مسمومیت غذایی باسیلوس سرئوس

[Mahdi Eng 22,940]

نام ارگانیسم :

باسیلوس سرئوس باکتری گرم مثبت ، هوازی اختیاری و و اسپورزا می باشد که سلولهای آن به شکل میله ای بزرگ می باشند و اسپورها به صورت اسپورانژیم ، متورم نمی گردند . این خصوصیت و سایر خصوصیات ، شامل ویژگیهای بیوشیمیایی ، نمایانگر و تمیزدهنده ی حضور باسیلوس سرئوس می باشد و همچنین این خصوصیت ها بین گونه های باسیلوس سرئوس مشترک است .

تفاوت میان موکوئید ، باسیلوس توریژنسیس و باسیلوس آنتراسیس بر پایه ی تشخیص جنبندگی (جنبندگی بیشتر باسیلوس سرئوس) ، حضور کریستالهای سمی (باسیلوس تورینژنسیس) فعالیت همولیتیک (باسیلوس سرئوس و سایر بتاهمولیتیک ها در حالیکه باسیلوس آنتراسیس معمولا غیر همولیتیک است ) و رشد ریزوئید که خصوصیت باسیلوس سرئوس واریته موکوئید می باشد ؛ تعیین می گردد .

• طبیعت بیماری حاد :

مسمومیت غذایی باسیلوس سرئوس یک توصیف کلی است همچنین دو نوع مشخص از گونه های بیماری ایجاد شده توسط دو متابولیت مشخص ایجاد می گردد .

گونه ی اسهالی بیماری بوسیله ی پروتئینی با وزن مولکولی بالا ایجاد می شود در حالیکه بنظر می رسد نوع استفراغ آور بیماری توسط پپتید مقاوم به حرارت با وزن مولکولی کم ایجاد می شود .

• طبیعت بیماری :

نشانه های بیماری ایجاد شده توسط باسیلوس سرئوس اسهالی و مسمومیت غذایی ناشی از آن ، مشابه نشانه های مسمومیت غذایی کلستریدیوم پرفریژینس می باشد .

اولین نشانه ها ، اسهال آبکی ، دردهای ماهیچه ای شکمی ، و درد حاصله بمدت 15 – 6 ساعت پس از مصرف غذای آلوده می باشد .

استفراغ ممکن است همراه با اسهال باشد . اما استفراغ نسبتا شایع تر است . در بیشتر مواقع نشانه ها در مدت 24 ساعت بروز می کند . نوع تهوع آور مسمومیت غذایی به کمک نشانه های تهوع و استفراغ طی زمان 0.5 تا 6 ساعت پس از مصرف غذای آلوده ، شناسایی می گردد .

همچنین درد عضلات شکمی و گرفتگی آن و یا اسهال ممکن است رخ دهد . طول دوره ی نشانه های بیماری کمتر از 24 ساعت است . نشانه های اینگونه از مسمومیت غذایی به موازات مسمومیت غذایی ناشی از استافیلوکوکوس اورئوس می باشد . برخی از زیر گونه های باسیلوس سویتیلیس و باسیلوس لیشنی فرمیس از گوشت مرغ و گوسفند پدید آورنده ی مسمومیت غذایی جدا شده است .

این ارگانیسم ها اثبات کننده ی تولید سموم بسیار مقاوم به حرارت می باشد که ممکن است مشابه سم تهوع زای مشابه باسیلوس سرئوس باشد .

حضور تعداد زیاد باسیلوس سرئوس (بیشتر از 10 به توان 6 ارگانیسم بر گرم) در غذا ، نشان دهنده ی رشد فعال ارگانیسم ها در رسیدن آن به مرز خطر آفرینی برای سلامتی می باشد .

• تشخیص علائم بیماری در انسان :

تعیین باسیلوس سرئوس بوسیله ی یک محلول شناساگر در یک ماده ی غذایی نیازمند :

1 . جداسازی گونه های مشابه سروتیپی از غذاهای مشکوک یا مدفوع یا استفراغ بیمار

2 . جداسازی تعداد زیادی از سروتیپ های شناخته شده ی باسیلوس سرئوس که موجب بیماری های غذایی می گردند و جداسازی آنها از مدفوع ، استفراغ و یاهوای آلوده

3 . جداسازی باسیلوس سرئوس از غذاهای مشکوک و تعیین میزان انتروتوکسین زایی آن به کمک تست سرمی (سم مولد اسهال) یا تست بیولوژیکی (اسهال و استفراغ) می باشد .

سریع ترین راه اولیه ی شناخت نشانه های شکل استفراغ آور بیماری ، همراه ساختن آن با برخی غذاهای شاهد که اغلب برای تشخیص نشانه های این نوع مسمومیت غذایی کافی است ، می باشد .

• غذاهای وابسته :

انواع متعددی از غذاها شامل گوشت ها ، شیر ، سبزیجات و ماهی با گونه ی اسهالی مسمومست غذایی در ارتباط هستند .

برو گونه ی تهوع آور مسمومیت به طور عمومی با محصولات برنج در ارتباط است . به هر حال سایر محصولات نشاسته ای مثل سیب زمینی ، پاستا و انواع پنیر نیز با این نوع مسمومیت در ارتباط می باشند .

مخلوط های غذایی مثل سسها ، پودینگ ها ، سوپها ، کاسرولها ، کلوچه ها و سالاد ها نیز در بسیاری از اوقات در زمینه ی وقوع مسمومیت های غذایی نقش ایفا می کنند .

• فراوانی تکرار بیماری :

در سال 1980 ، 9 مورد از این بیماری به مراکز کنترل بیماری گزارش شد که ناشی از گوشت گاو ، بوقلمون و غذاهای مکزیک بود . در سال 1981 ، 8 مورد گزارش شده ناشی از برنج و صدف بود . سایر موارد بدلیل تشابه نشانه های مسمومیت غذایی استافیلوکوکوس اورئوس (گونه ی استفراغ آور باسیلوس سرئوس) یا کلستریدیوم پرفریژنس (باسیلوس سرئوس اسهال زا) تشخیص داده نشد .

• دوره ی بیماری و پیچیدگی ها :

همین طور عوارض مشخصی در رابطه با سموم اسهالی و تهوع آور تولید شده توسط باسیلوس سرئوس وجود نداشت . سایر نشانه های بالینی بروز تهاجم باسیلوس سرئوس یا آلودگی توسط آن مشاهده گردید .

این نشانه ها شامل ورم پستان گاو ، بروز عفونت های شدید سیستماتیک و پیوژنیک ، قانقاریا ، مننژیت عفونی ، تورم ، پانوفتالمیتی ، ورم چرکی ریه ، مرگ نوزادان و اندوکاردیت بود .

• جمعیت های هدف :

به نظر می رسد تمام افراد مستعد مسمومیت غذایی باسیلوس سرئوس هستند .

• آنالیز غذایی :

روش های گوناگونی به منظور ترمیم ، شمارش و تائید حضور باسیلوس سرئوس در غذاها وجود دارد .

جدیدا یک روش سرولوژیکی به منظور تشخیص انتروتوکسین معروف باسیلوس سرئوس (نوع اسهالی) جدا شده و غذای آلوده ، گسترش یافته است .

تحقیقات اخیر پیشنهاد می کند که نوع تهوع آور سم ، می تواند به کمک مدلهای حیوانی (گربه و میمون)یا شاید به کمک کشت های سلولی تشخیص داده شود .

• شیوع انتخابی :

مراجع مقاله را می توان از لینکهای زیر پیدا کرد :

NMWR 43 (10) :1994 : در 21 جولای 1994 ، لرد فایر فاکس (ویرجینیا) بخش بهداشت ، گزارشاتی را مبنی بر بروز بیماری حاد معدی روده ای که در میان کودکان و کارمندان دو مرکز مرتبط نگهداری روزانه کودکان ، تهیه و توزیع و آنرا مشاهده و دریافت کرد .

از میان 80 نفر ، 67 نفر از غذای جوجه ی سرخ شده با برنج آماده شده ی یک رستوران محلی خورده بودند ، که موجب بروز بیماری در 48 نفر آنان (%29) شده بود . که از این میان 16 نفر که جوجه سرخ شده خورده بودند در بروز بیماری و علائم آن مشترک بودند .

اسیلوس سرئوس از غذای باقی مانده از جوجه سرخ کرده و برنج طبخ شده و نیز استفراغ یک کودک بیمار جدا گردیده اما اثر نمونه ی شیر باقی مانده جدا نشد .

NMWR35(25) : 1986 : در 22 سپتامبر 1985 ، دفتر بهداشت Maine ، بروز بیماری معدی روده ای را در مشتریان یک رستوران ژاپنی متذکر شد . مشتریان نشانه های مقدماتی بیماری را هنگامی که هنوز در رستوران بودند ، نشان می دادند . البته نحوه ی انتقال در این زمینه هنوز بی پاسخ اما مطالعات و آزمایشها نشان از وجود باسیلوس سرئوس به عنوان عامل بروز این بیماری دارد .

• گزارشات ناخوشی و مرگ هفتگی :

برای اطلاعات بیشتر در مورد گزارشات اخیر ، گزارشات ناخوشی و مرگ هفتگی را از CDC ببینید .

• آموزش و منابع زمینه ای(سوابق) :

منابع مقاله در لینکهای زیر یافت می شود :

راهنمای مکان هندسی ژنوم باسیلوس سرئوس : که در پایگاه اطلاعاتی تاکسونومی بانک ژن موجود است که در بردارنده ی نام تمام ارگانیسمهایی است که در پایگاه اطلاعات ژنتیکی ، به همراه کمترین واحد نوکلئوتیدی و بخشهای پروتئینی وجود دارد

• بررسی تولید و روش های فرآوری (1997) ؛ بروز بیماری های واگیر دار :

در دهه ی اخیر ، زمینه ی بروز بیماری های انسانی در ارتباط با مصرف سبزیجات و میوه جات تازه می باشد (یا محصولات پاستوریزه نشده از آنها) که در ایالات متحده ی امریکا گسترش یافته است .

پاتوژنهایی مثل لیستریامونوسیتوژنس ، کلستریدیوم بوتولینوم و باسیلوس سرئوس به طور طبیعی در برخی خاکها و حضور نسبی آنها در برخی محصولات تازه معین گردیده است .

سالمونلا ، اشریشیا کلی 0157 ; H7 ، کامپیلو باکترژژونی ، ویبریوکلرآ ، انگلها و ویروس ها ، آلوده کننده ی محصولات تازه از طریق کودهای طبیعی و کمپوستها و نیز آبهای آبیاری فاضلابی یا آبهای شستشوی آلوده می باشند .

استفاده از آب کلر ، موجب کاهش میزان پاتوژنها و سایر میکروارگانیسم ها در محصولات تازه می شود ، اما نمی تواند موجب حذف آنها گردد .

کاهش زمینه ی بروز بیماریهای انسانی از طریق محصولات تازه به نحو بهینه ، از طریق کنترل نقاط فعال آلودگی در زمین ، در طول کاشت ، فرآوری و توزیع و یا در بازارهای خرده فروشی ، سرویسهای توزیع غذا یا منازل مقدور می باشد .