Imaaan 17,059 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 فروردین، ۱۳۹۳ در اینجا ما کاری نداریم که کیفیت بازیکنان این تیم به اندازه مبلغ قراردادشان هست یا نیست؛ موضوعی که مردم به آن اشاره دارند و بر این باورند، ارزش خیلی از این بازیکنان یک پنجم یا یک دهم مبلغ دریافتی‌شان است. این ماجرای قیمت کاذب بازیکنان فوتبال، موضوعی است که به حضور مدیران نالایق در تیم‌ها ارتباط دارد که با ارقام عجیب و غریب، بازار کاذبی برای فوتبال ایران درست کرده‌اند. امروز وزارت ورزش و جوانان ریز‌قراردادهای باشگاه استقلال تهران را منتشر کرد؛ موضوعی که پیشتر برای باشگاه پرسپولیس انجام و مایه دردسرهای فراوانی شد. هم‌اکنون وزارتی‌ها برای اینکه اثبات کنند یک‌طرفه به قاضی نرفته‌اند، ارقام میلیاردی آبی‌پوشان پایتخت را هم منتشر کردند. این روز‌ها همه جا سخن از شمار صفرهای قراردادهای فوتبالیست‌هاست؛ اما انتشار این ارقام به چه منظوری است؟ به گزارش «تابناک»، نخستین چیزی که با انتشار رقم قراردادهای بازیکنان فوتبال ایرانی توجه‌ها را به خود جلب می‌کند، تعداد صفرهای جلو هر نام است؛ چیزی که حتی خبرگزاری دولت را مجاب کرده تا از تیتر «میلیاردی‌های استقلالی» برای خبر آن بهره گیرد و در پیام‌های اخبار بیشتر خبرگزاری‌ها هم نارضایتی عمومی را برانگیخته است. حتی همین هفته در گزارش تلویزیونی یکی از بخش‌های پربیننده خبری، رقم قرارداد میلیاردی ملی‌پوشان یک تیم با رقم میلیونی یک جودوکار مقایسه شد؛ مقایسه خنده‌داری که فقط برای دامن زدن به موج «انزجار از ارقام میلیاردی فوتبالیست‌های بی‌کیفیت وطنی» صورت گرفته بود. حجم اخبار فراوان پیرامون این موضوع و پرداختن همزمان رسانه‌های بسیاری به آن، این شائبه را پدید می‌آورد که نکند مانور فراوان روی ارقام میلیاردی فوتبالیست‌ها رد گمکنی باشد، برای بازی دادن افکار عمومی! اما در مقیاس بزرگتر، هزینه ۲۲ میلیاردی یک باشگاه که در لیگ، جام‌حذفی و لیگ قهرمان اروپا حضور همزمان دارد، مبلغ چندان دندان‌گیری نیست؛ آن هم در مملکتی که بریز و بپاش‌های مدیریتی در سازمان‌های آن چند ده برابر این رقم است. در اینجا ما کاری نداریم که کیفیت بازیکنان این تیم به اندازه مبلغ قراردادشان هست یا نیست؛ موضوعی که مردم به آن اشاره دارند و بر این باورند، ارزش خیلی از این بازیکنان یک پنجم یا یک دهم مبلغ دریافتی‌شان است. این ماجرای قیمت کاذب بازیکنان فوتبال، موضوعی است که به حضور مدیران نالایق در تیم‌ها ارتباط دارد که با ارقام عجیب و غریب، بازار کاذبی برای فوتبال ایران درست کرده‌اند. ماجرا اینجاست که صرف ارقام اینچنین در فوتبال ـ به عنوان یک سرگرمی مهم در جهان و ایران ـ رقم چندان چشمگیری نیست و هم‌اکنون نیز نحوه صرف این مبالغ برای ایجاد یک سرگرمی دوست‌داشتنی برای مردم ایران در سال‌های اخیر و در سایه مدیریت نادرست به یک سرگرمی آزار دهنده بدل شده است. اما آیا پرداختن بیش از پیش به این موضوع در کشوری که تنها یکی از اختلاس‌هایش سه هزار میلیارد است و با روی کار آمدن دولت جدید، هر روز سندی از حقوق چند ده میلیونی ماهیانه یک مدیر میانی دولت گذشته منتشر می‌شود، تلاشی برای منحرف کردن افکار عمومی نیست؟! در این باره باید گفت، سرانجام فوتبالیست‌های ایرانی با کارآیی ضعیفشان در زمین فوتبال، این فرصت را برای مردم فراهم می‌‌آورند تا هر چه فریاد دارند بر سر آن‌ها بزنند و به این ترتیب، همه آن‌هایی که با دریافتی‌هایی مشابه فوتبالیست‌ها در سایر حوزه‌های این کشور بد بازی می‌کنند، قسر در بروند. خلاصه آنکه اگر بخواهیم مقایسه‌ای انجام دهیم، ارقام میلیاردی بازیکنانی که مردم آن‌ها را در پیام‌هایشان، «چمن لگد‌کن» می‌خوانند، در مقایسه با اشتباهات مقامات و مسئولانی که در همه این سال‌ها با عملکردشان ناراضایتی‌هایی را فراهم کرده‌اند، چیز دندان‌گیری نیست؛ این وسط فقط فوتبالیست‌ها سیبل شده‌اند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 نقل قول لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده
به گفتگو بپیوندید
هم اکنون می توانید مطلب خود را ارسال نمایید و بعداً ثبت نام کنید. اگر حساب کاربری دارید، برای ارسال با حساب کاربری خود اکنون وارد شوید .