mherdad 3826 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 اردیبهشت، ۱۳۹۴ [h=1]لاک پشت سولکاتا آفریقایی[/h] 2 لینک به دیدگاه
*atefeh* 13017 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 اردیبهشت، ۱۳۹۴ لاک پشت سولکاتا آفریقایی کاملا درسته 2 لینک به دیدگاه
mherdad 3826 اشتراک گذاری ارسال شده در 14 اردیبهشت، ۱۳۹۴ «لاک پشت سولکاتا آفریقایی» که آن را با نام «لاک پشت مهمیزدار آفریقایی» (African Spurred Tortoise) نیز میشناسند یکی ازس بزرگترین گونه های لاک پشت زمینی در جهان به شمار میرود. مهمیزهایی که بر روی پای این لاک پشت ها قرار دارند در واقع بلا استفاده اند. لاک پشت های کوچک را میتوان به راحتی لم کرده و در دست گرفت اما لاک پشت های بالغ میتوانند تا ۴۰ کیلوگرم یا بیشتر وزن داشته باشند. به خاطر اندازه بزرگ این لاک پشت ها، بهتر است که آنها را در محیط داخلی منزل نگهداری نکنید. بهترین محل برای زندگی این حیوانات که ظاهر مناسبی هم داشته باشد این است که به دور قسمتی از حیاط منزل خود، حصار (فنس) بکشید و لاک پشت ها را در داخل این قسمت قرار دهید. لاک پشت های مهمیزدار آفریقایی میتوانند عمری طولانی تر از صاحبان خود داشته باشند. آنها حیواناتی کاملا گیاهخوار هستند و به هیچ عنوان نباید از محصولات حیوانی، پروتئینی، میوه و غذاهای تجاری لاک پشت تغذیه کنند. عکس بعدی 2 لینک به دیدگاه
*atefeh* 13017 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 اردیبهشت، ۱۳۹۴ کسی بلد نیست جواب بدم گوزن زرد نیس؟ 2 لینک به دیدگاه
mherdad 3826 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۴ گوزن زرد نیس؟ بله درسته لطفا عکس بعدی 1 لینک به دیدگاه
*atefeh* 13017 اشتراک گذاری ارسال شده در 31 اردیبهشت، ۱۳۹۴ نام علمی : Dama dama mesopotamica,dama mesopotamicaنام انگلیسی: Persian falliow deerنام فارسی: گوزن زرد ایرانی (خوزستان: یَحمور)مشخصات: جثه‌اش از مرال کوچک‌تر است. نرها شاخ‌های بلند و نسبتاً‌پهنی دارند. رشد شاخ‌ها از یک سالگی به بعد شروع می‌شود، ولی شاخک‌ها از دو سالگی ظاهر می‌گردد. در اوخر فصل زمستان شاخ‌ها می‌افتند و شاخ‌های جدید بلافاصله شروع به رشد می‌کنند ودر تابستان تکمیل می‌شوند (گوزن زرد اروپائی جثه کوچک‌تر، شاخ‌های پهن‌تر و موهای سیاه‌تری روی دم و دو طرف ران‌ها دارد). موها در فصل تابستان کوتاه است. رنگ پشت و پهلوها در این فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدنع کفل‌ها و دم سفید است، در قسمت پشت و پهلوها خال‌های سفید مشخصی دارد. در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری با خال‌های نامشخص است.اندازه‌ها: طول سروتنه 150 تا 200 سانتی‌متر، دم 16 تا 20 سانتی‌متر، ارتفاع 85 تا 110 سانتی‌متر، وزن 50 تا 130 کیلوگرم.زیستگاه: جنگل های متراکم زاگرس و بیشه‌زارهای خوزستان.پراکندگی: در گذشته پراکندگی وسیعی از شمال افریقا تا عراق، ترکیه، ایران و داشته، ولی در حال حاضر نسل آن در تمام کشورها مذکور به جز ایران نابود شده است. در ایران این گوزن در مناطق جنگلی زاگرس و جنگل‌های گرمسیری خوزستان زندگی می‌کرد، ولی در حال حاضر پراکندگی طبیعی آن محدود به مناطق حفاظت شدة دز و کرخه در خوزستان است. عادات: معمولاً شبگرد است. صبح زود و اوایل غروب فعالیت بیشتری دارد. به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. معمولاً ماده‌ها، بچه‌ها، و نرهای نابالغ در گروه‌هایی جدا از دسته‌ی نرهای مسن مشاهده می‌شوند. حس بینایی قوی‌تر از مرال است. به خوبی شنا می‌کند. این گوزن بارها در حال شناور عبور از رودخانه دز مشاهده شده است. در پارک ملی دریاچه ارومیه تعدادی از گوزنها که در جزیره اشک رها سازی شده بودند حدود 700 متر فاصله این جزیره تا جزیره اسپیر و حدود دو کیلومتر فاصله با جزیره کبودان را شا کرده و در این جزایر ساکن شده‌اند. گوزن زرد در محیط‌های طبیعی بسیار محتاط ایت و به مجرد احساس خطر با خیزهای بلند فرار می‌کند. گاهی نیز در میان بوته‌ها و درختان مخفی می‌شود.غذا: از علوفه، سرشاخه‌ها، و میوه‌ها تغذیه می‌کند.تولیدمثل: جفت‌گیری در پناهگاه حیات وحش دشت ناز از اواسط مرداد ماه و در جزیره اشک کمی دیرتر شروع می‌شود و تا حدود یک ماه ادامه دارد. در این فصل گردن نرها متورم و موهای اطراف آلت تناسلی از هم باز می‌شوند و بیم مرخت چدال‌هایی در می‌گیرد. نرها با صدائی که شبیه خرناسه انسان است قلمرو خود را مشخص می‌کنند. در پناهگاه حیات وحش دشت ناز در اکثر اوقات نرها با ژست‌های خاص و نشان دادن شاخ، سعی در اثبات برتری خود دارند ولی گاهی اوقات نرهای هم سن به جدال می‌پردازند. در دشت ناز که محدوده‌ی کوچکی است نرها حرمسرای مشخصی ندارند، معمولاً چند نر در مکان مناسبی جمع می‌شوند و هر کدام با ماده‌ای که در دسترس باشد جفت‌گیری می‌کنند ولی در جزیره اشک نرهای غالب معمولاً حرمسراهایی متشکل از دو تا سه ماده را تشکیل می‌دهند. در خوزستان بچه‌ها در فروردین ماه متولد می‌شوند ولی در دشت نا زکه گوزنها تغذیه دستی می‌شوند زمان زایمان از اوایل فروردین شروع می‌شود و تا مرداد ماه ادامه می‌یابد. مدت آبستنی حدود هشت ماه است. یک و بندرت دو بچه می‌زاید. وزن بچه‌ها در موقع تولد حدود چهار تا پنج کیلوگرم است. بچه‌ها پس از تولد قادر به راه رفتن و دویدن هستند، ولی مادر در چندر روز اول آنها را در بین علف‌های بلند مخفی می‌کند. بچه‌ها به علت هم‌رنگی با محیط، نداشتن بو و بی‌تحرکی، از دید حیوانات طعمه‌گیر مخفی می‌مانند. در یک و نیم سالگی بالغ می‌شوند. طول عمر حدود 16 سال است.وضعیت فعلی: مهم‌ترین دشمن طبیعی آن گرگ و گربه جنگلی است. در پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری تعداد سه رأس نوزاد گوزن زرد که در یک شب توسط گربه جنگلی خفه شده بودند مشاهده گردید. به علل مختلف نظیر تخریب زیستگاه و شکار بی‌رویه نسل گوزن زرد به شدت رو به کاهش گذاشته بود. به طوری که آن را حیوانی منقرض شده می‌پنداشتند ولی در سال 1334 معلوم شد که هنوز تعداد کمی از این گوزنها در جنگل‌های اطراف رودخانه‌های دز و کرخه خوزستان باقی مانده است. در سال 1337 تعداد دو رأس از این گوزنها به باغ وحش اُپِل در آلمان و در سال‌های 42 تا 1343 تعداد شش رأس به دشت ناز ساری منتقل شد. در نتیجه مراقبت‌های انجام شده تعداد گوزنها در دشت ناز افزایش یافت. از سال 1356 تا 1367 تعداد 127 رأس از این گوزنها توسط نگارنده و با همکاری مأمورین و کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست از مناطق دشت ناز و سمسکنده زنده‌گیری و به جزیره اشک، پناهگاه کرخه، زردلان کرمانشان، جزیره کبودان، جزایر کیش و لاوان انتقال یافتند. در سال‌های اخیر نیز تعدادی از گوزن‌های دشت ناز به مناطق محصور میانکتل در استان فارس و باغ شادی در استان یزد منتقل گردیدند. گوزن‌های رها شده در جزیره اشک به خوبی افزایش یافته‌اند طبق برآورد انجام شده در سال 1368 تعداد آنها به حدود 300 رأس افزایش یافته است در این سال نگارنده با همکاری کارکنان محیط زیست آذربایجان غربی و دانشجویان موفق شدیم نسبت به زنده‌گیری و انتقال تعدادی از این گوزنها به زیستگاه‌های اصلی واقع در زاگرس (ایلام 6 رأس، کردستان 6 رأس) و خوزستان (پناهگاه کرخه 10 رأس و 10 رأس، کردستان 6 رأس) و خوزستان (پناهگاه کرخه 10 رأس و 10 راس نیز از دشت ناز ساری) اقدام نمائیم. در زمستان این سال نیز تعداد 12 رأس گوزن زرد توسط زنده یاد هرمز اسدی و زنده یاد حبیب‌الله عباس پور از دشت ناز به منطقه حفاظت شده دنا منتقل گردیدند. در حال حاضر از وضیت گوزن‌های مناطق دز و کرخه و زردلان کرمانشاه اطلاعی در دست نیست. 2 لینک به دیدگاه
Mohammad1675 4635 اشتراک گذاری ارسال شده در 1 خرداد، ۱۳۹۴ سموره؟ با اجازه خواهر خوبم ، نه دوست عزیز سمور نیست جوابت اشتباست . یه راهنمایی میکنم تو نقشه شکل روبرو جاهایی که با رنگ مشخص شده محل زندگیه این حیوونه این حیوون شبگرد غذاشم گیاهان آبزی 5 لینک به دیدگاه
Mohammad1675 4635 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 خرداد، ۱۳۹۴ نوتریا آفرین درسته موش بیور یا همون نوتریا. طرح سوال بعدی باشماست دوست خوبم 5 لینک به دیدگاه
el-nino 409 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 خرداد، ۱۳۹۴ نوتریا [TABLE=width: 100%] [TR] [TD=class: class9, width: 55%]نام علمی : Myocastor coypus نام انگلیسی: Coypu, Nutria نام فارسی: نوتریا[/TD] [TD=class: class9, width: 40%][/TD] [/TR] [/TABLE] ( کردی : گره بش ) مشخصات : نوتریا شباهت زیادی به یک موش ( Rat ) دارد ولی از آن بزرگتر و از خرگوش کمی کوچک تر است . دمی بلند ، لوله ای شکل و بدون مو دارد . سر قدری مثلثی شکل ، چشم ها و گوش ها کوچک و انگشتان پا دارای پرده ای جهت شنا کردن در آب است . موها بسیار انبوه و نرمند . رنگ موها در پشت قهوه ای متمایل به زرد و زیر بدن خاکستری است . به علت تطابقبا محیز های آبی ، پستان ها در پهلو ها قرار دارد به طوری که بچه ها در حال شنا کردن قادر به خوردن شیر هستند . اندازه ها : طول سروتنه 42 تا 63 میلی متر ، دم 25 تا 42 میلی متر ، پا 12 تا 14 میلی متر ، وزن 5 تا 10 و در موارد استثنایی به 17کیلوگرم نیز می رسد . زیستگاه : مناطق تالابی ، و رودخانه هایی با پوشش گیاهی مناسب . پراکندگی: محا اصلی زندگی این حیوان آمریکایی جنوبی است ولی به علت فرار حیواناتی که جهت تکثیر مصنوعی و استفاده از پوست آن به کشورهای دیگر منتقل شده بودند ، در برخی از نواحی اروپا و آسیا به صورت کلنی های وسیعی پراکندگی یافته اند . در ایران نوتریا تاکنون در حواشی رود ارس ، آستارا ( لوندویل ) تالش ، جلفا و تالاب آق گل در آذربایجان وارد ایران شده است . عادات : شبگرد است . ولی در مناطقی نظیر تالش و آق گل روزها نیز مشاهده می شود . معمولاً به صورت اجتماعی زندگی می کند . نیمه آبزی ایت برای ایجاد لانه تونل های طولانی که گاهی طول آن به 15 متر می رسد حفر می کند . همچنین در بین گیاهان راه هائی ایجاد می کند که گاهی فاصله آنها تا لانه حدود 150 متر است . طیح لانه را از علف های خشک می پوشانند . دهان راهرو معمولاً کمی بالاتر از سطح آب قرار دارد . گاهی نیز لانه را دبین انبوه گیاهان سطح مرداب می سازد و یا در لانه حیوانات دیگر ساکن می شود ، بیشتر وقتش را به شنا کردن و خوردن گیاهان آبزی می گذراند . شناگر بسیار ماهری است . غذا : اکثراً از مواد گیاهی تغذیه می کند . معمولاً گیاهان آبزی را از بالای ریشه قطع می کند . تولید مثل : در تمام طول سال قادر به جفا گیری است . معمولاً دو بار در سال تولید مثل می کند . مدت آبستنی حدود 130 روز است . بین یک تا 12 بچه ولی معمولاً پنج بچه می زاید . بچه ها مو دارند و با چشمان باز متولد می شوند و پس از مدت کوتاهی قار به شنا کردن هستند . بچه ها پس از پن روز می توانند جدا از مادر زندگی کنند . در پنج تا شش ماهگی به سن بلوغ می رسند . در حالت اسارت ممکن است تا 10 سال زندگی کنند. اینم عکس بعدی 7 لینک به دیدگاه
Mohammad1675 4635 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 خرداد، ۱۳۹۴ نوتریا دوست من پس اطلاعاتش چی شد قرار بر اینه که هر کی جواب درست داد اطلاعات کامل از حیوون رو بزاره بعد سوال بعدی رو مطرح کنه 5 لینک به دیدگاه
el-nino 409 اشتراک گذاری ارسال شده در 2 خرداد، ۱۳۹۴ دوست من پس اطلاعاتش چی شد قرار بر اینه که هر کی جواب درست داد اطلاعات کامل از حیوون رو بزاره بعد سوال بعدی رو مطرح کنه چشم قرار میدم 5 لینک به دیدگاه
Mohammad1675 4635 اشتراک گذاری ارسال شده در 5 خرداد، ۱۳۹۴ کسی جواب سوال و بلد نیست عایا؟؟؟؟ اگه خیلی سخته راهنمایی بدم 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده