معرفی گیاهان پوششی جایگزین چمن

[Ailin Th 648]

چمن: چمن گیاهی است از خانواده گندمیان که به نگهداری و مراقبت زیادی احتیاج دارد. داشتن یک چمن خوب مستلزم صرف هزینه سنگینی می باشد، در حالیکه با کمترین توجه و رسیدگی و با حداقل امکانات می توان از گیاهان پوششی برای کاشت استفاده کرد.هر چند که عده ای معتقدند که اگر به چمن به طور منظم آب و کود داده شود، به موقع چیده شود و مراقبت دائمی و فراوان صورت گیرد، بهترین و ایده آل ترین پوشش سبز برای زمین محسوب می شود، بخصوص که چمن در مقایسه با گیاهان پوششی از قدرت پاخوری بالایی برخوردار است. با این وجود در نقاطی که امکان رسیدگی و مراقبت زیاد وجود ندارد، گیاهان پوششی از بهترین پوششهای سبز خواهند بود

در شرايط اقليمي كشور ايران كه حدود 80% مساحت خشك و نيمه خشك را تشكيل ميدهد نياز به مديريت علمي بيابان اين مناطق بخصوص در بخش فضاي سبز از اهميت خاص و ويژه اي برخوردار است. عمده گياه پوششي مورد استفاده در فضاي سبز شهري گياه چمن است كه بدليل نياز آبي زياد و مراقبتهاي ويژه توصيه كشت آن براي مناطق كم آب مستلزم هزينه هاي بسيار هنگفتي است كه با كاهش ضريب موفقيت در نگهداري همراه است.

 

 

 

مزایای چمن:

 

باعث تلطیف هوا می‌شود.

پوشش مقاوم و محافظ در برابر سرما برای زمین است.

 

باعث کاهش دمای محیط در تابستان می شود.

مقاوم در برابر عبور و مرور و پاخوردگی است.

 

 

معایب چمن:

 

 

کاشت آن نیاز به سرمایه زیادی دارد.

نیاز آبی بالایی دارد.

نیاز به نگهداری و مراقبت زیاد دارد.

در اثر آبیاری مکرر آن، زیرسازی کنار رفیوژها و لچکی‌ها و میادین تخریب می شود.

 

 

 

 

تعريفگياهانپوششي

 

گياهاني كم ارتفاع هستند و به ندرت به ارتفاع 1 متر مي رسند. گرچه استثناهايي نيز دارند

 

رشد سريعي دارند، خزنده هستند و روي زمين را خوب پوشش مي دهند (پوشش متراكم)

 

باعث زيبايي فضاي سبز مي شوند و همزمان از فرسايش خاك جلوگيري مي كنند.

 

 

بيشتر آنها چندساله اند و بسياري از آنها شرايط نامساعد محيطي از قبيل خشكي و شوري را

تحمل مي كنند.

 

 

برخلاف چمنها، بيشتر گياهان پوششي قابليت پاخوري ندارند.

 

گياهان پوششي مي توانند به طور موثري عمليات مراقبت و نگهداري را كاهش دهند

 

گياهان پوششي بافتها و رنگهاي متنوعي دارند، و مي توانند به عنوان انتقال بين مناطق چمنكاري شده و درختچه ها يا حاشيه هاي گلكاري شده استفاده شوند.

 

به طور كلي، گياهان پوششي را براي مناطقي در نظر مي گيرند كه آبيار ي و چمن زني

مشكل است و به مراقبت اضافي نياز دارد. بنابراين:

جائيكه چمنها قابل استفاده نيستند، گياهان پوششي بهترين جايگزين مي باشند.

 

 

مزایای و معایب گیاهان پوششی:

 

معایب گیاهان پوششی:

عدم مقاومت در برابر پاخوردگی

 

مزایا:

نسبت به خشکی مقاومند.

نیاز آبی کمی دارند.

مقاوم در برابر شوری آب و خاک هستند.

قابلیت کاشت در شیب های تند را دارند.

هزینه کاشت و نگهداری آنها کم است.

کاهش هزینه‌ها با اجرای طرح

۱- کاهش هزینه نگهداری : قیمت پایه نگهداری گیاهان پوششی یک چهارم چمن می‌باشد. (هزینه نگهداری هر مترمربع چمن، ۲۱۵ ریال و هزینه نگهداری هرمترمربع گیاه پوششی ۵۰ ریال می‌باشد.)

۲- کاهش هزینه آبیاری:گیاهان پوششی نیاز آبی کمتری دارند. (در حال حاضر در حدود ۷۰% آب مصرفی صرف آبیاری چمن های موجود می‌شود، در حالیکه گیاهان پوششی به طور متوسط نصف چمن به آب نیاز دارند.)

۳- کاهش هزینه کاشت: هزینه کاشت چمن ۲/۱ برابر هزینه کاشت گیاهان پوششی است. (هزینه کاشت هرمترمربع چمن حدود ۷۰۰۰۰ ریال و هزینه کاشت هرمترمربع گیاه پوششی در حدود ۵۷۰۰۰ ریال می‌باشد.)

 

● موارد کاربرد گیاهان پوششی به جای چمن

بطور کلی از گیاهان پوششی می توان برای پوشش سطوح کوچک (کمتر از ۴۵ مترمربع)، درشهرها، باغها، پارک ها استفاده کرد . در بسیاری از موارد چمن نمی تواند پوشش مناسبی برای زمین باشد. مثالهایی از این موارد برشمرده می شوند:

۱) درمناطقی که سایه کامل دارد بطور مثال در زیر درختان، با آنکه ممکن است از خاک خوب، رطوبت مناسب و کود دهی به موقع برخوردار باشند ولی چون نور کافی وجود ندارد، چمنبه خوبی رشد نخواهد کرد. در سایه درختان حتی اگر مسئله نورهم مطرح نباشد، مسئله رقابت ریشه ها برای کسب مواد مغذی و رطوبت خاک مطرح می شود که در این میان چمنقدرت مقاومت ندارد و از بین می رود، در حالیکه بسیاری از گیاهان پوششی از جمله Hedera helix می توانند در چنین شرایطی زنده بمانند و بخوبی رشد کنند.

۲) نقاطی وجود دارند که بطورغیرطبیعی، بسیار مرطوب و یا بسیار خشک هستند. در این نقاط حتی مخلوطی از انواع چمن نیز به سختی قادر به زندگی می باشند در حالیکه گونه هایی از گیاهان پوششی هستند که بخوبی خودرا با این شرایط سازش می دهند.

۳) در شیب های تند و صخره ای هرچند ممکن است چمن قدرت رشد داشته باشد ولی در این نقاط رسیدگی و مراقبت از چمن غیرممکن است و در چنین شرایطی گونه های بسیاری از گیاهان پوششی می توانند جانشینی بسیار مناسب برای چمن باشند

3) در پارکها به منظور کاهش سطح چمن ، تنوع رنگ و جذابیت بیشتر نسبت به سطوحی که یکدست چمن کاری میشوند.

4) در سطوح شیب دار لوپهای پله ها و زیرگذرهای شهری ه منظور تثبیت خاک و مشکلات کمتر در امر نگهداری (این گیاهان نیاز به رسیدگی کمتر دارند)

5) در بزرگراهها با شرایط سخت که امکان نگهداری و آبیاری برای سایر گیاهان وجود ندارد (استفاده از این گیاهان تا پنجاه درصد در مصرف آب و هزینه های نگهداری صرفه جویی در پی دارد.)

6) در لچکی های حاصل از تقاطعهای خیابانهای شهری

7) بعضی از این گیاهان در فضاهای سبز فانتزی و صخره ای نیز کاربرد دارند (کنار برکه ها و آبنماها)

8) بسیاری از گیاهان پوششی که به حالت آویز درمی آیند در باکس های گل ( فلاورباکس flower box ) کاربرد دارند.

9) صرفه جویی در نگهداری و مصرف آب

10) صرفه جویی در وقت و سهولت در نگهداری

11) تنوع رنگ و جذابیت

12) وقتي گياهان پوششي در زير درختان كشت شوند، احتمال آسيب زدن به پايه درختان توسط ماشين چمن زن كاهش مي يابد.

13) برخي از گياهان پوششي ممكن است براي حفاظت از ريشه درختاني كه ريشه هاي سطحي دارند، استفاده شود.

14) گياهان پوششي روي خاك سايه مي اندازند و آن را از خشك شدن سريع حفظ مي كنند.

15) بعضي از گياهان پوششي به اندازه چمنها، رطوبت و مواد غذايي نياز ند ارند. بنابراين رقابت كمتري با درختان و درختچه ها دارند.

16) گياهان پوششي مي توانند زيبايي حاشيه هاي درختچه اي را افزايش دهند و مي توانند

Monotony) ) يكنواختي مناطقي را كه قبلا با شنهاي تزئيني پوشيده شده، از بين ببرند.

 

مكانهايمناسبكاربردگياهانپوششي:

گياهان پوششي براي بسياري از شرايط مناسبند، ولي بيشتر در اين مو قعيتها بكار مي روند :

لبه هاي شيبدار يا سرازيري ها و شيبهاي تند كه عملا نمي توان چمن ز ني را انجام داد.

نواحي سايه دار زير درختان يا نزديك ساختمان ها

نوارهاي باريك بدون آبياري (non-irrigated) بين پياده رو ها (sidewalks ) و لبه پياده روها (curbs) یا ساختمانها

جائيكه ريشه هاي درخت در نزديكي سطح زمين رشد كرده، از رشد چمن جلو گيري مي كند

مكانهاي خيلي مرطوب يا خيلي خشك

نواحي داغ و خشك در طول بخشهاي جنوبي و غربي ديوارها يا حصارها

نواحي خيلي سايه (deep shade ) زير درختان يا درختچه ها در طول جهت هاي شمالي ديوارها و حصارها

در كشتهاي اساسي، مقابل پنجره هاي كوتاه

 

 

نکات قابل توجه قبل از انتخاب گیاه پوششی

- مقاومت :

مقاومت گیاهان در هر منطقه بستگی به عوامل مختلفی از جمله نور، درجه حرارت، رطوبت، نوع خاک و غیره دارد. برای انتخاب گیاهان به منظور کاشت در هر منطقه باید به واکنش گیاهان نسبت به این عوامل توجه کافی داشت. مهمترین فاکتور قابل بررسی درجه حرارت است.به این معنی که حداقل درجه حرارتی که گیاه در زمستان می تواند تحمل کند باید کاملاً مشخص باشد. در مناطقی با زمستانهای سخت اگر پوشش برف برای مدت زیادی روی زمین باقی بماند و گیاهان پوششی را بپوشاند، این گیاهان از تغییرات شدید درجه حرارت در امان می مانند و از بین نمی روند. ولی در مناطقی که برف کمی دارند و در اکثر روزها متناوباً یخبندان و ذوب یخ صورت می گیرد، گیاهان پوششی که ریشه های سطحی دارند بدون حفاظ قرار می گیرند و بسرعت از بین می روند.

بنابراین در مناطق سردسیر وجود پوششی از برف باعث حفظ گیاهان پوششی کوتاه قد با ریشه های سطحی می شود. اگر پوشش برف وجود نداشته باشد این گونه گیاهان باید به نحوی پوشیده شوند در حالیکه گیاهانی که ریشه قوی و عمیق دارند به طور مثال پیچ امین الدوله و شیر خشت می توانند بدون هیچگونه مراقبت بخوبی دوام آورند.

- کاشت :

قبل از کاشت گیاه در محل دائمی اش باید از حداکثررشد آن آگاهی کافی داشت تا با توجه به سرعت رشدش فضای کافی برای گسترش آن در نظر گرفته شود. این مسئله بخصوص در مورد گیاهان پوششی صدق می کند چرا که بعضی از آنها مثل شمشاد ابلق بسیار سریع رشد می کنند بطوریکه یک گیاه کوچک درمدت ۲ سال می تواند چندین مترمربع از زمین را بپوشاند. هنگام تعیین فاصله گیاهان از یکدیگر باید به مدت زمانی که مایلیم زمین کاملاً پوشیده شود، توجه کرد.

اسیدیته، زهکشی، نور و نوع خاک از جمله عواملی هستند که باید قبل کاشت گیاهان کاملاً بررسی شوند. بسیاری از گیاهان در خاکی که PH آن حدود ۵/۶ باشد به خوبی رشد می کنند. در حالیکه عده ای از جمله Vaccinium angustifolium leavifolium و Calluna vulgaris تنها در خاک اسیدی رشد می کنند و کاشت آنها در خاکهای قلیایی بیهوده می باشد. اگر بخواهیم اسیدیته خاک را قبل از کاشت تغییر دهیم می توان برای اسیدی کردن خاک های قلیایی و خنثی از سولفات آلومنیوم استفاده کرد. که در این مورد سولفات آلومنیوم باید حتماً همراه با آب به زمین داده شود. البته می توان برای داشتن اسیدیته بیشتر از پودر آن هم استفاده کرد ولی برای گرفتن نتیجه، زمان بیشتری لازم است. برای خنثی یا قلیایی کردن خاکهای اسیدی می توان از آهک استفاده کنید. بدین ترتیب که آنرا کاملاً با قسمت سطحی خاک مخلوط کنید. آهک هیدراته شده را نباید با کودهای تجارتی و یا حیوانی مخلوط کرد زیرا که ممکن است منجر به کاهش نیتروژن قابل استفاده توسط گیاه شود. می توان از سنگ آهک دولومیتی که بخوبی پودر شده و حاوی منیزیم و کلسیم است برای زمین هایی که کمبود منیزیم دارند استفاده کرد و می توان آنرا همراه با کودهای حیوانی و شیمیایی بکاربرد. زهکشی عامل مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. اگر خاک طوری باشد که برای مدت طولانی مقدار زیادی آب را در خود نگه دارد، تعداد کمی از گیاهان را می توان یافت که بتوانند در آن دوام آورند، به رشد ادامه دهند. بنابراین قبل از کاشت باید به زهکشی خاک توجه کافی نمود.

سایه کامل،درمواردی ادامه رشد را برای بسیاری از گیاهان مشکل می کند. بسیاری از درختان و بوته ها روی خاکی که در آن ریشه دوانیده اند، سایه می اندازند و در چنین شرایط بهتر است گیاهان کوتاهی را انتخاب کرد که بتوانند با ریشه درختان از نظر آب و مواد مغذی رقابت کنند و درعین حال نسبت به سایه مقاوم باشند.

. نوع خاک ،عامل مهمی است که باید قبل از کاشت در نظر گرفته شود. تعداد کمی از گیاهان می توانند در خاک های ماسه ای بخوبی رشد کنند و بسیاری نیز در خاک کاملاً رسی و سنگین که زهکشی مناسب ندارد به سختی رشد می کنند. بنابراین این نوع خاک ها را باید قبل از کاشت اصلاح کرد.

بطوریکه می توان کل خاک را عوض کرد و برای زمین های کوچک، باید خاک را حداقل تا عمق ۱۵ سانت با خاک دیگری عوض کرد. علاوه بر این می توان خاک را با مواد آلی کاملاً مخلوط کرد. بطوریکه برای خاک های ماسه ای می توان خاک را با موادی از قبیل Peat moss (نوعی خاک برگ که از تجزیه خزه ها نظیر اسفاگنوم و سایر گیاهان باتلاقی حاصل می شود و نرم و پودری است و تخلخل و ظرفیت هوای آن نسبتاً کم است. " پیت خزه هم گویند.") و Compost (نوعی خاک برگ است که از تجزیه ضایعات گیاه ( اندامهای مختلفه گیاه نه فقط برگ حاصل می شود و برای آنکه تجزیه به آسانی صورت گیرد هر چندیکبار باید آنها را بهم زده و به آهک و ادرار حیوانات و پهن اضافه کرد.) و کود گاوی و حتی خاک اره اصلاح کرد و قدرت حفظ رطوبت را در آنها افزایش داد. خاک های رسی را بهتر است ابتدا خوب زهکشی کنیم و سپس با مقداری ماسه مخلوط کنیم و کمی مواد آلی اضافه کنیم. تا به این ترتیب اینگونه خاک ها اصلاح شوند.

هنگامی که شرایط لازم برای کاشت گیاه فراهم شد، باید مراقب بود که ریشه های کوچک درمقابل نور آفتاب و باد قرار نگیرند و خشک نشوند. در هنگام کاشت بهتر است روی ریشه های گیاه، پوشش مرطوبی قرار دهیم تا صدمه نبینند.

- مراقبت کلی :

انتخاب صحیح گیاه در آغاز کاشت بسیار مهم است. بهتر است بیشتر از گیاهانی استفاده شود که احتیاج به مراقبت کمتری دارند. بطورمثال بعضی از گیاهان پوششی مثل سروهای کوهی (ژونی پروسها) اگر در خاک مناسبی که هرگز خشک نمی شوند کاشته شوند به هیچگونه مراقبتی نیاز نخواهند داشت و یا Pachistima canbvi گیاه دیگری است که تنها کافی است سر از خاک بیرون آورد و دیگر احتیاج به هیچ توجه و مراقبتی نخواهد داشت. مقدار رطوبت خاک از اهمیّت خاصی برخوردار است و یکی از مهمترین عوامل مشخص کننده ی میزان مراقبت است. طبیعتاً بسیاری از گیاهان جوان باید به محض کاشته شدن آبیاری شوند و خاکی که در آن رشد می کنند بخصوص در دو سال اول رشد، از نظر میزان رطوبت، باید به خوبی مراقبت شود.

درهنگام آبیاری بهتر است خاک تماماً در آب فرو رود چرا که نگهداری آب در یک دوره ی زمانی ریشه را مجبور می کند که به اعماق خاک گسترش یابد و این مسئله شانس زنده ماندن گیاه را افزایش می دهد. در حالیکه اگر آبیاری به ندرت صورت گیرد، ریشه ها در سطح خاک گسترش می یابند و در نتیجه در هنگام خشکسالی صدمات غیر قابل جبرانی به گیاه وارد می شود. بهتر است در مورد گیاهان حساس زمانی که درجه حرارت در وسط یک روز گرم حدود ۲۸ الی ۳۰ درجه است، یک مرحله آبیاری در میان روز صورت گیرد. هنگام غروب خورشید و اوایل صبح که هوا خنک است زمان مناسبی برای آبیاری است، بخصوص که در روزهای گرم تابستان نور خورشید بصورت مستقیم بر گیاهان می تابد، نتیجه بهتری می توان گرفت. علاوه بر اینها استفاده از مالچ نه تنها به نگهداری رطوبت در خاک کمک می کند بلکه در هنگام خشکسالی میزان آبیاری لازم را کاهش می دهد.

- کود دهی :

در بعضی از مواقع لازم است برای کمک به رشد گیاهان پوششی به خاک کود اضافه شود. می توان از کمپوست و یا کود حیوانی استفاده کرد به شرطی که با شاخ و برگ ها تماس نداشته باشند. بعضی از گیاهان پوششی مثل آجوگا کوتاه می باشند و برگ هایشان روی زمین پخش می شوند و بسیار مشکل است که در مورد آنها از کود حیوانی استفاده شود بدون اینکه صدمه ای به شاخ و برگ های بخورد. از طرف دیگر در بعضی از گیاهان پوششی مثل پاکی ساندرا برگها روی شاخه هایی ظاهر می شوند که تا ۱۵ سانتی متر از زمین فاصله دارند بطوریکه می توان از لایه ای نازک از کودحیوانی و کمپوست استفاده کرد بدون اینکه گیاه آسیب زیادی ببیند.

در مورد آن دسته از گیاهان پوششی که در سایه درختان و یا بوته ها زندگی می کنند بهتر است از کود استفاده شود. چرا که ریشه این گیاهان همواره در آب و غذا با ریشه گیاهان سایه گستر در رقابت است و استفاده از کود به منظور کمک به ریشه این گیاهان می باشد. بهترین فصل برای کود دهی، اوایل بهار است چرا که در آن هنگام رشد اصلی آغاز می شود و نیز ممکن است عده ای از گیاهان در طول زمستان صدمه دیده باشند و برای جبران صدمات به مواد غذایی بیشتری نیاز داشته باشند. بجزء در مورد کودهای تجارتی که باید بلافاصله بعد از مصرف آبیاری صورت گیرد در بقیه موارد کودها نباید هنگامی داده شوند که شاخ و برگ ها خیس هستند. حتی اگر مقدار کمی از کود در قطرات آب روی برگ ها حل شود، غلظت بالایی از مواد شیمیایی بوجود می آید که باعث سوختگی شدید برگها می شود.

می توان کود را در تمام سطح زمین پخش کرد و در این صورت باید دقت کافی شود که چه مقدار کود به هر قسمت باید داده شود در حقیقت پخش کود باید بطور صحیحی انجام گیرد.

- تکثیر:

تکثیر گیاهان پوششی کاری بسیار آسان است. چرا که به سرعت رشد می کنند، درطول ساقه های خوابیده خود ریشه می دهند و یا ساقه های هوایی یا رونده از ریزومهای زیرزمینی آنها حاصل می شود. بسیاری از آنها بوسیله قلمه و یا خوابانیدن ریشه می دهند. برخی نیز با دانه تکثیر می شوند.

 

 

 

 

انتخابگياهپوششيمناسب :

 

انتخاب يك گياه مناسب به عنوان گياه پوششي بستگي به مكاني دارد كه قرار است در آن

كشت شود.

بعضي از گياهان پوششي مكان نيم سايه (Partial shade ) را ترجيح مي دهند، بعضي ديگر در سايه كامل (Deep shade) يا آفتاب كامل (Full sun ) بهترين رشد را دارند و تعداد محدودي هم در آفتاب و هم در سايه به خوبي رشد مي كنند .

بعضي گياهان پوششي در انواع مختلفي از خاكها به خوبي رشد مي كنند، بعضي خاكهاي

مرطوب را ترجيح مي دهند، و گروهي به خاك خشك يا خوب زهكشي شده نياز دارند.

بنابراين براي انتخاب يك گياه مناسب :

ابتدا مناسبترين گياهان را با توجه به شرايط موجود در مكان مورد نياز انتخاب مي كنيم.

 

سپس، از بين انواع انتخاب شده، گونه اي را كه با گياهان كاشته شده در آن محل بهترين

تركيب را ايجاد مي كند، انتخاب مي نماييم.

 

 

 

 

استقرارونگهداري

تهيه بستر كشت : اگر نياز به اصلاح خاك، مانند اضافه كردن مواد آلي و كود، باشد، بايد آنها را به كل بستر كشت اضافه كنيم .

كليد استقرار موفق گياه پوششي، شرايط خاكي خوب است . بيشتر گياهان پوششي به وسيله تنه جوشها (offshoots ) و استولونها گسترش مي يابند و در جاهايي كه خاك، تهويه ،زهكشي و مقدار مواد آلي خوبي داشته باشد، براي پر كردن سريع بسيار مستعدند. خاكهاي رسي سنگين، حتي براي گياهاني كه مي توانند در خاكهاي فقير زنده بمانند، ايده آل نيست.

مواد آلي مانند خاك برگ ،(leaf mold) كمپوست، يا كود دامي به خوبي پوسيده ،(well-rotted manure) باعث بهبود زهكشي در خاكهاي رسي و بهبود ظرفيت نگهداري آب در خاكهاي شني مي شوند.

در خاكهاي خيلي فقير يا خاكهاي سنگين، ممكن است افزودن حدود 20 تا 30 كيلوگرم مواد آلي در هر متر مربع از خاك بستر نياز باشد .

بهترين راهنما براي استفاده از كود، آزمايش خاك است. بدون آزمايش خاك، يك قانون كلي، استفاده از حدودا 145 گرم از يك كود تجاري، مانند 5-10-5 در هر مترمربع مي باشد اين كود مي تواند همزمان با ديگز افزودنيهاي اصلاحي، به خاك اضافه شود.

ميزان نور:

در مورد برخي گياهان پوششي بايد به نوردهي توجه كرد . بيشتر گياهان پوششي خشكي دوست (xeric) در نور كامل خورشيد بهترين رشد را دارند، ولي تعداد كمي در سايه نسبي بهترين رشد را دارند.

 

 

موارد مورد توجه در تهيه بستر كشت در مكانهاي باز و بسته:

در مكانهاي باز :

يك بستر كشت خوب تهيه شده براي تكامل گياه پوششي متراكم و سالم، ضروري است. خاك بايد تا عمق 15 تا 20 سانتيمتري آماده شده باشد . بايد مراقب بود كه علفهاي هرز چندساله و گراسها حذف شوند تا در طول استقرار، با گياهان پوششي رقابت نكنند.

در مكانهاي زير درختان :

زمانيكه گياهان پوششي را زير درختان موجود كشت مي كنيم، بايد گيا هاني را انتخاب كنيم كه ريشه سطحي دارند، مانند هوستا از آنجائيكه بيشتر ريشه هاي افشان درختان در30سانتيمتري بالاي خاك يافت مي شود، بايد بستر را فقط تا عمق 5 تا 8سانتيمتري تهيه كرد تا كمترين مزاحمت را براي ريشه ها ايجاد كند و از صدمه به درخت جلوگيري كند. بيشتر گياهان پوششي مي توانند هر زماني در طول فصل رشد كشت شوند، و لي بهار يا پاييز ارجحيت دارد.

نظم و ترتيب و فضادهي (arrangement and spacing ) گياهان در بستر كشت، به خصوصيات رشدي گياه بستگي دارد .

بايد گياهان را با فواصلي كاشت كه در مدت زمان نسبتا كوتاهي، ناحيه پوشيده يك شكلي ايجاد كنند . همچنين بايد گياهان را در رديفهاي متناوب كاشت، نه رديفهاي مستقيم، تا پوشش سريعتري داشته باشيم.

گياهاني كه به سرعت گسترش مي يابند، با فواصل بيشتري نسبت به ديگرا ن كشت ميشوند. فاصله كشت همچنين به تعداد گياهاني كه مي توانيم بخريم و نيز مدت زمان موجود براي كامل شدن پوشش، بستگي دارد .

 

در اغلب موارد، فاصله كشت هاي بين 15 تا 60 سانتيمتر استفاده مي شود.

• جدول زير مساحت هايي را كه تقريبا 100 گياه در فاصله كشت هاي مختلف مي پوشانند، نشان مي دهد. براي مثال، 100 گياه با فاصله كشت 45 سانتيمتر، حدودا 20مترمربع را خواهند پوشاند.

آبياري، وجين، مالچ پاشي و تغذيه ،(watering, weeding, mulching and feeding)

مهمترين نيازهاي گياهان پوششي تازه كشت شده مي باشد .

در طول دوره هاي خشكي بايد آبياري انجام شود . خيس كردن كامل خاك هر چند وقت يكبار، بهتر از آبياري سبك هميشگي است .

قبل از كشت گياهان پوششي بايد مطمئن شويم كه علفهاي هرز موجود كنتر ل شده اند . اگر

علفهاي هرز، بويژه انواع چندساله، قبل از كشت كنترل نشوند، مي توان ند بعدا دردسر ساز باشند.

علفكشي مانند گلايفوزي(Glyphosate) با نام تجارتي رانداپ يا كلين آپ اگر در زمان رشد فعال علف هرز، چند هفته پيش از كشت گياهان پوششي، بكار برده شود، مي تواند بيشتر علفهاي هرز را كنترل كند . اين علفكش باقيمانده مضري درخاك ندارد و كشت مي تواند دو هفته بعد انجام شود.

گاهگاهي ممكن است وجين زدن دستي، با حداقل برهم زدن خاك، ضروري باشد.

يك لايه مالچ 5/2 تا 5 سانتيمتري از خاكبرگ، كمپوست يا مواد آلي مشابه، رطوبت خاك را حفظ خواهد كرد و رشد علفهاي هرز را كاهش خواهد داد .

همچنين ميتوان از مالچهاي پارچه اي نيز استفاده كرد كه در اين صورت نفوذ آب در آن و تهويه آن نسبت به مالچهاي پلاستيكي بهتر است .

 

 

 

 

معرفی گیاهان پوششی:

 

 

پاپیتال (عشقه)

نام علمي : Hedera helix

خانواده : ARALIACEAE

نام انگليسي : IVY

پاپيتال گياه پوششي و هميشه سبزي است كه داراي ساقه هاي دائمي چوبي و بالا رونده چسبنده ميباشد. زيستگاه اوليه آنها اروپا، آسيا و شمال آفريقا بوده است. اين گياه هميشه در بيشه ها، پرچينها و محلهاي سايه رشد كرده و براي پوشش ديوارها و فنسها ايده آل ميباشد

 

از گياه پاپيتال ميتوان به عنوان يك گياه پوششي استفاده كرد. گياهان پوششي اين حسن را دارند كه اولاً، زمين را ميپوشانند و در نتيجه زمين برهنه نمي ماند. دوماً ، از رويش علفهاي هرز جديد جلوگيري ميكند البته بايد توجه نمود كه گياهان پوششي نمي توانند از رشد گياهان هرز استقرار يافته جلوگيري نمايند.

پرورش گياه پاپيتال بر روي ساختمانهاي يك طبقه و ويلايي به شرط آن كه ديوارهاي آن از نوع تو خالي باشد و ضخامت ديوار كم نباشد منظره زيبايي را ايجاد ميكند اما اگر ضخامت ديوار كم باشد شاخ و برگ پاپيتال كه يك گياه هميشه سبز است و در چهار فصل سال بر روي گياه حضور دارند رطوبت را در يك بارندگي سخت در خود نگه ميدارد و به تدريج به گچ ديوار پس ميدهد و موجب مرطوب شدن ديوارها و ايجاد مشكل ميشود.

. انواع مختلف پاپيتال داراي برگهايي بزرگ يا كوچك با بريدگيهايي در حاشيه هستند كه پس از بلوغ تغيير شكل داده، فاقد لب، تيره رنگتر و ضخيمتر ميگردند ، هم چنين جوانه هاي گياه نيز سختتر ميشوند. رنگ برگها از سبز تيره تا سبزمايل به خاكستري و يا برگهاي ابلق «سبز و زرد» بسته به واريته گياه تغيير ميكند. به طور كلي نسبت به شرايط محيطي داراي قدرت سازگاري بالايي ميباشد و در حرارت بالا و پايين و روشنايي كم و زياد ميتواند رشد كند. آن دسته از پاپيتالها كه برگهاي ابلق دارند، نسبت به سرما و خسارات ناشي از باد متحمل تر ميباشند. انواع ضعيف پاپيتال را ميتوان در گلخانه و محيط هاي بسته پرورش داد.

اين گياه پوششي تا هنگاميكه در كنار يك مانع عمودي قرار نگيرد بالا نميرود. اگر مانع عمودي يك درخت باشد بهتر است از بالاروي پاپيتال جلوگيري نمود و يا اينكه به صورت كنترل شده آن را هدايت كرد زيرا تجمع آن روي تنه درخت سبب خشك شدن درخت ميگردد.

رشد اين گياه در ابتدا كند ميباشد، در عين حال انواع ابلق آن نسبت به سبز رشد كمتري دارند. اوايل تا اواسط پاييز زمان گلدهي پاپيتال ميباشد. گلهاي آن به صورت نامشخص به رنگ سبز مايل به زرد و نيمه كروي با بويي مشابه بوي عسل ميباشند. اين گلها تا هنگاميكه گياه 10 ـ 5 ساله نشده است، ظاهر نميشوند. ميوه هاي آن سمي بوده و توسط پرندگان جابجا ميشوند.

نيازها

محل مناسب : محيطي نيمه سايه يا سايه بر روي ديوارهاي شمالي و شرقي مناسب است اما ديواره هاي جنوبي روشن «آفتابگير» براي اين گياه بسيار گرم است. انواع پاپيتال كه داراي برگ سبز هستند قادر به تحمل محيط هاي سايه شديد ميباشند، در حالي كه انواع ابلق آن طالب نور بيشتري هستند و در نور آفتاب رنگ زيباتري دارند.

انواع مختلف خاكها را به شرط آن كه زهكش خوبي داشته باشند تحمل ميكنند اما در خاكهاي غني و آلي سريعتر ريشه دواني مينمايند. خاك با اسيديته بين 7 ـ 6 براي آنها مناسب است اما اغلب پاپيتالها در شرايط كمي قليايي نيز رشد ميكنند.

پاپيتال اگر به خوبي استقرار يافته باشد ميتواند شرايط كم باران و درجه حرارت بالا را براي مدتي تحمل كند اما اگر آبياري عميق صورت گيرد رشد گياه بهتر و انبوه تر خواهد بود. بهتر است فواصل آبياري طوري تنظيم شود كه خاك رطوبت متعادلي داشته باشد (يعني در فصل تابستان دور آبياري را كوتاه و در پاييز و زمستان زياد نماييد). بايد به اين نكته توجه داشت كه خشكي بيش از حد باعث كندي رشد و آبياري زياد سبب زردي برگها و ريزش آنها ميگردد.

تكثير و مراقبت :

در تمامي فصول سال ميتوان نسبت به تكثير پاپيتال از طريق تهيه قلمه سبز اقدام نمود، اما بهترين زمان قلمه گيري از اواخر مرداد تا اواخر مهر ميباشد. قلمه هاي تهيه شده را بايد در مخلوط پيت و ماسه در مكان گرم و سايه قرار داد تا ريشه دهند (بين 4 تا 6 هفته) سپس آنها را جابجا نمود. بهترين زمان انتقال آنها به زمين اصلي از پاييز تا بهار است. عمليات هرس آنها را ميتوان در بهار و تابستان انجام داد.

پاپيتال به مراقبت خاصي نياز ندارد اما ميتوان رويشهايي را كه به سمت بيرون رشد كرده و فرم كلي گياه را بر هم زدهاند از بيخ قطع نمود، به ويژه در شهرها كه بر اثر غبار و دود برگهاي آن كثيف ميشوند گاهي هرس شاخه هاي قديمي باعث حذف برگهاي كثيف ميشود.

هرس :

اين گياه به هرس خاصي نياز ندارد اما در گياه جوان، شاخه ها و ساقه هايي را كه ضعيف به نظر ميرسند حذف مينمايند تا رويشهاي قويتري رشد كنند. پس از تثبيت گياه نيز هر از چندگاهي آن را سر شاخه زني نموده تا رشد آن كنترل شود. اما هيچگاه حذف شاخه ها و ساقه ها را تا محل ساقه هاي مسن تر از 4 تا 5 سال نباید انجام داد.زيرا ساقه هاي با اين سن، بسيار كند تجديد حيات مينمايند. در مورد انواع ابلق نيز به محض ظهور شاخه هاي سبز يك دست آنها را حذف نموده چرا كه اين شاخه هاي سبز مقاوم تر هستند و اگر حذف نگردند، غالب شده و به تدريج شاخه ابلق در روي گياه ديده نميشود. در مناطقي كه احتمال نشستن گرد و غبار بر روي شاخه و برگ اين گياه وجود دارد نيز هر چند وقت يكبار گياه را سرشاخه زني می نمایند

انواع گونه هاي آن عبارتند از :

1ـ Hedera helix “Pedata”

برگهاي اين گونه 5 لوبي، همانند پاي مرغ، به رنگ سبز ـ خاكستري متاليك با رگههاي سفيد ـ خاكستري ميباشد. اين گونه براي پوشش زمين مناسب نميباشد. ارتفاع آن به 4 متر (2 فوت) ميرسد.

ويژگيها: محيط نيمه سايه و خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به سرما بسيار مقاوم است (تا 15ـ درجه سانتيگراد)

 

 

2ـ Hedera helix “Gracilis”

اين گونه داراي برگهايي با لوبهاي نوك تيز به رنگ سبز تيره ميباشد كه در زمستان تا حدودي ارغواني ميشود. اين گونه براي پوشش زمين مناسب نميباشد . ارتفاع و ميزان گستردگي آن 5 متر (15 فوت) است.

ويژگي ها: محيط نيمه سايه و خاك بازهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما نيز بسيار مقاوم است (تا 15 ـ درجه سانتيگراد) .

3ـ Hedera helix “Woener”

برگهاي آن داراي لوبهاي ضخيم سبز خاكستري با رگه هاي كمرنگ بوده كه در زمستان ارغواني ميشوند. اين گونه براي ديوارهاي شمالي و شرقي بسيار مناسب است. ارتفاع آن به 4 متر (12 فوت) و ميزان گستردگي آن به 3 متر (10 فوت) ميرسد.

ويژگيها: محيط نيمه سايه و خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما بسيار مقاوم است (15 ـ درجه سانتيگراد) .

4ـ Hedera helix“ Nigra”

برگهاي اين گونه بسيار متراكم و كوچك و به رنگ سبز تيره هستند كه در زمستان ارغواني مايل به سياه ميشوند. اين گونه براي ديوارهـاي شـمالي كوتاه مناسـب است. ارتفـاع و ميزان گستـردگي آن به 2/1 متـر (4 فوت) ميرسد.

ويژگيها : محيط نيمه سايه و خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما بسيار مقاوم است (تا 15 ـ درجه سانتيگراد).

5ـ Hedera helix “Atropurpurea”

برگهاي آن بسيار متراكم ، 5 لوبي و به رنگ سبز تيره ميباشد كه در زمستان ارغواني ميشوند. اين گونه براي ديواره هاي سايه مناسب است. ارتفاع آن به 4 متر (12 فوت) و ميزان گستردگي آن به 5/2 متر (8 فوت) ميرسد.

ويژگيها: محيط نيمه سايه و خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما بسيار مقاوم است (تا 15 ـ درجه سانتيگراد) .

6ـ Hedera helix “Adam”

برگهاي آن متراكم و كوچك و به رنگ سبز روشن ميباشند كه حاشيه آنها كرم مايل به زرد است. در گلخانه به صورت مداوم رشد ميكند و اگر در فضاي باز كاشته شوند امكان دارد در زمستان آسيب ببيند كه خسارت آن جبران پذير است. ارتفاع آن به 2/1 متر (4 فوت) و ميزان گستردگي آن به يك متر (3 فوت) ميرسد.

ويژگيها : نور پسند بود و آفتاب كامل و خاك بازهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما نيمه مقاوم است (تا صفر درجه سانتيگراد را تحمل ميكند).

7ـ Hedera helix “Eva”

برگهاي آن كوچك سه لوبي به رنگ سبز مايل به خاكستري با حاشيه كرم ميباشد. در گلخانه به طور مداوم رشد ميكند. در صورتيكه در فضاي باز كاشته شود ممكن است در زمستان آسيب ببيند كه ضايعات آن جبران ناپذير است. اين گياه براي ديوارهاي گرم مناسب است. ارتفاع آن به 2/1 متر (4 فوت) و ميزان گستردگي آن به يك متر (3 فوت) ميرسد.

ويژگيها : آفتاب كامل به همراه خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما مقاومت نسبي دارد و تا 5ـ سانتيگراد را تحمل ميكند

8ـ Hedera helix “Anne Marie”

برگهاي اين گونه در اندازه متوسط 6 لوبي به رنگ خاكستري مايل به سبز روشن با حاشيه كرم ميباشد. اين گياه اغلب در گلخانه و به عنوان گياه آپارتماني كشت ميشود و در فضاي باز در زمستان آسيب ميبيند كه ضايعات آن جبرانناپذير است از آن ميتوان در محيط هاي سرپوشيده استفاده كرد. اين گونه براي ديوارهاي گرم مناسب است. ارتفاع آن به 2/1 متر (4 فوت) و ميزان گستردگي آن به يك متر (3 فوت) ميرسد.

ويژگيها : آفتاب كامل به همراه خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما مقاومت نسبي دارد و تا دماي 5ـ درجه سانتيگراد را تحمل ميكند.

9ـ Hedera helix “Galcier”

برگهاي آن مثلثي به رنگ نقرهاي، سبز مايل به خاكستري با يك حاشيه سفيد باريك ميباشد. اين گونه براي پوشش زمين و ديـوارها مناسب است. ارتفـاع آن به 3 متر (10 فوت) و ميـزان گستردگي آن به 2 متر (6 فوت) ميرسد.

ويژگيها: آفتاب كامل و خاك با زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما بسيار مقاوم است (تا 15 ـ درجه سانتيگراد) .

10- Hedera helix “Heise

برگهاي اين گونه كوچك به رنگ سبز خاكستري با رگه هاي كرم ميباشد. اين گونه جهت پوشش زمين و محوطه هاي سرپوشيده و بسته مناسب است. ارتفاع آن به 30 سانتيمتر (12 اينچ) و ميزان گستردگي آن به 60 سانتيمتر (24 اينچ) مي رسد.

ويژگي ها : محيط نيمه سايه با خاك زهكشي خوب را ترجيح ميدهد و نسبت به كاهش دما مقاومت نسبي دارد و تا دماي 5 ـ درجه سانتيگراد را تحمل ميكند.

اگر ميخواهيم پاپيتال را روي ساختمانهاي بلند پرورش دهيم بهتر است در پاي ديوار آن را پخش نموده و هرس كنيم و از رها كردن گياه به حال خود به نحوي كه رشد نمايد و شاخ و برگ آن تا لب پشت بام گسترش يابد بپرهيزيم. بهتر است از پرورش پاپيتال بر روي بناهاي قديمي با معماري زيبا و كنده كارييهاي ظريف پرهيز شود زيرا اين عمل نه تنها موجب ميشود زيبايي هنر معماري بكار رفته از ديدها پنهان بماند بلكه به كنده كاريهاي روي نما نيز صدمه ميزند.

 

 

بومادران (Yarrow)

نام علمي : (Asteraceae) Achillea millefolium

English names: Common yarrow, thousand-leaf, milfoil

خصوصيات گياهشناسي و شرايط رشد :

گیاهی است پایا، به ارتفاع ۲۰ تا ۹۰ سانتیمتر و حتی بیشتر که برگ‌هایی بدون دمبرگ، دراز و پوشیده از کرک دارد که دارای بریدگی‌های زیاد و باریکی است. گل‌های سفید رنگ آن به صورت کاپیتول کوچک و مجتمع، گل آذین دیهیم در قسمت انتهایی ساقه قرار گرفته‌اند. کاپیتول‌های کوچک و متعدد آن به طول ۴ تا ۸ میلی متر و به عرض ۲ تا ۵ میلی متر می‌باشد و در هر کاپیتول آن، دو نوع گل، یکی زبانه‌ای و سفید رنگ، واقع در حاشیه گل آذین و دیگری لوله‌ای و واقع در ناحیة وسط، دیده می‌شود. همه قسمت‌های گیاه دارای بوی نافذ و تلخ مزه‌است. بومادران گونه millefolium دارای گل‌های سفید رنگ می‌باشد ولی گونه santolina از نظر اندازه، گیاهی کوچک تر و دارای گل‌هایی به رنگ زرد با بویی معطر و نافذ است.

گياهي است آفتاب دوست و مناسب باغهاي صخره اي .

خاكهاي فقير و خشكي را تحمل مي كند .

حداقل دماي مورد تحمل : 15 - درجه سانتيگراد

 

كاربرد :

به دليل مقاومت به خشكي، مي تواند براي جلوگيري از فرسايش خاك كشت شود .

مناسب باغها صخره اي است.

كشت به عنوان گل فصلي و يا گياه علفي گلدار چندساله .

تكثير: كاشت بذر، تقسيم بوته، قلمه

بذر آن براي جوانه زني نياز به نور دارد، بنابراين نبايد عميق كشت شود.

دماي مناسب جوانه زني بذر، 18 تا 24 درجه مي باشد.

در خاك فقير و خوب زهكشي شده، رشد خوبي دارد .

 

 

 

 

آجوگاياجعده (Common Bugle)

[h=2]نام علمي : (Lamiaceae) Ajuga reptans[/h]

 

English names: Carpet bugle, Bugleweed, Carpet bugleweed, Common bugleweed

 

خصوصياتگياهشناسيوشرايط رشد

گياهي است چندساله، كم ارتفاع، خزنده و هميشه سبز كه خوشه گلدهنده آن به ارتفاع 20 سانتيمتر با گلهايي به رنگهاي آبي، ارغواني و گاهي قرمز در اواخر بهار – حدود) 25اواسط ارديبهشت تا اواخر خرداد( ظاهر مي شوند.

برگها قاشقي شكل با رنگ سبز برنزي با لكه هاي كرم و صورتي) پس از يخ زدگي شديد رنگ برگها قهوه اي مي شود)

مي تواند هم در آفتاب و هم در سايه رشد كند (بهترين رشد در آفتاب كامل )

حداقل دماي مورد تحمل: 15 - درجه سانتيگراد

در اثر سرمای زیاد ممکن است برگ ها به قهوه ای تغییر رنگ دهند.

تقريبا در هر نوع خاكي با زهكشي خوب رشد مي كند .

كاربرد :

به اين دليل كه به طور طبيعي رشد متراكمي دارد، اغلب از آن براي پوشاندن زمينهاي برهنه استفاده مي شود.

به دليل عادت رشدي، اغلب گياهان رقيب و علفهاي هرز را خفه مي كند .

براي كشت در شيبهاي زياد و براي جلوگيري از فرسايش خاك بسيار مناس ب است (به دليل داشتن سيستم ريشه اي گسترده).

روش تکثیر :

روش تکثیر از طریق تقسیم بوته و جداکردن استولون های ریشه دار شده دراوایل بهار و یا پاییز می باشد. البته لازم به ذکر است جهت جلوگیری از تراکم بیش از حد بوته ها و افزایش بیماری های قارچی، تقسیم بوته باید هر ۳-۲ سال یک بار انجام شود.

 

 

 

 

 

اپتنيا (Red Apple Groundcover)

نام علمي : (Aizoaceae) Aptenia sp.

خصوصيات گياهشناسي و شرايط رشد :

گياهي است چندساله، گوشتي ، كم ارتفاع و خزنده كه گلهايي به رنگ صورتي روشن دارد كه در بيشتر طول سال آن را پوشانده است . بومي آفريقاي جنوبي است .

گونه A. cordifolia (Heartleaf iceplant or Baby sun rose ) يك گياه پوششي است كه از قاره آفريقا به قاره هاي ديگر برده شده است .

برگها عموما مقاومت بالايي به خشكي دارد و رشد فراواني دارد قلبي شكلند و ميوه كپسول است.

مي تواند در هر زمان از سال هرس (trim ) شود بدون آسيب ديدن گياه.

دماهاي بالاي تابستان را تحمل مي كند، ولي به سرمازدگي و يخ زدگي حساس است .

كاربرد :

گياه پوششي و زينتي

تكثير: قلمه ساقه به طول ۷-۶ سانتی متر و دارای برگ ۳-۲ برگ انتهایی می باشد و قلمه ها به راحتی در خاک باغچه ریشه دار می شوند.

 

آرناريا،شندوست (Sandwort)

نامعلمي : (Caryophyllaceae) Arenaria sp.

 

خصوصيات گياهشناسي و شرايط رشد :

گياهي است چندساله، كم ارتفاع (حداكثر 5 سانتيمتر) و هميشه سبز كه گلهاي سفيد آن در ارديبهشت ظاهر مي شوند . دوره گلدهي كوتاهي دارد.

دماهاي پايين زمستان را به خوبي تحمل مي كند

كاربرد :

به دليل داشتن دوره گلدهي كوتاه و همچنين مقاوم بودن به پاخوري، جايگزين مناسبي براي چمن هاست.

تكثير: كاشت بذر، تقسيم بوته، قلمه

 

 

آرمريا(عودقرمزياچمنهلندي) (Common Thrift)

نام علمي : Armeria maritima(Plumbaginaceae)

 

خصوصياتگياهشناسيوشرايطرشد :

گياهي است هميشه سبز و دائمي، با حداكثر ارتفاع 20 و گستردگي 30 سانتيمتر. به صورت كپه اي مي رويد و گلهايي به رنگهاي صورتي روشن، سفيد، ارغواني و قرمز دارد كه در فصل تابستان (اواخر بهار تا پاييز) ظاهر مي شوند .

مكان: كاملا آفتابي و خاك خوب زهكشي شده

حداقل دماي مورد تحمل: 15 - درجه سانتيگراد

نام انگليسي آن (Thrift ) به معناي صرفه جويي است.

يك روي سكه 3 پني سال 1943 بريتانيا، طرح آرمريا وجود دارد .

كاربرد :

مناسب باغهاي صخره اي است.

مناسب فضاي سبز در جائيكه كمبود آب داريم .

قادر به رشد در شرايط خشك، شور و ماسه اي

مقاومت به مس (copper-tolerance) بالايي دارد و قادر است در خاكهاي با غلظت بالاي مس، رشد كند .

تكثير: كاشت بذر در پاييز، تقسيم بوته

 

 

 

 

 

 

 

سراستيوم (Snow-in-summer )

نام علمي : (Caryophyllaceae) Cerastium tomentosum

 

 

خصوصياتگياهشناسيوشرايطرشد :

گياهي است چندساله، كم ارتفاع (حدودا 15 تا 20 سانتيمتر) و هميشه سبز كه رشد حصيري (mat-forming ) دارد و به سرعت در سطح زمين گسترش مي يابد و مي تواند مشكل ايجاد كند. ساقه ها و برگهاي آن خاكستري - نقره اي بوده و گلهايي به رنگ سفيد با عرض حدود 1.5 تا 2.5 سانتيمتر دارد كه در اواخر بهار ظاهر مي شوند.

بهترين رشد را در مكان آفتابي و خاكهاي خشك، ماسه اي و خوب زهكشي شده دارد.

به دامنه نسبتا مختلفي از خاكها، به استثناء خاكهاي با زهكشي كم كه باعث پوسيدگي ?

ريشه مي شوند، مقاومت دارد.

 

 

 

 

كاربرد :

به عنوان گياه پوششي در مكانهاي مختلف

در باغهاي صخره اي

در سبدهاي كشت براي ديوارهاي سنگي خشك

براي كنار لبه ها و مرزها

تكثير: كاشت بذر، تقسيم بوته (استولون)

بهتر است با فاصله كشت حدود 22 تا 30 سانتيمتر كشت شود تا زودتر بخش مورد نظر را بپوشاند.

بهتر است پس از شكوفايي ساقه گلدهنده قطع شود (mowing) تا گسترش گياه را كاهش ندهد.

 

 

 

 

 

 

 

 

دایکوندرا Dichondra

 

شبدر آمریکایی به عنوان کف‌پوش استفاده میشود و یک گیاه خزنده و خیلی کوتاه چند ساله است، با برگهای گرد و به رنگ سبز تیره. گسترش سریع و رشد زیاد آن به معنی پوشاندن سریع خاک با فرشی از برگهای سبز رنگ است.

مزایا:

پر پشت و زیبا به نظر می آید و بسته به ظاهر دلخواه می توان عمل چمن زنی را کمتر انجام داد.

معایب:

نیاز به آب فراوان داشته و نسبت به آفاتی نظیر کرم برنده،حلزون ها، کک و ریسه باید همواره مراقب بود، به سختی می توان این گیاه را قلع و قمع نمود و مهاجم است.

نیازها:

نور کامل را می پسندد اما به میزان کمی به سایه هم مقاومت دارد ، به آبیاری دائم و همیشگی نیاز دارد تا ریشه های محکمی داشته باشد،ارتفاع چمن زنی 2 تا 5 سانتیمتر باید باشد. 4تا 5 کیلوگرم نیتروژن خالص را در هر متر مربع باید استفاده کرد.

شیوه های کاشت :

بذر ، چمن قطعه ای ، چمن نشائی

خاک را به خوبی آماده و نرم کنید. و برای هر متر مربع ۱۰ گرم بذر بپاشید. محل کاشت را مرطوب نگه دارید. جوانه‌زنی بذور حدود ۱۰ روز طول میکشد و رشد کامل کف‌پوش بین ۵ تا ۷ هفته طول خواهدکشید.

 

 

 

 

منابع

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

 

*راهنمایی شناسایی و کاربرد 220 گیاه پوششی در فضای سبز ویژه مناطق گرمسیر و نیمه گرمسیر

 

نویسنده : مهندس سلمان شوشتریان،دکتر علی تهرانی فر ناشر : انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد

*نام کتاب : گیاهان و باغچه هانویسندگان : سوزان بری ، استیو براولیمترجم : محمد علی فرزادناشر : نشر کارنگ

 

 

[h=1]استفاده از گياهان پوششي در كشاورزي پایدار:پدیدآور*[/h] گردآورنده:بتول صمداني

نويسنده:منصور منتظري

موسسه تحقیقات گیاه پزشکی کشور:ناشر