YAGHOT SEFID 29302 اشتراک گذاری ارسال شده در 3 اردیبهشت، ۱۳۹۳ » سرویس: علمي و فناوري - پژوهشي کد خبر: 93020301621 چهارشنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۳ - ۰۰:۵۸ مطالعه صورت گرفته توسط پژوهشگران دانشگاه هاروارد نشان می‌دهد، گریه شبانگاهی نوزادان در اصل یک غریزه برای حفظ بقا است که تولد فرزندان بعدی را به تأخیر می‌اندازد. به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، پژوهشگران دانشگاه هاروارد در تحقیقات خود دریافته‌اند، ارتباط مستقیمی بین تولد فرزندان جدید با نرخ بالای مرگ و میر نوزادان بویژه در مناطق با شیوع بالای بیماری های عفونی و کمبود منابع وجود دارد. نوزادان بویژه تا سن شش ماهگی در طول شب بیدار شده و برای شیر خوردن گریه می‌کنند، اما این حرکت در حقیقت یک غریزه برای حفظ بقا محسوب می‌شود. در شش ماه نخست تولد، تغذیه نوزاد با شیر مادر یک روش طبیعی پیشگیری از بارداری محسوب می‌شود؛ بنابراین شیرخوار بصورت غریزی با گریه‌های شبانه، از تولد فرزند جدید جلوگیری می‌کند. شیردهی به نوزاد در هنگام شب، توانایی ناباروری مادر را افزایش می‌دهد که به آن آمنوره (amenorrhoea) فیزیولوژیک در زمان شیردهی - توقف قاعدگی در خانمی در سن باروری - گفته می‌شود. به گفته پروفسور «دیوید های» سرپرست تیم تحقیقاتی، نوزادان تا حدود شش ماهگی در هنگام شب بیدار شده و گریه می‌کنند و این زمانی است که مادر توانایی باروری خود را باز می‌یابد؛ این رفتار غریزی نوزاد، عملکرد تخمدان مادر را سرکوب کرده و باعث تأخیر در تولد فرزند بعدی می‌شود. رفتار غریزی حفظ بقا در نوزادان طی هزاران سال شکل گرفته است. نتایج این مطالعه در مجله Evolution, Medicine and Public Health منتشر شده است. 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده