Imaaan 17059 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 فروردین، ۱۳۹۳ ابراهیم حاتمی‌کیا با بیان اینکه غایت نگاه افرادی در سینما تنها جشنواره‌ها و جایزه اسکار است، افزود: انگار جریان فرهنگی سینما موضوعات حساس جامعه را فراموش کرده است آفتاب: به گزارش ایسنا، این کارگردان درباره اینکه چقدر در ساخت فیلم «چ» به دنبال استقبال عموم مردم بوده است، گفت: این آرزوی هر فیلم‌سازی است که کارش با توده وسیع‌تری از مخاطب طرف شود اما اینکه در عمل این اتفاق چگونه بیافتد، نمی‌تواند دغدغه همیشگی ما باشد. وی ادامه داد: ما امیدواریم کارمان جذابیت داشته باشد، قصه‌گو باشد و در عین حال حرف زمانه را داشته باشد. به هر حال بعضی از فیلم‌ها هستند که در زمان خودشان دیده می‌شوند اما بعضی فیلم‌های دیگر در طول زمان جای خود را پیدا می‌کنند و به عنوان سردمدار حرکتی تعریف می‌شوند. من در ساخت «چ» به دنبال چنین اتفاقی بودم. من برای ساخت این فیلم باید به جنگ شناخت‌های مختلفی می‌رفتم که از چمران وجود داشت و به تبلیغاتی که از چمران ساخته شده بود نفوذ می‌کردم، به گونه‌ای که بتوانم حرف مستقل خود را بزنم. در این قسمت خیلی به تماشاچی فکر نمی‌کردم که با من همراه خواهد شد یا نه. او با بیان اینکه سعی می‌کند به سراغ موضوعاتی برود که کمتر به آن‌ها پرداخته شده است، گفت: زندگی چمران مقاطع مختلفی دارد اما جزو اخلاقیات من است که به جاهایی بپردازم که کمتر از آن‌ها حرف زده شده است. برای همین احساس کردم دوران اول انقلاب حلقه مفقوده‌ای است که کمتر از آن گفته شده است. آن دوران، دوران بسیار پرتلاطمی است که تازه هفت-هشت روز از انقلاب گذشته است و در اول اسفند به مهاباد حمله می‌شود و شاخه‌های مختلفی در نقاط مختلف کشور سهم خودشان را می‌خواهند. حاتمی‌کیا درباره علت نامگذاری این فیلم به نام «چ» توضیح داد: من خواستم در این فیلم تنها حرف اول این شخصیت را بگویم چون مطمئنا در یک فیلم نمی‌توان به تمام جنبه‌های شخصیت چمران پرداخت. ما خواستیم تنها همان «چ» اول‌اش را در این‌جا بگوییم. کارگردان «آژانس شیشه‌ای» ادامه داد: من وقتی وارد تاریخ می‌شوم باید ببینم باید چه بخشی از تاریخ را بگویم که زمان حال مرا جواب دهد و نسبتم را با آینده مشخص کند. «چ» کاملا احساس من نسبت به وضع موجود است که در واقع به این معنی است باید به داشته‌هایمان برگردیم. البته من احساس کردم که این موضوع شاید مسئله سینما نباشد اما مسئله من صرفا سینما نیست. من قبل از سینما خودم را جزو این نهضت و انقلاب می‌دانم. ما باید از جامعه و کشورمان حرف بزنیم. جریان فرهنگی سینمای ما انگار فراموش کرده است که باید نسبت به چنین موضوعاتی حساس باشد و چون حساس نیست من در این فیلم واکنش نشان دادم. سینمای ما باید وارد چنین حوزه‌هایی شود. حاتمی‌کیا همچنین تصریح کرد: در این زمینه‌ها مسئولان فرهنگی همیشه عقب‌تر از ما بودند. ما باید جریان سینمای انقلاب و دفاع مقدس را تحلیل کنیم. اگر دچار خودباختگی در خودمان بشویم نمی‌توانیم وارد چنین حوزه‌هایی شویم. جریان فرهنگی مانند دیپلماسی وزارت خارجه نیست، قانون دیپلماسی متفاوت است. ما در فرهنگ باید دغدغه‌ها و حرف‌هایمان را روشن و واضح بزنیم و باید ببنیم که واقعا چه می‌خواهیم ببینیم. بعضی از دوستان تنها غایت نگاه‌شان جشنواره‌های خارجی و جایزه اسکار است. سینمای جشنواره‌ای بازاری دارد و مؤلفه‌هایی را می‌طلبد که برخی از دوستان براساس آن فیلم می‌سازند و در آنجا هم مورد استقبال قرار می‌گیرند. ما ابتدا باید بتوانیم مسائل داخلی خودمان را توضیح دهیم. واقعا این دوستان چرا نمی‌توانند توضیح دهند که فیلم‌های ده‌نمکی فروش می‌کند. چرا که همیشه با توهین و تحقیر نسبت به این موضوع تحلیل کرده‌اند و هیچ‌وقت نخواستند واقعیت را ببینند. واقعا چه کنیم که جریان نقد ما جریان ترجمه‌ای است. کارگردان «گزارش یک جشن» که در شب گذشته 20 فروردین در برنامه «راز» شبکه 4 سیما سخن می‌گفت، افزود: امروز بعضی از این دوستان جشنواره‌ای دیگر نه این طرف را دارند و نه دیگر حنایشان آن طرف رنگی دارد. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
beat 2373 اشتراک گذاری ارسال شده در 21 فروردین، ۱۳۹۳ وقتی سینما کارگردانش باتوم دار بود سینما نبود سیرک بود پر از هدیه و گلزار بود 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده