sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 24 اسفند، ۱۳۹۲ [TABLE=width: 95%] [TR] [TD=class: HTitle, width: 100%, colspan: 2]مغالطه عاطفي[/TD] [/TR] [TR] [TD=colspan: 2] عنوان اين مقاله خوانندگان را به مقايس های بين آن و مقالۀ مشابهی از ما غالطه نيت گرايانه كه پيشتر (در سوينی ريويو تابستان 1946 ) چاپ شده است – برم یانگيزد؛ پس اينك جا دارد بگوييم ما در اين دو مقاله، در حال بررسی دو راه بوده ايم كه به نظر م یرسد دو مسير فرعیِ هموار فراپيش جويندگان نهاده است تا بتوانند از موانع مسلم نقد عينيت گرا كه معمولاً مايۀ نگرانی است، اجتناب كنند؛ هر چند كه اين هر دو در واقع موجب انحراف جويندگان از مسير نقد و شعر شده است. مغالطۀ ني تگرايانه خلطِ بين شعر و علت پيدايش آن است؛ موردی خاص از آنچه نزد فلاسفه به مغالطۀ تكوينی 4 معروف است. اين مغالطه با كوشش برای ايجاد معياری برای نقد براساس علل روانشناختی شعر شروع م یشود و به زندگ ینام هپژوهشی و نسبي تگرايی منتهی م یگردد مغالطۀ عاطفی خلطِ بين شعر و نتايج آن است (آنچه هست و، آنچه م یكند)؛ موردی خاص از شكاكي تگرايی معرف تشناختی اما معمولا پيشرفت هتر، گويی كه دعوی آن از دعوی گون ههای كلی شكاكي تگرايی قو یتر بوده باشد. اين مغالطه با كوشش برای ايجاد معياری برای نقد بر اساس تأثيرات روانشناختی شعر شروع م یشود و به امپرسيونيسم (اصالت انطباع) و نسبي تگرايی منتهی م یگردد. حاصل هر دو مغالطه اين است كه خود شعر، كه بايد موضوع داوری نقادانه به طور خاص باشد، به فراموشی سپرده م یشود. مشخصات مقاله:مقاله در 14 صفحه به قلم مونرو سی.بیردزلی،ویلیام کی.ویم ست.منبع:ادبيات ،شماره پياپي 189، ،سال شانزدهم،، شماره در سال 9، تير، 1392، صفحه 9-22 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام [/TD] [/TR] [/TABLE] لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده