zahra22 19501 اشتراک گذاری ارسال شده در 11 بهمن، ۱۳۹۲ فنون عکاسی · فیلم برای عکاسی در فضای داخلی یا بیرون – هر دو – فیلم نور روز ، بهترین و مناسب ترین نوع فیلم است . البته از فیلم اسلاید Ektachrome نیز میتوان استفاده کرد ولی به نور دهی دقیق تر و بیشتری نیاز دارد. سرعت فیلم ها از 100 تا 400 ASA متغیر است. هر چه این رقم بیشتر باشد نور بیشتری لازم است . به هر حال ، بهتر است فیلم هایی با سرعت 100 تا 200 ASA انتخاب شود. · نوردهی در گشودگی های کم عدسی حدود F8 تا F16 ، تصویر با پس زمینه و پیش زمینه ( عمق میدان ) – هر دو – میزان میشود. ماکت های سفید معمولا" نور را از سطح خود منعکس می کنند. در نتیجه ، نور سنج گشودگی کمتر را نشان می دهد . بهتر است خوانش نور سنج را با یک سطح خاکستری آزمایش کنیم . علاوه بر این ، در صورت تغییر نورهای مصنوعی ، برای دستیابی به نتیجه مطلوب بهتر است رقم نوردهی را کمی بالاتر و پایین تر از رقم خوانده شده در نظر بگیریم. · نوردهی خارجی ساده ترین راه نوردهی ، عکاسی در فضای بیرون است . دوربین، خوانش های مربوط به وضعیت نور را به درستی نشان می دهد. برای این کار میتوان از فیلم های با سرعت کم استفاده کرد. دوربین های خود کار نیز برای این کار مناسب است . در روزهای آرام و آفتابی که خورشید در زاویه پایین قرار دارد ( اوایل یا اواخر روز ) . بهترین سایه ها برای ماکت ایجاد می شود. در این شرایط ، با چرخاندن ماکت در جهت های گوناگون و نگاه کردن از درون عدسی می توان سایه های مختلف را امتحان کرد. · نور پردازی خارجی در سایه گاه در روزهای ابری یا در سایه گاه های بزرگ ، نور یکنواخت و یکدستی برای عکاسی در فضای بیرون بدست می آید. · نور روز در روزهای صاف و آفتابی که خورشید در ارتفاع پایین قرار دارد ( یعنی صبح یا بعد از ظهر ). میتوان نور پردازی با اثرات کنتراست خوب بدست آورد. در اواسط روز با استفاده از نور خورشید میتوان به کنتراست متوسطی دست یافت. برای این کار باید ماکت را رو به خورشید چرخاند تا زاویه ی مطلوب و مناسبی به دست آید. عکاسی از ماکت را می توان در فضای داخلی و با استفاده از نور کافی روز انجام داد. پنجره ها ویا نورگیر های رو به شمال ، برای ایجاد نور یکنواخت و کافی و جلوگیری از ایجاد سایه به وسیله وادار پنجره ها بسیار مناسب است . در این حالت بهتر است سرعت شاتر کم باشد. · نور خیره کننده بر روی ماکت با روشن کردن چراغی از سمت پایین ماکت می توان نور را روی آن پخش کرد. برای تلطیف اثر نور می توان جهت آن را از یک سطح سفید باز تاباند یا پارچه ی نازکی روی آن انداخت. · نور پردازی یکنواخت استفاده از دو منبع نور در دو طرف ماکت و روبه روی هم ، نور یکنواخت و یکدستی بوجود می آورد. · استفاده از یک منبع نور با استفاده از یک تک چراغ ، الگوهای قوی بدست آمده توسط سایه ها باعث برداشت بهتر فرم تندیس گون ماکت می شود. برای دستیابی به نتیجه بهتر می توانید ماکت را بچرخانید یا چراغ را جابه جا کرده. بهترین زاویه های سایه را امتحان کنید. 2 لینک به دیدگاه
zahra22 19501 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 11 بهمن، ۱۳۹۲ دید های مختلف با توجه به نوع رابطه ای که می خواهیم از طریق عکاسی بدست آوریم ، از دید ها و زوایای مختلفی می توان از ماکت عکس گرفت . دید های کلی یا دید پرنده ، حس یک ساختمان کامل را بوجود می آورد. دیدهای پایین تر نیز ، حس حضور در سایت و دید از پایین به ساختمان را به دست می دهد . برای عکاسی از دیدهای داخلی و به دست آوردن دیدهای تراز چشم باید از مدل اسکوپ ( وسیله خاصی مانند دوربین زیر دریایی کوچکی که روی دوربین قرار می گیرد) استفاده شود. برای دستیابی به دیدهای پایین تر از ماکت و با هزینه ی کمتر می توان از لوله گسترش یا هر وسیله دیگری بر روی عدسی دوربین استفاده کرد. علاوه بر این ، با عکاسی مستقیم از روبروی ماکت می توان تصاویری شبیه نقشه های نما بدست آورد . این عکس ها برای ترسیم نقشه های منظم از روی ماکت بسیار مناسب است . برای عکاسی از ماکت با دید تندیس گون ممکن است متداول ترین روش برای نشان دادن هندسه ی کلی ماکت به عنوان یک جسم سه بعدی باشد · دید تراز چشم در این روش عکس از تراز چشم گرفته می شود تا دید افراد به فضا را شبیه سازی کند. · دید پرنده در این روش عکس از بالا و به صورت دید چشم پرنده گرفته می شود و تصویری کلی از مجموعه یا شی مورد نظر بدست می آید. · دید پلان نما در این روش عکس از بالا و به صورت نود درجه نسبت به صفحه ماکت گرفته می شود این دید ها نقشه های پلان را شبیه سازی می کند و از آنها برای ترسیم این نقشه ها استفاده می شود. · دید تندیس گون دید تندیس گون شبیه دید پرنده است ، ولی از ارتفاع پایین تری گرفته می شود تا کیفیت سه بعدی فرم ها را نشان دهد . 2 لینک به دیدگاه
zahra22 19501 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 11 بهمن، ۱۳۹۲ پس زمینه ها استفاده از پس زمینه ای نرم با بافتی یکدست و با کمی کنتراست رنگی در خود ماکت ( مانند نئوپان ماکت سازی ، پارچه ی سیاه یا کاغذ قهوه ای ) ، نتیجه بهتری دارد . هنگام عکاسی در فضای خارج ، سطوح تمیز و یکنواخت مانند بتن یا فرش ( موکت ) پس زمینه خوبی به دست می آورد. البته در صورتی که لبه آنها خارج از کادر باشد · پس زمینه متضاد تیره در ماکت های رنگ روشن ، برای تاکید روی رنگ ها از پس زمینه های تیره مانند پارچه یا کاغذ سیاه و برای ماکتهای تیره از سطوح روشن استفاده می شود. · کاغذ آبی با قرار دادن یک صفحه آبی پشت ماکت ، به راحتی می توان آسمان طبیعی را شبیه سازی کرد. · پس زمینه منحنی اگر چه استفاده از کاغذ یا پارچه سیاه به عنوان پس زمینه ، ممکن است تضاد صحنه را افزایش دهد ، ولی قرار دادن کاغذ سفید یا خاکستری زیر ماکت و خم کردن آن در امتداد دیوار برای ایجاد پس زمینه می تواند باعث تغییر تدریجی و ملایم رنگ ها شود. · سطح یکنواخت طبیعی از کف بتنی ، کف پیاده رو ، فرش یا هر سطح یکدست و همواری می توان به عنوان پس زمینه خنثی استفاده کرد . برای ماکت های تیره باید سطوح روشن و برای ماکت های روشن ، سطوح تیره بکار برد. · آسمان طبیعی با قرار دادن ماکت بر روی یک لبه ، از زاویه پایین می توان به گونه ای عکاسی کرد که ماکت و قسمتی از آسمان به عنوان پس زمینه در کادر قرارگیرد . برای این کار بهتر است رو به شمال عکاسی کنیم تا از ایجاد خیرگی نور خورشید جلوگیری شود. 4 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده