رفتن به مطلب

فضاهاي شهري و عمومي در شهرهاي ايراني


ارسال های توصیه شده

[TABLE=width: 95%, align: right]

[TR]

[TD]فضاهاي شهري و عمومي در شهرهاي ايراني

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]

چکیده

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD]اصطلاح “فضاي شهري” كه از طريق ترجمه‌هاي ادبيات شهرسازي مغرب‌زمين وارد جوامع اسلامي و از جمله ايران شده است، موضوعي (يا فضايي) است كه، نه با شاخص ها و معيارها و تعاريف غربي، كه با تعريف و ويژگي هاي ايراني و اسلامي‌اش از گذشته‌هاي دور در اين پهنه وسيع جغرافيايي وجود داشته است. شايد به همين دليل (يعني معيارهاي غربي را ملاك و معيار و ميزان قرار دادن) است كه برخي از افراد، يا شهرهاي ايراني را فاقد فضاي شهري مي‌دانند؛ يا اين كه بعضي از فضاها را فقط داراي قابليّت تبديل به فضاي شهري شدن مي‌دانند. يعني به اين دليل كه معيارها و ويژگي هاي تعريف‌شده در متون غربي را در فضاهاي شهري ايراني نمي‌بينند، و به بيان ديگر، مصداق فضاهاي شهري غربي را در شهرهاي ايراني نمي‌يابند، اين شهرها را يا فاقد فضاي شهري تلقّي مي‌كنند، يا اين كه فقط برخي فضاها در شهرهاي تاريخي ايراني را صرفاً داراي قابليّت هاي بالقوّه‌اي مي‌دانند كه مي‌توانند فضاي شهر شوند. بدون ورود در مصاديق و ويژگي ها و ساير امور مطرح در اين زمينه كه در مجالي ديگر به آن اشاره شده است (ر.ك: نقي‌زاده، 1392آ) در اينجا، به برخي از مباحث قابل طرح در اين زمينه اشاره مي شود؛ كه اهمّ آنها عبارتند از: “متون اسلامي و فضاهاي شهري”، “فضاهاي شهري در شهرهاي دوره اسلامي”، “فضاهاي شهري در وضعيّت حاضر” و در نهايت نيز به عنوان نتيجه به “برخي نكات” اشاره خواهد شد.

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]

 

 

مشخصات مقاله:مقاله در 7 صفحه به قلم محمد نقی زاده.منبع:هنر ،شماره پياپي 186، ،سال شانزدهم،، شماره در سال 6، اسفند، 1392، صفحه 4-11

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

  • Like 7
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...