fakur1 10129 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 خرداد، ۱۳۹۳ ناخودگاه به خودم. گفتم: ما با دنیای اطرافمون و با آنچه. درست بیخ گوشمون میگذره، خیلی فاصله داریم. چی میشه حالمون؟ کی میخوایم انسان با تجربه و پخته ای بشیم؟ کی میخوایم خودمونو از شیر بگیریم؟ این نگرانی من بیخوده؟ راهکاری هست؟ جوونای سایر کشور ها هم مثه مان؟ ما کجای خط تکامل قرار داریم؟ چطوره بازم توجیه کنیم خودمونو 1 لینک به دیدگاه
fakur1 10129 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 21 خرداد، ۱۳۹۳ ممکنه برامون توضیح بدی که بعد از خوندن تاپیک چه حسی پیدا میکنی؟ 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده