sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 23 آبان، ۱۳۹۲ چکیده: چنانچه دوره قاجار را بنا بر تغييرات عمده در بعد فرهنگي و هنري به دومرحله تقسيم كنيم، مرحله دوم با سلطنت ناصرالدين شاه آغاز مي گردد و در سال 1344 قمري با روي كار آمدن رضاخان به اتمام مي رسد. در اين دوران كه بخش اعظم آن مقارن با سلطنت ناصرالدين شاه بود، تماس ايران با اروپا گسترده تر از قبل گرديد، حتي ناصرالدين‌شاه خود بارها به فرنگ سفر نمود. در اين دوران، در ابعاد گوناگون از جمله فرهنگي، دگرگوني هاي عميقي شكل گرفت. در زمان ناصرالدين شاه، ورود مظاهر دنياي غرب و ظهور ابزارهاي جديد، به خصوص تلفن و تلگراف، ارتباط با ساير ملل را افزايش داد و نفوذي عميق برجا گذاشت. هم چنين ديدار ايرانيان از اروپا و تحصيل و اعزام دانشجو، تأسيس دارالفنون، توسعه صنعت چاپ و پيدايش روزنامه و شكوفايي عكاسي از موارد بسيار تاثيرگذار عصر ناصري و سپس عصر مظفري بود و تا پايان مرحله دوم دوران قاجار ادامه يافت. در اين ميان عكاسي بر هنر نقاشي آن دوران تأثير فراوان داشت. در دوره قاجار تحولات بسياري در زمينه هاي مختلف، ازجمله اجتماعي و اقتصادي به وقوع پيوست؛ بنابراين رشد و شكوفايي عكاسي در عصر ناصري يك پديده اتفاقي نبود. درتاريخ عكاسي ايران اولين دست اندركاران افراد خارجي بودند اما با شناخته تر شدن آن از دانشجويان دارالفنون نيز به اروپا فرستاده شدند. اين هنر سريع مورد حمايت قرار گرفت و مخاطبين و علاقمندان بسياري يافت.عكاسي در سير تغيير و تحولات و جلب مخاطبين خود هنر نقاشي را بسيار متاثر ساخت، از سويي ديگر هنر نقاشي نيز در سير تغيير و تحول خود در نيمه دوم قاجار با نزديك شدن به عكاسي، موازي با آن و هم زبان با آن به جلب مخاطبين خود پرداخت. ناصرالدين شاه با علاقه و حمايت خود به آموزش آن در دارالفنون همت گماشت و عكاس خانه اي نيز در كاخ گلستان ايجاد نمود. عكاسي پس از حدود سه دهه از دربار ناصري خارج و در ميان ساير طبقات مردم نيز رواج يافت(ستاري، 1385، ص. 74).در مقاله پيش رو به بررسي تاثير اين هنر بر هنر نقاشي مي پردازيم. مشخصات مقاله:مقاله در 5 صفحه به قلم بهرام احمدی (عضو هیئت علمی دانشگاه یزد،مجتمع هنر و معماری-استادیار)،منبع مجله کتاب ماه هنر شماره 182 آبان ماه 1392 برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 2 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده