معرفی ليستريا منوسايتوجنز (Listeria monocytogenes)

[Mahdi Eng 22940]

بيماري ليستريوز سال هاست كه به عنوان يكي از بيماري هاي مشترك بين انسان و بسياري از حيوانات اهلي و وحشي و برخي از پرندگان شناخته شده است. عفونت هاي ليستريايي كه بيش از همه كودكان و افراد مسن و ضعيف را مورد مخاطره قرار مي دهند به اشكال مختلف تظاهر مي نمايند. ليستريوز در انسان با خوردن باكتري از طريق مصرف مواد غذايي آلوده پس از يك دوره كمون 4 تا 21 روزه ممكن است ابتدا باعث يك بيماري آنفلونزا مانند با نشاني هاي بي قراري،اسهال و تب ملايم ظاهر شود. به دنبال هجوم باكتري به ماكروفاژها سويه هاي حدت دار ليستريا منوسايتوجنز مي توانند تكثير پيدا كنند و با انهدام اين سلول ها، ايجاد سپتي سمي نمايند. در اين مرحله باكتري به تمام اندام ها دسترسي پيدا مي كند و ممكن است سيستم اعصاب مركزي، قلب، چشم ها و يا ساير اندام ها از جمله جنين خانم هاي حامله را مبتلا كند. ليستريوز در زنان حامله موجب سقط جنين يا نوزاد مرده با علايم سپتي سمي مي گردد.

شكل ليستريوز سيستم اعصاب مركزي شامل مننژيت، انسفاليت و آبسه هاي مغزي است. بارزترين فرم بيماري ليستريوز بروز مننژيت است. فرم كلينيكي به طور ناگهاني بروز كرده و ميزان مرگ و مير در نوزادان مي تواند به 70% برسد.

راه هاي سرايت اين بيماري ازجمله از طريق مواد غذايي با منشأ دامي مدت هاست مورد بررسي قرار گرفته و از بعضي از مواد غذايي از قبيل شير و گوشت ليستريامنوسيتوجنز جدا شده است. قدرت مقاومت ليستريا تحت شرايط سخت محيطي از قبيل مقادير بالا و پايين pH، حرارت و انجماد، ضرورت توجه در زمان نگه داري و توزيع را نشان مي دهد. باكتري هاي زنده مانده مي توانند در شرايطي كه ساير ميكروب ها غير فعال مي شوند رشد نمايند. بعلاوه ليستريا منوسايتوجنز داراي قدرت دو برابر شدن (generation time) به ازاي هر 5/1 روز نگهداري در يخچال مي باشد.