sam arch 55879 ارسال شده در 18 اسفند، 2013 چكيده نشانه شناسي ساختگرا تقابل هاي دوتايي را عناصر دلالتمندي مي داند كه ساختار پنهان متن را تشكيل مي دهد و با تحليل آن ها مي توان به تفسير و تأويل معنا پرداخت . تقابل ها كه از ديدگاه زبان شناسي، روان شناسي و مردم شناسي ساختارگرا عامل شناخت و ادراك هستند ، در متون فرهنگي اعم از آثار مكتوب ادبي يا هنرهاي ديداري و شنيداري بروز و ظهورهاي متفاوتي دارند. بررسي انواع تقابل هايي كه مؤلف به كار برده است و شيوة پردازش آ ن ها ، نتايج سبك شناختي به دست مي دهد؛ چنان كه بررسي نشانه شناختي عناصر متقابل در تصويرپردازي اشعار مولانا نشان مي دهد: 1. همة تقابل هاي ذهني و عيني كه نوعي تعالي و تنز ل را القا مي كنند در جهت تبيين پديده هاي مادي و امور معنوي به كار رفته اند. 2. تقابل ها در نقطه اي به وحدت مي رسند و هويت تقابلي آن ها مرتفع مي شو د. 3. سلب ماهيت تقابلي از عناصر دوگانه با شگردهاي بياني و بلاغي صورت مي پذيرد كه دسته بندي آن ها به توصيفات سبك شناختي اشعار مولانا در مثنوي و كليات ديوان شمس رهنمون است. مشخصات مقاله:مقاله در 18 صفحه به قلم زهرا حياتي (دانشجوي دكتري زبان و ادبيات فارسي دانشگاه تربيت مدرس) برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام منبع:فصلنامة نقد ادبي. س 2. ش 6. تابستان 1388
ارسال های توصیه شده