sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 20 آذر، ۱۳۹۲ چكيده: در ادبيات براى تحريك احساسات مخاطب از لوازم و امكانات ايجاد اين احساس استفاده مي شود. يكى از وسائل ايجاد آن، صورخيال برگرفته از طبيعت است، به خصوص در دورة شعر سنّتى و كلاسيك. تصويرپردازى در ادبيات سنّتى حاصل تجربة شاعرانه است. شاعر سنّتى براى ايجاد عنصر خيالى، از آنچه كه به ادراك او از طبيعت مادّي مي آيد، استفاده مي كند. از جلوه هاى صورخيال در تصويرسازى، استفاده از حروف الفبا است كه آن هم به دو صورت در شعر شاعران و آثار عرفاني به كار مي رفت، اوّل: با توجّه به شكل و موقعيّت حروف كه در انطباق با واقعيت هايى كه در طبيعت وجود داشت، به آنها تشبيه مي شد. دوّم: استفاده از حروف به صورت نماد و رمزهاى عرفانى كه بازگوكنندة بعضى از واقعيت هاى عرفانى بود. در اين جستار با آوردن مصداق هاى شعرى، اين دو ديدگاه بازگو خواهد شد. چگونگي تصويرسازي با حروف الفبا در شعر شاعران سنتي نويسنده:مهدي باقري ادبيات ،شماره پياپي 164، ،سال پانزدهم،، شماره در سال 2، خرداد، 1390، صفحه 44-51 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده