صرع

**masi eng** · 10 بهمن، ۱۳۹۲

صرع یکی از شایع ترین بیماری های نورولوژی است؛ یک بیماری قدیمی که راه های مواجهه و درمان آن به مرور تغییر و تکامل یافته است.

پیچیدگی این اختلال، خود ناشی از این است که در پیچیده ترین ارگان بدن انسان یعنی در مغز رخ می دهد. البته در این میان عقاید و خرافات و دیدگاه های عجیب و غریب اقوام و ملت های گوناگون راجع به این بیماری همه و همه بر ابهامات آن افزوده است.

با این حال ۲۵درصد موارد صرع در سنین قبل از ۵ سالگی بروز کرده و ۵۰درصد موارد آن قبل از ۲۵سالگی خود را نشان می دهند. دکتر ابوالفضل نجاران، متخصص مغز و اعصاب و عضو هیأت علمی دانشگاه علوم پزشکی ارتش در رابطه با این بیماری ، عوامل پیدایش آن و راه های درمانش بیشتر توضیح می دهد.وی می گوید: عدم درمان به موقع ممکن است باعث تغییرات ساختمانی در بافت مغز شود.

[h=3]آقای دکتر، صرع ممکن است در هر دوره سنی ایجاد شود، اما چرا شیوع آن در کودکان بیشتر است؟[/h]ـ خب، هر بیماری ممکن است یک گروه سنی خاص را بیشتر در بر بگیرد به طوری که صرع هم در کودکان و حتی کهنسالان شیوع بیشتری دارد. با این تفاوت که در زمان کودکی این بیماری ناشی از علل مادرزادی و عفونت هاست در حالی که در افراد مسن عارضه صرع بیشتر ناشی از علل عروقی و سکته های مغزی است.

[h=3]پس صرع در هیچ کدام از گروه های سنی علت مشترکی ندارد؟[/h]ـ نه ولی به طور کلی از جمله عوامل صرع می توان به ضربه های مغزی، عفونت بافت و پرده های مغز، اختلالات مادرزادی، بیماری های متابولیک ارثی بافت مغز، سکته مغزی، تومور مغزی و بیماری های تحلیل برنده مغزی مانند آلزایمر است.

[h=3]در کدام گروه سنی این بیماری خطرناک تر است؟[/h]ـ ببینید، سن شروع این بیماری از اهمیت خاصی برخوردار بوده و مسلما در کودکی خطرناک تر است به طوری که بروز صرع قبل از شش ماهگی حاکی از ضایعات شدید مغزی است که منجر به عقب ماندگی های شدید هم می شود. همچنین اگر این بیماری در جریان تب اتفاق بیفتد، حاکی از کم شدن آستانه تحمل مغزی بوده و در دوران بلوغ حاکی از اختلالات فیزیولوژیکی، زیستی و هورمونی است. در سن ۳۵ سالگی به بالا نیز معمولاً به دلیل ضایعات قلبی و عروقی است.

[h=3]به عوامل فیزیولوژیکی و اختلالات مختلف در بروز این بیماری اشاره کردید. عوامل بیرونی چطور؟ این عوامل هم در تشدید حملات تاثیر دارند؟[/h]ـ صددرصد. استرس ها و اضطراب های ناشی از زندگی در جوامع شهری از جمله عوامل مهمی است که می تواند باعث تشدید حملات تشنجی در بیماران مبتلا به صرع شود. در جامعه پرشتاب امروزی وجود استرس های متعدد که ناشی از زندگی شلوغ و پرتحرک شهری است، حملات تشنجی در بیماران مبتلا به صرع را افزایش می دهد و این در حالی است که بر خلاف تصور عمومی درمان بیماران مصروع صرفا با مصرف دارو نیست بلکه با ایجاد حس اعتماد، امنیت و آرامش اجتماعی می توان گام موثری در درمان این بیماری برداشت.

[h=3]با این حال، این بیماری را به چند نوع اصلی می توان تقسیم کرد؟[/h]ـ صرع انواع مختلفی دارد که شایع ترین نوع آن صرع اصلی یا صرع بزرگ است. علائم این نوع از صرع هنگامی رخ می دهد که مناطق حرکتی مغز دچار عارضه شده است و اسپاسم های شدید و بی هوشی را دربردارد. در اغلب موارد صرع اصلی ، قبل از آغاز حمله و غش به بیمار یک حالت درونی دست می دهد، یک حالت اخطار است و به آن اورا هم می گویند که می تواند به صورت روانی یا جسمی باشد.

مثل شنیدن صدا، دیدن نوری درخشنده، استشمام بویی خاص. بعد از چند لحظه بیمار بی هوش می افتد که این مرحله کوتاه، تونیک است و در آن تمام ماهیچه ها متشنج و منقبض می شوند، تنفس بیمار قطع می شود و رنگش نیز ممکن است کبود شود.

[h=3]این حالات در انواع دیگر صرع هم به همین اندازه شدید هستند؟[/h]ـ نه، ببینید، در صرع کوچک برخلاف صرع بزرگ یا تشنجی، فرد سقوط نمی کند، ولی فراموشی که به حالات «بیخودی از خود» معروف است، در این نوع صرع اتفاق می افتد. در این نوع حمله، شخص مصروع ناگهان در حالتی که هست، ثابت می ماند و فعالیتش متوقف می شود. در این حالت بیمار چیزی حس نمی کند و بینایی و شنوایی اش محدود می شود.

ولی پس از گذشت ۲ تا ۲۰ ثانیه مجدداً فعالیتش آغاز می شود، در حالی که از اتفاقی که افتاده کاملاً بی خبر است.

[h=3]این حالات از بین می روند؟[/h]ـ این حملات ممکن است در سنین بلوغ از بین بروند ولی در اغلب موارد در صورت عدم درمان درست به صرع بزرگ تبدیل می شوند.

[h=3]مربی بهداشت در برابر یک دانش آموز صرعی باید چه اقداماتی را روی بیمار انجام دهد؟[/h]ـ مسلم است که هنگام مواجهه با کودک مصروع باید نکات زیادی را رعایت کرد که به صورت فهرست وار شامل این موارد هستند:

کودک را به یک سمت بخوابانید و سرش را هم سطح یا پایین تر از بدنش قرار دهید، همچنین از تنفس آرام و منظم وی مطمئن شوید و هرگز چیزی را با فشار میان دندان هایش قرار ندهید، البته در بیشتر مواقع تشنجات بعد از یک دقیقه متوقف می شوند و بعد از آن یک دوره خواب و استراحت است ولی اگر تشنجات بیشتر از چند دقیقه به طول انجامد، حتما باید بیمار را به بیمارستان رساند. هیچ وقت هم سعی نکنید عضلات و اندام های کودک را محکم نگه دارید و از زدن ضربه به صورت وی برای یافتن هوشیاری خودداری کنید.

[h=3]هیچ اقدامی برای بیدار کردن فرد مصروع یا دادن دارو به او نباید صورت گیرد؟[/h]ـ نه، مربیان باید دقت داشته باشند که در اینگونه مواقع چیزی به فرد نخورانند وسعی در بیدار کردن او نکنند. البته در صورت داشتن آموزش و اطلاع کافی از علائم این حملات می توانند از شیاف دیازپام برای جلوگیری از حمله استفاده کنند.

[h=3]گفته می شود صرع موجب افت تحصیلی می شود. با کودکان مصروع در این خصوص باید چگونه رفتار کنیم؟[/h]ـ نکته مهم در این رابطه این است که صرع فقط افتادن فرد و عدم هوشیاری نیست بلکه به چندین شکل می تواند دیده شود. به طور مثال صرع می تواند حتی به صورت افت تحصیلی در مدرسه باشد و متاسفانه معلم ها فکر می کنند که این دانش آموز دچار حواس پرتی است؛ در حالی که والدین و کادر آموزشی باید این مسئله را در نظر داشته باشند که به هیچ وجه فرد را تحت فشار آموزشی قرار ندهند و در حد کشش فرد از او توقع داشته باشند چون اضطراب و استرس موجب تشدید حملات می شود.

با این حال تاکید می کنم که ۹۰ در صد افراد مصروع در دوران تحصیل مشکل خاصی ندارند و چه بسا از دانش آموزان سالم و بدون مشکل هم بالاتر هستند چون ساختمان مغز آنها مشکلی ندارد.

[h=3]آیا این افراد یا کسانی که سابقه تشنج دارند، باید از رژیم غذایی خاصی پیروی کنند؟[/h]ـ بله، بهتر است این افراد مواد غذایی که طبیعت سرد دارند را کمتر مصرف کنند شود، همچنین لبنیات به ویژه ماست را به دلیل نفاخ بودن و سرد بودن کمتر مصرف کنند. با این حال، شیر گوسفند و گاومیش که طبیعتی گرم دارند، برای این بیماران مفیدتر است و در صورتی که مواد غذایی سردی خورده اند، از عرقیات گرم مثل عرق نعناع استفاده کنند.

[h=3]این اقدامات در مورد رژیم غذایی بودند. درمان بیماران نیز حتما شامل درمان های دارویی و غیر دارویی می شود. با این حال کدام یک از این روش های درمانی برای بیماران ارجحیت دارند؟[/h]ـ مسلما درمان های دارویی و غیر دارویی در کنار هم هستند ولی درمان های غیر دارویی از اهمیت بیشتری برای ما برخوردارند و آن هم به این جهت که این درمان ها شامل حذف عوامل خطرناک به خصوص برای پیشگیری از آسیب های مغزی هستند که از زمان جنینی شروع می شود.

درمان ها شامل خودداری از مصرف دخانیات، عدم مصرف الکل، دوری از محیط های آلوده مثل رادیواکتیو هستند. البته انجام ورزش و پیاده روی به طور غیرمستقیم نیز آمار تشنج های ناشی از صرع را پایین می آورد. علاوه بر این، برای جلوگیری از تشنج، فرد باید خواب منظم و کامل داشته باشد چون بی خوابی یکی از مهم ترین عواملی است که باعث تشدید تشنج می شود.

[h=3]در چه بیمارانی ممکن است بیماری بهبود نیابد یا کنترل نشود؟[/h]ـ ببینید این ها بیمارانی هستند که آسیب های شدید مغزی دارند، مانند بیماران عقب مانده ذهنی یا افراد دچار ناهنجاری های شدید مغزی مادرزادی. اکثر افراد با درمان دارویی یا غیردارویی در زندگی هیچ مشکلی نخواهند داشت؛ چه بسا افراد به ظاهر سالم ممکن است در برخورد با مشکلات زندگی عاجز باشند ولی این افراد در زندگی خود هیچ مشکلی نداشته باشند.

[h=3]انجام آزمایش های دوره ای برای افرادی که تحت درمان دارویی هستند چقدر ضروری است ؟[/h]ـ انجام آزمایش های دوره ای به فواصل ۶ ماه یک بار که شامل تست های کبدی، خون و در برخی موارد سنجش استخوان ضروری به نظر می رسد. همچنین ممکن است مصرف داروها سنگ کلیه ایجاد کنند که انجام معاینات و آزمایش های مربوط به آن هم لازم به نظر می رسد.

[h=3]عدم درمان به موقع این بیماری چه عواقبی ممکن است داشته باشد؟[/h]ـ عدم درمان به موقع باعث می شود که کانون ایجاد تشنج (کانون شورشی تشنج) به صورت فونکسیون و فیزیولوژیک دچار اختلال شده و اگر درمان نشود ممکن است باعث تغییرات ساختمانی در بافت مغز شود و نواحی دیگر مغز را نیز درگیر کند. بنابراین درمان این بیماران الزامی است.

اما در مجموع چون صرع یک بیماری خوش خیم است، بهتر است در صورت ثابت شدن این بیماری توسط پزشک متخصص، اقدامات درمانی انجام گیرد و مطمئن باشید که درصد بسیار زیادی از این افراد (بالای ۹۵درصد) به طور کامل درمان خواهند شد.

[h=3]گاهی بروز صرع را به وجود تومور های مغزی نسبت می دهند. توجیه شما در این باره چیست؟[/h]ـ به هیچ وجه این طور نیست. بروز تشنجات مکرر تا قبل از ۱۸ سالگی، کاملا صرع محسوب می شود؛ البته بین سنین ۳۰ تا ۵۰ سال احتمال اینکه تشنج با وجود تومورهای مغزی مرتبط باشد وجود دارد که با انجام ام آر آی این مسئله مشخص می شود. با این حال بروز تشنجات پس از ۵۰ سالگی نیز ممکن است مربوط به سکته های مغزی باشد

مریم غفاری

**masi eng** · 10 بهمن، ۱۳۹۲

بیماری صَرع یا اپی‌لپسی(به

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

: epilepsy) در

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

به حالتی گفته می‌شود که شخص، بدون عامل برانگیزاننده خاصی مثل افت قند خون،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

، کمبود کلسیم و غیره مکرراً دچار حملات تشنج شود. بنابراین به مجرد یک حمله تشنج نمی‌توان گفت فردی به بیماری صرع مبتلا شده‌است. در مواردیکه تشنج در اثر عامل برانگیزاننده بروز کرده باشد با رفع عامل مثلاً افت قند خون و یا کمبود کلسیم، حملات تشنج نیز متوقف می‌شوند. اما اگر بدون وجود علت و یا بعد از کنترل و یا رفع عوامل برانگیزاننده، حملات تشنج بازهم تکرار شود آن موقع بیماری صرع مطرح می‌شود.

گاه علت صرع وجود یک اختلال ساختمانی در

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

مانند تومور است اما در اغلب موارد هیچ علت خاصی یافت نمی‌شود. در برخی از کودکان مبتلا، حملات تشنج به دنبال یک محرک حسی مثل نورهای شدید بروز می‌کنند و گاه هیچ عامل شروع کننده‌ای وجود ندارد. از علل شناخته شده صرع

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

، بیماریهایی که بر

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

خونی مغز اثر می‌گذارند و انواع سموم می‌باشد. به غیر از صرع علل متعدد دیگری نیز برای تشنج وجود دارد که یکی از آنها تب بالاست (تشنج ناشی از تب).

**masi eng** · 10 بهمن، ۱۳۹۲

[h=2]تعریف تشنج[/h] نوشتار اصلی:

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

در واقع اختلال گذرای عملکرد مغزی است که در اثر

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

غیر طبیعی در سلولهای عصبی مغز پیدا می‌شود و سبب ایجاد علائم گوناگونی مثل از دست دادن ناگهانی هوشیاری، انقباض عضلات و یا تغییرات حسی و رفتاری در فرد می‌شود. این امواج الکتریکی غیر طبیعی در

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

ثبت و قابل مشاهده خواهند بود. گاه دلیل تشنج اختلالات ناگهانی به‌علت وجود یک عامل مثل تب بوجود می‌آید.

[h=2]انواع صرع:[/h]

صرع‌ها در حالت کلی به دو دسته صرع منتشر (گرندمال) و صرع موضعی (پارسیل) تقیسم بندی می‌شوند. صرع موضعی خود به دو زیرشاخه صرع ساده (بدون بیهوشی) و صرع مرکب (همراه با بیهوشی) تقسیم می‌شود. شایعترین نوع صرع در میان بزرگسالان صرع پارسیل مرکب است. در کودکان تشنج‌های

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

شایعتر است، بیشتر از سه چهارم

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

مبتلا به صرع، از این نوع تشنج رنج می‌برند، صرع پتی مال یا ابسانس یا کوچک دومین نوع شایع صرع در کودکان است که بعد از رسیدن به

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

از بین می‌رود.

صرع بزرگ یا تشنج تونیک – کلونیک معروفترین نوع صرع، صرع منتشر (Grand mal) است. این صرع هنگامی رخ می‌دهد که مناطق حرکتی مغز دچار عارضه شده‌است و اسپاسمهای شدید و بیهوشی را دربردارد. در اغلب موارد صرع اصلی، قبل از آغاز حمله و غش به بیمار یک حالت درونی دست می‌دهد که این اخطار خوانده می‌شود. این حالت در لاتین Aura نامیده می‌شود و می‌تواند به صورت روانی یا جسمی باشد. مثل شنیدن صدایی (جسمی) و یا احساس خوشبختی یا بدبختی (روانی). بیمار ممکن است بوی مشخصی را حس کند و یا گمان کند که نور درخشندهای می‌تابد. بعد از چند لحظه بیمار بیهوش می‌افتد که این مرحله کوتاه، تونیک است که تمام ماهیچه‌ها متشنج و منقبض می‌شوند، تنفس بیمار قطع می‌شود و رنگش نیز ممکن است کبود شود. مرحله بعدی کلونیک است که اندامها تکانهای مختصری می‌خورند. در خلال این مدت بیمار ممکن است

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

را گاز بگیرد.

مراحل علائم تشنج تونیک – کلونیک به ترتیب زیر است:

تحریک پذیری یا رفتارهای غیرعادی به مدت چند دقیقه پیش از بروز تشنج (Aura).
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
- ورود
- یا
- ثبت نام
و انقباض عضلات که ۳۰ ثانیه طول می‌کشد و بیمار در طی آن بیهوش شده و به زمین می‌افتد و تنفس نامنظم می‌شود.
حرکات پرشی اندامها یا صورت که می‌تواند از ۲۰ ثانیه تا چند ساعت طول بکشد. در این مرحله ممکن است بیمار زبانش را گاز بگیرد و کنترل مثانه یا روده را از دست بدهد.
پس از آنکه تشنج متوقف شد، ممکن است بیمار تا چند دقیقه و به ندرت تا ده دقیقه بیهوش باقی بماند.
بعد از بازگشت هوشیاری کودک معمولاً گیج است و سردرد دارد و ممکن است به خواب رود.

صرع کوچک یا تشنج ابسانس صرع کوچک (Petit mal)، که در آن مناطق حسی

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

دچار آسیب می‌شود. در بین بچه‌ها شایع است که معمولاً تشنج آنی است و یک لحظه به طول می‌انجامد. کودک بازی را متوقف کرده و ساکت می‌ایستد در حالی که یک حالت سستی و بیحالی در صورتش دیده می‌شود. پس صرع کوچک عبارتست از زایل شدن شعور برای مدتی کوتاه، بدون اینکه در بیمار تشنج یا زمین خوردگی و یا Aura دیده شود. این نوع صرع یکی از شایعترین صرعها نزد کودکان و

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

است. رنگ پریده، چشمانش به یک نقطه خیره شده و از اطراف خود بی خبر است. مدت آن حتی امکان دارد بسیار کوتاه بوده و قابل رویت نباشد. شروع آن از سه تا سیزده سالگی است که اگر درمان اصولی شود برای همیشه از بین می‌رود و در غیر اینصورت در سنین بالاتر به صرع بزرگ تبدیل خواهد شد.

از علل این نوع صرع، تومورها، حوادث، تصادف، ضربه‌های مغزی و... را می‌توان بیان کرد. از نشانه‌های بارز صرع کوچک که می‌توان در کلاس درس مشاهده کرد، نحوه نوشتن املا دانش آموزان است که ممکن است در حین حمله، دو یا سه خط از املا را جا بیندازند. پس از حمله علاوه بر رنگ پریدگی، سستی و بی‌حالی، احساس خواب به کودک دست خواهد داد.

پس در طی این نوع حمله تشنجی، کودک برای ۱۰ تا ۱۵ ثانیه هوشیاری خود را از دست می‌دهد و به فضا خیره می‌شود و فعالیتهای معمول وی متوقف می‌شود اما به زمین نمی‌افتد. و پس از بازگشت هوشیاری، کودک چیزی از حمله خود به یاد نمی‌آورد.

صرع موضعی هوشیاری بیمار در این نوع صرع مختل نمی‌شود و تظاهرات صرعی به صورت حرکتی ظاهر می‌شود. ابتد از یک نقطه شروع شده و به تدریج سایر قسمتهای بدن را فرا می‌گیرد. به این نوع صرع،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

نیز می‌گویند. البته نوع دیگر صرع موضعی حرکتی بدون انتشار است که تشنج فقط در یک عضو ظاهر شده و در همان جا باقی می‌ماند. مدت حمله حدود یک تا دو دقیقه‌است ولی ممکن است در بعضی از افراد مدتها طول بکشد. فرمی از صرع است که کمتر شایع است، صرع موضعی یا پارشیال

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

که سبب حرکات پرشی در یک سمت از صورت یا یک اندام می‌شود. همچنین هوشیاری نیز ممکن است مختل شود. در اغلب موارد کودک مبتلا به یک نوع صرع است، با این حال برخی کودکان مبتلا به انواع پیچیده‌تر صرع هستند که ترکیبی از دو یا چند نوع مختلف است.

[h=2]اقدامات اولیه در فردی که تشنج کرده:[/h]

اگر بیمار دچار تشنج تونیک – کلونیک شده او را به یک سمت بخوابانید و سرش را همسطح یا پایین‌تر از بدنش قرار دهید. شخص را به پهلو بخوابانید تا مسیر تنفسیش باز باشد سعی نکنید چیزی در دهان شخص بگذارید عموماً بر این باور غلط هستند که باید جسمی را در دهان فرد گذاشت تا مانع گاز گرفتن زبان شود حال انکه از همان ابتدای حمله

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

فک بشدت منقبض می‌شوند که می‌تواند از همان ابتدا زبان را قطع کند این در حالیست که تجربه نشان داده این اتفاق بسیار نادر است گذاشتن جسم در دهان فرد بعلت انقباض فک می‌تواند باعث شکستگی دندان شود. هرگز چیزی را با فشار میان دندانهایش قرار ندهید. در بیشتر مواقع تشنج بعد از یک دقیقه متوقف می‌شوند و بعد از آن یک دوره خواب و استراحت است ولی اگر تشنج بیشتر از چند دقیقه به طول انجامد حتماً باید بیمار را به بیمارستان رساند. همچنین اگر کودک تاکنون یک تشنج تونیک – کلونیک نداشته و نخستین باری است که به این نوع حمله دچار می‌شود، به سرعت کودک را به نزدیکترین بیمارستان برسانید.

در مورد سایر انواع تشنج، بیمار را در یک محل آرام نشانده و صبر کنید تا تشنج کاملاً برطرف شود و هوشیار شود. سپس به بیمار آرامش خاطر بدهید.

اقداماتی که پزشک انجام می‌دهد: ۱- پزشک نخست برای مشخص کردن عوامل محرک احتمالی سؤالاتی در مورد رفتارها و علائم بیمار (قبل، در طی و بعد از حمله تشنج) می‌پرسد.صرع یک بیمارشبیه تشنج است

۲- نوار مغزی

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

EEG از بیمار گرفته می‌شود تا به تشخیص نوع صرع کمک کند. در مواردی که تشخیص صرع از هیستری (تمارض) امکانپذیر نباشد از الکتروانسفالوگرافی استفاده می‌شود.

۳- انجام MRI مغزی ممکن است برای تشخیص ناهنجاریهای ساختمانی

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

لازم باشد.

۴- انجام

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

برای تشخیص اختلالات الکترولیتی به عنوان علت تشنج ضروری است.

[h=2]درمان:[/h]

امروزه کنترل بیشتر انواع صرعها میسر است با استفاده از داروهای مناسب بطور روزمره می‌توان از بروز حمله جلوگیری کرد. بیماران مبتلا به صرع، نیاز به مصرف منظم داروی ضد تشنج دارند. این داروها معمولاً به مدت دو تا چهار سال بعد از آخرین حمله تشنج ادامه می‌یابند و سپس می‌توان به تدریج ظرف چند ماه آنها را قطع کرد.

انتخاب دارو بستگی به نوع صرع، سن بیمار و... دارد. از جمله

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

معروف صرع می‌توان

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

،

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

و... نام برد.

اگر حملات صرع با دارو کنترل نشوند و همچنین MRI یک ضایعه مغزی را نشان دهد، ممکن است
برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.
- ورود
- یا
- ثبت نام
(خیلی به ندرت) مورد بررسی قرار بگیرد.

[h=2]پیش آگهی:[/h]

پیش آگهی صرع بسته به نوع آن متفاوت است. بیشتر از سه چهارم کودکان مبتلا به صرع "تونیک – کلونیک" که به مدت دو سال حمله‌ای نداشته‌اند، عود نخواهند داشت. اغلب کودکان مبتلا به صرع نسبی خوشخیم، خود به خود خوب می‌شوند و بعد از بلوغ احتیاج به مصرف دارو ندارند. پیش آگهی صرع کوچک (ابسانس) مبهم و نامعلوم است. اغلب کودکان، حتی کودکانی که مشکلشان حل نشده، هیچ ناتوانی و معلولیتی از نظر ذهنی پیدا نمی‌کنند و می‌توانند به مدارس معمولی بروند و در اغلب فعالیتهای ورزشی شرکت کنند.

[h=2]پیشگیری:[/h]

برخی علل صرع قابل پیشگیری هستند. شش راه اساسی برای پیشگیری از ابتلا به صرع که

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

بیان کرده‌است عبارتاند از: مراقبت‌های پیش از تولد، زایمان بی خطر، کنترل تب در کودکان، کاهش ضربه مغزی، کنترل بیماریهای عفونی و انگلی و مشاوره

برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید.

.

حالت ثابت از تغییرات این دسته خلق و احساس ناپایدار، چسبندگی، کینه‌توزی، فکر نامعلوم و مجهول، علاقه به جزییات و فراموش کردن کلیات و حالت کندی روانی را می‌توان نام برد.

**masi eng** · 10 بهمن، ۱۳۹۲

بیماری صرع یا حملات مکرر تشنج

تعریف

صرع یک بیماری است که با تشنجات مکرر در یک دوره زمانی خود را نشان می دهد. تشنج به یک حمله ناگهانی در فعالیت الکتریکی مغز اطلاق می شود که می تواند باعث کاهش هوشیاری، حرکات مکرر و انقباضات عضلانی و گاهی اختلالات حس شود. 25% موارد صرع در سنین قبل از 5 سالگی بروز کرده و 50% موارد آن قبل از 25 سالگی خود را نشان می دهند. و موروثی می باشند که در خانواده های خاصی شیوع بالاتری را دارند.

دلایل ایجاد صرع

مغز در حقیقت از مجموعه ای از سلولهای عصبی بنام « نورون » تشکیل شده است و افکار، احساسات و اعمال فرد تحت کنترل مغز است و این فعالیتها توسط تکانه های الکتروشیمیائی صورت می گیرد، سلولهای عصبی حدود 80 بار در ثانیه از خود سیگنال صادر می کنند ولی، شرایط مختلف و محرکهای متفاوتی باعث می شوند سلولهای عصبی حدود 500 بار در ثانیه تولید سیگنال کنند. در حدود 70-50 در صد موراد صرع، که علت تولید این سیگنهالهای که غیرطبیعی مشخص نیست که به این نوع صرع « صرع با علت نامشخص » می گویند. سایر موارد صرع البته درصد کمتری از موارد بیماری را تشکیل می دهند. تا حدی علت شناخته شده ای دارند. مثلاً بعضی از انواع صرع در اثر « آسیب مغزی » در بدو تولد بوجود می آیند که این آسیب ها می توانند در اثر کاهش اکسیژن رسانی به مغز ، ضربه به سر يا خونریزی شدید، عدم تطابق و سازگاری خون مادر و بچه، عفونت ( قبل، حین و بلافاصله بعد از تولد) بوجود آیند. بعضی از انواع صرع نیز ارثی می باشند مثل « صرع میوکلونیک جوانان ». سایر علل ایجاد صرع مثل ضربه به سر، استفاده زیاد از الکل ، نقایص مادرزادی ، التهاب بافت مغز یا نخاع ، بیماریهائی مثل سرخک ، اوریون و دیفتری ، استنشاق و یا خوردن مواد سمی مثل سرب، جیوه و یا مونواکسید کربن و یا قطع ناگهانی داروهای ضد صرع می باشد. صرع همچنین یکی از علائم سایر بیماریها مثل فلج مغزی، نورو فیبروز ماتوز، کمبود پیروات و یا اوتیسم … می باشد. حملات صرع

می تواند در اثر مواجهه با نورهای درخشان، بازیهای ویدئوئی، صداهای تکراری، کمبود خواب، مصرف زیاد الکل ، استرس ، سیگار و تغییرات هورمونی مثلاً در هنگام قاعدگی بروز نمایند.

صرع چه علائمی دارد؟

علائم تشنجات صرعی به ناحیه ای از مغز که تحت تأثیر سیگنالهای غیر طبیعی قرار می گیرد بستگی دارد. مغز به دو نیمکره تقسیم می شود و هر نیمکره نیز از چهار قسمت اصلی تشکیل شده است بنامهای قسمت پیشانی، گیجگاهی بالای سری یا آهیانه و پس سری.

قسمت پیشانی، رفتارهای حرکتی ما را کنترل می کنند مثل صحبت کردن ، فکر کردن و طرح و برنامه ریختن و همچنین خلق و خوی فرد و صرع این ناحیه شامل یک گروه تشنجات کوتاه است که سریعاً آغاز شده و ناگهان اتمام می یابند.

قسمت آهیانه یا بالای سری دریافت کننده ورودی های حس بدن بوده و آنها را تفسیر کرده و حرکات بدن را کنترل می کند . صرع این ناحیه تمایل دارد که به سایر نقاط مغز گشترش می یابد.

قسمت پس سری که تفسیر ورودی های بینائی را بر عهده دارد، در صورت درگیری آن و ایجاد تشنج در این کانون، با شاهد توهمات بینائی، چشمک زدنهای سریع و پلک زدنهای مکرر و سایر علائم مربوط به چشم خواهیم بود. قسمت گیجگاهی در حافظه و احساسات دخالت دارد و صرع این ناحیه که معمولاً در دوران کودکی آغاز می شود معمولاً قبل از شروع حمله صرع ، یک علائم آگاه کننده ( بنام Aura) که ممکن است بینائی، شنوائی، حس چشائی و … باشد رخ می دهند و سپس فرد حمله را تجربه می کند. بسته به اینکه کدام قسمت مغز درگیر باشد علائم ممکن است حرکتی باشد ( مثل حرکات شدید ناگهانی قسمتی از بدن ) و یا حسی باشد مثل احساس مور مور و خواب رفتگی در یک سمت بدن و یا علائم بینائی که مثلاً فرد چیزهائی را می بیند که واقعاً وجود نداشته و بقیه آنها را نمی بینند و یا علائم شنوائی که فرد صدای شخصی یا موسیقی و … را بصورت خیالی می شنود. تشنج می تواند همچنین باعث اختلال هوشیاری ، تهوع و فشارهای احساسی به فرد شود.

از نظر طبی، صرع به انواع زیادی تقسیم می شود که در این مختصر نمی توان به آنها پرداخت ولی چند نوع مهم آنها را توضیح می دهیم. یک نوع مهم صرع که بنام « صرع بزرگ » یا Mal – Grand نامیده می شود. در این صرع که معمولاً ابتدا سیگنالهای غیر طبیعی مغزی محدود به یک قسمت کوچک مغزی باشند، سریعاً به تمام مغز منتشر می شوند، و فرد پس از یک فریاد بلند بیهوش شده و روی زمین می افتد و در حالیکه هوشیار نیست، بدنش کاملاً سفت شده و حدود 30 ثانیه در این حالت باقی می ماند. پس از این مرحله برای حدود 60-30 ثانیه بدن دچار انقباضات و رفع انقباض بصورت مکرر می شود. در طول تشنج بیمار سر خود را به یک طرف منحرف کرده و دندانهای خود را محکم به هم فشار می دهد و ممکن است دچار بی اختیاری ادرار یا مدفوع شود. همچنین ممکن است، فرد دچار اختلال تنفس شود که در این صورت ممکن است، پوست آنها در اثر کمبود اکسیژن به رنگ آبی متمایل شود. فرد مبتلا پس از اتمام حمله صرع و در حالیکه در حال بازگشت به حالت هوشیاری می باشد، ممکن است دچار سردرد، درد عضلانی و ضعف در دستها و پاها بوده و شدیداً احساس خستگی کند.

نوع دیگر صرع که بنام صرع کوچک یا Mal –Petiet معروف است معمولاً حوالی سن 4 سالگی آغاز می شود و مدت آن حدود 20-15 ثانیه است . همچنین بیمار ممکن است برای مدت کوتاهی هوشیاری خود را از دست بدهد. کودک در این حالت بسیار ساکت بوده و حرکاتی مثل چشمک زدن ، خیره شدن و یا حرکات لب را از خود بروز می دهد. معمولاً کودک به سرعت به حالت نرمال باز گشته و فعالیت خود را از سر می گیرد، بدون اینکه از زمان تشنج چیزی به خاطر آورد. البته این نوع تشنج در دوران بلوغ و جوانی معمولاً متوقف می شود ولی اگر درمان نشود ، بیمار می تواند تا روزانه 100 حمله بیماری را تجربه کند و بعضی از این کودکان ممکن است نهایتاً به صرع بزرگ مبتلا شوند.

صرع قسمت گیجگاهی مغز نیز قبلاً توضیح داده شده و به آن تشنج حرکتی _ روانی نیز اطلاق می شود ( زیرا هم هوشیاری و هم فعالیتهای حرکتی را درگیر می کند ) ابتدا با یک مقدمه (Aura) که ممکن است حس چشائی ، شنوائی بویائی … باشد مثلاً فرد ابتدا احساس می کند دارد صدائی را می شنود و سپس وارد فاز اصلی تشنج می شود که ممکن است در این حالت بین 2-1 دقیقه کاملاً حالت گیجی پیدا کند و پس از اتمام حمله نیز حالت نیز تلو تلو خوردن، صداهای نامفهوم از خود بروز داده و در مقابل هر گونه کمکی مقاومت می کند.

یک حالت دیگر حملات تشنجی که می تواند تهدید کننده حیات باشد، « صرع مداوم » است که در آن بیمار برای مدت 30 دقیقه دچار حملات صرعی شده که در بین حملات نیز به هوش نمی آید و مکرر دچار تشنج می شود.

در این نوع صرع، بیمار هوشیاری خود را از دست داده، تنفس وی مشکل شده و دچار انقباضات شدید عضلانی می شود و ممکن است برای قطع حملات تشنجی وی مجبور به بیهوش کردن بیمار بشوند.

در نوع دیگر صرع که بنام « صرع بدون حرکت » یا « حملات افتان » معروف است ،بیمار بطور ناگهانی برزمین می افتد و معمولاً این صرع در کودکان دیده می شود و یک دوره کوتاه هم هوشیاری خود را از دست داده و چیزی از محیط اطراف را درک نمی کنند.

چگونه بیماری تشخیص داده می شود؟

برای تشخیص بیماری معمولاً از تاریخچه ای که بیمار یا همراهان با توصیف حملات بیماری به پزشک می دهند، در کنار انجام یک آزمایش « الکترو انسفالوگرام » یا « نوار مغز » نامیده می شود، استفاده می گردد در نوار مغز چندین الکترود در مکانهای مختلف سر بیمار قرار داده شده و فعالیت الکتریکی مغز در آن نواحی اندازه گیری می شود و نوار مغز طولانی مدت و یا نوار مغز ویدئوئی از وی گرفته می شود تا امواج غیر طبیعی مشخص گردد. البته اگر پزشک به صرع مشکوک شود علاوه بر نوار مغز برای پی بردن به دلیل صرع ممکن است آزمایشات خونی برای چک کردن قند خون ، کلسیم ، سدیم و یا آزمایشاتی که عملکرد کلیه یا کبد را می سنجند و اندازه گیری تعداد گلبولهای سفید خون انجام شوند.

گاهی نیز نوار قلب برای چک کردن ریتم قلب و پی بردن به ریتمهای غیر طبیعی قلب درخواست می شود. CT اسکن و یا MRI نیز برای تشخیص تومور مغزی و یا علائم سکته مغزی و آسیب به بافت مغز استفاده می شوند.

بررسی مایع مغزی نخاعی نیز برای بررسی عفونت مغزی ممکن است لازم باشد.

با کمک تستهای فوق پزشک برای نوع درمان و طول دوره درمان بیمار تصمیم گیری خواهد کرد.

چگونه صرع درمان می شود؟

فردی که در حال تشنج است نمی توان حرکات او را مهار کرد. توصیه پزشکان در این حالت شل کردن و باز کردن دکمه های لباس، دور کردن هرگونه جسم نوک تیز و سفت از نزدیکی بیمار در حال تشنج است تا به خود صدمه ای نزند. گرچه نباید چیزی را در داخل دهان فرد در حال تشنج قرار داد ولی اگر بیمار در حال تشنج محکم زبان خود را گاز گرفته است می توان یک پارچه را چند تا کرد و بین دندان و زبان بیمار قرار داد تا از صدمه بیشتر به زبان بیمار جلوگیری شود. چرخاندن سر بیمار به یک طرف نیز باعث می شود. که تنفس بیمار راحت تر صورت گیرد. گاهی نیز تشنج در اثر یک مشکل زمینه ای پزشکی ایجاد شده ( مثلاً کاهش قند خون ) که با رفع آن ، تشنج نیز بر طرف می گردد، ولی صرع کلاً با داروهای ضد صرع کنترل می شود. بعضی از بیماران با یک یا چند دارو کنترل می شوند. بیشترین داروهای مورد استفاده در درمان بیماری صرع عبارتند از : فنی توئین، کاربامازپین، فنو باربیتال، پریمیدون، والپوریک اسید، کلونازپام ، و اتوسوکسامید . بیمارانی که از داروهای ضد صرع استفاده می کنند باید بطور مرتب ویزیت شده و سطوح خونی داروهای آنها چک شود و همچنین عوارض مثل گیجی، تنبلی و خستگی، پر فعالیتی، حرکات غیر قابل کنترل چشم ، مشکلات گفتاری یا بینائی ، تهوع و استفراغ و اختلال خواب بررسی شوند.

صرع مداوم نیز ابتدا توسط داروهائی مثل دیازپام ، فنی توئین،فنو باربیتال درمان می شود و اگر به اینها جواب نداد، سایر اقدامات توسط پزشک انجام خواهد شد. اگر تشنج بعلت کاهش قند خون ایجاد شده باشد با تزریق محلول گلوکز وریدی ، تشنج رفع خواهد شد.

جراحی و درمان صرع وقتی مورد استفاده قرار می گیرد که توسط دارو صرع کنترل نشود

(صرع غیر قابل مهار) و یا اینکه عوارض درمان داروئی زیاد بوده و ادامه درمان به این علت ممکن نباشد. مؤثرترین جراحی در درمان صرع وقتی انجام می گیرد که پزشک بتواند کاملاً نقطه درگیر در مغز را پیدا کرده و بداند در کدام قسمت مغز اختلال ایجاد شده است و آن ضایعه ( که مثلاً می تواند یک تومور باشد) را بدون آسیب زیاد به بافت نرمال اطراف آن بیرون آورد. علاوه بر اعمال جراحی که ضایعه را جراحی می کنند، در صرعهای مربوط به قسمت گیجگاهی که قبلاً توضیح داده شده، برداشتن قسمتی از مغز در ناحیه گیجگاهی باعث کنتر ل 80-75 درصد این نوع صرع می شود ولی با توجه به اینکه این قسمت مغز تا حدی مسؤول حافظه و احساسات است، بعضی از بیماران پس از عمل مشکلات حافظه و گفتار پیدا می کنند. در صرعهای که شدید بوده و فعالیت الکتریکی غیرطبیعی در بیشتر نقاط مغز گسترده است از عمل جراحی برداشتن یک نیمکره مغز (Hemispheretomy ) انجام می شود که بیشتر در نوزادان و کودکان با مشکلات و اختلالات مغزی از هنگام تولد یا بفاصله کمی پس از تولد درگیر آن بوده اند، صورت می گیرد.

گاهی اوقات نیز برای کنترل صرع ، رابط بین دو نیم کره مغزی را جراحی کرده و برمی دارند که به این عملCorpus Callostomy می گویند. البته ابتدا 3/2 از فیبرهای عصبی رابط بین دو نیمکره را نابود کرده و 3/1 آنرا باقی می گذارند ولی اگر این روش جواب نداد، 3/1 باقمانده را نیز باقیمانده را نیز برمی دارند.

امروزه روشهای دیگری نیز ممکن است برای کنترل صرع استفاده شود. از جمله استفاده از یک دستگاه کوچک که در طرف بالا و چپ قفسه سینه کار گذاشته می شود و باعث « تحریک عصب واگ » یا [Vagus nerve stimulation(VNS)] می شود. عصب واگ که عصب دهم مغزی است باعث کنترل تنفس،ضربان قلب، بلع، صحبت کردن، هضم غذا و چندین کار دیگر می شود.این دستگاه بطور دوره ای این عصب را تحریک می کند و نشان داده شده که در پیشگیری و یا حداقل کوتا ه کردن دوره تشنج بعضی افراد مؤثر است.

سایر روشها نیز ممکن است حداقل بطور نسبی باعث کنترل صرع شوند از جمله ، تن آرامی

(Relaxation) ، بیوفیدبک ، طب سوزنی، طب فشاری و یا تغییر در رژیم غذائی است.

چند نکته مهم برای افراد مبتلا به صرع

این افراد برای پیشگیری از حملات صرع بهتر است یک رژیم غذائی سالم، خواب کافی و سطوح استرس پائین داشته باشند. همچنین از آنجا که که تب ممکن است ، ایجاد تشنج کند، با اولین علائم بیماری داورهای ضدتب باید تجویز شود. اگر تشنج شما با مقدمه (Aura) شروع می شود و به شما حالتی دست می دهد که می فهمید تا چند لحظه دیگر تشنج خواهید کرد، سریعاً خود را به یک مکان امن رسانده و در حالت درازکش قرار گرفته تا تشنج شما تمام شود. به اطرافیان خود بیاموزید که هنگامیکه شما را در حال تشنج دیدند، چکار کنند و چه اقداماتی را انجام دهند. همچنین بعضی از روشها را هرگز به تنهائی انجام ندهید ، مثل شنا کردن یا دوچرخه سواری تا در صورت بروز حادثه کسی بتواند شما را نجات دهد. در هنگام ورزشهائی مثل دوچرخه سواری، اسکیت سواری ، موتور سواری و … حتماً کلاه ایمنی بر سر بگذارید.

MELINI · 10 بهمن، ۱۳۹۲

انشالله که هیشکی این بیماری رو نگیره...............

الهییی آآآآآآآآآآآآممممممممیییییییییییییننننننننننننننننننننننن

**masi eng** · 10 بهمن، ۱۳۹۲

انشالله که هیشکی این بیماری رو نگیره...............
الهییی آآآآآآآآآآآآممممممممیییییییییییییننننننننننننننننننننننن

الهی آمین....

ورود

صرع

ارسال های توصیه شده

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

MELINI 1178

لینک به دیدگاه

masi eng 47044

لینک به دیدگاه

سایت نواندیشان

انجمن نواندیشان

جریان فعالیت های من

کسب درآمد کنید