترها بسيار مشكل است و بايد تمرين فيزيكي داشته باشند تا بتوانند در اين كار مسلط شوند. طراحي electro-larynx پوشيدني اين وسيله از سه جزء تشكيل شده است: - يك ارتعاش‌كننده باريك با يك بست ترموپلاستيكي - يك سوئيچ on/off بي‌سيم - يك جعبه كنترلي ارتعاش‌كننده باريك ويبراتور بر روي گردن بيمار قرار مي گيرد. اين ويبراتورها در دو سايز مختلف mm19*mm32 و mm31*mm35 با وزن‌هاي 32 گرمي و 48 گرمي وجود دارند. از آنجا كه سايز عضلات گردن در افراد، مختلف است از بست ترموپلاستيكي استفاده مي‌شود تا در دماي 70 درجه سانتي‌گراد نرم و در دماي بدن سفت شوند. سوئيچ on/off بي‌سيم اين سوئيچ شامل يك push-button انگشتي و يك فرستنده است كه دور مچ بسته مي‌شود. به وسيله فشار دادن سوئيچ دور انگشتي، يك موج بي‌سيم توان پايين به كنترلر انتقال مي‌يابد. جعبه كنترلي شامل مدار كنترلي كامپيوتري، يك گيرنده بي‌سيم و يك باتري 9 ولتي با ابعاد mm24*mm120*mm60 است و gr 117 وزن دارد كه اين مدار كنترلي، سيگنال بي‌سيم را از فرستنده دريافت و به ارتعاش‌كننده كوچك مي‌دهدElectro-larynx كه صحبت كردن آن بسيار راحت‌تر از سخن گفتن حلقي است، يك ابزار كمك صحبتي براي كساني است كه نمي‌توانند از روش حلقي استفاده كنند. شكل 1 نمايي از دستگاه electro-larynx و ويبراتور الكترومكانيكي را نشان مي‌دهد. دستگاه electro-larynx از يك ويبراتور الكترومكانيكي تشكيل شده كه به منظور ايجاد صداهاي ارتعاشي به گردن وصل مي‌شود. ارايه اطلاعات آواشناختي مانند لهجه و آهنگ با استفاده از اين دستگاه بسيار سخت است. بنابراين صداهاي توليدي يكنواخت است و شبيه صداي انسان سالم نيست. Electro-larynx رايج در استفاده روزمره بسيار مشكل‌ساز است. زيرا همواره نياز به گرفتن با دست و كنترل آن دارد. در سال 1988 يك ژاپني اين وسيله را با نام "your tone" به بازار عرضه كرد. منبع: dezmed90.blogfa.com لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده