sam arch 55879 اشتراک گذاری ارسال شده در 30 مهر، ۱۳۹۲ مراسم بزرگداشت نهمین سالگرد درگذشت حسین پناهی بازیگر و شاعر شنبه 27 مهر ماه با حضور پرتعداد علاقه‌مندان این هنرمند در تالار اصلی مجموعه تئاتر شهر برگزار شد. رضا صفریان از دوستان نزدیک زنده‌یاد حسین پناهی در ابتدای این مراسم گفت: حسین پناهی را هیچ‌گاه نمی توان از یک جهت دوست داشت. او انسانی است که به حد کفایت در مورد هنرش از سوی صاحب نظران صحبت زیاد شده است به همین خاطر من از صحبت درباره هنرمندیِ حسین پناهی صرف‌نظر می کنم. آنچه پناهی از زندگی دریافت کرد ضد آرامش بود وی ادامه داد: روزهایی که حسین پیش من می آمد همواره احساس آرامش می کردم و این آرامش تا چند روز با من باقی می ماند. او به راستی منشا آرامش بود. او با تمام وجود از تاریکی و پلشتی عاری بود به طوریکه ما در همه آثار او می توانیم این ویژگی را احساس و درک کنیم . نگاه حسین همیشه نگاهی توام با زیبابینی بود. او دارای صاحب روحی بزرگ بود و در نهایت هم نتوانست در این دنیا بگنجد. صفاریان خاطرنشان کرد: حسین پناهی در بسیاری از موارد احساس آرامش نمی کرد چراکه آنچه دریافت کرده بود ضد آرامش بود. او همیشه بوی صلح می داد و مهر عظیمی در دل داشت که همواره سمتی به ملکوت داشت. حسین پناهی مردی بود که تمام زندگی اش معطوف به خانواده اش بود. او همیشه احساس می کرد هر چه دارد از آن خانواده اش است. او مردی بود که شخصیت و گستره امنیتی روحی زیادی داشت به همین خاطر و به دلیل اینکه جایی برای ماندن نداشت زود از بین ما رفت. یک آرامش عجیب با یاد حسین پناهی فردوس کاویانی بازیگر و کارگردان پیشکسوت تئاتر ایران نیز در ادامه این مراسم که به همت موسسه فرهنگی هات پلات برگزار شده بود با بیان اینکه شیوه زندگانی ارزشمند حسین پناهی شیوه عجیبی بود ادامه داد: در مدتی افتخار همکاری با حسین پناهی را داشتم. هیچوقت برای من معلوم نشد که حسین دنبال چیست؟ او همیشه در مدت زمان فیلمبرداری کارهایی که باهم بودیم تنها می نشست و من همواره تلاش می کردم او را بخندانم. اما او چیزهای دیگری می خواست . شاید او دنبال چیزی بود که می خواست آن را برای خود و دیگران ثابت کند.وی تصریح کرد: حسین هنرمند بسیار دوست داشتنی بود و همیشه هروقت یاد او می افتم آرامش عجیبی در درونم حکمفرما می شود که توصیف آن کار بسیاری دشواری است. به یاد گل بابونه وحشی تئاتر و سینمای ایران مسعود جعفری جوزانی کارگردان سینمای ایران نیز در بخشی از مراسم یادبود زنده یاد پناهی با اشاره به اینکه درباره حسین پناهی اصلا لازم نیست سخنی بگوییم، تصریح کرد: حسین مانند باران بود. او مانند گل بابونه وحشی کوهستانی بود که وحشی می روید اما بوی مطبوع و زیبایی آن متعلق به همه کسانی است که از آن منطقه عبور می کنند. من هرگاه گل های وحشی کوهستانی را می بینم به یاد حسین پناهی می افتم و قاطعانه می گویم او را هیچ گاه نمی توان در کلام و فلسفه حل کرد. من حسین را گل زیبای منطقه کهگیلویه می دانم که هیچ گاه منت باران را هم نکشید. او همیشه ماندنی بود و من حسین را این گونه دیدم که رنگ داشت، رنگی که هرگز مثال آن را در جایی ندیده بودم و نمی بینم. این کارگردان صاحب نام سینمای ایران با ذکر خاطره ای از حضور حسین پناهی در برخی از آثار که وی در مقام کارگردان حضور داشت، گفت: زمانی یادم می آید دوستی برای برگزاری مراسمی از من خواست که درباره سبک بازیگری حسین پناهی سخنرانی داشته باشم و من به او گفتم مرد حسابی حسین کجا سبک بازیگری داشت؟ او سبکی نداشت. حسین فقط پر از سوالاتی بود که از جایی آنها را گرفته بود. او یک صندوق پر از پرسش بود که وقتی جلوی دوربین می آمد به بهانه بازی در فیلم آنها را برای مردم نشان می داد. حسین پناهی عین طبیعت بود و من بازهم تاکید می کنم او یک گل وحشی بود که خودش بود. وی افزود: هرگاه حسین مقابل دوربین ما می رفت آن قدر با من سر و کله می زد تا ما هم مانند او شویم. ما همیشه میزانسن های خود را بر اساس حسین می چیدیم و هیچ گاه نتوانستیم او را مانند خود کنیم و اگر غیر از این هم بود حسین نبود. این گل زیبای وحشی سَبک نداشت. او حتی جوهری از پرویز فنی زاده داشت که نشان از طبیعی بودن او بود و به نظرم هیچکسی هم نمی تواند مانند او باشد. حسین اهل هیچ حرف و حدیثی نبود او حتی در شعرهای خودش هم وحشی بود. حسین می دانست مرگ بخشی از زندگی است اما نه با شعار. به همین دلیل ساکت و بی سر و صدا از میان ما رفت. من و ما اگر اکنون از رفتنش ناراحتیم به این خاطر است که جدا دلمان برایش تنگ شده است. اما من حتم دارم امشب در گوشه ای از این تالار با همان خنده های همیشگی در کنار ما نشسته و به ما نگاه می‌کند. جایگاه حسین پناهی در فرهنگ لر فراموش شدنی نیست به گزارش خبرنگارمهر، ولی الله شجاع پوریان عضو شورای اسلامی شهر تهران هم در ادامه این مراسم که سه ساعت به طول انجامید با تجلیل از مقام هنری زنده یاد حسین پناهی گفت: منطقه کهگیلویه و بویراحمد همواره پرورش دهنده انسان های بزرگی بوده که در سرزمین ایران خودی نشان داده اند. حسین پناهی هم از دسته هنرمندانی است که جایگاه بسیار ویژه ای در فرهنگ منطقه را به خود اختصاص داده است. وی ادامه داد: شخصیت هنری و فرهنگی حسین پناهی بخش بسیار زیادی از فضای ذهنی مردم منطقه را به خود اختصاص داده است. امروزه ما می بینیم که خدمتی که فرهنگ شفاهی حسین پناهی برای مردم منطقه انجام داده حتی در ارسال پیامک ها و جملات قصاری که از طریق تلفن های همراه مردم این منطقه مبادله می شود همگی از آن ادبیات ویژه حسین پناهی است و این جملات در زندگی آنها همچنان جاری و ساری است و ما باید در این موضوع تحقیقات زیادی انجام دهیم که علت دوستی و علاقه زیادی که مردم ما به حسین پناهی دارند نشات گرفته از چه چیزی است؟ عضو شورای اسلامی شهر تهران تصریح کرد: یکی از ویژگی های اساسی حسین پناهی این بود که هیچ گاه خاستگاه قومی خود را فراموش نکرد و ما دیدیم که بعد از درگذشت وی مردم غیور لر زبان چگونه به لر بودن خود افتخار می کردند. بدون اغراق می گویم جایگاه حسین پناهی در فرهنگ منطقه غرب کشور به ویژه منطقه کهگیلویه و بویر احمد جایگاه بسیار اصیلی است که بخش زیادی از آنم مربوط به جایگاهی است که مردم در یک ارتباط متقابل و تنگاتنگ به پناهی داشتند. وی در بخش دیگری از صحبتهای خود گفت: یکی از پدیده های شوم که بر جان فرهنگ ما دست درازی کرده است عنصر نفاق است که به حدی در فرهنگ و هنر ما سایه افکنده که چهره افراد را نیز عوض کرده است بنابراین در چنین شرایطی یکرنگی یک کیمیاست که مرحوم پناهی به آن توجه زیادی داشت و او از این منظر به جامعه ما خدمت زیادی کرد و معتقدم ما به عنوان کسانی که خود را از خاستگاه قومی مردم می دانیم باید از حسین پناهی به عنوان نماد یاد کنیم و به این نماد افتخار کنیم و تلاش کنیم در حد بضاعت مانند او گام برداریم. شجاع پوریان تصریح کرد: زبان و ادبیات حسین پناهی زبان آلوده ای نبود و این کیمیای بزرگی است که در چنین محافلی باید برجسته شود و ما هم سعی کنیم در زندگی فردی به او و افرادی نظیر حسین پناهی اقتدا کنیم. براساس گزارش مهر، محمد مختاری نویسنده و کارگردان تئاتر، فریدون داوری شاعر پیشکسوت استان کهگیلویه و بویر احمد هم در این مراسم با قرائت متن های ادبی از مقام ادبی و هنری زنده یاد حسین پناهی تجلیل کردند. این در حالی است که اداره میراث فرهنگی استان همدان نیز با اهدای لوح تقدیری به خانواده حسین پناهی از مقام هنری وی تقدیر به عمل آورد. در این مراسم که با حضور خانواده حسین پناهی، تعداد زیادی از تماشاگران و با اجرای یونس آبسالان برگزار شد ضمن پخش چند کلیپ با صدای زنده یاد حسین پناهی و از مراسم خاکسپاری این هنرمند در منطقه دژکوه استان کهگیلویه و بویر احمد، بخش هایی از آخرین سخنرانی این هنرمند فقید نیز برای علاقه مندان پخش شد. همچنین اجرای قطعه نمایشی "من و نازی" به کارگردانی سعید معظمی، اجرای چند قطعه با همراهی گروه موسیقی موسسه دارینوش، اجرای یک قطعه موسیقایی لری به خوانندگی ایرج رحمان‌پور، اجرای بخشی از نمایشنامه "چیزی شبیه زندگی" نوشته حسین پناهی و بازی لیندا کیانی، سهیلا گلستانی و ندا مقصودی از دیگر برنامه هایی بود که در این مراسم برای مخاطبان ارائه شد. قادر آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی، اتابک نادری رییس مجموعه تئاترشهر، مهدی صباغی، خسرو احمدی، عظیم موسوی، وحید لک و جمعی از مسوولان فرهنگی استان کهگیلویه و بویر احمد از مهمانان ویژه مراسم بزرگداشت زنده یاد حسین پناهی بودند. برای مشاهده این محتوا لطفاً ثبت نام کنید یا وارد شوید. ورود یا ثبت نام 3 لینک به دیدگاه
ارسال های توصیه شده