رفتن به مطلب

بادمجان کشت داشت برداشت


masi eng

ارسال های توصیه شده

گیاهشناسی

 

این

گیاه که بعربی بادنجان نامیده می شود گیاهی است یکساله و دارای ساقه نسبتا

ضخیم و پوشیده از کرک .ارتفاع ساقه آن تا 70 سانتیمتر می رسد . برگهای آن

بیضی شکل با نوک باریک و گلهای آن بنفش رنگ است . میوه این گیاه دراز و

باریک و یا گرد ، برنگهای بنفش ، سیاه ، زرد و سفید دیده می شود .

بادمجان

متعلق به خانواده سیب زمینی است از زمانهای بسیار قدیم در هند کشت می شده

است و از آنجا به نقاط دیگر جهان راه یافته است . چین از قرن نهم هجری

شروع به کشت و زرع آن کرد . تجار انگلیسی این گیاه را در قرن هفدهم میلادی

از گینه ودر انگلستان کردند و آنرا بنام کدوی گینه ای مینامیدند . بادمجان

در تمام مدت سال وجود دارد و در آمریکا ، ایالات فلوریدا ، تگزاس ،

لویزیانا و نیوجرسی بیشتر محصول بدمجان آمریکا را کشت می کنند .

 

کاشت

 

بادمجان به دو طریق کشت مستقیم و تهیه خزانه از دیاد می

شود. در کشت مستقیم باید تا بر طرف شدن سرما در بهار کشت به تاخیر افتد

ولی می توان در گلخانه اقدام به تهیه خزانه و کشت کنیم و به محض مساعد شدن

هوا و بر طرف شدن سرما نشاها به محل اصلی منتقل می شود.

بذر بادمجان بر خلاف گوجه فرنگی برای جوانه زدن احتیاج به یک دوره استراحت

طولانی داردو در بعضی مواقع حتی با سپری شدن دوره استراحت و کاشت بذر در

شرایط مناسب باز هم درصد کمی از بذر جوانه زده و رشد نشاهای جوان نیز

بسیار کند است به طوری که بسته به شرایط آب و هوایی و زمان لازم از بذر

کاری تا انتقال نشاء به زمین اصلی از 6 تا 12 هفته متغیر است. بذر این

گیاه کوچک و به رنگهای زرد یا سفید دیده می شود که قوه نامیه را 6 تا 7

سال حفظ می کند بذرهای دو ساله دارای حداکثر قوه نامیه هستند طریقه کاشت

در زمین اصلی به صورت ردیفی بوده و فاصله خطوط کاشت حدود 50 تا 60 سانتی

متر تغییر می کند.

 

 

داشت

 

 

مراقبتهای لازم پس از کاشت نشاء عبارتند از آبیاری، دفع

علفهای هرز و سله شکنی می باشد مصرف کود سرک در 2 تا 3 نوبت به قوی شدن

بوته و تولید محصول بیشتر کمک می کند. توصیه می شود که زمین نم دار باقی

بماند این مسئله در زمینهای رسی اهمیت زیادی دارد. هرس و کم کردن مقدار

گلها بعد از تشکیل میوه‌ها الزامی است زیرا در غیر اینصورت میوه ها کاملاً

بزرگ نمی شوند میوه بزرگ با کیفیت خوب زمانی بوجود می آید که تعداد میوه

روی بوته محدود باشد. مبارزه با آفات و بیماریها باید در دستور کار قرار

گیرد.

از جمله مهمترین آفات بادنجان ، کنه می باشد که برای مبارزه با آن می توان

از انواع سموم کنه کش مانند تدیون استفاده کرد. سایر آفات مانند شته،

عنکبوت قرمز و انواع سوسک ، آسیب چندانی به بادمجان نمی توانند دارد کنند

بعضی از قارچ هایی که به گوجه فرنگی حمله می کنند مانند فوزاریوم،

آلترناریا و دورتیسلیوم (Verticillium) می توانند در بادمجان تولید بیماری

نمایند و باعث پوسیدگی و خشک شدن برگها و میوه آن شوند برای جلوگیری از

شیوع این بیماریها باید اولاً بذور ضدعفونی شده کشت شوند، ثانیاً از کاشتن

بادمجان در زمینی که قبلاً گوجه فرنگی و یا سیب زمینی در آن کشت شده است

خود داری کرد و ثالثاً بوته ها بخصوص زمانیکه کوچک هستند به وسیله قارچ

کشها سمپاسی گردند.

 

 

برداشت

 

میوه بادمجان از زمانیکه حدود یک سوم آن تشکیل شده و

اندازه نهائی خود را پیدا کرده باشد تا رسیدن کامل آن قابل برداشت

است.میوه کاملاً رسیده پر رنگ شده به مدت زیادی می تواند روی بوته مادری

باقی بماند. بدون آن که زیاد ماندن روی بوته تغییری در کیفیت آن ایجاد کند

زیاد ماندن میوه روی بوته فقط روی کمیت آن اثر می گذارد و کمتر می شود با

میوه کاسبرگهای بزرگ همراه است که با قسمتی از ساقه که بسیار سخت و چوبی

می باشد توام است.

  • Like 5
لینک به دیدگاه
×
×
  • اضافه کردن...