بهره وری سبز

[Emerald_s 764]

بهره وری سبز ، به كارگیری تكنولوژی های مناسب و تكنیك های مدیریتی صحیح در راستای تولید كالاها و خدمات سازگار با محیط زیست و در جهت افزایش بهره وری و سوددهی است.

در همین راستا بهره وری سبز از دو اصل بهره وری و محیط زیست حاصل شده است. اصل پاسخگویی زیست محیطی مسئولیت پذیری را ایجاد نموده است تا مسئولیت اصلاح خسارات وارده زیست محیطی بر گردن آلوده كننده باشد.

پاسخگویی ، اصل راهنمایی است كه به مسئولیت پذیری در قبال اقداماتی كه در جهت توسعه صورت می گیرند ، تاكید دارد. این اصل نیاز كسب و كار را به پاسخگو بودن در مقابل ذینفعان مختلف ، مقرر می دارد. واحدهای كاری به واسطه قانون ، در مقابل قانون گذاران پاسخگو هستند. با این وجود ، سایر ذینفعان چون عرضه كنندگان ، مشتریان ، مصرف كنندگان و عموم مردم ، به طور فزآینده خواهان پاسخگویی در مقابل اقدامات و تاثیراتی هستند كه فعالیت های واحد كاری به جای می گذارد.

 

اصل پاسخگویی در قبال محیط زیست و جامعه از یك سو از سازمان آلوده كننده می خواهد كه نسبت به آلودگی ایجاد شده احساس مسئولیت كند و همچنین جلوگیری از منشا آلودگی را با رویكرد آینده گرا مورد حمایت قرار می دهد.

 

این روش ، نوعا در موقعیت هایی قابلیت به كارگیری دارد ، كه تاثیر یك واقعه ، طولانی مدت و غیر قابل برگشت است. پیشگیری از آلودگی ، تولید پاكتر و كاهش منابع ورودی سازمان ، اصل دیگر بهره وری سبز ، اصل بهره وری و سوددهی است. در این اصل ، منافع در شرایط رقابت پذیر و مورد نظر است. همگی براساس اصل حفاظت از محیط زیست بنا شده اند.

در رویكرد بهره وری سبز ، سوددهی پایه و اساس هر كسب و كاری است ، اما سوددهی از طریق صرفه جویی در مواد اولیه مورد تاكید قرار می گیرد. این امر با تمرین اثربخشی منابع ، بهره وری ، كیفیت و فروش ، ارتقاء یافته و محقق می گردد.

(Green Productivity) (GP) اهمیت این اصل را تصدیق می كند كه فعالیت های اقتصادی به هر شكلی كه باشند ، بایستی پایدار و سودده باشند. منافع رقابتی كه خواهان جایگاهی در بازار و حفظ آن است جز الزامات كسب و كار است. اما این اصل ، رقابت در قیمت گذاری ، كیفیت و دوستی با محیط زیست را مورد حمایت قرار می دهد.

بهره وری سبز همبستگی و یكپارچگی ارتقای بهره وری با رویكرد محیط زیست را با ایجاد فرصت های شغلی جدیدی خلق خواهند نمود تا منافع رقابتی را در بازاری كه تمركز آن بر كیفیت است ، تامین می كند. مدیریت در دو سطح دارای اهمیت است. یكی تعهد مدیریت ارشد است زیرا اوست كه برای سازمان ، اولویتها را مشخص می كند ، منابع را اختصاص می دهد و كاركنان را دارای انگیزه و تشویق می كند. پیش شرط آن كه GP با موفقیت در كسب و كار پذیرفته شود ، تعهد مدیریت ارشد نسبت به پذیرش این رویكرد سبز است. سطح دوم ، مشاركت كاركنان از اعمال GP است. بدون مشاركت و تعهد كاركنان صنف ، اجرای موثر GP ممكن نخواهد بود.

 

هدف GP تضمین حفاظت از محیط زیست و در عین حال ، سود ده نمودن كسب و كار است. نه حفظ محیط زیست توسعه هیچ یك ، نمی توانند به قیمت از دست دادن دیگری محقق گردند.

 

GP تصدیق می كند كه محیط زیست و توسعه ، دو روی یك سكه اند. با بسط این شناخت ، مفهوم GP نشان می دهد كه برای آن كه هر استراتژی توسعه ای پایدار باشد ، نیاز به تمركز بر كیفیت ، سوددهی و محیط زیست – كه تمركز سه گانه GP خوانده می شود – وجود دارد.

 

كیفیت به كمك صدای مشتری ، هم در مورد كالاها و هم در مورد خدمات القا می شود. محیط بر روی تضمین كیفیت از طریق افزایش مصرف مواد جدیدتر و ایمن تر ، افزایش فرآیند گرایی و اثربخشی تولید و بهبود شرایط كاری ، شكل می گیرد.

 

هدف محیط همچنین این است كه عملكرد و ارزش بیشتری را از طریق مصرف كمتر منابع شامل انرژی و ایجاد ضایعات كمتر ، در اختیار مصرف كننده گذارد. خصوصا فعالیتها و به استفاده موثرتر و دائمی تر مواد و انرژی منجر می گردد. (بازده بیشتر با ورودی كمتر)

 

این امر ، هم در مورد محیط زیست و هم در مورد كسب و كار ، منطقی به نظر می رسد. چون منابع طبیعی حفاظت شده اند و به موجب آن ، تخریب محیط زیست كاهش می یابد. كاهش تعداد مواد و انرژی مورد استفاده برای تولید كالاها و خدمات یا عرضه آنها ، می تواند مستقیما از هزینه كسب و كار كاسته و به موجب آن سوددهی تضمین می گردد. صرفه جویی ها ممكن است ناشی از تولید كمتر ، بنابراین ، GP در جهت دستیابی به سطح بهره وری بالاتر برای برآوردن نیازهای جامعه و حفاظت و توسعه محیط زیست ، هم در منطقه و هم در جهان با تمركز بر كیفیت ، محیط و بهره وری تلاش می كند. هزینه های زباله كمتر و یا تعهدات زیست محیطی بالقوه باشد.