Gandom.E 17805 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آبان، ۱۳۹۲ اینکه مقتولان به حمله به منزل محکوم علیه ، شکستن در آپارتمان و درگیری با وی اقدام کردند ناچار محکوم علیه را در موضعی غیر قابل اجتناب پذیر قرار داده اند. گمان می رود در عین اینکه حقوق اولیای دم محترم و غیر قابل تردید است هر اقدامی که برای حل مشکل به نحوی که حقوق طرفین محفوظ بماند صورت گیرد موجب رضای خداوند متعال خواهد بود. اجرای حکم اعدام معلمی که در یک درگیری، مهاجمانی را که به او در منزلش حمله کرده بودند را به قتل رسانده در مرحله اجرا قرار دارد، در حالی که شواهد و قرائن نشان از وجود ابهاماتی در صدور حکم قصاص دارد. باید تاکید داشت که رسیدگی مجدد به این پرونده میتواند با رفع ایرادات مطرح شده ، باعث حفظ حقوق طرفین شود. برای توضیح این ابهامها مناسب میدانم به موارد زیر اشاره کنم. 1- آنطور که بنده از روزنامه ها خوانده و از اخبار شنیده ام صورت مسئله چنین بوده است که محکوم علیه در طبقه دوم ساختمان و مقتول حادثه در طبقه سوم سکونت داشت. ظاهرا از پیش اختلافاتی بین ساکنان این دو طبقه وجود داشته است که به شکایت محکوم علیه، علیه یکی از دو مقتول حادثه منجر شده بوده است. در روز حادثه گویا این اختلافات به علت برخورد یگری تازه و تشدید می شود و یکی از مقتولان قصد درگیری با محکوم علیه را داشته که همسر محکوم علیه او را به بیرون از ساختمان کشانده و در را می بندد. سپس در حالیکه همسر محکوم علیه مشغول استحمام بوده صدای شکسته شدن در را می شنود. این صدا ناشی از آن بوده است که دو مقتول حادثه در را میشکنند و به داخل آپارتمان محکو علیه هجوم می برند. همچنین شنیده ها حاکی از آن است یکی از مقتولان دان 4 کاراته داشته و مقتول دیگر بنا به گفته فرزند محکوم علیه چاقویی در دست داشته است. شکسته شدن در آپارتمان ظاهرا مسلم است و بر روی بدن محکوم علیه نیز گویا آثار ضرب و جرح وجود داشته است. ظاهرا محکوم علیه به لحاظ عدم امکان دفاع در مقابل دو نفر مهاجم از آشپزخانه چاقویی را برداشته و در مقام دفاع ضرباتی را وارد کرده است. صحنه وقوع گویا اینگونه بوده است که به هر یک از مقتولان یک ضربه وارد شده است. یکی از آن دو در داخل آپارتمان به زمین افتاده و دیگری در حالی دیده شده است که نیمی از بدنش در داخل و نیمی دیگر بیرون از در آپارتمان بوده است. همچنین به نقل از فرزند محکوم علیه یکی از مقتولان ( همان که جسدش در آستانه «در» یافت شده است) با دیدن چاقو در دست محکوم علیه قدمی به عقب برداشته و سپس با هدف وارد اوردن ضربه لگد پا پیش گذاشته که مورد اثابت چاقو قرار گرفته است. 2- اگر اخباری که در مورد نحوه وقوع حادثه شنیده شده درست باشد واقعیت های ذیل را در بر می گیرد: الف) مقتولان با شکستن در آپارتمان عنفن وارد حریم و محیط زندگی خصوصی محکوم علیه شده اند. ب) مهاجمان دو نفرو مدافع یک نفر بوده است پ) یکی از مهاجمان چاقوی کوچکی به همراه داشته است و دیگری با ورزش های رزمی آشنا بوده است. ت) صحنه چنان است که امکان فرار برای محکوم علیه یا توسل او به قوای دولتی وجود نداشته است. ث) محکوم علیه مضروب و مجروح شده بنابراین با حمله بالفعل مواجه بوده است. ج) همسر و فرزند محکوم علیه امکان کمک به او را نداشتند 3- اگر اطلاعات و تحلیل های ما از فروض مسئله درست باشد و جنبه های موضوعی قضیه را درست درک کرده باشیم مواد حکمی قضیه به قرار ذیل خواهد بود: الف) از جهت شرعی (دفع صائل) واجب و تن دادن به ظلم و تسلیم شدن حرام است. ب) در این ماجرا حمله مسلم است و درگیری در داخل محدوده منزل محکوم علیه روی داده است. پ) با توجه به تعداد مهاجمان و ویژگی های بدنی ایشان و سایر اوضاع، تناسب بین حمله و دفاع موجود بوده است و محکوم علیه ناگزیر از دفاع شده است . ت) اینکه واقعه فوت یکی از مقتولان در نقطه ای اتفاق افتاده که قسمتی از بدن متوفی خارج از حریم خانه قرار گرفته است تحقق اصل دفاع مشروع را تغییری نمی دهد، زیرا محل درگیری در داخل منزل بوده و شرایط دفاع مشروط به وجود آمده است و ضربات هم آنگونه که شنیده ایم به قسمت جلوی بدن وارد شده است. ث) در قانون مجازات اسلامی گفته شده است که به مهاجم مدبر نباید تعرض کرد به این معنی که وقتی فرد مهاجم به مدافع پشت کرد و گریخت باید رهایش کرد. در این ماجرا آنگونه که صورت مسئله نشان می دهد با مقوله "ادبار" ، پشت کردن و گریختن مهاجم یا مهاجمان مواجه نیستیم. - نتیجه: بدون آنچه واقع شده واقعه ای بسیار تاسف آور آور و دردناک و نیز غیر قابل توجیه بوده است. اما حکم قانون و شرع را در خصوص اینگونه موارد نباید فراموش کرد و نادیده گرفت. در عین حال باید به یاد داشت خداوند متعال که قصاص را مایه حیات اعلام فرموده نظری مساعد و مثبت بر عفو داشته است. اینکه مقتولان به حمله به منزل محکوم علیه ، شکستن در آپارتمان و درگیری با وی اقدام کردند ناچار محکوم علیه را در موضعی غیر قابل اجتناب پذیر قرار داده اند. گمان می رود در عین اینکه حقوق اولیای دم محترم و غیر قابل تردید است هر اقدامی که برای حل مشکل به نحوی که حقوق طرفین محفوظ بماند صورت گیرد موجب رضای خداوند متعال خواهد بود. بهمن کشاورز-کارشناس حقوق منبع:پایگاه خبر رسانی قانون 3 لینک به دیدگاه
سکولار 101 اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آبان، ۱۳۹۲ وحشیانه تر و بدوی تر از حکم قصاص، حکمی نداریم. اونوقت میان مینویسن خداوند متعال فرموده، بهتره بگین خدای ساخته ذهن قوم یهود و بعدش ذهن اعراب فرموده. در کجای قصاص حیاته؟ یکی توی یک درگیری ناخواسته ممکنه یکی رو به قتل برسونه. اما خودش روزها و شب هارو باید با فکر کشته شدن در زندان سپری کنه و هر روز زجر بکشه. که اولیای دم کینه ای ببخشنش یا نبخشنش که خدا راضی باشه یا روح من در آوردی مقتول راضی بشه. 30 ساله دارین حکم مثلا خدا رو اجرا میکنین، روز به روز هم امار جنایت بیشتر میشه. دست بردارین هی حکم خدا خدا، نکنین. دستورات بربری نتیجه اش چنین جامعه دیوانه و انتقام گیری شده که آمار پرخاش و مشکلات روانیش سربه فلک گذاشته. 1 لینک به دیدگاه
Gandom.E 17805 مالک اشتراک گذاری ارسال شده در 18 آبان، ۱۳۹۲ به نظر من هم حداقل در این پرونده حق با قاتل هست و انصاف نیست که ایشون بی گناه اعدام بشن 1 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده