هشدارهایی مهم به نامزدها

[afa 18504]

ما برای خرید خانه یا اتومبیل دقت و تامل زیادی می‌كنیم اما بیشتر موارد برای ازدواج با كسی كه قرار است یك عمر با او زندگی كنیم، شتاب نشان می‌دهیم و گاهی از زمان آشنایی تا خواستگاری و عقد فقط 3-2 هفته زمان در نظر می‌گیریم...

 

 

خودتان قضاوت كنید آیا در این مدت زمان اندك می‌توان همسر آینده‌ را شناخت؟

برای ازدواج، آشنایی طولانی مورد نیاز است و منظور از طولانی،‌ حداقل 6 ماه است. این ارتباط به معنای دیدارهای كوتاه‌مدت در پارك‌ یا كافی‌شاپ نیست. دیدارها باید عمیق‌تر و منطقی‌تر باشد و هر دو طرف نكته‌هایی را رعایت كنند که موارد زیر از مهم‌ترین آنها محسوب می شود.

 

 

1 - به حس‌های خود در رابطه توجه كنید

خشمگین شدن، نداشتن ‌تمایل و بگومگو، علایم هشداردهنده ای هستند. شاید عده‌ای تصور كنند این حالت‌ها در یك رابطه طبیعی است و هر دو طرف به مرور به هم عادت می‌كنند و وضعیت بهبود می‌یابد اما ای دوران با این فراز و نشیب نشانه آن است كه قطعا در زیر یك سقف مشكلات تشدید خواهد شد.

 

 

 

2 - دوره نامزدی دوره خوشگذرانی نیست

 

دوره نامزدی برخلاف تصور، دوره تفریح و خوشگذرانی نیست بلكه دوره دشوار آشنایی برای ثبت‌نام در یك زندگی چند ساله است.

 

 

3 - نگران افزایش سنتان نباشید

یكی از مواردی كه باعث می‌شود به خصوص خانم‌ها در دام ازدواج‌های بدون مطالعه بیفتند، افزایش سن است. آنها اغلب نگران‌ این هستند كه سنشان افزایش یابد و تجربه نشان داده در سنین29 و 39 سالگی خانم‌ها روزهای سختی را می‌گذرانند زیرا وارد دهه دیگری از زندگی می‌شوند. در این دوره‌ها افراد زیادی با افسردگی و اضطراب به ما مراجعه می‌كنند و این حالت‌های روانی گاهی باعث می‌شود اقدام عجولانه‌ای انجام دهند و خود را در دام انتخاب اشتباهی بیندازند.

 

 

4 - برای ازدواج ضرب‌الاجل تعیین نكنید

شناخت بین دو نفر نباید با ضرب‌الاجل باشد و ممكن است 6 یا 8 ماه یا بیشتر طول بكشد تا طرفین تا حدود زیادی مطمئن شوند انتخاب شایسته‌ای داشته‌اند.

 

 

5 - صفات قابل‌تحمل و غیرقابل‌تحمل همدیگر را بشناسید

خطوط قرمز غیرقابل‌چانه‌زنی و غیرقابل‌مذاكره، خواسته‌هایی هستند كه باید به اطلاع طرف مقابل برسد تا بداند در صورتی كه از این خطوط قرمز عبور كند، زندگی به پایان خواهد رسید مثلا خط‌قرمز بعضی‌ها اعتیاد یا رابطه خارج از زندگی زناشویی است.

 

 

6 - از آزارهای جسمی طرف مقابلتان چشم‌پوشی نكنید

اگر در نامزدی از طرف مقابل متحمل آزار جسمی شدید، شك نكنید این مشكل دوباره تكرار خواهد شد. این زدن به معنای عصبانیت و خشم نیست و عذرخواهی نیز تغییری در ماهیت عمل ایجاد نخواهدكرد. در پس آن فرهنگ و ذهنیتی وجود دارد كه به آن مرد یا زن اجازه دست‌درازی می‌دهد. البته ممكن است واكنشی‌ نشان دهید كه طرف مقابل دیگر حركت خود را تكرار نكند ولی فرهنگ و ذهنیت او را نمی‌توان تغییر داد.

 

 

 

7 - آزارهای روانی را تحمل نكنید

اگر نامزدتان شما را آنگونه كه هستید قبول ندارد و قصد دارد در رفتار شما تغییری ایجاد كند یا برایتان احترام قائل‌ نیست، تردید نكنید بعد از ازدواج و ورود به زندگی زناشویی رفتارش به هیچ‌وجه عوض نخواهد شد.

 

 

8 - اولویت‌ها را مشخص كنید

در نامزدی بررسی كنید اولویت نامزد شما كیست؟ شما در اولویت هستید یا پدر و مادرش و چقدر تحت‌كنترل آنهاست. آیا آنقدر بلوغ فكری و عاطفی پیدا كرده كه از والدین خود جدا شود؟ این مشكل یكی از شایع‌ترین علت‌های جدایی و طلاق در ایران است. وابستگی جوان‌ها به خانواده‌ها مشكلات عدیده‌ای در زندگی زناشویی به وجود می‌آورد.

 

 

 

9 - به او اطمینان دهید اولین فرد زندگی‌تان است

اگر صاحب فرزندی از ازدواج قبلی خود هستید، این حس را به طرف مقابل ندهید كه فرزندتان از او مهم‌تر است. همسر آینده حتما باید حس كند اولین فرد در زندگی شماست و بچه‌ها علیه او نیستند تا بتواند اعتماد آنها را جلب كند. این میسر نیست مگر اینكه احترام او را حفظ كنید و فرزندانتان نیز از این قاعده پیروی كنند.

 

 

10 - اگر طرف مقابلتان قبلا ازدواج كرده بوده، اجازه بخواهید با همسر قبلی دیدار كنید

اگر فردی كه انتخاب كرده‌اید قبلا همسر داشته، از او اجازه بخواهید با همسر قبلی‌اش دیداری داشته باشید. ممكن است همسر سابق از روی غرض‌ورزی چیزهایی بگوید كه با واقعیت مطابق نباشد ولی خیلی وقت‌ها هم اطلاعات مفیدی می‌دهد كه باعث می‌شود با تامل بیشتری رابطه را دنبال كنید. به خصوص اگر شكاكی و بددلی جزو صفات فرد مقابل باشد زیرا این افراد در دوره نامزدی می‌توانند هنرمندانه شكاكی و بددلی خود را پنهان كنند و كسی هم متوجه نمی‌شود و فقط بعد ازدواج و عقد رفتارهای شكاكانه را بروز می‌دهند.

 

 

11 - افكار و احساساتتان را بروز دهید

وقتی در دوره نامزدی حس می‌كنید افكار و احساساتتان مقابل نامزدتان مجال بروز ندارند و او همیشه به فكر تحمیل احساسات و افكار خود به شماست، خطر را جدی بگیرید. او ارزش‌های خود را درست می‌داند و از شما خواهد خواست مانند او فكر كنید.

 

 

12 - از شبیه‌سازی پرهیز كنید

افرادی كه همسرشان را به هر دلیلی از دست داده‌اند، مثلا همسرشان فوت كرده، ممكن است به اشتباه دنبال فردی بگردند كه شباهت زیادی به همسر اولشان دارد با بدتر از آن كسی را پیدا و تلاش كنند او را به همسرشان شبیه كنند بدون آنكه متوجه این قضیه باشند كه حالا آنها با یك فرد کاملا جدید روبرو هستند.

 

 

13 - همه معیارها را بررسی کنید

بعضی خانواده‌های مذهبی فكر می‌كنند اگر هر دو خانواده به مذهب معتقد باشند، نیازی به بررسی دیگر نكته‌های مهم زندگی نیست اما سایر عوامل اثرگذار در ازدواج (مثل اشتغال و استقلال فكری) هم باید بررسی شوند. نکته دیگر اینكه اگر كسی ادعا كند به دین معتقد است، این لزوما به معنای عمل كردن او به دستورات دین نیست و چه‌بسا تلقی او از دینداری با تلقی شما کاملا متفاوت باشد.

 

 

14 - تعیین تكلیف كنید

شما ممكن است بحث‌هایی را مطرح كنید كه اهمیت زیادی برایتان داشته باشد ولی طرف مقابل با شوخی یا طفره رفتن موضوع را خاتمه ‌دهد. از این مساله نباید به راحتی گذشت. فرض كنید شهر موردنظر برای زندگی یا دوری و نزدیكی به والدین برای شما مهم است ولی نامزدتان درباره آن صحبت نمی‌كند در حالی كه ضروری است قبل از ازدواج درباره این موضوعات مذاكره و تعیین تكلیف شود.

 

 

15 - با سوگ رابطه قبلی وارد رابطه بعدی نشوید

وقتی از یك رابطه خارج شده‌اید و هنوز در سوگ رابطه قبلی مانده‌اید، اصلا وارد رابطه جدید نشوید زیرا انسانی كه در سوگ است ممكن است رابطه جدید را تخریب كند یا از رابطه جدید انتظارهای غیرواقعی و افراطی داشته باشد. همه اینها در نهایت به رابطه ضربه خواهد زد و انتخاب نیز درست انجام نمی‌شود. وقتی طرف مقابل این حالت‌ها را در شما می‌بیند برای كمك و بهبود وضعیت نقش منجی را ایفا می‌كند و بعد از بهبود وضعیت روانی شما دیگر خاصیتی ندارد و رابطه به هم می‌خورد.

 

 

16 - نقش درمانگر را ایفا نكنید

فردی كه به موادمخدر معتاد است و در یك برنامه درمانی مدون طولانی مدت قرار ندارد، گزینه مناسبی برای انتخاب نیست. فراموش نكنید شما درمانگر نیستید و در این دام نیفتید كه با ازدواج می‌توانید كسی را درست كنید. مطمئن باشید از عهده چنین كاری بر نخواهید آمد. درمان اعتیاد به یك كار چند ساله و یك گروه مجرب پزشكی نیاز دارد و كسی به عنوان همسر از عهده درمان اعتیاد برنخواهد آمد و هرگز به قولی كه طرف مقابل برای ترك اعتیاد داده، اعتماد نكنید.