رفتن به مطلب

مسابقه شناسایی حیات وحش ایران


ارسال های توصیه شده

پلنگ آفریقایی یکی از زیرگونه‌های فراوان

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
می‌باشد. پوست این پلنگ بسته به اینکه در چه مناطقی زندگی می‌کنند از زرد مایل به قهوه‌ای تا زرد کمرنگ متغیر است. وزن جنس نر بطور میانگین ۶۰ کیلوگرم و وزن جنس ماده آن ۳۵ تا ۴۰ کیلوگرم است. پلنگ‌های ناحیه کیپ چثه کوچکتری دارند. پلنگ‌ها در مناطق مختلف
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
جز بیابان‌های شنی زندگی می‌کنند و بیشتر در شب شکار می‌کنند. آنها تقریباً از همه
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
(مانند انواع
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
و حیوانات اهلی چادرنشینان)،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
،
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
تغذیه می‌کنند و تنها گربه‌های بزرگی هستند که شکار خود را تا بالای درخت حمل می‌کنند.

 

 

عکس بعدی

9av45gi7oh8okuqyay1.jpg

  • Like 6
لینک به دیدگاه
  • پاسخ 855
  • ایجاد شد
  • آخرین پاسخ

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

بهترین ارسال کنندگان این موضوع

سنجاب ایرانی

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 55%] نام علمی : Sciurus anomalus نام انگلیسی: Persian Squirrel, Caucasian Squirrel نام فارسی: سنجاب ایرانی [/TD]

[TD=class: class9, width: 40%, align: justify] san-irani.gif[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

(کردی: سموره) (لری: سمورک، دارتوکِنک، بری‌خور) مشخصات: جثه‌ای متوسط، دمی بلند‌ و پشمالو دارد که از نصف طول بدن بلندتر است. موهای پشت به رنگ خاکستری متمایل به قهوه‌ای و زیر بدن زردرنگ است. رنگ موهای سر و سطح پشتی دم قرمز حنایی و سطح زیرین دم روشن‌تر است. به طور کلی هرچه از نواحی شمالی جنگل‌های زاگرس (کردستان) به طرف جنوب (فارس) پیش برویم از رنگ حنایی دم کاسته می‌شود. به طوری که در قسمت‌های جنوبی، ممکن است رنگ به زرد نخودی تغییر یابد. اندازه‌ها: (تعداد نمونه محدود) طول سر و تنه 192 تا 230 میلی‌متر، دم 128 تا 138 میلی‌متر، پا 52 تا 55 میلی‌متر، گوش 27 تا 29 میلی‌متر. زیستگاه: جنگل‌های بلوط زاگرس، این سنجاب معمولاً درختان بلند و کهنسال بلوط را به درختان کوتاه و پرشاخ و برگ ترجیح می‌دهد. پراکندگی: در ایران مناطق جنگلی زاگرس، از سردشت واقع در آذربایجان غربی تا مناطق چهارمحال، لرستان، کهکیلویه و فارس. در حال حاضر تعداد نسبتاً زیادی از این حیوان در منطقه حفاظت شده دنا مشاهده می‌شود. در اوایل سال 1386 محیط‌بانان منطقه سفیدکوه در استان لرستان تعداد زیادی سنجاب ایرانی را که متخلفین در حال حمل آنها بودد کشف نموده و در طبیعت رهاسازی کردند. پراکنش جهانی: غرب و جنوب غربی‌ آسیا. عادات: روزها فعال است. معمولاً به صورت انفرادی بر روی درختان زندگی می‌کند، برای تغذیه گاهی اوقاعت روی زمین نیز دیده می‌شود. حیوان بسیار فعال و چابکی است، در موقع احساس خطر به وسیله ناخن‌های بلند و تیزش به سرعت از درختان بالا می‌رود و با استفاده از دم بلند و پشمالویش که به ایجاد تعادل کمک می‌کند از شاخه‌ای به شاخه دیگر می‌پرد، اگر چنانچه از درختان بلند به پائین بیفتد به ندرت مجروح می‌شود. لانه را در سوراخ درختان ایجاد می‌کند و سطح‌ آن را به وسیله علف‌های نرم مفروش می‌سازد. در مناطق سردسیر، زمستان‌ها کمتر مشاهده می‌شود ولی اطلاع دقیقی از خواب زمستانی این حیوان در دست نیست. غذا: از دانه، میوه، جوانه، برگ، پوست درختان، و احتمالاً از تخم و جوجه پرندگان تغذیه می‌کند. در موقع غذا خوردن ترجیح می‌دهد که بر روی دو پا بنشیند و غذا را با دست نگه دارد. برای فصل زمستان مقدار زیادی مواد غذایی و به خصوص دانه بلوط را در سوراخ‌های زمین، زیر ریشه، یا سوراخ درختان مخفی می‌کند. تولید مثل: جفت‌گیری از فصل بهار شروع می‌شود و پس از حدود 40 روز سه تا هشت بچه کور و بی‌مو می‌زاید. بچه‌ها در یک سالگی بالغ می‌شوند. طول عمر در اسارت حدود 15 سال است.

  • Like 5
لینک به دیدگاه

ببر (نام علمی: Panthera Tigris) بزرگترین جانور از تیرهٔ

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
است که طول قامت آن تا ۳٫۳ متر و وزن آن تا ۳۰۶ کیلوگرم می‌رسد. مهم ترین مشخصهٔ این جانور، خط‌های عمودی تیره روی خز قرمز-نارنجی آن است که در ناحیهٔ زیرین روشن تر است. این جانور دارای بدنی عضلانی و پاهایی بسیار نیرومند است. بدن ببر دارای موهای بلند و برّاق به رنگ نارنجی، همراه با خط‌های سیاه عمودی می‌باشد. جثّهٔ ببرهای نر بزرگ‌تر از ببرهای ماده است و همچنین موهای روی گونهٔ ببر نر بلندتر از ببر ماده می‌باشد. دندان‌های ببر بسیار قوی است و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
آن در میان جانوران خشکی بلندترین است. طول
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
ببر به ۷۴٫۵ میلیمتر و گاهی تا ۹۰ میلیمتر می‌رسد.
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
در باغ وحش ببرها معمولاً بین ۲۰ تا ۲۶ سال عمر می‌کنند که البته به نظر در دنیای وحشی بیرون هم همین حدود عمر می‌کنند.
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
این جانور برای خود قلمرو تعیین می‌کند و عموماً اجتماعی و تنها است (به این معنی که به صورت مستقل زندگی می‌کند اما گاهی مجردهای آن‌ها در یک منطقه یا حتی لانه زندگی می‌کنند). لازم است تا محیط زندگی ببر فضای بزرگی باشد تا نیازهای شکار آن را برطرف کند این خلق ببرها باعث شده تا در مناطق پرجمعیت، آن‌ها با انسان دچار مشکلات جدی شوند.

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
پرشمارترین زیرگونه و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
بزرگترین زیرگونهٔ ببر است. از ۹ زیرگونهٔ این جانور ۳ زیرگونه از جمله
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
منقرض شده‌اند و ۶ زیرگونهٔ دیگر نیز در خطر انقراض قرار دارند. قلمرو تاریخی این حیوانات از
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
و
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
تا بیشتر نواحی شرقی و جنوبی
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
امتداد می‌یافت اما این قلمرو امروزه به‌شدت کاهش یافته‌است.

نرها و ماده‌ها تنها در هنگام جفتگیری به مدّت چند روز در کنار یکدیگر می‌مانند. ببرهای ماده پس از ۱۰۳ تا ۱۰۵ روز بارداری دو یا سه توله به دنیا می‌آورند. توله‌ها تا چند سال همراه با مادر خود زندگی می‌کنند.

به طور کلی وزن ببرهای نر از ۲۰۰ تا ۳۲۰ کیلوگرم است و مادهٔ آن‌ها از ۱۲۰ تا ۱۸۰ کیلوگرم می‌باشد. میانگین قد در نرها ۲٫۶ تا ۳٫۳ متر و در ماده‌ها ۲٫۳ تا ۲٫۷۵ متر می‌باشد.

 

 

 

 

w3dnoo20880lvseuvgyo.jpg

  • Like 5
لینک به دیدگاه

گوزن زرد ایرانی

[TABLE]

[TR]

[TD=class: class9, width: 55%] نام علمی : Dama dama mesopotamica,dama mesopotamica نام انگلیسی: Persian falliow deer نام فارسی: گوزن زرد ایرانی [/TD]

[TD=class: class9, width: 40%, align: justify] gavazn.gif[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

(خوزستان: یَحمور) مشخصات: جثه‌اش از مرال کوچک‌تر است. نرها شاخ‌های بلند و نسبتاً‌پهنی دارند. رشد شاخ‌ها از یک سالگی به بعد شروع می‌شود، ولی شاخک‌ها از دو سالگی ظاهر می‌گردد. در اوخر فصل زمستان شاخ‌ها می‌افتند و شاخ‌های جدید بلافاصله شروع به رشد می‌کنند ودر تابستان تکمیل می‌شوند (گوزن زرد اروپائی جثه کوچک‌تر، شاخ‌های پهن‌تر و موهای سیاه‌تری روی دم و دو طرف ران‌ها دارد). موها در فصل تابستان کوتاه است. رنگ پشت و پهلوها در این فصل زرد متمایل به قرمز و زیر بدنع کفل‌ها و دم سفید است، در قسمت پشت و پهلوها خال‌های سفید مشخصی دارد. در زمستان موها بلندتر و به رنگ خاکستری با خال‌های نامشخص است. اندازه‌ها: طول سروتنه 150 تا 200 سانتی‌متر، دم 16 تا 20 سانتی‌متر، ارتفاع 85 تا 110 سانتی‌متر، وزن 50 تا 130 کیلوگرم. زیستگاه: جنگل های متراکم زاگرس و بیشه‌زارهای خوزستان. پراکندگی: در گذشته پراکندگی وسیعی از شمال افریقا تا عراق، ترکیه، ایران و داشته، ولی در حال حاضر نسل آن در تمام کشورها مذکور به جز ایران نابود شده است. در ایران این گوزن در مناطق جنگلی زاگرس و جنگل‌های گرمسیری خوزستان زندگی می‌کرد، ولی در حال حاضر پراکندگی طبیعی آن محدود به مناطق حفاظت شدة دز و کرخه در خوزستان است. عادات: معمولاً شبگرد است. صبح زود و اوایل غروب فعالیت بیشتری دارد. به صورت اجتماعی زندگی می‌کند. معمولاً ماده‌ها، بچه‌ها، و نرهای نابالغ در گروه‌هایی جدا از دسته‌ی نرهای مسن مشاهده می‌شوند. حس بینایی قوی‌تر از مرال است. به خوبی شنا می‌کند. این گوزن بارها در حال شناور عبور از رودخانه دز مشاهده شده است. در پارک ملی دریاچه ارومیه تعدادی از گوزن‌ها که در جزیره اشک رها سازی شده بودند حدود 700 متر فاصله این جزیره تا جزیره اسپیر و حدود دو کیلومتر فاصله با جزیره کبودان را شا کرده و در این جزایر ساکن شده‌اند. گوزن زرد در محیط‌های طبیعی بسیار محتاط ایت و به مجرد احساس خطر با خیزهای بلند فرار می‌کند. گاهی نیز در میان بوته‌ها و درختان مخفی می‌شود. غذا: از علوفه، سرشاخه‌ها، و میوه‌ها تغذیه می‌کند. تولیدمثل: جفت‌گیری در پناهگاه حیات وحش دشت ناز از اواسط مرداد ماه و در جزیره اشک کمی دیرتر شروع می‌شود و تا حدود یک ماه ادامه دارد. در این فصل گردن نرها متورم و موهای اطراف آلت تناسلی از هم باز می‌شوند و بیم مرخت چدال‌هایی در می‌گیرد. نرها با صدائی که شبیه خرناسه انسان است قلمرو خود را مشخص می‌کنند. در پناهگاه حیات وحش دشت ناز در اکثر اوقات نرها با ژست‌های خاص و نشان دادن شاخ، سعی در اثبات برتری خود دارند ولی گاهی اوقات نرهای هم سن به جدال می‌پردازند. در دشت ناز که محدوده‌ی کوچکی است نرها حرمسرای مشخصی ندارند، معمولاً چند نر در مکان مناسبی جمع می‌شوند و هر کدام با ماده‌ای که در دسترس باشد جفت‌گیری می‌کنند ولی در جزیره اشک نرهای غالب معمولاً حرمسراهایی متشکل از دو تا سه ماده را تشکیل می‌دهند. در خوزستان بچه‌ها در فروردین ماه متولد می‌شوند ولی در دشت نا زکه گوزن‌ها تغذیه دستی می‌شوند زمان زایمان از اوایل فروردین شروع می‌شود و تا مرداد ماه ادامه می‌یابد. مدت آبستنی حدود هشت ماه است. یک و بندرت دو بچه می‌زاید. وزن بچه‌ها در موقع تولد حدود چهار تا پنج کیلوگرم است. بچه‌ها پس از تولد قادر به راه رفتن و دویدن هستند، ولی مادر در چندر روز اول آنها را در بین علف‌های بلند مخفی می‌کند. بچه‌ها به علت هم‌رنگی با محیط، نداشتن بو و بی‌تحرکی، از دید حیوانات طعمه‌گیر مخفی می‌مانند. در یک و نیم سالگی بالغ می‌شوند. طول عمر حدود 16 سال است. وضعیت فعلی: مهم‌ترین دشمن طبیعی آن گرگ و گربه جنگلی است. در پناهگاه حیات وحش دشت ناز ساری تعداد سه رأس نوزاد گوزن زرد که در یک شب توسط گربه جنگلی خفه شده بودند مشاهده گردید. به علل مختلف نظیر تخریب زیستگاه و شکار بی‌رویه نسل گوزن زرد به شدت رو به کاهش گذاشته بود. به طوری که آن را حیوانی منقرض شده می‌پنداشتند ولی در سال 1334 معلوم شد که هنوز تعداد کمی از این گوز‌ن‌ها در جنگل‌های اطراف رودخانه‌های دز و کرخه خوزستان باقی مانده است. در سال 1337 تعداد دو رأس از این گوزن‌ها به باغ وحش اُپِل در آلمان و در سال‌های 42 تا 1343 تعداد شش رأس به دشت ناز ساری منتقل شد. در نتیجه مراقبت‌های انجام شده تعداد گوزن‌‌ها در دشت ناز افزایش یافت. از سال 1356 تا 1367 تعداد 127 رأس از این گوزن‌ها توسط نگارنده‌ و با همکاری مأمورین و کارشناسان سازمان حفاظت محیط زیست از مناطق دشت ناز و سمسکنده زنده‌گیری و به جزیره اشک، پناهگاه کرخه، زردلان کرمانشان، جزیره کبودان، جزایر کیش و لاوان انتقال یافتند. در سال‌های اخیر نیز تعدادی از گوزن‌های دشت ناز به مناطق محصور میانکتل در استان فارس و باغ شادی در استان یزد منتقل گردیدند. گوزن‌های رها شده در جزیره اشک به خوبی افزایش یافته‌اند طبق برآورد انجام شده در سال 1368 تعداد آنها به حدود 300 رأس افزایش یافته است در این سال‌ نگارنده با همکاری کارکنان محیط زیست آذربایجان غربی و دانشجویان موفق شدیم نسبت به زنده‌گیری و انتقال تعدادی از این گوزن‌ها به زیستگاه‌های اصلی واقع در زاگرس (ایلام 6 رأس، کردستان 6 رأس) و خوزستان (پناهگاه کرخه 10 رأس و 10 رأس، کردستان 6 رأس) و خوزستان (پناهگاه کرخه 10 رأس و 10 راس نیز از دشت ناز ساری) اقدام نمائیم. در زمستان این سال نیز تعداد 12 رأس گوزن زرد توسط زنده یاد هرمز اسدی و زنده یاد حبیب‌الله عباس پور از دشت ناز به منطقه حفاظت شده دنا منتقل گردیدند. در حال حاضر از وضیت گوزن‌های مناطق دز و کرخه و زردلان کرمانشاه اطلاعی در دست نیست.

  • Like 3
لینک به دیدگاه

×
×
  • اضافه کردن...