مطالعه تطبيقي هنر شيشه گري ايران و سوريه باستان

[sam arch 55879]

[TABLE=width: 95%, align: right]

[TR]

[TD][/TD]

[TD]

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2]مطالعه تطبيقي هنر شيشه گري ايران و سوريه باستان

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2]

 

چکیده:

 

[/TD]

[/TR]

[TR]

[TD=colspan: 2]هنر ايران باستان به سبب ظرافت و كيفيت خويش كه با روشني و اصالت سبك در آميخته از كهن ايام تحسين شده و چونان معيارهاي راستين زيبايي و ذوق كامل هنري مورد نظر بوده است. نمونه هاي هنر ايران از هزاره چهارم قبل از ميلاد، در فلات ايران ديده شده است. تاريخ ايران سرشار از حوادث فجيع است كه با ظهور و سقوط امپراتوري هاي بزرگ، پيكارهاي خونين، بلاياي بي شمار و كشورگشايي هاي عديده تصوير مي شود. با مشاهده آثار هنري كشورهاي همسايه در خاور ميانه گمان مي رود تقابل فرهنگي اي بين آن ها درگذشته برقرار بوده است. بررسي آثار شيشه گري ايران باستان و سوريه باستان، نشان مي دهد كه آنان از نظر روش ساخت و تزيين تا حد زيادي متأثر از يكديگر بوده اند، زيرا درآن زمان قلمرو حكومت ها پهنه هاي وسيعي از كشورهاي مختلف را در بر مي گرفته و هم چنين بين كشورها، تقابل فرهنگي و سياسي و اقتصادي برقرار بوده است. در اين مقاله سعي شده ارتباط شيشه گري ايران باستان و سوريه باستان تبيين شود.

 

مشخصات مقاله:مقاله در 8 صفحه به قلم مونا میری،ابوالقاسم دادور.منبع:هنر ،شماره پياپي 185، ،سال شانزدهم،، شماره در سال 5، بهمن، 1392، صفحه 94-102

 

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

• ورود
• یا
• ثبت نام

[/TD]

[/TR]

[/TABLE]